Το μήνυμα του Σάαρ είναι ξεκάθαρο για τον Σουλτς: Οι Χριστιανοδημοκράτες της Μέρκελ αύξησαν το ποσοστό τους κινητοποιώντας ψηφοφόρους που συνήθως απέχουν στο όνομα μιας σταθερότητας που απειλείται. Αν οι εκλογές του Σεπτεμβρίου εδώ και δύο μήνες έπαψαν να προβάλλουν ως περίπατος για τη Μέρκελ, το ίδιο ισχύει και για τον Σουλτς.

Στο Σάαρ επιβεβαιώθηκε ότι η δημοσκοπική εκτίναξη τόσο του υποψήφιου καγκελαρίου όσο και των Σοσιαλδημοκρατών ήταν μια θετική καταγραφή της διαφοροποίησης από τους Χριστιανοδημοκράτες, με την περαιτέρω πορεία να θέτει το δίλημμα «αλλαγή ή διόρθωση». Αλλαγή και διόρθωση παραπέμπουν σε διαφορετικές κυβερνητικές συμμαχίες, η μεν πρώτη σε Συνασπισμό SPD, Πρασίνων, Αριστεράς, η δε δεύτερη σε αντεστραμμένο Μεγάλο Συνασπισμό με κύριο εταίρο τους Σοσιαλδημοκράτες και ήσσονα τους Χριστιανοδημοκράτες. Σύμφωνα με αναλύσεις, στις δύο επόμενες τοπικές εκλογικές αναμετρήσεις στη Βόρεια Ρηνανία - Βεστφαλία και στο Σλέβιγκ Χόλσταϊν, όπου κυβερνούν Σοσιαλδημοκράτες μαζί με τους Πράσινους, το SPD θα διατηρήσει την πρωτιά, αλλά θα έχει ως μοναδική μετεκλογική επιλογή τη συγκυβέρνηση με τους Χριστιανοδημοκράτες.

Με τα παραπάνω δεδομένα ο Σουλτς καλείται και να δώσει το στίγμα της διακριτής από τη σημερινή συγκυβέρνηση ταυτότητας και να μην αφήσει να δημιουργηθεί ο φόβος της ανατροπής. Αγνωστη παράμετρος είναι σε ποιο βαθμό οι εκλογές στη Γαλλία θα επηρεάσουν προεκλογικά την κοινή γνώμη στη Γερμανία. Θα χρεωθεί η όποια άνοδος του αντιευρωπαϊκού λαϊκισμού, που είναι δεδομένη, όποιος και να είναι ο νικητής στον δεύτερο γύρο στην πολιτική των Μέρκελ-Σόιμπλε και θα πριμοδοτήσει δυναμική αλλαγής ή θα προκαλέσει αναδίπλωση συντήρησης των κεκτημένων της σταθερότητας με πριμοδότηση της συνέχειας;

Ενα είναι βέβαιο: Για το SPD η μετεκλογική συνεργασία με την Αριστερά είναι συνάρτηση της κοινοβουλευτικής αριθμητικής που θα προκύψει από τις εκλογές, ενώ για τη CDU-CSU είναι απαγορευτική κάθε σκέψη συνεργασίας με την Εναλλακτική (AfD).