Στις 7 Απριλίου και ώρα 6μ.μ. θα πραγματοποιηθεί η ανοιχτή συζήτηση που διοργανώνει το Εργαστήριο Κοινωνικής Πολιτικής με τίτλο «Κοινωνική Πολιτική, Πανδημία και Δημοκρατία».
Το ξέσπασμα της πανδημίας Covid-19 αξιοποιήθηκε από τις κυρίαρχες οικονομικές και πολιτικές δυνάμεις ως πρόσχημα περαιτέρω αυταρχικοποίησης και εμπορευματοποίησης της κοινωνικής πολιτικής. Έπειτα από μια δεκαετία επάλληλων κρίσεων (οικονομική, προσφυγική, κλιματική), η υγειονομική απειλή εργαλειοποιήθηκε για την αναβάθμιση πολιτικών προτεραιοτήτων του νεοφιλελευθερισμού. Μέσω της ατομικής ευθύνης νομιμοποιήθηκαν πρακτικές καταστολής, αντί ενδυνάμωσης του κοινωνικού κράτους, για τη διαχείριση μιας πρωτόγνωρης και αδιάγνωστης κοινωνικής συνθήκης.
Στην Ελλάδα, ο καταναγκαστικός εγκλεισμός στο σπίτι, ο κοινωνικός στιγματισμός της νεολαίας και η απαγόρευση των διαδηλώσεων, η εν γένει αστυνομοκεντρική διαχείριση της πανδημίας και οι ξυλοδαρμοί πολιτών, όπως και η κυνική διαχείριση του προσφυγικού, συμπορεύτηκαν με την προώθηση πρωτόγνωρων κοινωνικών απορρυθμίσεων: την ιδιωτικοποίηση της επικουρικής ασφάλισης, την κατάργηση του οκτάωρου, τη θεσμοθέτηση του «Πτωχευτικού Νόμου», την ανεπαρκή ενίσχυση των μέσων μαζικής μεταφοράς, των δομών υγείας και εκπαίδευσης και τη σύσταση της πανεπιστημιακής αστυνομίας. Μια εκδοχή αυταρχικού νεοφιλελευθερισμού φαίνεται να κερδίζει διαρκώς έδαφος επιχειρώντας να καθιερώσει τον νόμο και την τάξη των αγορών ως το παντοδύναμο δόγμα των καιρών μας.
Εφημ. των Συντακτών, γράφουν οι: Ντάνι Βέργου, Ντίνα Δασκαλοπούλου, Αφροδίτη Τζιαντζή
Η πανδημία αποτέλεσε έμπρακτη δοκιμασία των πολιτικών λιτότητας και κοινωνικής ανισότητας
Πολύ περισσότερο από μια επιστημονική αποτύπωση όσων ζήσαμε τα τελευταία χρόνια, ο συλλογικός τόμος «Κοινωνική πολιτική, αυταρχικός νεοφιλελευθερισμός και πανδημία» (εκδ. Τόπος), που μόλις βγήκε στις προθήκες των βιβλιοπωλείων, είναι ένα εργαλείο για να καταλάβουμε τις δραματικές πολιτικές επιλογές που έγιναν στην Ελλάδα με όχημα την υγειονομική κρίση.
Πολύ περισσότερο από μια επιστημονική αποτύπωση όσων ζήσαμε τα τελευταία χρόνια, ο συλλογικός τόμος «Κοινωνική πολιτική, αυταρχικός νεοφιλελευθερισμός και πανδημία» (εκδ. Τόπος), που μόλις βγήκε στις προθήκες των βιβλιοπωλείων, είναι ένα εργαλείο για να καταλάβουμε τις δραματικές πολιτικές επιλογές που έγιναν στην Ελλάδα με όχημα την υγειονομική κρίση.
Είκοσι δύο επιστήμονες ανατέμνουν τις τεκτονικές αλλαγές που επέφερε η κυβέρνηση μέσα από κοινωνικές απορρυθμίσεις, ενώ την ίδια ώρα η εντεινόμενη αστυνομοκρατία και η κρατική βία απέναντι σε γηγενείς, πρόσφυγες και μετανάστες εντείνονται. Συζητάμε με τον Απόστολο Καψάλη, τον Βαγγέλη Κουμαριανό και τον Νίκο Κουραχάνη, που έκαναν την επιστημονική επιμέλεια της έκδοσης, για τις πολλαπλές όψεις του αυταρχικού νεοφιλελευθερισμού που προελαύνει.
Οι συγγραφείς του βιβλίου: Théo Bourgeron, Κωνσταντίνος Δημουλάς, Bill Jordan, Μαρία Καραμεσίνη, Δημήτρης Κατσορίδας, Απόστολος Καψάλης, Γιάννης Κουζής, Βαγγέλης Κουμαριανός, Νίκος Κουραχάνης, Ευθυμία Μακρίδου, Χαράλαμπος Οικονόμου, Δημοσθένης Παπαδάτος-Αναγνωστόπουλος, Δέσποινα Παπαδοπούλου, Δημήτρης Παπανικολόπουλος, Δημήτρης Παρσάνογλου, Μιχάλης Πουλημάς, Γεωργία Σπυροπούλου, Milos Šumonja, Νίκος Τριμικλινιώτης, Βασίλης Τσιάνος, Ανδρέας Φερώνας, Nίκος Φωτόπουλος.
Συνέντευξη του Νίκου Κουραχάνη στο popaganda.gr
Βίντεο: Γεράσιμος Δομένικος- συνέντευξη Δέσποινα Παπαγεωργίου
