Μετά την επαναφορά του υπουργείου Μετανάστευσης και την όψιμη αναγνώριση της σημασίας του δημόσιου συστήματος περίθαλψης, νέα κυβερνητική αναστροφή: αφορά την αποσυμφόρηση των φυλακών. Οι διαρροές στον Τύπο κατά τις τελευταίες ημέρες έχουν πυκνώσει: ετοιμάζεται με μορφή ΠΝΠ μια νομοθετική ρύθμιση που θα προβλέπει πρόωρες αποφυλακίσεις κρατουμένων.
Οι πληροφορίες συντονισμένα (εξαρχής) αποδίδουν τη ρύθμιση αποκλειστικά στην ανάγκη αντιμετώπισης του κορονοϊού. Ορισμένα κείμενα μάλιστα σπεύδουν εξαρχής, προβλεπτικότατα, να προλάβουν ανεπιθύμητες απορίες: «Οχι, καμιά σχέση με τον Νόμο Παρασκευόπουλου, προς Θεού! Τότε ο ΣΥΡΙΖΑ επικαλέστηκε δήθεν τη συμφόρηση των φυλακών, τώρα έχουμε –αποκλειστικό- λόγο παρέμβασης την πανδημία. Τότε έβγαιναν μεγαλοεγκληματίες, τώρα θα βγουν οι ελαφροί».
Η μετααλήθεια –δηλαδή η ασύστολη προπαγάνδα- καταρρέει παταγωδώς, αν έστω και για δευτερόλεπτα κανείς σκεφτεί τα δεδομένα: μα, αν θεωρείται ότι μετά την επικείμενη μεταρρύθμιση και αποσυμφόρηση θα αντιμετωπιστεί το νέο πρόβλημα, δεν γίνεται δεκτό αυτόματα ότι χωρίς την αφόρητη συμφόρηση δεν θα υπήρχε καν λόγος παρέμβασης; Την οποία συμφόρηση σήμερα ποια πολιτική άραγε τη δημιούργησε;
Οι σημερινοί κυβερνήτες δεν είναι που κατήργησαν την εναλλακτική ποινή της κοινωφελούς εργασίας, που θα αντιστάθμιζε την κατάργηση της μετατροπής σε χρηματική ποινή; Αποσιωπάται, αλλά καταγράφεται επισήμως, ότι πλέον ο υπερπληθυσμός των φυλακών ανέρχεται στα ύψη του 2015, όταν και πάλι ο συνωστισμός και οι κακές συνθήκες περίθαλψης είχαν κινητοποιήσει τον νομοθέτη προς τον «Ν. Παρασκευόπουλου».
Οσο για τη σύνδεση του παλιού «κακού» νόμου δήθεν αποκλειστικά με βαρυποινίτες, τι να πρωτοθυμηθούμε; Προφανώς αυτός αφορούσε και ελαφρές ποινές. Η αποσυμφόρηση με τον νόμο του 2015 αφορούσε κρατουμένους με διάφορες ποινές (εκτός ισοβίων), οι οποίοι ούτως η άλλως θα απολύονταν, όπως προφανώς θα προβλεφθεί με την τωρινή μεταρρύθμιση. Επίσης δεν οδήγησε σε στατιστική αύξηση της βαριάς εγκληματικότητας παρά την παραπλανητική υπερπροβολή μεμονωμένων κρουσμάτων σοβαρής υποτροπής.
Ενας ρεβανσισμός θα ήταν απαράδεκτος. Η αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει υπεύθυνα και οπωσδήποτε να στηρίξει μια σημερινή κυβερνητική παρέμβαση, αφού η ανάγκη είναι αντικειμενική και επείγουσα. Οφείλει όμως ταυτόχρονα να θυμίσει ότι τώρα έχουμε ως προς την πολιτική της αποσυμφόρησης μια θεαματική κατακόρυφο αναστροφή και μια νέα μεγάλη απάτη.
Τότε, η αντιπολίτευση με τα παπαγαλάκια της είχε κερδοσκοπήσει ψηφοθηρικά, σκορπώντας λάσπη και εμφανίζοντας έναν αναγκαίο νόμο ως αποδιοπομπαίο τράγο προς θεραπείαν πάσης κοινωνικής, οικονομικής και πολιτικής νόσου και αυξάνοντας με τα ψέματα την εκλογική της βάση. Η τωρινή κυβέρνηση, αδυνατώντας να ομολογήσει τη σημασία της συμφόρησης που η ίδια προκάλεσε, την αποσιωπά ως αίτιο αναφερόμενη αποκλειστικά στον κορονοϊό.
ΥΓ: Οσο η λάσπη κυκλοφορούσε, κατεξοχήν η εφημερίδα αυτή με πρωτεργάτρια τη δημοσιογράφο Αντα Ψαρρά πάσχιζε να υπερασπίζεται την αλήθεια. Ξέρω, το καθήκον τους έκαναν όπως συνεχίζουν και σήμερα, αλλά αισθάνομαι την ανάγκη να τους απευθύνω μια δημόσια ευχαριστία.
* πρώην υπουργός Δικαιοσύνης
