Δηλαδή, δεν εννοώ μπουρζουάδικο τοπίο. Απλά αστικό, μη κοινωνιολογικά τοπίο. Της πόλης, της μεγαλούπολης. Πώς να το πω… αστικό τοπίο διάολε! Από την ταράτσα του Ιδρύματος Νιάρχου ρε. Αυτουνού του μεγαλοκαπιταλιστή που μετά θάνατον έγινε εθνικός ευεργέτης. Που υπάρχει πολλές υποψίες σε σχέση με το βίο και την πολιτεία του όταν ήταν εν ζωή. Αλλά δεν θέλω να πω κάτι για αυτόν, άλλωστε είναι συχωρεμένος. Αστικό τοπίο, χωρίς κοινωνιολογία, γαμώτο!
Δεν θέλω να κάνω ταξική ανάλυση. Απλώς ένα τοπίο τράβηξα. Μπα σε καλό σας, τι με βάζετε και γράφω.
