Η αναμέτρηση μεταξύ του απερχόμενου, καταστροφικού για το περιβάλλον Ζαΐρ Μπολσονάρου και του πρώην Προέδρου και συστηματικά στοχοποιημένου (ως τη φυλακή...) Λουίζ Ινάσιο «Λούλα» Ντα Σίλβα υπερβαίνει τα σύνορα. «Είναι οι πιο σημαντικές εκλογές στην Ιστορία της Βραζιλίας» παρατήρησε ο εκπρόσωπος της ΜΚΟ Παρατηρητήριο του Κλίματος Μάρτσιο Αστρίνι, προσθέτοντας ότι «βρισκόμαστε μπροστά σε μια ριζοσπαστική επιλογή: ή ο Αμαζόνιος θα επιβιώσει ή θα καταδικαστεί σε θάνατο με την επανεκλογή του Μπολσονάρου».
Κρίσιμες εκλογές, την ώρα που ορισμένοι θεωρούν ότι ήδη ο Αμαζόνιος βρίσκεται πολύ κοντά στο σημείο μη επιστροφής εξαιτίας του συνεχιζόμενου φαύλου κύκλου της αποψίλωσης, των πυρκαγιών (εγκληματικής φύσης σε ποσοστό 90%) και της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Η αλήθεια των αριθμών είναι αναμφισβήτητη. Σε μία μόνο ημέρα, στις 5 Σεπτεμβρίου -ειρωνεία της τύχης, την Ημέρα του Αμαζονίου-, καταμετρήθηκαν... 2.706 εστίες πυρκαγιάς! Και δεν είναι συγκυριακό ότι στη διάρκεια του Αυγούστου καταρρίφθηκαν όλα τα αρνητικά ρεκόρ της θητείας του Μπολσονάρου. Συγκεκριμένα: 33.116 πυρκαγιές στο δάσος. Μάλιστα, στις 10 Αυγούστου οργανώθηκε και μια... Ημέρα της Φωτιάς από τους καταχραστές γης και τους υλοτόμους της επαρχίας Νόβο Προγρέσο, στην Πολιτεία Παρά, στα βόρεια της χώρας, ανάβοντας 2.366 φωτιές... Και όλα αυτά μέσα σε συνθήκες πλήρους ατιμωρησίας ελέω της προεδρικής εξουσίας του Μπολσονάρου.
«Ο πολλαπλασιασμός των πυρκαγιών μπορεί να είναι ένδειξη του φόβου μη επανεκλογής του, που μπορεί να σημάνει υποχώρηση της ατιμωρησίας στον Αμαζόνιο υπό τον διάδοχό του· ορισμένοι σκέφτονται ότι τώρα πρέπει να καταστρέψουν το δάσος και βάζουν φωτιές. Αλλά αυτές οι πυρκαγιές μπορεί να είναι κι ένα είδος εκλογικού λαφύρου: οι περιοχές που καίγονται περισσότερο είναι επίσης κι εκείνες που στηρίζουν περισσότερο τον Μπολσονάρου, αυτές όπου οι επιδείξεις δύναμης γίνονται εκλογικές τελετουργίες» εξήγησε στην El Pais η Ελιάν Μπρουμ, ειδική στα του Αμαζονίου.
Όλες οι περιβαλλοντικές οργανώσεις συμφωνούν: το περιβαλλοντικό έργο του Μπολσονάρου είναι καταστροφικό. Όταν ανέβηκε στην εξουσία, το 2019, κυρίως χάρη στη μεγάλη στήριξη του ισχυρού λόμπι των επιχειρηματιών της γεωργίας, ο υπερσυντηρητικός Πρόεδρος δήλωνε ότι στόχος του ήταν το άνοιγμα προς εκμετάλλευση με εξορύξεις των προστατευόμενων περιοχών, κυρίως εκείνων στις περιοχές των ιθαγενών. Στη διάρκεια της θητείας του η ετήσια αποψίλωση στον Αμαζόνιο αυξήθηκε κατά μέσο όρο 75% σε σχέση με την προηγούμενη δεκαετία. Μόλις πέρσι, σύμφωνα με έρευνα του Ομοσπονδιακού Πανεπιστημίου του Ρίο Ντε Τζανέιρο, η χρηματοδότηση των δημόσιων υπηρεσιών προστασίας του περιβάλλοντος μειώθηκε κατά το 1/3 σε σχέση με το 2014, χρονιά που ήταν η υψηλότερη, επί προεδρίας της Ντίλμα Ρούσεφ.
«Τέσσερα επιπλέον χρόνια Μπολσονάρου θα σημάνουν πολύ διοξείδιο του άνθρακα. Ο Αμαζόνιος είναι ένα σφουγγάρι για τον άνθρακα, αλλά σήμερα κόβονται και καίγονται δέντρα με τόσο γρήγορους ρυθμούς, που είναι αδύνατο να ξαναφυτρώσουν» εξηγεί γλαφυρά ο Σκοτ Ντένινγκ, Αμερικανός ειδικός των κλιματικών αλλαγών στο Πανεπιστήμιο του Κολοράντο. «Την ώρα που όλος ο κόσμος κάνει ό,τι μπορεί για τη μείωση των εκπομπών, ο Μπολσονάρου πηγαίνει προς την αντίθετη κατεύθυνση».
Όμως οι ευθύνες για τον Αμαζόνιο δεν περιορίζονται στη Βραζιλία. Η χημικός Λουτσιάνα Γκάτι, ειδικευμένη στην Χημεία της Ατμόσφαιρας στο Εθνικό Ινστιτούτο Διαστημικών Μελετών της Βραζιλίας, παρατηρεί ότι οι ΗΠΑ και η Ευρώπη εισάγουν ξυλεία παράνομα υλοτομημένη. «Όλος ο κόσμος αγοράζει μαζικά ποσότητες κρέατος και θρέφει τις αγελάδες, τα πουλερικά και τους χοίρους του με σόγια από τον Αμαζόνιο. Οι κυβερνήσεις πρέπει να απαγορεύσουν αυτές τις εισαγωγές».
