Του Γιώργου Ψυχογιού
Την τελευταία επταετία λόγω των συνθηκών που έχουν δημιουργηθεί, η προσοχή όλων μας έχει εστιαστεί στις δυσκολίες και τις ανάγκες του προσφυγικού πληθυσμού. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι με κάποιο μαγικό τρόπο η κατάσταση για όσους μετανάστες ζουν και εργάζονται στην χώρα τα τελευταία χρόνια, είναι καλή.
Η πολυετής οικονομική κρίση έχει δημιουργήσει σημαντικές επιπτώσεις τόσο στον ντόπιο όσο και τον μεταναστευτικό πληθυσμό της χώρας. Μεγάλος αριθμός μεταναστών που ζουν επί μακρόν στη Ελλάδα, βρέθηκαν στα χρόνια της βαθιάς οικονομικής ύφεσης χωρίς σταθερή εργασία και κατ’ επέκταση χωρίς να μπορούν να καλύψουν τις προϋποθέσεις ανανέωσης των αδειών διαμονής τους.
Η περίοδος σχετικής ανάκαμψης που έφερε το τέλος των μνημονίων τον Αύγουστο του 2018, ανακόπηκε απότομα από την έλευση της πανδημίας πριν από ένα χρόνο και αντιστράφηκε από τις κυβερνητικές πολιτικές στη διαχείρισή της. Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, σε μια κίνηση αποκατάστασης της αδικίας που είχε διαμορφωθεί, να βρίσκονται άνθρωποι που ζούσαν επί πολλά χρόνια ή και δεκαετίες στη χώρα αντιμέτωποι με τον κίνδυνο να εκπέσουν της νόμιμης διαμονής, είχε απλουστεύσει, σε δύο φάσεις, την άδεια διαμονής για εξαιρετικούς λόγους. Ωστόσο η σημερινή κυβέρνηση περικόπτοντας την πρόσβαση στο εν λόγω δικαίωμα αναγκάζει τους ανθρώπους αυτούς να μεταβαίνουν σε μια γκρίζα ζώνη και το κοινωνικό περιθώριο.
Δύο χρόνια μετά την ανάληψη της διακυβέρνησης η ΝΔ έχει απαξιώσει την Εθνική Στρατηγική για την Ένταξη την οποία είχε καταρτίσει και αρχίσει να εφαρμόζει η κυβέρνησή μας, κρατώντας μόνο το πρόγραμμα HELIOS, το οποίο ενεργοποίησε ύστερα από τις αντιδράσεις στο κύμα εξώσεων αναγνωρισμένων προσφύγων χωρίς σχέδιο για την επόμενη ημέρα, πέρσι το καλοκαίρι, και την επαναφορά του φαινομένου των πλατειών.
Στην εκπαίδευση επί ΣΥΡΙΖΑ περισσότερα από 13.000 παιδιά πρόσφυγες πήγαν στο σχολείο, μόλις ανέλαβε η ΝΔ λιγότερα από τα μισά, ενώ μετά την πανδημία σχεδόν ανύπαρκτη ήταν η δυνατότητα παρακολούθησης των μαθημάτων με τεχνικά μέσα για αυτά τα παιδιά ενός «κατώτερου θεού».
Στην εργασία, έχουν νομοθετήσει την δυνατότητα εργασίας μόνο μετά από 6 μήνες από την κτήση του Δελτίου Αιτούντος Άσυλο, στην υγεία η πρόσβαση ήταν αδύνατη στην αρχή αφού η πρώτη κίνησή τους ήταν να καταργήσουν τον ΑΜΚΑ για πρόσφυγες και μετανάστες επί χρόνια στη χώρα, ενώ μετά την κατακραυγή εντός κι εκτός Ελλάδας έδωσαν περιορισμένη και προσωρινή πρόσβαση σε κάποιους από αυτούς. Ο δε εμβολιασμός έχει καθυστερήσει δραματικά σε σχέση με τον γενικό πληθυσμό ενώ μπορούσε να γίνει σε πολύ σύντομο διάστημα και στον αθλητισμό μπαίνουν ανυπέρβλητα εμπόδια συμμετοχής σε ερασιτεχνικά σωματεία ακόμα και για αναγνωρισμένους πρόσφυγες…
Η διαδικασία πολιτογράφησης είναι το επιστέγασμα μιας ολοκληρωμένης πολιτικής για τη μετανάστευση και την ένταξη και πρέπει να είναι ταχεία, δίκαιη και προσβάσιμη σε όσους το επιθυμούν. Το ελάχιστο «επαρκές» εισόδημα των 7.000 κατά τα προηγούμενα χρόνια, είναι μια άδικη και καθαρά ταξική προϋπόθεση που μετατρέπει τη διαδικασία κτήσης Ιθαγένειας -έχοντας ως δεδομένο τα δώδεκα χρόνια οικονομικής ύφεσης- σε δικαίωμα για λίγους, αν αναλογιστεί κανείς και την δυσκολία της τράπεζας θεμάτων ακόμα και για Έλληνες ακαδημαϊκής εκπαίδευσης.
Τέλος, η προϋπόθεση ελάχιστης παραμονής στη χώρα για την πολιτογράφηση των αναγνωρισμένων προσφύγων πήγε από τα τρία στα εφτά χρόνια, γεγονός που εκτός από άδικο και εκτός πραγματικότητας, διασύρει τη χώρα κι άλλο σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
