Τις φωτογραφίες σχολιάζει ο Πρόδρομος Σεϊτανίδης:

Έντονη η αντίθεση, στα όρια της φάρσας. Το σύνθημα στο λαμαρινένιο τοίχο τραγουδάει με κατακόκκινα στεντόρεια κεφαλαία έναν υπεραισιόδοξο -και κάπως πομπώδη- επαναστατικό παιάνα. Ο διαβάτης, πάλι, κάπως άκεφος δείχνει. Μπορεί να ξέρει ότι τα μεγάλα λόγια δεν ωφέλησαν ποτέ κανέναν κι όπου ακούς πολλά κεράσια, κράτα και μικρό καλάθι. Αλλά ο περαστικός δεν κρατάει καλάθι, εφημερίδα κρατάει.

Για να δούμε, λιγάκι, τον τίτλο της... Αχά, μάλιστα!  Ίσως, λοιπόν, το ανόρεχτο ύφος του περαστικού να δικαιολογείται από την εξόφθαλμη αντίφαση ανάμεσα στη μονομερή πληροφόρηση της εφημερίδας του και όσα βλέπει ο ίδιος καθημερινά με τα ματάκια του. Εκτός, βέβαια, αν ο άνθρωπος απλώς δεν ξέρει ελληνικά, που λέει και το ανέκδοτο για τη γιαγιά του Τοτού και τους Financial Times.