Επί των ημερών τους, πριν από το 2015, αλλά και σήμερα, οι μετανάστες και οι πρόσφυγες διώκονται, εξαθλιώνονται, χάνουν την ελπίδα τους, πεθαίνουν και βιώνουν την υποκρισία της διεθνούς κοινότητας. Αντίθετα, από το 2015 η Ελλάδα κέρδισε τον παγκόσμιο θαυμασμό και την αλληλεγγύη των πολιτών, αφού αναδείχθηκε ως υπόδειγμα ανθρωπισμού και τήρησης της διεθνούς νομιμότητας. Ταυτόχρονα, οι άνθρωποι που βρίσκονταν στην πρώτη γραμμή, λιμενικοί, αστυνομικοί και διοικητικοί, κέρδισαν την υπερηφάνειά τους και τον αυτοσεβασμό τους.

Η Ν.Δ. το μόνο που ξέρει είναι η καλλιέργεια φόβου, η απαξία της ανθρώπινης ζωής και οι πρακτικές βιοπολιτικής, σε βάρος των πιο αδύναμων. Και προ του 2015 και σήμερα «ανακαλύπτουν» ότι εισέρχονται στη χώρα «λαθρομετανάστες», για τους οποίους δεν υπάρχει ανθρωπιστική προστασία.

Τόση ωμότητα και τόση χυδαιότητα σπάνια ομολογείται. Επανάληψη του 2014 θα δούμε προσεχώς, με κέντρα κράτησης παντού, με επιχειρήσεις «σκούπα» κατά πάντων, με φαλκίδευση των δικαιωμάτων παροχής ασύλου, ώστε να μη γίνει η Ελλάδα «ξέφραγο αμπέλι», αλλά μια απέραντη φυλακή.