Την απόλυση ενός εργαζόμενου (επί 20 μήνες), ως αποκορύφωμα της στοχοποίησης όσων υπέγραψαν και υπέβαλλαν επιστολή στη Διοίκηση της PRAKSIS, μέσω της οποίας ρωτούσαν τι πρόκειται να γίνει με τις ολιγόμηνες συμβάσεις τους, καταγγέλλουν οι εργαζόμενοι στη συγκεκριμένη ΜΚΟ (η οποία υλοποιεί προγράμματα αρωγής προσφύγων σε πολλές περιοχές της χώρας).
«Δεν χωρά αμφιβολία ότι η απόλυση του συναδέλφου είναι εκδικητική, προς παραδειγματισμό όσων αντιδρούν, και ενδεικτική του πώς αντιμετωπίζει πάγια η εν λόγω ΜΚΟ τις διεκδικήσεις στο εσωτερικό της», τονίζει στο Left.gr εργαζόμενος που θέλει να διατηρήσει την ανωνυμία του.
Ο ίδιος, επιβεβαιώνει όσα αναφέρουν σε κείμενό τους οι εργαζόμενοι, οι περισσότεροι/ες εκ των οποίων εργάζονται αδιάλειπτα για 2 ή παραπάνω χρόνια, έχοντας υπογράψει συνεχόμενες συμβάσεις διάρκειας από 1 έως 8 μήνες, η μεγάλη πλειονότητα από αυτούς με «μπλοκάκι» (μολονότι όλοι/ες, στην πραγματικότητα, δουλεύουν με εξαρτημένη σχέση εργασίας).
Το τελευταίο διάστημα, όπως τονίζει ο ίδιος εργαζόμενος, βιώνουν διαρκή αύξηση της έντασης της εργασίας τους, προστίθενται διαρκώς νέα καθήκοντα, ενώ ορίζονται ανέφικτοι στόχοι, για τους οποίους επιρρίπτονται και οι αντίστοιχες ευθύνες όταν δεν ικανοποιούνται. Οι ευθύνες και οι αστοχίες στα παραπάνω, ανήκουν αποκλειστικά στη διοίκηση για λόγους οργανωτικής ανεπάρκειας και υποστελέχωσης του προγράμματος.
Αναγκαία, όμως, μέσα για την πειθάρχησή τους στις νέες συνθήκες, είναι από τη μια μεριά, το καθημερινό εργασιακό bullying, η υποτίμηση της προσωπικότητας των εργαζομένων και της εργασίας που προσφέρουν, με απαράδεκτους χαρακτηρισμούς, υπονοούμενα και προσβολές. Από την άλλη είναι οι ολιγόμηνες συμβάσεις, με στόχο τη δημιουργία έντονου κλίματος ανασφάλειας και αναλωσιμότητας. Είναι ιδιαίτερα αντιφατική η αντιμετώπιση που επιφυλάσσει μια οργάνωση στραμμένη προς τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες για τους εργαζόμενούς της, αδιαφορώντας ουσιαστικά για την ποιότητα των υπηρεσιών που παρέχουν σε αυτές.
Στα μέσα του Μαΐου, 110 περίπου εργαζόμενοι, υπέγραψαν μια επιστολή, με την οποία ζητούσαν να ενημερωθούμε για το μέλλον του προγράμματος και των εργαζομένων σε αυτό. Απάντηση δεν πήραν ποτέ, ενώ από την επόμενη κιόλας μέρα, δέχθηκαν ακόμα μεγαλύτερες πιέσεις, που δημιούργησαν ένα ιδιαίτερα ασφυκτικό περιβάλλον.
Η διοίκηση της οργάνωσης επιχείρησε τον τεχνητό διαχωρισμό των εργαζομένων, ανάμεσα σε αυτούς που υπέγραψαν και αυτούς που δεν υπέγραψαν την επιστολή. Οι κλήσεις προς όσους απεύθυναν την επιστολή για κατ ιδίαν συναντήσεις με τη διοίκηση έγιναν συνήθης πρακτική, με αποκορύφωμα περιπτώσεις καλέσματος συναδέλφων στην διοίκηση, όπου ήρθαν αντιμέτωποι με ευθείες απειλές απόλυσης και εκβιασμούς προκειμένου να καταδώσουν όσους τολμούν να διαμαρτύρονται.
Η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι ήταν, όπως προαναφέραμε, η απόλυση εργαζόμενου στη Μ.Κ.Ο. επί 20 μήνες, ο οποίος πέραν της ομαδικής επιστολής, έστειλε επιστολή και στoυς υπεύθυνους συντονισμού του τμήματος που συμμετέχει, διαμαρτυρόμενος για την εντατικοποίηση της εργασίας, σε συνδυασμό και με πρόβλημα υγείας που αντιμετώπιζε.
Ο εργαζόμενος απολύθηκε εν μία νυκτί εκδικητικά, λόγω της επιθυμίας του να ενημερωθεί για το τι μέλλει γενέσθαι με το εργασιακό του μέλλον, παρά το γεγονός ότι, πολύ πρόσφατα, το δικαστήριο δικαίωσε εργαζόμενη της «PRAKSIS», θεωρώντας την απόλυσή της άκυρη, αφού αναγνώρισε ότι συνδεόταν με την ΜΚΟ με εξαρτημένη εργασία και σύμβαση αορίστου χρόνου.
«Ο συνάδελφος απολύθηκε χωρίς καν πρότερη ενημέρωση. Θεωρούμε απαράδεκτη, αντεργατική και μη αποδεκτή αυτή την ενέργεια εργοδοτικής αυθαιρεσίας. Πρόκειται για μια καθαρά εκδικητική ενέργεια που έχει άμεση σχέση με την συνυπογραφή του συναδέλφου στην επιστολή που στείλαμε στη διοίκηση. Ήδη υπήρξαν σαφή δείγματα από την διοίκηση στοχοποίησης και άλλων συναδέλφων που αντιδρούν δείχνοντας την αλληλεγγύη τους»: αυτό τονίζει στο Left.gr o εργαζόμενος, προαναγγέλοντας κλιμάκωση των κινητοποιήσεων, μετά την πρώτη στάση εργασίας, η οποία έλαβε χώρα την Τρίτη 3 Ιουλίου.
Ήδη, το κλαδικό σωματείο («Σωματείο Βάσης Εργαζομένων σε ΜΚΟ» - ΣΒΕΜΚΟ) καλεί εκ νέου σε στάση εργασίας την Πέμπτη, 5 Ιουλίου 2018, από τις 9 το πρωί έως τη 1 το μεσημέρι, σε όλες τις δομές που λειτουργούν από τη ΜΚΟ PRAKSIS πανελλαδικά.
Όπως αναφέρει σε ανακοίνωσή του, το συγκεκριμένο περιστατικό, είναι χαρακτηριστικό των γενικότερων εργασιακών συνθηκών που επικρατούν στην PRAKSIS αλλά και στις Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις γενικότερα: απλήρωτες υπερωρίες (ακόμα και τις αργίες ή τα Σαββατοκύριακα), καθυστερήσεις στην καταβολή της μισθοδοσίας, «μπλοκάκι» αντί για ασφάλιση, αναγκαστικός «εθελοντισμός», αναλωσιμότητα που επιβάλλουν οι συμβάσεις έργου και ορισμένου χρόνου, ψυχολογικοί, ηθικοί εκβιασμοί στο όνομα μιας αμφιλεγόμενης «φιλανθρωπίας» και απολύσεις εν μία νυκτί. Οι συστηματικές και σφοδρές καταπατήσεις της εργατικής νομοθεσίας κρύβονται πίσω από την ταμπέλα της «κοινωνικής προσφοράς», μεταφέροντας το βάρος στις πλάτες των εργαζομένων.
«Είμαστε αυτοί που δίνουμε πνοή στα προγράμματα που χρηματοδοτούνται από τον ΟΗΕ και υλοποιούνται από την PRAKSIS, εργαζόμενοι καθημερινά με σκοπό την καλύτερη εξυπηρέτηση των αναγκών των προσφύγων. Είμαστε η ζωντανή σανίδα βοήθειας και υποστήριξης με κάθε δυνατό μέσο, για την ομαλή κοινωνική ένταξη των προσφύγων. Η εργασία μας, που προϋποθέτει την κατανόηση της διαφορετικότητας, την καθημερινή αλληλεπίδραση και συμπαράσταση, την αρωγή σε ζητήματα καθημερινότητας και προσαρμογής σε νέες συνθήκες, δεν εξαντλείται και δεν μπορεί να εξαντλείται στην απλή παροχή καταλύματος», τονίζουν οι εργαζόμενοι οι οποίοι διεκδικούν επίσης αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας για όλους/-ες – αλλά και αναγνώριση του πραγματικού καθεστώτος εργασίας τους.
