Συγκέντρωση - πολιτικό μνημόσυνο έξω από τα δικαστήρια του Βόλου, το σημείο δηλαδή όπου χτυπήθηκε βάναυσα και δολοφονικά ο Βασίλης Μάγγος, διοργανώνουν σήμερα (Πέμπτη 30/7/20), στις 7 το απόγευμα συλλογικότητες και απευθύνουν κάλεσμα συμμετοχής.
Ανάλογες συγκεντρώσεις στη μνήμη του Βασιλείου Μάγγου προγραμματίζονται στην Πάτρα και σε άλλες πόλεις της χώρας.
Στην αυριανή συγκέντρωση στον Βόλο καλεί και η Λαϊκή Συνέλευση Πλατείας Ελευθερίας κατά της Καύσης Σκουπιδιών, που δημιουργήθηκε έπειτα από την απόφαση του δημάρχου Βόλου, Αχιλλέα Μπέου, και της παράταξής του για τη δημιουργία εργοστασίου δεματοποίησης σκουπιδιών για τη μετατροπή τους σε καύσιμο για τις τσιμεντοβιομηχανίες. Πρόκειται για τη Συνέλευση που κάλεσε στο μεγάλο συλλαλητήριο στις 13 Ιουνίου.
Σε σχετική ανακοίνωση αναφέρονται αναλυτικά τα εξής:
Και ας μη νικήσουμε ποτέ θα πολεμάμε πάντα
Μετά τα γεγονότα της 14ης Ιουνίου, ο Βασίλης Μάγγος δέχεται στοχευμένη κρατική επίθεση από δυνάμεις της ΟΠΚΕ και των ΜΑΤ έξω από τα δικαστήρια του Βόλου όπου πραγματοποιείται συγκέντρωση αλληλεγγύης για τους συλληφθέντες της μεγάλης διαδήλωσης της 13ης Ιουνίου ενάντια στην καύση σκουπιδιών από την ΑΓΕΤ-Lafarge.
Ο Βασίλης Μάγγος δέχτηκε ξυλοδαρμό σε σημείο να βρεθεί- ύστερα από σαδιστικού τύπου βασανιστήρια όπως καταγγέλλουν οι γονείς του και αφού κατέληξε να διαμαρτύρεται ότι δεν μπορεί να αναπνεύσει - στο νοσοκομείο με κατάγματα στα πλευρά και με θλάση στο συκώτι και την χοληδόχο κύστη και το ιατρικό προσωπικό να είναι έντονα θορυβημένο από την αγριότητα που αντίκρισε στο σώμα του Βασίλη. Ένα μήνα μετά βρίσκεται νεκρός.
Κυβέρνηση και υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, αυτή η διακυβέρνηση εθνικής ενότητας πολέμαρχων, δολοφόνων και μαφιόζων, με μια χυδαία ανακοίνωση, επιχειρεί να εκβιάσει την ιατροδικαστική έρευνα, να ξεπλύνει τις εξόφθαλμες ευθύνες του κρατικού μηχανισμού για το θάνατο του συναγωνιστή μας και, κυρίως και πάνω απ’ όλα, απαιτεί να «αφήσουμε ήσυχη τη μνήμη του». Κυρίως, βέβαια, αυτό είναι το μέλημά τους. Να «μείνει ήσυχη η μνήμη του νεκρού». Να σταματήσουμε να θυμόμαστε ότι είναι νεκρός μας. Να μπορεί να σκυλευτεί ο τάφος του, να τεμαχιστεί η μνήμη του σώματός του. Να πάρει την ίδια σειρά σκύλευσης της μνήμης που πήραν στη βάρβαρη κρεατομηχανή της κυριαρχίας, ο Ζακ Κωστόπουλος, δεκάδες εξαφανισμένοι μετανάστες και μετανάστριες στο ΑΤ Ομόνοιας, οι νεκροί στα σύνορα του Έβρου από τη δράση, στρατού, αστυνομίας και φασιστικών λεσχών εφέδρων, δεκάδες θύματα ρατσιστικής, σεξιστικής και εθνικιστικής βίας μιας εκφυλισμένης και υποταγμένης εθνικής πλειοψηφίας -κοινωνικής μειοψηφίας, όμως- που προσπαθεί αγωνιωδώς και τρομαγμένη, να διασώσει τα ματωμένα προνόμιά της.
Ακολουθεί ένα κρεσέντο παραπληροφόρησης και κατευθυνόμενης ειδησεογραφίας που θέλει να σπιλώσει αφενός την μνήμη του Βασίλη αλλά και να διαμορφώσει την κοινή γνώμη δίνοντας ένα στίγμα ότι κάποιες ζωές δεν αξίζουν όσο κάποιες άλλες. Τόσο η κυβέρνηση όσο και τα χειραγωγούμενα μέσα ενημέρωσής της προσπάθησαν να μας πείσουν ότι όποιος αγωνίζεται για την ζωή (κυριολεκτικά σε προκειμένη περίπτωση) και εναντιώνεται στα συμφέροντα των πολυεθνικών είναι αντικοινωνικός και δυνητικά εγκληματίας.
Αυτή η στρατιωτική επιχείρηση επιβολής ενός παρηκμασμένου και σαπισμένου πολιτισμού συγκεκαλυμμένης βαρβαρότητας και ξεδιάντροπης εκμετάλλευσης, είναι ο τριπλός πόλεμος που διεξάγει κράτος και κεφάλαιο στα σώματα και στις ζωές των καταπιεσμένων και των εκμεταλλευόμενων. Είναι ο πόλεμος ακρωτηριασμού και διαμόρφωσης της νεολαίας ώστε να γίνει μισθοφόρος, φονιάς και μελλοθάνατος, στα πολεμικά τους σχέδια εκτός συνόρων. Είναι ο πόλεμος καταστολής και ελέγχου, ένας εμφύλιος χαμηλής έντασης, μια νέα δολοφονική μηχανή διαλογής των ανθρώπων σε πραιτοριανούς, εξαθλιωμένους και αόρατους. Είναι ο διαρκής πόλεμος, εντός κι εκτός συνόρων, με στρατιωτικά και μη μέσα, μια «ειρήνη» που οξύνεται διαρκώς σε μακελειό για μεγάλες κατηγορίες ανθρώπων, δολοφονική και θλιβερή εντός, κι ένας «πόλεμος» διαρκής, ολικός αλλά κανονικοποιημένος εκτός, που διαμορφώνει συνεχώς «εχθρούς» και «συνεργάτες», μέχρι να μη μείνει τίποτα από τη ζωή μας. Βρισκόμαστε στη δυσχερή θέση να χρειάζεται να βρούμε νέες λέξεις ώστε να περιγράψουμε αυτό το νέο πόλεμο, αφού οι παλιές αδυνατούν να τον συλλάβουν, λέξεις και πράξεις που απαιτεί η εκδίκηση, η δικαίωση, η απελευθέρωση και η μνήμη των σύγχρονων νεκρών μας.
Ο Βασίλης Μάγγος είναι ένας από τους πρώτους νεκρούς των πειραμάτων αυτού του πολέμου, στις μέρες μας. Είναι ξεκάθαρο για μας ότι ο Βασίλης είναι ο πρώτος νεκρός ενός νέου γύρου σκληρής κρατικής καταστολής που θέλει να επιβάλει την νέα επίθεση απέναντι στους φτωχούς και τους καταπιεσμένους. Ο βασανισμός και ο θάνατος του συντρόφου μας Βασίλη αποτελούν τη μέχρι στιγμής κορύφωση ενός οργανωμένου κατασταλτικού σχεδίου που στοχεύει στη δημιουργία μιας «νεκρής κοινωνικής ζώνης» για την προώθηση των πλέον καταστροφικών επενδυτικών σχεδιασμών στην πόλη και σε ολόκληρη τη χώρα.
Οι κρατικοί μηχανισμοί είναι απόλυτα υπεύθυνοι για τον πρόωρο χαμό του Βασίλη. Είναι ένοχοι για τους θανάτους χιλιάδων μεταναστ(ρι)ών στο Αιγαίο, τον εγκλεισμό χιλιάδων ανθρώπων σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, φυλακές και απάνθρωπα κάτεργα, την ηθική, βιολογική και κοινωνική καταστροφή ανθρώπων που ο «εθνικός κορμός» θεωρεί «περιθώριο», «αντικοινωνικούς» (όπως τους ονομάζουν οι ψυχίατροι της αστυνομίας) ή ανθρώπινο πλεόνασμα, που ξεζουμίζει, πετάει και μισεί. Ο Βασίλης είναι ο πρώτος ντόπιος νεκρός μιας νέας εποχής κρίσης και ύφεσης, ενός νέου γύρου πολλαπλού και πολύμορφου κοινωνικού πολέμου, της νέας πολεμικής επίθεσης στο όνομα της αναστήλωσης της καπιταλιστικής κερδοφορίας, που έχει προκαταβολικά προγράψει τις ζωές της κοινωνικής πλειοψηφίας σαν «παράπλευρες απώλειες» μίας «ανάπτυξης», που «πίνει νέκταρ από τα κρανία των ηττημένων».
Τα δολοφονικά χτυπήματα του κράτους και των μηχανισμών του δεν θα τα αφήσουμε αναπάντητα. Πολύ περισσότερο δε σκοπεύουμε να αφήσουμε το μετερίζι των αγώνων στους οποίους στρατευτήκαμε. Εξάλλου, τώρα δεν είναι η ώρα, μιας και δεν το κάναμε σε πολύ πιο δύσκολους καιρούς.
Τώρα, είναι η ώρα της αντιστροφής του γενικευμένου ψέματος που μας τάισαν επί δεκαετίες και της πρόσκαιρης ήττας που μας πήγε πίσω για κάποια χρόνια. Τώρα, ο φόβος αλλάζει στρατόπεδο. Κι αν σήμερα φαίνεται κυρίως από την υστερική επανάληψη των πολεμικών ανακοινωθέντων των μηχανισμών καταστολής, πολέμου και εξουσίας, είναι γιατί έρχεται καλπάζοντας ο καιρός που θα κατοικεί μόνο στις «αυλές τους» και τα περιφραγμένα καταφύγιά τους.
Αυτή θα είναι η δικαίωση του συντρόφου μας, Βασίλη Μάγγου.
Η νίκη της ζωής για την οποία πολέμησε πάντα.
Την Πέμπτη 30/07 ο Συντονισμός Συλλογικοτήτων Βόλου μαζί με άλλες συλλογικότητες της πόλης, καλεί σε αγωνιστική συγκέντρωση - πολιτικό μνημόσυνο έξω από τα δικαστήρια του Βόλου, όπου χτυπήθηκε βάναυσα και δολοφονικά ο Βασίλης. Καλούμε τους συναγωνιστές μας σε όλη τη χώρα να προβούν σε πολύμορφες εκδηλώσεις την ίδια μέρα σε κάθε πόλη που χτυπάει η καρδία του αγώνα για τη γη και την ελευθερία. Ο Βασίλης είναι νεκρός του κράτους και των μηχανισμών του και αυτό δε θα μας κάνουν να το ξεχάσουμε με κανέναν τρόπο.
