Με στόχο να στρέψει το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης στην ανθρωπιστική κρίση στο Χαλέπι της Συρίας η πολωνικής καταγωγής δημοσιογράφος και μπλόγκερ Άννα Άλμποτ, που ζει εδώ και σχεδόν μια δεκαετία στο Βερολίνο, είχε πριν από περίπου τρεις εβδομάδες την ιδέα για μια «πορεία πολιτών».
Μέσω Facebook βρήκε πολλούς υποστηρικτές της πρωτοβουλίας, αλλά και συνοδοιπόρους, οι οποίοι δήλωσαν συμμετοχή για την πορεία από το Βερολίνο μέχρι το Χαλέπι, που θα διαρκέσει περίπου τρεισήμισι μήνες.
«Πολλοί λένε ότι η πρωτοβουλία είναι απλοϊκή, ανόητη και ότι δεν μπορεί να αλλάξει κάτι», δηλώνει η Άννα Άμποτ. «Εγώ όμως σκέπτομαι ότι αν δεν κάνουμε κάτι, τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει. Κανείς δεν ξέρει αν θα πετύχουμε, αλλά τουλάχιστον θα το παλέψουμε».
Το εγχείρημα αποτελεί δίχως αμφιβολία πρόκληση. Και δεν είναι μόνο τα πάνω από 3.000 χιλιόμετρα και οι χειμωνιάτικες θερμοκρασίες. Είναι και οι διαφορετικές πεποιθήσεις των ατόμων που συμπορεύονται.
Οι διοργανωτές επιτρέπουν μόνο λευκές σημαίες και δεν επιθυμούν για ευνόητους λόγους σύμβολα που παραπέμπουν στη μια άλλη ή την άλλη πλευρά του εμφυλίου στη Συρία. Ορισμένοι συμμετέχοντες διαμαρτύρονται.
«Είναι σαφές ποιος βομβαρδίζει στη Συρία. Νομίζω ότι δεν υπάρχει ειρήνη χωρίς δικαιοσύνη», λέει ένας νεαρός Σύρος, ο οποίος θέλει να ξετυλίξει μια σημαία της Συρίας. Η εμπνεύστρια της πρωτοβουλίας θέλει ωστόσο η πορεία να πάρει μόνο μια και μοναδική θέση. Υπέρ της ειρήνης.
«Είμαι η Άννα, ζω στο Βερολίνο και είμαι μητέρα δύο παιδιών. Δεν γνωρίζω ποιος φέρει την ευθύνη για όσα γίνονται στη Συρία. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν έχω το δικαίωμα να εκφράζω την αντίθεσή μου με όσα συμβαίνουν εκεί».
Περίπου 20 χιλιόμετρα σκοπεύουν να διανύουν καθημερινά οι διαδηλωτές. Ένας από τους συνδιοργανωτές, ο Ζεμπάστιαν Ολένιι, προτρέπει στους συμμετέχοντες να περπατούν όλοι μαζί.
Μέσω των κοινωνικών δικτύων, όπως το Twitter, οι συμμετέχοντες έχουν δεχθεί ήδη απειλές κατά της σωματικής τους ακεραιότητας. «Ακόμα και με βιασμό μας έχουν απειλήσει», τονίζει ο Ζεμπάστιαν.
