Ιδού το αιώνιο φωτογραφικό ερώτημα. Το άσπρο-μαύρο αναδεικνύει τη φόρμα, την υφή. Αποκλείοντας το εφέ του χρώματος, κάνει πιο εμφανές το νόημα. Είναι πολύ πιο εύκολο να δημιουργήσεις δράμα (και μάλιστα, εκεί που δεν υπάρχει).

Το χρώμα από την άλλη, είναι πολύ πιο κοντά στο πραγματικό (ότι και να σημαίνει αυτό). Θέλει πολύ μεγαλύτερη μαστοριά από τον φωτογράφο για να αποδοθούν όσα γράφω για το άσπρο-μαύρο. Από αυτή την άποψη, είναι πολύ πιο δύσκολο για τον φωτογράφο. Έχει γραφτεί ότι η εποχή του φιλμ (χοντρικά, μέχρι το τέλος του 20ου αιώνα) ήταν η εποχή του άσπρου-μαύρου. Η ψηφιακή φωτογράφιση δίνει απείρως μεγαλύτερες δυνατότητες για χρωματική επεξεργασία, επομένως, είναι η εποχή της έκρηξης των χρωμάτων και της δημιουργικής χρωματικής καλλιτεχνικής έκφρασης.

Σε κάθε περίπτωση:

Σας παρουσιάζω τέσσερις φωτογραφίες σε άσπρο μαύρο, και τις ίδιες, σε έγχρωμη εκδοχή. Το ερώτημα είναι: ποιες είναι οι καλύτερες αισθητικά σε κάθε μια περίπτωση.