Η δημόσια ιστορία αφορά ταυτόχρονα τρεις περιοχές: πρώτον, την παρουσία του παρελθόντος στον δημόσιο χώρο και λόγο· δεύτερον, τη μελέτη αυτής της παρουσίας ως αυτόνομο ακαδημαϊκό αντικείμενο· τρίτον, την εφαρμοσμένη ιστορία, δηλαδή τη δημόσια παρέμβαση των ιστορικών προκειμένου να επηρεάσουν την ιστορική κουλτούρα μιας κοινωνίας.
Έτσι, η δημόσια ιστορία περιλαμβάνει μια πληθώρα πρακτικών και λόγων, από την αρθρογραφία στον Τύπο και το διαδίκτυο, τις τηλεοπτικές εκπομπές, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τις κρατικές πολιτικές της ιστορίας, αλλά και μια σειρά από πρακτικές από τα πάνω και από τα κάτω: μνημεία, τελετουργίες, ιστορικούς περιπάτους, κ.ά. Μέσα από αυτά, διεξάγονται «πόλεμοι της ιστορίας», δηλαδή δημόσιες διαμάχες με επίδικο τις διαφορετικές νοηματοδοτήσεις και αναγνώσεις του παρελθόντος –διαδικασία στην οποία εξ ορισμού εμπλέκονται και οι ιστορικοί, τόσο ως επιστήμονες όσο και ως πολίτες.
Αυτό γίνεται ιδιαίτερα σαφές σε πρόσφατες διενέξεις, όπως το Μακεδονικό, ο πόλεμος στην Ουκρανία, αλλά και σημαντικές εθνικές επέτειοι, όπως το 1821 και το 1922.
Περισσότερα το Σάββατο 14/5, στις 8 μ.μ., στο Κόκκινο 105,5