«ΤΕΛΙΚΑ όλη η φασαρία έγινε για να φύγουν ο Θεοδωρικάκος, o Βρούτσης και ο Κουμουτσάκος;» αναρωτήθηκε ο Ιωάννης Πρετεντέρης στο άρθρο του στα Νέα την επομένη του ανασχηματισμού. Και σχολίασε: «Η κυβέρνηση είχε μόνο ένα σοβαρό πρόβλημα: τη διαχείριση της πανδημίας. Αλλά ο ανασχηματισμός ένα πράγμα δεν ακούμπησε: τη διαχείριση της πανδημίας. Πράγμα που σημαίνει δύο πράγματα. Είτε ο πρωθυπουργός είναι ικανοποιημένος από αυτή τη διαχείριση. Είτε έκανε έναν ανασχηματισμό για τον οποίο δεν υπάρχουν πολλές εξηγήσεις».
ΚΙ ΟΜΩΣ, εξηγήσεις υπάρχουν. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει αδιαπραγμάτευτες δεσμεύσεις απέναντι στους χορηγούς του, που έχουν απαιτήσεις για τη βοήθεια και την προστασία που προσφέρουν.
ΠΟΤΕ δεν εισήλθε στο «ιερό» της εξουσίας ο Θεοδωρικάκος. Απλά τιμήθηκε ως συνεργάτης και αμείφθηκε για τις προεκλογικές υπηρεσίες του. Ήταν από τους αναλώσιμους, χωρίς ισχυρά διαπραγματευτικά ατού. Όσο για τον Γ. Κουμουτσάκο, αυτός ήταν ένας υφυπουργός άνευ αντικειμένου, με προνόμιο να έχει ένα γραφείο, δυο - τρεις γραμματείς και έναν οδηγό να τον μεταφέρει στο σπίτι του. Κι αυτό το ανέχθηκε χωρίς αξιοπρέπεια.
ΑΝΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ με επίκεντρο τη διαχείριση της πανδημίας δεν μπορούσε να γίνει για τον απλούστατο λόγο ότι αυτό θα επιβεβαίωνε δημοσίως και μεγαλοπρεπώς την αποτυχία του πρωθυπουργού.
ΟΠΩΣ έγραψαν Τα Νέα στην πρώτη σελίδα, «Ο ανασχηματισμός έγινε με στόχο ένα ετοιμοπόλεμο σχήμα για τις κάλπες». Και το στρατηγικό υπουργείο για την εκλογική διαδικασία είναι των Εσωτερικών, το οποίο ανατέθηκε στον ακροδεξιό Βορίδη. Ποιες είναι οι επιπλέον ικανότητες του συγκεκριμένου πολιτικού οι οποίες αξιολογήθηκαν για την επιλογή του;
ΕΙΝΑΙ αδίστακτος. Είναι σκληρός. Έχει όραμα (και σχέδιο;) την εξαφάνιση της Αριστεράς από τη γαλάζια Ελλάδα. Δεν κωλώνει σε δημοκρατικούς κανόνες, εξ ου και υπηρέτησε τη χούντα από τη θέση του αρχηγού της νεολαίας που έστησαν οι συνταγματάρχες. Είναι ικανός για όλα, πιθανόν και έτοιμος να χρεωθεί παραβάσεις στην εκλογική διαδικασία. Εξάλλου, δεν θα τον αφήσουν χωρίς βοήθεια, έχοντας προσλάβει αμερικανικές εταιρείες για τη χειραγώγηση των πολιτών και πιθανό μαγείρεμα των αποτελεσμάτων.
ΚΑΙ ΕΠΕΙΔΗ οι εξελίξεις με την πανδημία είναι πολύπλοκες, δύσκολες και απρόβλεπτες, ο κίνδυνος αν η προσφυγή στις κάλπες καθυστερήσει, είναι μεγάλος για την κυβέρνηση. Όλοι λοιπόν υποθέτουν ότι αυτό θα συμβεί σε κατάλληλο χρόνο εντός του νέου έτους. Κι αν ο κατάλληλος χρόνος δεν προκύπτει; Θα τον δημιουργήσουν!
ΕΙΝΑΙ ικανοί για όλα. Φιλοξενούν και εκφράζουν το μεγαλύτερο μέρος της Ακροδεξιάς. Αν χρειαστεί, έχουν προετοιμαστεί να διασπάσουν και το ΚΙΝ.ΑΛΛ., έχοντας βοήθεια εκ των έσω, με απροκάλυπτη στήριξη από τον Κ. Σημίτη, που σε άρθρο του βρήκε έξοχο το σχέδιο Πισσαρίδη για τη σωτηρία της χώρας! Στο πλευρό του και ο μέγας οπορτουνιστής Βενιζέλος και μια μερίδα βουλευτών με πρωταγωνιστή και εκφραστή τον Ανδ. Λοβέρδο.
ΑΛΛΩΣΤΕ, δεν έχασαν ποτέ τις επιρροές στην εξουσία. Εκτός από την εκτελεστική και τη νομοθετική, ελέγχουν τα κρίσιμα πόστα στη Δικαιοσύνη, κατάφεραν και μάλιστα επί διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ να μονοπωλήσουν τη μαζική τηλεοπτική ενημέρωση, ενώ διαχειρίζονται με ευελιξία τις σχέσεις με την Εκκλησία, στην οποία κυριαρχούν οι ακροδεξιοί.
ΚΑΙ ΟΠΩΣ αποκάλυψε ο λαλίστατος Άδ. Γεωργιάδης, «κάποιοι λοιμωξιολόγοι μας έλεγαν ότι θα έπρεπε να γίνει καραντίνα στη Θεσσαλονίκη πριν την εορτή του Αγίου Δημητρίου, αλλά εμείς από σεβασμό στην παράδοση, στην Ορθοδοξία, στην πίστη, δεν βάλαμε καραντίνα παρά τις εισηγήσεις των ειδικών». Κι αυτοί που απέθαναν; Παράπλευρες απώλειες, θυσία για να εξασφαλιστεί η πολιτική υποστήριξη από τους ιερείς.
ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ εκπομπές που δέσποζαν στις βραδινές ζώνες των μεγάλων καναλιών εξαφανίστηκαν και οι τηλεθεατές χαζεύουν με τα ελαφρά θεάματα διαφόρων παιχνιδιών και διαγωνισμών. Μια δοκιμασμένη συνταγή για την αποχαύνωση της κοινωνίας, όπως συνέβη στην Ιταλία τη δεκαετία του ’90 και μετά.
ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ να αντιμετωπιστεί ένας αδίστακτος μηχανισμός με τόσα εφόδια αν δεν υπάρχουν κόμματα με οργανωμένη λαϊκή βάση και επιρροή στην κοινωνία, καθώς και συνδικάτα για να αντισταθούν στη διάλυση της δημόσιας Υγείας, της ασφάλισης, της Παιδείας και της εργασίας; Ποιοι θα υπερασπιστούν τη δημοκρατία; Ίσως αυτή είναι η πιο κρίσιμη χρονιά της Μεταπολίτευσης για το μέλλον του τόπου.
