Η εικόνα του πατέρα και της δίχρονης κόρης του που πνίγηκαν αγκαλιά στα νερά του ποταμού Ρίο Γκράντε κάνει τον γύρο του κόσμου και σοκάρει... ξανά. Όμως οι πολιτικές που δημιουργούν αυτές τις τραγωδίες παραμένουν ισχυρές και καμία πρόθεση αλλαγής δεν διαφαίνεται, αναδεικνύοντας την εγκληματική στάση χωρών και κυβερνήσεων.

Ο Όσκαρ Αλμπέρτο από το Έλ Σαλβαδόρ βρέθηκε νεκρός στην όχθη του Ρίο Γκράντε, τον ποταμό που χρησιμοποιούν οι μετανάστες για να περάσουν από το Μεξικό τις ΗΠΑ, μαζί με τη δίχρονη κόρη του Άντζι Βαλέρα. Είχε χωθεί στην μπλούζα του και βρήκε το θάνατο αγκαλιάζοντας τον πατέρα της. Η συγκλονιστική εικόνα θύμισε την τραγωδία του 3χρονου Σύρου Αϊλάν που έχασε τη ζωή του με τη μητέρα του και τον αδερφό του, επιχειρώντας να περάσει από την Τουρκία στην Ελλάδα.

Οι άνθρωποι που χάνονται σε ποταμούς, θάλασσες και ερήμους αναζητώντας μια καλύτερη ζωή συνεχίζουν και αυξάνονται. Είτε κατευθύνονται στην Ευρώπη, είτε στις ΗΠΑ, είναι τα θύματα της φτώχιας, των πολέμων και της καταστροφής του περιβάλλοντος, του δράματος που τους επιφύλαξαν οι ισχυροί για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων τους.

Τόσο στην Ευρώπη, με την ενίσχυση της ακροδεξιάς, όσο και στις ΗΠΑ με τον Ντόναλντ Τραμπ, οι πολιτικές - "φρούριο" γίνονται ακόμη πιο σκληρές. Τείχη, χερσαία και θαλάσσια, σηκώνονται παντού, ενώ οι άνθρωποι ψάχνουν την εναλλακτική διαδρομή για μια καλύτερη ζωή, είτε στα νερά ποταμών , είτε με βάρκες στις θάλασσες. Χιλιάδες είναι τα θύματα τόσο στα σύνορα Μεξικού - ΗΠΑ όσο και στη Μεσόγειο, όπου πλέον ποινικοποιείται ακόμη και η βοήθεια προς τους μετανάστες, το αυτονόητο ανθρωπιστικό καθήκον. Καθημερινά και συνειδητά άνθρωποι οδηγούνται στο θάνατο από αυτές τις πολιτικές.

Η υποκρισία περισσεύει: Οι Ευρωπαϊοι που δυσανασχετούν με το "τείχος" του Τραμπ εφαρμόζουν παρόμοιες πολιτικές, ενώ παράλληλα οι χώρες της Δύσης είναι σε μεγάλο βαθμό οι υπεύθυνες για τις κρίσεις και τους πολέμους που δημιουργούν τις ροές, από την Αφρική μέχρι τη Μέση Ανατολή και τη Λατινική Αμερική. Στον πυρήνα της λύσης του προσφυγικού δεν βρίσκεται η περιφρούρηση και η καταστολή, αλλά οι αναπτυξιακές πολιτικές που θα περιορίσουν τη φτώχεια, τη μεγάλη παγκόσμια ανισότητα και τις κοινωνικές κρίσεις. Ένας φαύλος κύκλος αίματος. Είναι οι πολιτικές που σκοτώνουν τον κόσμο και όχι τα νερά...