Αντι-Τσίπρας πάλι! Και φτου κι απ’ την αρχή. Επιθυμία, καημός, ντέρτι, σύνδρομο στέρησης; Βρες άκρη. Το βέβαιο είναι ότι κατά καιρούς διαπράττουν την απονομή. Ανανεωμένος, γυαλισμένος, απαστράπτων, διακοσμημένος με ηλιακές λάμψεις αποδίδεται ο τίτλος σε κάποιο τυχερό. Δεν είναι γνωστό αν υπάρχει και υλική αμοιβή, όπως στα Νόμπελ. Στέφθηκαν πάντως κατά καιρούς ο Βενιζέλος, ο Λοβέρδος, ο Θεοδωράκης, ο Φούφουτος. Και τώρα έχουμε νέο πρωταθλητή.

Καλή του επιτυχία. Αλλά υπάρχει εδώ ένα ερώτημα. Τι εννοούν οι αυτουργοί της λαμπρής και πάνδημης τελετής που μας προκύπτει κάθε τόσο; Δεν είναι δηλαδή αρκετά αντι-Τσίπρας ο Σαμαράς; Ο Μητσοτάκης; Ο Πέτσας; Ο νεότευκτος Οικονόμου; Μην πούμε για τους γραφείς του Μαρινάκη και τους αντιγραφείς του Αλαφούζου. Που κάθε πρωί λαμβάνουν το μήνυμα: Μέμνησο του Τσίπρα! Τι χρειάζεται λοιπόν άλλος ένας αντι-Τσίπρας εν μέσω τόσων άλλων;

Μην βασανίζεστε. Δεν εννοούν αντι-Τσίπρα ό,τι να ’ναι. Τέτοιους έχουν πιο πολλούς και από ανεμβολίαστους. Εννοούν εκείνον που ελπίζουν ότι μπορεί να επιβάλει την έξωση του Τσίπρα από την από δω πλευρά. Η «αταξία» τής από ’δω πλευράς τους καίει. Αυτή θέλουν να πειθαρχήσουν. Αναζητούν με πιο απλά λόγια τον ενάρετο, που θα επαναφέρει τη δημοκρατική παράταξη, από τον κακό δρόμο που πήρε με τον Τσίπρα, στον δρόμο των χορηγών. Των ταγών. Και των λαγών.

Να εξασφαλίσουν βίο ανέφελο στον Μητσοτάκη και τους συναφείς, αυτό θέλουν. Να ξεμπερδέψουν με τους αμφισβητίες του συστήματος που έχει μετατρέψει το κράτος σε λάφυρο και τα δημόσια ταμεία σε σκόιλ. Με την εθνικώς επιβλαβή αντίσταση στη Ν.Δ. και τις πολιτικές της. Και δεν είναι κακό το σχέδιο. Έχει όμως το αδύνατο σημείο του, που δεν είναι μόνο οι κατά καιρούς εστεμμένοι αλλά χλομοί αντι-Τσίπρες. Που διαφημίζονται, προβάλλονται, και ύστερα τους τρώει ο άπονος κουβάς.

Είναι κυρίως το αμετανόητο πλήθος που επιμένει στον Τσίπρα. Οι επίμονοι κηπουροί ανατρεπτικών ιδεών. Οι αδιόρθωτοι που θέλουν τον ΣΥΡΙΖΑ μεγάλη δύναμη της από ’δω πλευράς. Και πού να καταλάβουν οι διαβλητοί διαφημιστές του νέου αντι-Τσίπρα -τον ρώτησαν, αλήθεια, για τις ανοησίες που λένε;- ότι όσο περισσότερο φωνάζουν «εν τούτω Νίκω» τόσο πιο κοντά φέρνουν τον κουβά...