to top
  • βρείτε μας στο Twitter
  • βρείτε μας στο Facebook
  • βρείτε μας στο YouTube
  • στείλτε μας email
  • εγγραφείτε στο RSS feed
  • international version

Ανησυχίες για μια αλλαγή που δεν θα είναι εναλλαγή

«Το κλίμα αλλάζει, έχει αλλάξει. Η ρευστότητα παραχωρεί τη θέση της με σαφήνεια στη μετάβαση στη μετά τρόικα κυβέρνηση. Και αυτό είναι που αλλάζει, υποχρεωτικά, τις συμπεριφορές των δυνάμεων του συστήματος τόσο εδώ όσο και στο τρίγωνο Βερολίνο – Βρυξέλλες – Φρανκφούρτη»


Ο πολιτικός χρόνος που διανύουμε είναι εξαιρετικά πυκνός, το λέμε αλλά το ξεχνάμε κιόλας. Λίγα φύλλα μόνο πριν, στην «Εποχή» αναλύαμε τις εξελίξεις στο έδαφος της μεγάλης ρευστότητας που καταγράφαμε. Το κλίμα αλλάζει, έχει αλλάξει. Η ρευστότητα παραχωρεί τη θέση της με σαφήνεια στη μετάβαση στη μετά τρόικα κυβέρνηση. Και αυτό είναι που αλλάζει, υποχρεωτικά, τις συμπεριφορές των δυνάμεων του συστήματος τόσο εδώ όσο και στο τρίγωνο Βερολίνο – Βρυξέλλες – Φρανκφούρτη. Γνωρίζουν ότι δεν πρόκειται για τη γνώριμή τους εναλλαγή, αλλά ότι έρχεται μια δύναμη, που είναι υποχρεωμένη να είναι ριζοσπαστική, να πάρει επαναστατικά μέτρα, για να μπορέσει να στηρίξει προοδευτικές μεταρρυθμίσεις.

Το ασθενές, από πολλές αιτίες, πολιτικό μας σύστημα, έχοντας το βάρος της εφαρμογής μιας πολιτικής αντίθετης με τα συμφέροντα και τις ανάγκες της πλειοψηφίας της κοινωνίας, δέχεται τώρα τα – και ηθικά – χτυπήματα από την αποκάλυψη των σκανδάλων και κλονίζεται, ακρωτηριάζεται. Το ένα σκέλος του δικομματισμού, όπως σημειώνουν οι φιλοκυβερνητικοί αναλυτές, δεν υποχωρεί απλώς, αλλά «αποχωρεί σταδιακώς από την πολιτική σκηνή» (Κ. Ιορδανίδης, «Καθημερινή»), ενώ οι έριδες για την πρωτοκαθεδρία στην κεντροαριστερά μετασχηματίζουν, πάλι κατά τους φιλοκυβερνητικοί αναλυτές, «ό, τι θα μπορούσε να είναι παράταξη, σε μικρούς σχηματισμούς στα όρια του 3%»! (Δ. Μητρόπουλος, «Νέα»).

Υπό πίεση η ΝΔ

Η ΝΔ, δηλαδή ο κυρίαρχος κορμός της κυβέρνησης, βρίσκεται υπό μεγάλη πίεση και σε δυσκολία να αποφασίσει για το πώς θα οργανώσει την άμυνά της στην επερχόμενη ήττα. Προς το παρόν, αντιμετωπίζει με άκρως παλαιοδεξιό τρόπο τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος όμως διευρύνει συνεχώς τη διαφορά του με τη ΝΔ και σταθεροποιεί την «πρωτιά» του. Η τακτική αυτή, που είναι πόλωση και σε μη ουσιαστικά ζητήματα, προκαλεί ρήγματα στη συγκυβέρνηση και εγείρει αντιδράσεις στο εσωτερικό της. Οι τοποθετήσεις των κ. Σπηλιωτόπουλου και Στυλιανίδη είναι καθαρές, ενώ πρώην υπουργός της ΝΔ υπενθύμιζε σε σχολιογράφο ότι την περίοδο της προεδρίας Αβέρωφ, επικοινωνιακοί υπεύθυνοι ήταν οι νεαροί τότε κ. Παναγιωτόπουλος και Σαμαράς! Προφανώς, οι πιο ψύχραιμοι στη δεξιά αντιλαμβάνονται ότι ο παλαιοδεξιός ιδεολογικός λόγος έχει μεν υπαρκτό, αλλά μικρό ακροατήριο, ενώ η λαϊκή βάση της ΝΔ δεν επηρεάζεται απ’ αυτά. Καταγράφονται πλέον απώλειες και προς τον ΣΥΡΙΖΑ.

Διλήμματα για το χρόνο των εκλογών

Ο κ. Α. Σαμαράς βρίσκεται εν μέσω συγκρουόμενων εισηγήσεων την περίοδο αυτή – ακόμη και για το πότε θα γίνουν οι εκλογές. Άλλοι, πχ, το εισηγούνται πριν τις ευρωεκλογές, για να πάει η ΝΔ σε μικρή ήττα, έτσι που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ να είναι παρένθεση. Σε ξένη πρεσβεία στοιχημάτιζαν ότι θα πάει για εκλογές. Άλλοι προτείνουν όσο μπορούν αργότερα, μήπως αλλάξει το κλίμα. Υπάρχει, όμως, έτσι ο κίνδυνος ευρείας ήττας, με επιπτώσεις στην ευστάθεια του ίδιου του κόμματος. Δεν είναι το πιο πιθανό να έχει καταλήξει ως την Πέμπτη, όταν θα μιλήσει στην Κοινοβουλευτική Ομάδα  της ΝΔ. Η οποία θα γίνει μεν για τόνωση ηθικού ,«προκειμένου να αμβλύνει τις αντιδράσεις των βουλευτών, αλλά και να τους εμπνεύσει αισιοδοξία σε μια περίοδο που η ηττοπάθεια περισσεύει», όπως αναφέρουν τα ρεπορτάζ του φιλοκυβερνητικού Τύπου, αλλά δεν μπορεί να μην μπει και στην ουσία. Και αυτή είναι πολύ επαχθής και συνδέεται σχεδόν αποκλειστικά με τις όλο και πιο αυξημένες απαιτήσεις της τρόικας.

Η συνάντηση, εχθές Σάββατο,  Βενιζέλου – Σαμαρά δεν ήταν μια συνηθισμένη διαβούλευση για τα τρέχοντα. Πρώτον, διότι ο κ. Σαμαράς δεν είναι σίγουρος, πια, για τη σταθερότητα του συμμάχου του, διότι έχει έντονα εσωτερικά προβλήματα και ασφυκτική δημοσκοπική πίεση. Ανά πάσα στιγμή μπορεί να επιλέξει μια τακτική επιβίωσης, η οποία θα αντιπαρατίθεται με τη γραμμή Σαμαρά, της υλοποίησης των συμφωνηθέντων με την Τρόικα. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο Βενιζέλος έχει, πχ, δική του πρόταση για το χρηματοδοτικό. Δεύτερον, διότι η τρόικα πιέζει τρελά και άρα πρέπει να επεξεργαστούν μια αναπροσαρμοσμένη τακτική για την περίοδο ως τις ευρωεκλογές. Η ως τώρα γραμμή – επιδίωξη να τελειώσουν οι διαπραγματεύσεις, με σχετική επιτυχία, δηλαδή με έναν υποφερτό συμβιβασμό, και να πάνε απερίσπαστοι στις ευρωεκλογές - δεν βγαίνει με κανένα τρόπο. «Τι κάνουμε, λοιπόν;». Αυτό θα ήταν το θέμα της συζήτησης.

Η τρόικα σκληραίνει τη στάση της

Εντωμεταξύ, η Τρόικα όλο και περισσότερο αυξάνει τις απαιτήσεις της αντί να χαλαρώνει, καθώς βλέπει τις δυσκολίες της κυβέρνησης. Η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας έφερε ένα ακόμη πρόβλημα όχι απλώς 500  εκ. ευρώ , που οξύνει το ζήτημα του δημοσιονομικού κενού - 4 δισ. για το 2014-2015 - αλλά την ενίσχυση της άποψης της τρόικας, ότι απαιτούνται νέα μέτρα, νέος δανεισμός, νέο μνημόνιο! Αλλά μ’ αυτά η κυβέρνηση πέφτει, έχει δηλώσει επανειλημμένως η κυβέρνηση, ο ίδιος ο κ. Στουρνάρας.

 Σαν να μην έφτανε αυτό, ανέκυψε και το ζήτημα των προτάσεων του ΟΟΣΑ, δηλαδή των μέτρων για την πλήρη απελευθέρωση των αγορών. Μ’ αυτά τα μέτρα, διατείνεται ο νεοφιλελεύθερος δογματισμός, θα ωφεληθούν οι καταναλωτές κατά 5,2 δισ. ευρώ ετησίως. «Πιθανό, ακόμη περισσότερο», συμπληρώνει η τρόικα , «δεδομένου ότι μόνο ένα μέρος των συστάσεων θα μπορούσε να εκτιμηθεί».

Την ώρα που συγκρούονται οι υπουργοί δημοσίως μεταξύ τους για το ζήτημα αυτό – για το γάλα, τα φάρμακα, το ψωμί κτλ – η τρόικα επιστρέφει το σχέδιο νόμου του κ. Χατζηδάκη και με τελεσίγραφό της απαιτεί 100% εφαρμογή των προτάσεων του ΟΟΣΑ και όχι 80% που προτείνει η κυβέρνηση: «Είμαστε πολύ ανήσυχοι με τα τελευταία δημοσιεύματα στον Τύπο σχετικά με την αντίσταση της εφαρμογής των συστάσεων της εργαλειοθήκης από τον ΟΟΣΑ για τον ανταγωνισμό», αναφέρει. Και για να μη μένει καμιά αμφιβολία για το πόσο τα εννοεί όλα αυτά η τρόικα, καταλήγει ως εξής η επιστολή της: «Με δεδομένη τη σημασία αυτής εμβληματικής μεταρρύθμισης, δεν μπορούμε να δούμε πώς η τρέχουσα αξιολόγηση θα μπορούσε να ολοκληρωθεί χωρίς μια πολύ πειστική εφαρμογή των συστάσεων του ΟΟΣΑ και θέλαμε να φέρουμε αυτό το θέμα στην προσοχή σας», τονίζει και προειδοποιεί. Σημειώνει, ακόμη, ότι η πλήρης εφαρμογή «θα στείλει ένα σημαντικό μήνυμα για την προθυμία και την ικανότητα της ελληνικής κυβέρνησης να εφαρμόσει με επιτυχία κρίσιμες για την ανάπτυξη διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις».

Ύστερα απ’ αυτή την επιστολή, από την οποία δεν λείπει απολύτως τίποτε από τη νεοφιλελεύθερη ορθοδοξία, οι δηλώσεις του εκπροσώπου του ΔΝΤ κ. Μάρεϋ ότι είναι άγνωστο πότε θα έλθει η αντιπροσωπία της Τρόικας στην Αθήνα - μια μέρα ενωρίτερα το ίδιο είχε πει και ο κ. Ντάισελμπλουμ - είναι πταίσμα. Βέβαια, κι αυτός για να πιέσει λίγο ακόμη, σημείωσε ότι «εξακολουθεί να υπάρχουν μια σειρά από ανοιχτά ζητήματα». «Υπάρχουν διαφορές σε έναν αριθμό θεμάτων, συμπεριλαμβανομένων δημοσιονομικών, διαρθρωτικών και στον χρηματοπιστωτικό κλάδο, που θα πρέπει να γεφυρωθούν, προτού υπάρξει συμφωνία», συμπλήρωσε. Άρα, για όποιον έχει αυταπάτες, οι διαφωνίες ΔΝΤ - ΕΕ αφορούν άλλα ζητήματα. Η  λιτότητα είναι λιτότητα.

Αισιόδοξος ο κ. Στουρνάρας!

 Ο κ. Στουρνάρας, πάντως, εμφανίστηκε αισιόδοξος για την πορεία των διαπραγματεύσεων! Τόνισε μάλιστα ότι η «ελληνική πλευρά βρίσκεται σε επικοινωνία με τους εκπροσώπους των δανειστών για να κλείσουν τα ανοιχτά θέματα». Έκλεισε ήδη ένα: τις ομαδικές απολύσεις, για τις οποίες, ικανοποιημένη η τρόικα αποδέχθηκε να γίνει με υπουργική απόφαση. Παραδέχθηκε, βέβαια, ότι η «διαπραγμάτευση είναι δύσκολη», αλλά «προσπαθούμε να κάνουμε το καλύτερο δυνατό για τον ελληνικό λαό». Οι λέξεις έχουν χάσει το νόημά τους …

Γιατί όμως η τρόικα εμφανίζεται τόσο σκληρή; Δεν την απασχολεί η αντοχή της κυβέρνησης; Έχουν αναφερθεί πολλές ερμηνείες. Πρώτον, ότι η τρόικα δεν θέλει να δημιουργεί προηγούμενα μη υλοποίησης των συμφωνηθέντων, ιδίως που η κυβέρνηση νομοθέτησε χωρίς τη δική της σύμφωνη γνώμη. Δεύτερον, ότι σίγουρα θέλει οπωσδήποτε να υπογραφεί νέο μνημόνιο,  για να είναι σίγουρη ότι το πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα δεν θα επιστρέψει σε παλαιές συνήθειες. Τρίτον, διότι υπάρχει και το ιδεολογικό στοιχείο, η εμμονή στη νεοφιλελεύθερη ορθοδοξία. Τέταρτον, και πιο σοβαρό, ο άξονας Βερολίνου – Βρυξελλών – Φρανκφούρτης προεξοφλεί ότι η συγκυβέρνηση χάνει, έρχεται μια δύναμη που θα εφαρμόσει, θα διεκδικήσει μια άλλη, αντίθετη πολιτική. Ίσως ακόμη δεν έχουν καταλήξει στην ακριβή αντιμετώπιση του ΣΥΡΙΖΑ, και – διότι συνδέονται απολύτως – για την Ευρώπη. Αν νικήσει ο ΣΥΡΙΖΑ, τίποτε δεν θα είναι το ίδιο. Ωστόσο, όσο πιο πολλά μέτρα έχουν παρθεί, όσο πιο υψηλό είναι το επίπεδο των δυσκολιών, των αρνητικών δεδομένων, τόσο πιο δυσμενής θα είναι η βάση εκκίνησης της διαπραγμάτευσης.

Παύλος Κλαυδιανός, από την Εποχή της 26/1/2014

tags: άρθρα

2024 © left.gr | στείλτε μας νεα, σχόλια ή παρατηρήσεις στο [email protected]
§ Όροι χρήσης για αναδημοσιεύσεις Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση 3.0 Μη εισαγόμενο (CC BY-NC 3.0)