Βερολίνο/Μόναχο. Η για σήμερα προγραμματισμένη έναρξη της δίκης των πέντε κατηγορουμένων για την υπόθεση NSU, του Εθνικοσοσιαλιστικού Παράνομου Μηχανισμού, που στη δεκαετία 2000-2010 δολοφόνησε 9 μετανάστες, ανάμεσα τους και τον Έλληνα κλειδαρά Θεόδωρο Βουλγαρίδη στις 15 Ιουνίου 2005 στο Μόναχο, και μια Γερμανίδα αστυνομικό, αναβλήθηκε. Αιτία για την αναβολή στάθηκε η απόφαση του συνταγματικού δικαστηρίου της ΟΔ Γερμανίας, η οποία υποχρέωσε το Εφετείο του Μονάχου να ξαναμοιράσει τις διαπιστεύσεις για εκπροσώπους του τύπου, ώστε να παρακολουθήσουν τη δίκη. Η διανομή των θέσεων για δημοσιογράφους προκάλεσε σκάνδαλο στη γερμανική και τουρκική δημοσιότητα καθώς και κινητοποίηση των υπουργείων εξωτερικών των δύο χωρών καθώς κανένα τουρκικό ΜΜΕ δεν κατόρθωσε να εξασφαλίσει θέση στην αίθουσα που θα διεξαχθεί η δίκη.
Σήμερα δε νέο ζήτημα προέκυψε καθώς ο πατέρας ενός δολοφονηθέντος από τους ναζί 21χρονου Τούρκου αιτήθηκε τη μετάδοση της δίκης με οπτικοακουστικά μέσα και σε άλλη αίθουσα. Οι προβλεπόμενες θέσεις για δημοσιογράφους και ακροατήριο είναι πενήντα και οι δικηγόροι του χαροκαμένου πατέρα θεωρούν ότι αυτός ομ αριθμός είναι εξαιρετικά μικρός για την εκδίκαση μιας υπόθεσης που αναστάτωσε τη γερμανική κοινή γνώνμη και διέσπειρε αίσθημα ανασφάλειας σε εκατομμύρια μετανλάστες στη Γερμανία.
Πρόκειται για μια υπόθεση που κατέδειξε πολλά και σοβαρά ζητήματα σε σχέση με τη στάση του βαθέως γερμανικού κράτους απέναντι στους μετανάστες αλλά και στους ναζί και η οποία τώρα δημιουργεί ερωτηματικά για τη στάση της ίδιας της δικαιοσύνης. Η μη αξιοποίηση πληροφοριών από πλευράς των αρχών, η σπουδή με την οποία οι γερμανικές διωκτικές αρχές ενοχοποιήσαν την «τούρκικη μαφία» θεωρώντας τους φόνους ως ξεκαθαρίσματα λογαριασμών σε υποθέσεις «προστασίας», η καταστροφή πολλών εγγράφων χρήσιμων για την υπόθεση από την Υπηρεσία Προστασίας του Συντάγματος (η εσωτερική μυστική υπηρεσία της Γερμανίας), η επί μακρόν χρήση του όρου «δολοφονίες του ντονέρ», αγαπημένη στα ΜΜΕ κάθε απόχρωσης, που μετά από θυελλώδεις δημόσιες αντιπαραθέσεις αποσύρθηκε από το δημόσιο λόγο, θεωρούμενη ότι αποκρύπτει τα αίτια των φόνων και ότι ατιμάζει τα θύματα, που δεν ήταν ντονέρ ή κεμπάπ, αλλά... άνθρωποι, για να δώσει τη θέση της στην περιγραφή «ναζιστικές δολοφονίες» συνδυάζονται τώρα στη σκέψη πολλών με τον επιχειρούμενο, αντικειμενικά, όσο το δυνατόν μεγαλύτερο περιορισμό της δημοσιότητας της δίκης.
Οι διαμαρτυρίες της τουρκικής κυβέρνησης δεν περιορίζονται μόνο στο θέμα της παρουσίας ή μη Τούρκων δημοσιογράφων στη δίκη αλλά και στο γεγονός ότι τον τελευταίο καιρό σημειώθηκαν μια σειρά από εμπρησμοί σε σπίτια όπου διαμένουν Τούρκοι. Οι γερμανικές αρχές σε δύο περιπτώσεις έσπευσαν εντός πενταλέπτου από τη δημοσιοποίηση του γεγονότος να δηλώσουν ότι «μια ρατσιστική ή ακροδεξιά ενέργεια αποκλείεται να είναι κίνητρο». Η βιασύνη αυτή προκάλεσε την αντίδραση της τουρκικής κυβέρνησης δια στόματος του αντιπροέδρου Μπαγίς, ο οποίος αναρωτήθηκε, πότε πρόλαβαν οι ανακρικτικές αρχές να βγάλουν τέτοια συμπεράσματα.
Εν αναμονή της έναρξης της δίκης η αφωνία της ελληνικής κυβέρνησης επί των θεμάτων μόνο ανασφάλεια στους Έλληνες μετανάστες προκαλεί καθώς όλο και πιο πολλοί αιθάνονται έκθετοι σε μια χώρα με αυξάνουσες ρατσιστικές τάσεις που στρέφονται όλο και πιο πολύ, λεκτικά, άλλα και φονικά, ενάντια ειδικά σε αυτούς: τους Έλληνες.
Πηγές: Deutsche Welle, Der Spiegel, Hürriyet, taz, Junge Welt
