Στις 3/4/20 έφυγε από τη ζωή ο Κώστας Στάμος, πρώην πρόεδρος του ΣΕΤΤΕΑ (Σωματείο Εργαζομένων Ταχυδρομικών και Ταχυμεταφορικών Επιχειρήσεων Αττικής /courier), την περίοδο 2010-2015. Σωματεία, συνάδελφοι και σύντροφοί του εκφράζουν τη βαθιά λύπη για τον πρόωρο χαμό του.
Πρώτο από όλους, το ΣΕΤΤΕΑ:
Για τον Κώστα…
Ο αποχαιρετισμός σ’ έναν άνθρωπο σαν τον Κώστα δεν είναι ένα απλό πράγμα.
Γιατί ο Κώστας δεν ήταν ένας συνηθισμένος άνθρωπος, ήταν ένας άνθρωπος με πολλές ικανότητες, μεγάλη ευγένεια και αίσθηση αξιοπρέπειας.
Ήξερε να ιεραρχεί και να ξεχωρίζει τα μεγάλα από τα μικρά με τον δικό του ιδιαίτερο τρόπο, να παίρνει δύσκολες αποφάσεις και να μοιράζει απλόχερα τις γνώσεις και τις ικανότητές του.
Σε αυτό το πρωτόγνωρο ταξίδι που ξεκινήσαμε πριν από χρόνια, η συνεισφορά του Κώστα δεν υπήρξε μόνο ανεκτίμητη ή αναντικατάστατη, ΑΠΛΩΣ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΧΕ ΣΥΜΒΕΙ ΧΩΡΙΣ ΕΚΕΙΝΟΝ.
Ο τρόπος που ανέλυε τα πράγματα, ο τρόπος που μοιράζονταν, ο τρόπος που βοήθαγε, ο τρόπος που τοποθετούνταν, γαλούχησε τον κόσμο του κλάδου μας, διαμόρφωσε συνειδήσεις, γιατί ο Κώστας πάνω απ’ όλα υπήρξε ΔΑΣΚΑΛΟΣ.
Στη δύσκολη εποχή που ζούμε η έννοια του δάσκαλου είναι πολύ κρίσιμη, πολύ περισσότερο όταν μιλάμε για συνδικαλισμό. Ο Κώστας λοιπόν συμπύκνωνε σε σύγχρονες συνθήκες την κλασική αντίληψη ότι τα συνδικάτα είναι τα σχολεία όπου η εργατική τάξη μαθαίνει πολιτική κάνοντάς το με τρόπο πηγαίο και όχι από την έδρα της « καθοδήγησης». Μπορούσε την ίδια στιγμή που μας ανέλυε τους νόμους για τις υποθέσεις μας, που μας πρότεινε σχέδια τακτικής και στρατηγικής σε εκείνα τα ατέλειωτα ξενύχτια μέσα στο άγχος και την πίεση που τόσο πολύ τελικά επηρέασαν την υγεία του, την άλλη μέρα πρωί – πρωί να μοιράζει ανακοινώσεις σε κάποιο χώρο δουλείας που υπήρχε πρόβλημα.
Ο Κώστας απολύθηκε για την συνδικαλιστική του δράση από μια σειρά εταιρίες και δεν το ΄βαλε κάτω, παρά την ανεργία παρά τα προβλήματα υγείας. Από το Μάη του 2014 διαγνώστηκε με καρκίνο, παρόλα αυτά αντιμετώπισε την ασθένεια με αξιοπρέπεια και θάρρος. Συνέχισε να συμμετέχει σε κινητοποιήσεις και σε διαδικασίες, επιλέγοντας την συλλογικότητα και την εξωστρέφεια και όχι την απομόνωση στην αντιμετώπιση της ασθένειάς του, δίνοντας παραδείγματα ζωής για όλους μας.
Αποτελεί, όμως, παράδειγμα και για κάτι ακόμα. Όταν βρέθηκε στο Υπουργείο Εργασίας, σεμνός και με χιούμορ, αντιμετώπιζε το νέο του εργασιακό περιβάλλον συνεχίζοντας να βοηθά απλόχερα, όχι μόνο τον κλάδο μας αλλά συνολικότερα. Γιατί η βοήθεια που έδινε ο Κώστας δεν ήταν φιλανθρωπική. Ο Κώστας ήταν η γέφυρά μας με τις ξεχασμένες παραδόσεις του Εργατικού Κινήματος και γι΄αυτό είναι μεγάλο το κενό της απουσίας του.
Ο Κώστας μετέφερε ιδέες από γενιά σε γενιά, ιδέες που είναι αντίδοτο στους διαφόρους «ιούς» που μας περιβάλλουν. Ο Κώστας έζησε μια ζωή μέσα στους αγώνες και τη συλλογικότητα, μια ζωή με νόημα , γι’ αυτό αφήνει πίσω του στον κλάδο μια γενιά 30ρηδων και 40αρηδων συναδέλφων που θα συνεχίσουν…
ΟΙ ΝΙΚΕΣ ΠΟΥ ΘΑ ΕΡΘΟΥΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΕΣ ΣΕ ΕΣΕΝΑ ΣΥΝΤΡΟΦΕ!
ΑΝΤΙΟ…
Η ανακοίνωση του Τμήματος Εργατικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ
Το Τμήμα Εργατικής Πολιτικής αποχαιρετά με οδύνη τον σύντροφο συνδικαλιστή Κώστα Στάμο, πρώην πρόεδρο του ΣΕΤΤΕΑ, που έφυγε από τη ζωή μετά από μακροχρόνια μάχη με τον καρκίνο και εκφράζει τα πιο βαθιά συλλυπητήρια στην οικογένεια και τους οικείους του.
Ο Κώστας με την αυταπάρνηση και την αγωνιστικότητά του, εκπροσωπούσε το μοντέλο συνδικαλισμού που έχει απόλυτη ανάγκη το σημερινό εργατικό κίνημα και για αυτό ο πρόωρος χαμός του κάνει την απώλεια δυσαναπλήρωτη. Μαζί με τους συναδέλφους και συντρόφους του απέδειξε ότι ο συνδικαλισμός είναι εφικτός και φέρνει νίκες ακόμα και στα πιο δύσκολα κομμάτια του ιδιωτικού τομέα (courier/franchise).
Ακούραστος και ακαταπόνητος, δεν δέχθηκε ποτέ την ήττα, ακόμα και όταν αντιμετώπιζε το σοβαρό πρόβλημα με την υγεία του και πάλεψε με αξιοπρέπεια κ θάρρος μέχρι το τέλος. Βρισκόταν πάντα δίπλα σε κάθε συνάδελφο και συναδέλφισσα, χωρίς να λογαριάζει κόπο, προσωπικά έξοδα και χρόνο. Έδωσε πάντα το παρών σε όλους τους αγώνες, μικρούς και μεγάλους, γιατί για αυτόν η αλληλεγγύη δεν ήταν μόνο ένα σύνθημα αλλά μια στάση ζωής.
Σύντροφε Κώστα καλό σου ταξίδι…
«Αποχαιρετώντας τον συνάδελφο Κώστα Στάμο» - Η ανακοίνωση του Συλλόγου Δανειζόμενου Προσωπικού Τραπεζικού Τομέα:
«Προχθές έφυγε από την ζωή ο φίλος, συνάδελφος και συναγωνιστής Κώστας Στάμος, πρώην πρόεδρος του ΣΕΤΤΕΑ (Σωματείο Εργαζομένων Ταχυδρομικών και Ταχυμεταφορικών Επιχειρήσεων Αττικής /courier), την περίοδο 2010-2015, σωματείο με το οποίο για μεγάλο διάστημα μοιραζόμασταν τα ίδια γραφεία.
Ο Κώστας ήταν ο ακούραστος αγωνιστής, ο άνθρωπος που έτρεχε πάντα για τον διπλανό του, που ήταν πανταχού παρών σε όλες τις κινητοποιήσεις και αγώνες, ήταν ένας από αυτούς που είχαν κάνει την αλληλεγγύη από απλό σύνθημα, καθημερινότητα και στάση ζωής. Η παρακαταθήκη που αφήνει πίσω σε όλους εμάς είναι η συνεχής, συνεπής και άδολη συνδικαλιστική δράση και ο αγώνας για ένα καλύτερο αύριο».
Ανακοίνωση εξέδωσε και ο «Σύλλογος Εργαζομένων στην ETE προερχόμενων από την πρώην ΕΘΝΟDATA»:
«Το Δ.Σ. του Συλλόγου μας εκφράζει τα θερμά συλλυπητήρια στην οικογένεια, τους συναδέλφους και τους φίλους του για τον πρόωρο χαμό του Κώστα Στάμου, πρώην προέδρου και μέλους ΔΣ του ΣΕΤΤΕΑ (Σωματείου Εργαζομένων στις Ταχυδρομικές Ταχυμεταφορικές Επιχειρήσεις Αττικής). Ο Κώστας ήταν από το είδος των συνδικαλιστών που σπανίζει στις μέρες μας, ήταν από το είδος του συνδικαλιστή που μας κάνει υπερήφανους –ες να λεγόμαστε έτσι και αυτό κάνει την απώλειά του μεγαλύτερη.
Πάντα διαθέσιμος να βοηθήσει, να λύσει απορίες θυσιάζοντας προσωπικό χρόνο, διαθέσιμος να απαντήσει στο τηλέφωνο ακόμα και όταν βρισκόταν στο κρεβάτι του νοσοκομείου απ’ όπου έδινε τη δική του μάχη για τη ζωή. Πολύτιμη βοήθεια στα πρώτα δύσκολα βήματα του Σωματείου μας, ήταν εκεί μαζί μας, έξω από τη πύλη, από τις 6 το πρωί όταν κάναμε τη 1η μας απεργία, στηρίζοντας μας χωρίς ανταλλάγματα, δίνοντας το πραγματικό νόημα στη λέξη αλληλεγγύη.
Με τους αγώνες του σωματείου του, μαζί με τους συναδέλφους –ισσες του απέδειξε ότι ο μόνος χαμένος αγώνας είναι αυτός που δεν δίνεται, ανοίγοντας νέους δρόμους για το συνδικαλιστικό κίνημα που μας περιμένουν να τους διανύσουμε.
Συνάδελφε Κώστα καλό σου ταξίδι, θα ζεις πάντα στις καρδιές μας για να μας στηρίζεις με την ψυχραιμία την αισιοδοξία και την αγωνιστικότητα που αντιμετώπισες το ταξίδι της ζωής».
