Η Στόικα, μέλος της οικογένειας Λοβάρα-Ρομά, πέρασε τα παιδιά της χρόνια σε τρία στρατόπεδα συγκέντρωσης: αρχικά στο Άουσβιτς-Μπιρκενάου της νότιας Πολωνίας, κατόπιν στο Ράβενσμπρικ της βορειοανατολικής Γερμανίας και τέλος στο Μπέργκεν-Μπέλσεν, στη βόρεια Γερμανία. Επιβίωσε και αφηγήθηκε την προσωπική της ιστορία σε ένα βιβλίο που εκδόθηκε το 1988, το Wir leben im Vergorgenen-Errinerunge einer Rom-Zigeunerin ("Ζούμε στην παρανομία-Αναμνήσεις μιας Ρομά-Τσιγγάνας». Τέσσερα χρόνια αργότερα εκδόθηκε τη συνέχεια του πρώτου βιβλίου, το Reisende auf dieser Welt ("Ταξιδιώτισσα του κόσμου").

"Πήρα το στιλό για να γράψω γιατί είχα ανάγκη να δημιουργήσω» εξήγησε η ίδια το 2004, σε ένα συνέδριο που διοργάνωσε το Εβραϊκό Μουσείο της Βιένης.

Η Στόικα δεν περιορίστηκε στη συγγραφή έργων για τη μεταχείριση που επεφύλαξαν στους τσιγγάνους οι ναζί. Φιλοτέχνησε επίσης πολλούς πίνακες, όπως το «Ζόφο στο Μπέργκεν-Μπέλσεν», που εικονίζει τη ζωή μέσα στο στρατόπεδο συγκέντρωσης.

Είχε τιμηθεί πολλές φορές για το έργο της και το 1993 της απονεμήθηκε το βραβείο πολιτικού βιβλίου Μπρούνο Κράισκι.

"Η Τσέιγια Στόικα ήταν πεπεισμένη ότι δεν μπορεί να υπάρξει ειρηνική ζωή σε μια κοινότητα χωρίς διαρκή διάλογο και χωρίς γνώση της ιστορίας», τόνισε η υπουργός Πολιτισμού της Αυστρίας Κλαούντια Σμιντ.

Πηγή:ΑΜΠΕ