Η εκτίναξη της ανεργίας στο 27% δεν είναι ένα παράπλευρο σύμπτωμα της κρίσης. Είναι αποτέλεσμα της άγριας λιτότητας και του Μνημονίου. Είναι η καρδιά της κρίσης. Δεν παραγνωρίζουμε σημειακά μέτρα που μπορεί να ανακουφίζουν προσωρινά ορισμένες ευπαθείς ομάδες ανέργων και φτωχών. Αλλά αυτά δεν λύνουν το πρόβλημα της ανεργίας, δεν επαναφέρουν την αξιοπρέπεια στον πολίτη, δεν δημιουργούν προϋποθέσεις υπέρβασης της κρίσης.

Χθες, η τρόικα εσωτερικού συζήτησε μέτρα επικοινωνιακής διαχείρισης της κρίσης. Προγράμματα για ανέργους, με τα οποία ανακυκλώνεται η ανεργία για μερικούς μήνες. Απολύσεις μέσω της διαθεσιμότητας στο Δημόσιο, με την οποία αυξάνεται ο αριθμός των ανέργων. Καμιά πρόβλεψη για τις εκατοντάδες χιλιάδες απολύσεις ή "εθελούσιες αποχωρήσεις", που μόνο τον Ιανουάριο ξεπέρασαν τις 66.000. Από τους 1.025.000 εγγεγραμμένους ανέργους μόνον οι 225.000 παίρνουν επίδομα ανεργίας. Η υπόσχεση για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για όλους τους ανέργους κινδυνεύει να μείνει κενό γράμμα, εφόσον το κράτος δεν αναλαμβάνει τη δέσμευση για το οικονομικό κόστος και τα ταμεία έχουν ναυαγήσει.

Η απόγνωση που εξαπλώνεται στην κοινωνία όχι μόνο δεν αντιμετωπίζεται, αλλά εκτινάσσεται με τη δογματική προσήλωση στην εφαρμογή των Μνημονίων. Ο Σαμαράς ρίχνει το φταίξιμο για τη χρεωκοπία της πολιτικής του στις λαϊκές κινητοποιήσεις, διότι "έτσι δεν μπορούν να βγουν τα μέτρα". Και προαναγγέλλει σκληρή καταστολή, ακόμη και περιστολή συνταγματικών δικαιωμάτων, όπως είναι οι απεργίες.

Ηρακλείς του στέμματος του Μνημονίου, τα media της διαπλοκής, οργιάζουν με την παραπληροφόρηση και την ιδεολογική κατατρομοκράτηση των πολιτών, επιχειρούν να αλλοιώσουν την κοινωνική ατζέντα επιβάλλοντας το σκηνοθετημένο σίριαλ "νόμου και τάξης". Δεν αρκεί όμως η παλαιά, χρεωκοπημένη, διαπλοκή. Ανασύρονται επιχειρηματικές εφεδρείες για τη δημιουργία νέας γενιάς διαπλοκής, με στόχο να ορθωθούν πρόσθετα αναχώματα στις λαϊκές κινητοποιήσεις και την πορεία της δημοκρατικής ανατροπής.

Παραμονή της νέας πανελλαδικής απεργίας, επιχειρείται νέος γύρος αποπροσανατολισμού. Οι εμπνευστές του ρεβανσισμού και της κατασυκοφάντησης των δημοκρατικών κατακτήσεων της Μεταπολίτευσης, χέρι-χέρι διαπλοκή και Ακροδεξιά, αναζητούν σκοτεινούς υποκινητές των κινητοποιήσεων, ενώ είναι η δική τους πολιτική που εξεγείρει την κοινωνία.

Η απεργία, παρά τα αντικειμενικά εμπόδια που δημιουργούν η συρρίκνωση του εισοδήματος και οι απειλές των κυβερνώντων, θα αποτελέσει νέο βήμα στον αγώνα για τη δημοκρατία. Δηλαδή για την απασχόληση, για την κατοχύρωση των συλλογικών διαπραγματεύσεων, για την αποκάλυψη και το ξερίζωμα των πλοκαμιών της διαπλοκής.