Τη φωτογραφία την τράβηξα κάποια χρόνια στο παρελθόν, πριν την οικονομική κρίση. Τότε που «Ένωση Κεντρώων» σήμαινε Βασίλης Λεβέντης.
Τότε, δεν μπορούσα να φανταστώ ότι θα ερχόταν το πλήρωμα του χρόνου, όπου η έννοια του «πολιτικού κέντρου» (και τα όποια συνθετικά του) θα σήμαιναν πολιτικά το «Κόμμα του Τίποτα».
Σε εποχές ταξικής πόλωσης, το πολιτικό κέντρο στερείται λόγο ύπαρξης. Είναι άχρηστο, τόσο για το κεφάλαιο όσο και για τον κόσμο της εργασίας.
ΠΑΣΟΚ, «Κίνηση των 58», «Το ποτάμι», έρχονται και παρέρχονται, ως απλές στιγμές του Τίποτα. Ο Βασίλης Λεβέντης αποτελεί το παρόν και το μέλλον των πάλαι ποτέ βαρόνων του πολιτικού Κέντρου, που κάποτε ονειρεύτηκαν ότι θα ξυπνήσουν πρωθυπουργοί…