Οι φοροαπαλλαγές που είχε ανακοινώσει ο κ. Μητσοτάκης έχουν ύψος 1,2 δισ. Τώρα ο πρωθυπουργός έχει διάφορες επιλογές. Να ακυρώσει τις φοροελαφρύνσεις και τις μειώσεις στον ΕΝΦΙΑ. Να επαναφέρει το αφορολόγητο. Ή να τα βρει από κάπου αλλού.

Σε κάθε περίπτωση, αυτά τα χρήματα κάποιος θα κληθεί τελικά να τα πληρώσει. Μένει να δούμε αν η κατανομή του πρόσθετου βάρους θα είναι τόσο «οριζόντια» όσο ήταν και οι φοροαπαλλαγές που αρχικά εξαγγέλθηκαν. Ή αν οι ισχυροί θα προστατευτούν για να πέσει το βάρος στους πιο αδύναμους και στην μισθωτή εργασία.

Η εξέλιξη αυτή απειλεί να βάλει τέλος στον μήνα του μέλιτος των Ελλήνων πολιτών με την κυβέρνηση που αναδείχτηκε τον περασμένο Ιούλιο. Οι έστω και στοιχειώδεις ελαφρύνσεις στον ΕΝΦΙΑ και στη φορολογία -οι οποίες πάτησαν στα θετικά δεδομένα που παρέδωσε η προηγούμενη κυβέρνηση- δημιούργησαν κλίμα ανοχής για τον Κ. Μητσοτάκη.

Μέσα στο κλίμα αυτό, καλλιεργήθηκε η απάθεια και η αδιαφορία για άλλες κυβερνητικές πρωτοβουλίες, όπως η υπονόμευση των κλαδικών συμβάσεων, η κατάργηση εργασιακών δικαιωμάτων, η γαλάζια επίθεση στο κράτος.

Πάνω από όλα όμως, και σε κάθε περίπτωση, δεν πρέπει να ξεχνάμε το πιο σημαντικό: Η κυβέρνηση Μητσοτάκη παρέλαβε ένα διαπραγματευτικό εργαλείο για τη μείωση των πλεονασμάτων και το εγκατέλειψε. Είπε ότι τα πλεονάσματα θα τα μειώσει σε εύθετο χρόνο «με την αξιοπιστία της». Αυτή η «αξιοπιστία» την οδηγεί τώρα στην αναζήτηση μέτρων ενός δισ. Και είμαστε μόνο στην αρχή.