Χθες Δευτέρα ο πρόεδρος του Καζακστάν, Ναζαρμπάγιεφ, δήλωσε ότι η χώρα του είναι έτοιμη να φιλοξενήσει στην πρωτεύουσα Αστάνα την πολυμερή Διάσκεψη για τη Συρία, την οποία ανήγγειλε την Παρασκευή 23/12 ο Πούτιν ως επόμενο βήμα μετά την τριμερή υπουργική συνάντηση Ρωσίας, Τουρκίας και Ιράν στη Μόσχα την Τρίτη 20/12: Ρωσία, Τουρκία, Ιράν και η κυβέρνηση Ασαντ με στόχο συνολική εκεχειρία στη Συρία ανάμεσα στο καθεστώς της Δαμασκού και τη λεγόμενη Μετριοπαθή Αντιπολίτευση.

Ετσι, ό,τι δεν έγινε δυνατό στις αλλεπάλληλες συναντήσεις στη Γενεύη που συνεκάλεσαν οι Κέρι και Λαβρόφ επιχειρείται τώρα να γίνει στην Αστάνα υπό την επιδιαιτησία του Κρεμλίνου. Δύο παράγοντες έχουν διευκολύνει τη Μόσχα να πρωταγωνιστεί στην προσπάθεια συνολικής λύσης στη Συρία: Πρώτον η στροφή της πολιτικής Ερντογάν στις αρχές Ιουλίου που πήρε διαστάσεις ανατροπής μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα της 15/7 και η μεταβατική περίοδος που διανύουν σήμερα οι ΗΠΑ με τον Τραμπ.

Αν υπάρξει συμφωνία στην Αστάνα, το επόμενο ζητούμενο είναι ο ρόλος των Κούρδων της βορειοανατολικής Συρίας αλλά και η έκταση της περιοχής που θα ελέγχουν. Η παρεμβολή της Τουρκίας ώστε να μη συνενωθούν οι κουρδικές περιοχές ανατολικά και δυτικά του Ευφράτη είναι δεδομένη, αλλά σε ό,τι αφορά την εκδίωξη των τζιχαντιστών από τη Ράκα και τη γύρω περιοχή η κουρδική πολιτοφυλακή YPG με τη στήριξη των ΗΠΑ είναι η μόνη επιχειρησιακή επιλογή.

Είναι φανερό ότι η δυνατότητα της Ρωσίας να παίζει επιδιαιτητικό ρόλο βασίζεται στην περιφρούρηση του σημερινού συνοριακού στάτους κβο που είναι κοινό συμφέρον της Δαμασκού, της Αγκυρας και της Τεχεράνης.

Εκτός απροόπτου, όταν ο Τραμπ αναλάβει τα καθήκοντά του σε λιγότερο από έναν μήνα, οι ΗΠΑ θα βρεθούν μπροστά σε τετελεσμένα στη Συρία και το επιχειρησιακό και διπλωματικό κόστος της αμφισβήτησης τους προβάλλει από υψηλό έως απαγορευτικό.