Δεν έχουν τέλος οι καταγγελίες για τους εργοδότες που σπεύδουν να κάνουν χρήση της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου, αυτό που ο Γιάννης Βρούτσης ονόμασε «νέο εργατικό δίκαιο».
Μετά τις εταιρείες handling του αεροδρομίου (Goldair, Swissport και Skyserv), οι οποίες προχώρησαν σε μη ανανέωση (ή παύση) των συμβάσεων ορισμένου χρόνου και εκ περιτροπής εργασία για εργαζομένους αορίστου χρόνου, σε ανάλογη κίνηση προέβη και η Aegean, με πρόσχημα την κρίση του κορωνοϊού.
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με καταγγελίες εργαζόμενων στο Εργατικό Κέντρο Αθήνας (ΕΚΑ), η εταιρεία ανακοίνωσε στους εργαζόμενους ότι, αφού καταβληθεί ο μισθός του Μαρτίου, θα αναστείλει της συμβάσεις εργασίας τους μέχρι το τέλος Απριλίου και υποσχέθηκε ότι θα καλύψει τη διαφορά (από τα 800 ευρώ του προβλεπόμενου επιδόματος μέχρι το ύψος του μισθού κάθε εργαζόμενου) με «προπληρωμένες κάρτες για ψώνια».
Με βάση τις μέχρι τώρα πληροφορίες, η αναστολή των συμβάσεων αφορά περίπου 3.000 εργαζόμενους όλων των ειδικοτήτων, οι οποίοι πλέον αγωνιούν για το τι μέλλει γενέσθαι μετά το τέλος Απριλίου.
Κι αυτό διότι, με βάση την ΠΝΠ της κυβέρνησης Μητσοτάκη, η Aegan (με κέρδη μετά τους φόρους ύψους 68 εκατ. ευρώ το 2018) δεν είναι υποχρεωμένη, μετά το πέρας ενός μήνα ακόμα, να κρατήσει τους ίδιους εργαζόμενους με τις ίδιες εργασιακές σχέσεις. Έτσι, πολλοί από αυτούς κινδυνεύουν είτε με χειροτέρευση των εργασιακών συνθηκών τους είτε με απόλυση.
Μάλιστα, ορισμένοι εργαζόμενοι επέλεξαν να συνεχίσουν να πηγαίνουν στη δουλειά τους απλήρωτοι, προκειμένου να κρατήσουν τη θέση εργασίας τους όπως αυτή είναι καθορισμένη σήμερα.
(τα οικονομικά μεγέθη της Aegean, από την ιστοσελίδα της - η εταιρεία, παρά την υψηλή κερδοφορία των προηγούμενων ετών, μπορεί να επικαλεστεί πτώση του τζίρου της λόγω κορωνοϊού και να προχωρήσει σε αναστολές συμβάσεων)
Η παραπάνω εξέλιξη είναι ενδεικτική για όσα βιώνουν εργαζόμενοι σε αρκετούς κλάδους, με φόντο και τις αντεργατικές παρεμβάσεις της κυβέρνησης: απολύσεις (χάθηκαν τουλάχιστον 41.000 θέσεις εργασίας τις περασμένες δύο εβδομάδες), ενίσχυση της ελαστικής εργασίας έναντι της πλήρους, μείωση των μισθών, κλοπή αδειών, μη χορήγηση των αδειών ειδικού σκοπού, παράνομες διαθεσιμότητες και άδειες άνευ αποδοχών, μη χορήγηση μέσων ατομικής προστασίας, εξαντλητικά και υποαμειβόμενα ωράρια εργασίας (βλέπε αναλυτικά).
Και, όπως φαίνεται, η επίθεση στα εργασιακά δικαιώματα βρίσκεται απλά στην αρχή...
