ΜΙΑ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΓΙΑ ΤΟ ΝΑΖΙΣΤΙΚΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΤΗΣ ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ
Το εξώφυλλο του ντοκουμέντου
Όταν η Χρυσή Αυγή προσχωρούσε στη νεοναζιστική Διεθνή «Νέα Ευρωπαϊκή Τάξη» και στη «Διακήρυξη της Βαρκελώνης». Μια εντελώς άγνωστη και σπάνια έκδοση του 1981, που ανακάλυψε και μας παρουσιάζει, κατ’ αποκλειστικότητα στην «Αυγή» ο Κλέων Ιωαννίδης (από το ιστολόγιο της Βασιλικής Μετατρούλου). Διαβάζουμε, σε αυτό, μεταξύ άλλων:«Προσβλέπουμε σ’ έναν διακρατικό εθνικοσοσιαλισμό όλων των λευκών».
Μία από τις πρώτες ιδεολογικές διακηρύξεις της Χρυσής Αυγής (που πολύ θα ήθελε να ξεχάσει).
Ένα μοναδικό ντοκουμέντο!
Ακόμα:
ΣΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ 105,5
Με την ευκαιρία του νέου προγράμματος, που βγαίνει στον αέρα τη Δευτέρα:
Τι σημαίνει αριστερό ραδιόφωνο σήμερα. Συνέντευξη. Ο νέος διευθυντής του «Στο Κόκκινο 105,5» Κώστας Αρβανίτης μιλάει για τα σχέδιά του, τη δημόσια τηλεόραση, τον πλουραλισμό και την ενημέρωση: «Το σλόγκαν το οποίο σηματοδοτεί το νέο ξεκίνημα είναι “Το ραδιόφωνο που ακούει” – κι αυτό σημαίνει “ακούει την κοινωνία, ακούει τη διαφορετική άποψη, ακούει και την αντίθετη άποψη”».
Επίσης, σχόλια των δύο προηγούμενων διευθυντών του σταθμού:
Ράδιο έρωτας του Θανάση Καρτερού.
Κόκκινο παραμύθι Γιώργου Ανανδρανιστάκη.
Μετά το κούρεμα: Η Κύπρος, η Ευρώπη και η Τουρκία. Συνέντευξη του τουρκοκύπριου πολιτικού επιστήμονα Νιαζί Κιζίλγιουρεκ, καθηγητή στο Πανεπιστήμιο Κύπρου, στη Λευκωσία. Εκτιμά ότι «το Εurogroup εκτέλεσε πολιτικά τον Ν. Αναστασιάδη, λίγες μέρες μετά την εκλογή του», ότι«όπως είπε ο Χάμπερμας, πριν τρία χρόνια, η πολιτική της γερμανικής κυβέρνησης δεν είναι ευρωπαϊκή. Και καταλήγει: «Οι αριστεροί Τουρκοκύπριοι πρέπει να πιέσουμε την Τουρκία για θετικές πρωτοβουλίες, που θα αλλάξουν το κλίμα».
Τέσσερα ερωτήματα για τη δημοκρατία. Ο Μάκης Κουζέλης θέτει τέσσερα ερωτήματα: για τις διαδικασίες που έχουν στην αποδυνάμωση της δημοκρατίας, το «μίσος για τη δημοκρατία», την αποσταθεροποίηση της δημοκρατίας στην κοινωνία της κρίσης, τι απαντάμε στην επίθεση κατά της δημοκρατίας. Και καταλήγει: «Αν πολιτικός είναι και ο αγώνας για την ιδιοποίηση λέξεων, κι αν η ουσία των πολιτικών εννοιών έγκειται ακριβώς στο αγωνιστικό τους καθεστώς, τότε η δημοκρατία είναι ο κατεξοχήν νεωτερικός εννοιολογικός όρος άσκησης πολιτικής και η έννοιά της μας ανήκει».
Ταυτότητα φύλου: από τις προκαταλήψεις στην ενσωμάτωση. Η Μαρίνα Γαλανού (πρόεδρος του Σωματείου Υποστήριξης Διεμφυλικών) γράφει για τον ορισμό του ρατσιστικού εγκλήματος, στον νέο νόμο για τα ναρκωτικά, που περιλαμβάνει και την ταυτότητα φύλου. Και συζητάει γενικότερα ζητήματα, ξεκινώντας από το παράθεμα της Kate Bornstein: «Η πρώτη ερώτηση που συνήθως τίθεται σε νέους γονείς είναι: Κορίτσι ή αγόρι; Υπάρχει μια θαυμάσια απάντηση που μπορούμε να δώσουμε: Δεν ξέρουμε· δεν μας το είπε ακόμη».
Το κομμένο σκοινί της εκπαίδευσης. Με αφετηρία μια διημερίδα με θέμα τον φασισμό, για εκπαιδευτικούς, που οργάνωσε ο Τομέας Ιστορίας του Παν. Αθηνών, ο Βαγγέλης Καραμανωλάκης γράφει για τον ναζισμό, τον νεοναζισμό, την Ιστορία, τους μαθητές και τους καθηγητές: «Η εναντίωση στην καταπίεση και την αδικία, η αντίσταση στον φασισμό είναι υπέρτατο δικαίωμα και αξία που σημαδεύει τις ζωές μας και να νοηματοδοτεί με τις πράξεις μας. Ίσως αυτή είναι η μεγαλύτερη ηθική ευθύνη απέναντι σε αυτούς που διδάσκουμε».
«Ά-νομα» δικαιώματα και «ά-τακτες» ελευθερίες. Με αφετηρία μια ερώτηση δημοσκόπησης, που ρωτούσε τι θα διαλέγατε, «να εφαρμόζεται ο νόμος και η τάξη ή να προστατεύονται τα δικαιώματα και οι ελευθερίες των πολιτών», η Αλεξάνδρα Χαλκιά συζητάει τη διαστρέβλωση εννοιών στον δημόσιο και καθημερινό λόγο: «Το να αντιδιαστέλλουμε συλλήβδην και απροϋπόθετα τις ελευθερίες και τα δικαιώματα από κάθε νόμο και κάθε τάξη οδηγεί σε κίβδηλες συγκροτήσεις εννοιολογικών κατηγοριών».
Ένας χρόνος χωρίς τον Γιάννη Μπανιά. Ο Βασίλης Παπαστεργίου, θυμάται τον σύντροφο Γιάννη.
WEB ONLY. Νεοφιλελευθερισμός: Επιστροφή στο μέλλον. «Δεν είναι οι νέες τεχνολογίες ούτε η “λογική” της αγοράς που διαμόρφωσαν τις νέες, παγκόσμιες προοπτικές για το κεφάλαιο και την οικονομική ελίτ. Τη διαχείριση της μετάβασης από τον “κρατικά ελεγχόμενο καπιταλισμό” στο νεοφιλελεύθερο οικονομικό περιβάλλον την ανέλαβε το ίδιο το κράτος. Γράφει ο Χρόνης Πολυχρονίου.