Ο πρόεδρος της ΝΔ, εξάλλου, επιχειρεί, με την παρούσα επιστολή του, να δείξει ότι παραμένει κεντρώος και να αποδομήσει τις κατηγορίες περί «δεξιάς στροφής» του κόμματός του.
Τα πράγματα, βεβαίως, είναι κάπως διαφορετικά: κι αυτό διότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης ζητεί την «προσωρινή αναστολή» όταν... το μισό Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα προκρίνει την οριστική «έξωση» του Όρμπαν από την κεντροδεξιά πολιτική οικογένεια. Κι αυτό αφότου ο πρόεδρος της Κομισιόν, Ζαν Κλοντ Γιούνκερ έχει ξεκαθαρίσει ότι «δεν ανήκει στην ίδια πολιτική οικογένεια» με το κόμμα του Ούγγρου πρωθυπουργού.
Συν τοις άλλοις, η επιστολή Μητσοτάκη δεν μπορεί να κρύψει τις πολιτικές αντιφάσεις στις οποίες έχει περιπέσει το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης: για παράδειγμα, η ούλτρα δεξιά τάση του κόμματός του δεν ενοχλείται με τον Όρμπαν, ενώ πολλοί υμνούν τον ακροδεξιό Σαλβίνι. Υπέρ του Όρμπαν έχει ταχθεί και ένας ευρωβουλευτής της ΝΔ, τον οποίο ουδέποτε αποδοκίμασε το κόμμα του. Και, συν τοις άλλοις, ο στενότερος φίλος και σύμμαχος του Κυριάκου Μητσοτάκη στην Ευρώπη είναι ο Μάνφρεντ Βέμπερ –δηλαδή ο βαυαρός διεκδικητής της προεδρίας της Κομισιόν, που αποφεύγει να αποδοκιμάσει τον Βίκτορ Όρμπαν και τον αντιμετωπίζει όχι ως «ξένο σώμα», αλλά σαν... «άτακτο παιδί» στους κόλπους της ευρω-Δεξιάς.
Το χειρότερο όλων, όμως, είναι άλλο: στην εμμονική προσπάθειά του για αποδόμηση της κυβέρνησης και του πρωθυπουργού, ο Κυριάκος Μητσοτάκης φτάνει στο σημείο να παραλληλίσει, στην εν λόγω επιστολή του, τον ούγγρο πρωθυπουργό με τον Αλέξη Τσίπρα: ισχυρίζεται, grosso modo, πως ό,τι κάνει ο Όρμπαν στην Ουγγαρία το εφαρμόζει και η κυβέρνηση στην Ελλάδα: «υπονομεύει τους δημοκρατικούς θεσμούς, εκφράζει εθνικιστικό λόγο, παρεμβαίνει στη Δικαιοσύνη και επιχειρεί να ελέγξει τα ΜΜΕ»!
Το ενδιαφέρον είναι ότι ο πρόεδρος της ΝΔ εκφράζει αυτούς τους ισχυρισμούς την ώρα που η ίδια η πραγματικότητα υπαγορεύει τα ακριβώς αντίθετα:
-Πώς «υπονομεύει τους δημοκρατικούς θεσμούς» όταν μόλις προ ολίγων ημερών ολοκληρώθηκε η πρώτη ψηφοφορία επί της αναθεώρησης του Συντάγματος προς μία δημοκρατικότερη κατεύθυνση, με δημοψηφίσματα, απλή αναλογική κ.α.;
-Πώς «εκφράζει εθνικιστικό λόγο» ο πρωθυπουργός που έλυσε το Μακεδονικό;
-Πώς «παρεμβαίνει στη Δικαιοσύνη» όταν εδώ και τέσσερα χρόνια η ελληνική κοινωνία υπομένει τις απαράδεκτες καθυστερήσεις μέρους των λειτουργών της Θέμιδας ως προς την διερεύνηση σκανδαλωδών υποθέσεων;
Και τέλος, πώς «επιχειρεί να ελέγξει τα ΜΜΕ» όταν, για παράδειγμα, η συντριπτική πλειονότητα αυτών των ΜΜΕ «έθαψαν» την καταδίκη του Νίκου Γεωργιάδη, για να μην φέρουν σε δύσκολη θέση τον Κυριάκο Μητσοτάκη;
Κοντολογίς, «εκφράζει εθνικιστικό λόγο» εκείνος που «καλύπτει» την προσπάθεια ακροδεξιών να μπουκάρουν στη Βουλή. Μιλάει για «έλεγχο των ΜΜΕ» εκείνος που απολαμβάνει την ασφάλεια της μιντιακής υπεροπλίας που «θάβει» Γεωργιάδηδες, offshore, «Κήρυκες Χανίων» και άλλα ηχηρά παρόμοια. Και «παρεμβαίνει στη Δικαιοσύνη» εκείνος που έχει αντιπρόεδρο κάποιον που απειλεί την εισαγγελέα με... μήνυση αν τον καλέσει ως ύποπτο για το σκάνδαλο Novartis.
Και αν αποδεικνύεται κάτι με όλα αυτά, είναι από τον Όρμπαν ως την γελοιότητα, ο δρόμος δεν είναι μακρύς. Φτάνει μία επιστολή στο ΕΛΚ –έστω και μισή, έστω και καθυστερημένη.
