Η χθεσινή ημέρα θα μπορούσε εύκολα να χαρακτηριστεί ως ημέρα ντροπής, μία «μαύρη κηλίδα» στη σύγχρονη, δημοκρατική ιστορία του τόπου μας. Και αυτό  διότι για πρώτη φορά  ελληνική κυβέρνηση, μετά την περίοδο της χούντας, ψήφισε έναν νόμο που βάλλει ευθέως κατά του συνταγματικά κατοχυρωμένου δικαιώματος του συνέρχεσθαι. Που βάλλει ευθέως κατά των συγκεντρώσεων και του δικαιώματος στην κοινωνική διαμαρτυρία.

Για την ακρίβεια τα πράγματα δεν είναι απλώς έτσι. Είναι μάλλον χειρότερα.

Χειρότερα διότι η σημερινή Κυβέρνηση, για να φέρει στη Βουλή των Ελλήνων αυτό το καταφανώς αντισυνταγματικό και αντιδημοκρατικό τερατούργημα που τελικά υπερψήφισε –  η ίδια και κάποια δεκανίκια της – δεν δίστασε να αντιγράψει σε περιεχόμενο, ύφος, ακόμη και σε γλώσσα, το χουντικό νομοθετικό διάταγμα του 1971.

Χειρότερα διότι η Κυβέρνηση δεν χτύπα σήμερα απλά το δικαίωμα του να διαδηλώνεις, ή να συμμετέχεις σε κοινωνικά κινήματα όπως πχ τα περιβαλλοντικά κινήματα ή τα λεγόμενα κινήματα πόλης. Χτυπά συλλήβδην τις συλλογικές διεκδικήσεις, για αυτό και έχει φροντίσει ήδη να καταστήσει ουσιαστικά παράνομες τις συλλογικές διαπραγματεύσεις των εργαζομένων. Χτυπά, επίσης, συλλήβδην τον δημόσιο χώρο: πλατείες, πάρκα σινεμά, κέντρα διασκέδασης – τα έχουμε δει, τα ζήσαμε όλα αυτά – γιατί γνωρίζει πως εκεί ενδημεί, αποκτά ταυτότητα και γιγαντώνεται η «συλλογικότητα», έννοια που αποδεικνύεται πως η σημερινή Κυβέρνηση μισεί εμμονικά.

Χειρότερα διότι αυτά που έγιναν εχθές στο κέντρο της πρωτεύουσας της πατρίδας μας, το όργιο καταστολής που υπήρξε, οι τόνοι χημικών που έπεσαν, οι δολοφονικές επιθέσεις των δυνάμεων καταστολής που έπεφταν με τα μηχανάκια τους πάνω στα κορμιά διαδηλωτών, δεν ήταν παρά μια «πρόβα» για το που θέλει να οδηγήσει η Κυβέρνηση τα πράγματα: ακραία καταστολή, ακραίος αυταρχισμός, φόβος, περιστολή κάθε δικαιώματος.

Θα θέλαμε να ξεκαθαρίσουμε στους «ιθύνοντες» τα εξής: χθες σε αυτήν την μεγαλειώδη διαδήλωση, την πρώτη μεγάλη δημοκρατική απάντηση απέναντι σε αυτό το έκτρωμα του κ. Χρυσοχοΐδη και του κ. Μητσοτάκη του νεότερου, βρέθηκαν και διαδήλωσαν εκατοντάδες πολίτες από το Ίλιον, όπως και από όλες τις λαϊκές, εργατικές συνοικίες της Δυτικής Αθήνας. Δημοκράτες πολίτες, αριστεροί, πολίτες που ανησυχούν από αυτά που βλέπουν να συμβαίνουν αλλά και από αυτά που έρχονται. Άνθρωποι που αντιλαμβάνονται ότι με τη δημοκρατία και τα συλλογικά και ατομικά δικαιώματα κανένας δεν έχει δικαίωμα να παίζει. Μεταξύ των όσων βρέθηκαν χθες στον δρόμο ήταν, προφανώς, και δεκάδες μέλη της δημοτικής μας κίνησης, «Αλληλέγγυα Πόλη – Συμμαχία για το Ίλιον».

Κανένα κλίμα τρομοκρατίας ή φόβου, κανένα αντιδραστικό κυβερνητικό νομοσχέδιο δεν πρόκειται να μας αποθαρρύνει από το να βγούμε στο δρόμο και να διαδηλώσουμε, να διεκδικήσουμε ένα καλύτερο παρόν και μέλλον. Για εμάς και τις επόμενες γενιές. Για να κάνουμε ένα βήμα μπροστά. Για να σηκωθούμε λίγο ψηλότερα.

Είναι πολύ μικροί και γελασμένοι εκείνοι που νομίζουν ότι θα διαγράψουν με μια νομοθετική καρικατούρα ενός χουντικού διατάγματος, την μεγάλη παράδοση των δημοκρατικών αγώνων και διεκδικήσεων σε αυτό τον τόπο.

NO PASARAN!