Η Τζόαν Χάρα (κέντρο) με τις κόρες της, Μανουέλα Μπάνστερ (αριστερά) και Αμάντα Χάρα Τέρνερ, έξω από το δικαστήριο (AP Photo/John Raoux)

******************

Η τελευταία φορά που η Τζόαν Χάρα είδε τον σύζυγό της ζωντανό ήταν αμέσως μετά το πραξικόπημα του στρατηγού Αουγούστο Πινοσέτ, όταν έφυγε από το σπίτι τους στο Σαντιάγο. Μια εβδομάδα μετά, πήγε στο νεκροτομείο για να αναγνωρίσει το πτώμα του ανάμεσα «σε εκατοντάδες στοιβαγμένα πτώματα». 
 

Ο σύζυγος της βρετανίδας Τζόαν ήταν ο Βίκτορ Χάρα, λαϊκός τραγουδιστής και ακτιβιστής ο οποίος ήταν ανάμεσα στους χιλιάδες νεκρούς του πραξικοπήματος του Σεπτεμβρίου 1973.
 

Την περασμένη Δευτέρα όμως, 43 χρόνια αργότερα, η 88χρονη κυρία Χάρα δικαιώθηκε κατά κάποιον τρόπο όταν δικαστήριο της Φλόριντα αποφάνθηκε ότι υπεύθυνος για τον βασανισμό και τον θάνατο του συζύγου της ήταν ένας πρώην αξιωματικός του στρατού της Χιλής ο οποίος πρέπει να της πληρώσει αποζημίωση 28 εκατ. δολαρίων.

«Ήταν μακρύς ο δρόμος της αναζήτησης δικαιοσύνης για τον θάνατο του Βίκτορ. Τα τραγούδια του συνεχίζουν να τραγουδιούνται σήμερα και να εμπνέουν καλλιτέχνες αλλά και όσους αναζητούν κοινωνική δικαιοσύνη», δήλωσε η κυρία Χάρα.  
 

Οι ένορκοι έκριναν ότι ο 67χρονος Πέδρο Μπαριέντος Νουνιές, που σήμερα ζει στη Φλόριντα, είναι ένοχος για τον θάνατο του Χάρα. Ο δικηγόρος του Μπαριέντος λέει ότι ο πελάτης του δεν έχει χρήματα για να πληρώσει την αποζημίωση.  
 

Καθηγητής θεάτρου στο Σαντιάγο, ο Χάρα _ που έχει εμπνεύσει πολλούς καλλιτέχνες, από τον Μπρους Σπρίνγκστιν και την Τζόαν Μπαέζ ως τους Clash _ ήταν ένας από τους χιλιάδες διανοούμενους, πολιτικούς και υποστηριχτές του Σαλβαδόρ Αλιέντε που φυλακίστηκαν μαζικά στο Στάδιο της Χιλής αμέσως μετά το πραξικόπημα του 1973.  
 

Στη διάρκεια της δίκης του Μπαριέντος, πολλοί μάρτυρες που υπηρετούσαν το στρατιωτικό τους εκείνη την εποχή κατέθεσαν ότι ο κατηγορούμενος περηφανευόταν επανειλημμένως ότι σκότωσε τον Χάρα. Άλλες μαρτυρίες προήλθαν από τότε φοιτητές που είχαν φυλακιστεί στο Στάδιο της Χιλής μαζί με τον Χάρα.  
 

Υπολογίζεται ότι 3.000 με 10.000 άτομα βασανίστηκαν, δολοφονήθηκαν ή εξαφανίστηκαν από το καθεστώς Πινοσέτ, που είχε την υποστήριξη των ΗΠΑ και της Βρετανίας, ως μέρος της αμερικανικής έμπνευσης Επιχείρησης Κόνδορας με στόχο την εξάλειψη των «ανταρτών» και την ενίσχυση των δικτατοριών στη Νότια Αμερική.