Σε δύο μήνες από σήμερα η χώρα θα έχει νέα κυβέρνηση προοδευτικής προγραμματικής συνεργασίας. Μια κυβέρνηση που θα εγγυηθεί τη σταθερότητα και την ασφάλεια των πολιτών, τη δικαιοσύνη παντού. Που θα προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις-τομές, θα ενισχύσει το κοινωνικό κράτος, τις δημόσιες πολιτικές, την εργασία, την κοινωνική συνοχή.
Μια κυβέρνηση που θα βάλει σε πρώτο πλάνο τη δημόσια Υγεία, την Παιδεία, την προστασία των ευάλωτων με άμεσα και ουσιαστικά μέτρα αντιμετώπισης της ακρίβειας, προς όφελος των πολλών, όχι των κερδοσκοπικών ελίτ. Που θα εργαστεί ώστε να δώσει δίκαιη λύση στον εφιάλτη των κόκκινων δανείων, της στεγαστικής κρίσης. Μια κυβέρνηση που θα θέσει ως προτεραιότητα την πλήρη και εξαντλητική διερεύνηση του σκανδάλου των παρακολουθήσεων.
Μια κυβέρνηση που θα ρίξει φως στο βαθύ σκοτάδι του παρακράτους Μητσοτάκη. Που θα διερευνήσει και θα αποδώσει ευθύνες για το έγκλημα των Τεμπών, μακριά από τη συγκάλυψη και το ψεύδος, ενώ ταυτόχρονα θα σχεδιάσει και θα οικοδομήσει ένα σύγχρονο, φθηνό και ασφαλές σιδηροδρομικό δίκτυο.
Απαρέγκλιτη προϋπόθεση γι’ αυτό είναι η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. στις επερχόμενες κάλπες της απλής αναλογικής. Η επικράτηση του κόμματος με πρόεδρο τον Αλέξη Τσίπρα είναι ο βασικός όρος προκειμένου την επομένη της Κυριακής των εκλογών η χώρα να έχει κυβέρνηση που θα διασφαλίσει σταθερότητα, καθώς θα ανοίξει τον δρόμο για την προοδευτική συνεργασία σε μια διακυβέρνηση που θα εκπροσωπεί τη συντριπτική πλειονότητα του λαού. Ένα πολιτικό σχέδιο που κερδίζει διαρκώς έδαφος στην ελληνική κοινωνία.
Στον αντίποδα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης μαρτυρά πλέον ανοιχτά ότι αποτελεί παράγοντα αστάθειας, με τυχοδιωκτικό σχέδιο να οδηγήσει τη χώρα σε περιπέτειες. Με διαδοχικές εκλογικές αναμετρήσεις, εκβιάζοντας πολίτες, κόμματα και βουλευτές για το αλαζονικό και άπιαστο όνειρο της αυτοδυναμίας.
Το δίλημμα των εκλογών του Μαΐου είναι καθαρό και κρυστάλλινο: Προοδευτική κυβέρνηση συνεργασίας με προγραμματική συμφωνία σταθερότητας για τη δικαιοσύνη και τη δημοκρατική ανάταξη ή καθεστώς Μητσοτάκη, με περιπέτειες, αστάθεια και ανασφάλεια, για τη συνέχιση της κοινωνικής καταστροφής, του παρακράτους, της συγκάλυψης και των μπίζνες με τους ισχυρούς.
