Με αφορμή τη συμμετοχή του στη μεγάλη συναυλία (17/9) στα Λιπάσματα για τα 8 χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, ο Αλκίνοος Ιωαννίδης μιλώντας Στο Κόκκινο τόνισε την ανάγκη καθημερινής επαγρύπνησης απέναντι στον φασισμό και σ΄ αυτόν που κρύβεται μέσα μας.

«Προσωποποιήθηκε όλο αυτό σ΄ αυτούς τους ανθρώπους, αλλά δεν επικεντρώνεται μόνον σ΄ αυτούς το πρόβλημα του φασισμού», είπε για τη «Χρυσή Αυγή». Μίλησε όμως και για τον Παύλο Φύσσα και για τους καθημερινούς μικρούς αγώνες που έδινε, αυτούς που «οδήγησαν στο τέλος σε κάτι μεγάλο. Η μεγάλη θυσία ζωής του Παύλου έγινε μέσα από μία στάση ζωής στην καθημερινότητα.  Κι αυτή η πολύ άδικη θυσία αξιοποιήθηκε όμως : βρέθηκε αυτή η Μάνα  που οδήγησε ολόκληρη την κοινωνία να σηκωθεί ψηλότερα μέσα από τη θυσία του παιδιού της. Είναι συγκλονιστικό».

Στους μικρούς και καθημερινούς τρόπους αντίστασης ενάντια σε συντριπτικά συμφέροντα παραπέμπει και η υπόθεση με το νερό στους Σταγιάτες του Πηλίου, υπόθεση που έχει βρει τον Αλκίνοο Ιωαννίδη και τους κατοίκους του χωριού κόντρα στην πρόθεση του Δημάρχου Βόλου Αχιλλέα Μπέου για την ιδιωτικοποίηση των πηγών.  

«Οι Σταγιάτες συνεχίζουν τον αγώνα. Οι ελάχιστοι κάτοικοι του χωριού αντιστέκονται πάντα σθεναρά για την φύση, τον πολιτισμό, την αξιοπρέπεια, ενάντια στην ασχήμια τη χυδαιότητα και την αρπαχτή. Είναι πολύ δύσκολος και άνισος αυτός ο αγώνας. Αλλά δεν το βάζουμε κάτω», είπε περιγράφοντας τους τρόπους που μετέρχονται οι δημοτικοί παράγοντες για να τους κάμψουν το ηθικό των κατοίκων (είναι κλειδωμένο με αλυσίδες από τον Δήμο το δημοτικό σχολείο όπως και το φαρμακείο του χωριού-που βρίσκεται μέσα στο σχολείο).

Είχε δίκιο βέβαια ο Αλκίνοος όταν σχολίασε πώς «όταν βγαίνει ένας δήμαρχος και βρίζει τους πολίτες του χωριού κι εμένα, όταν μας απειλεί προσωπικά και η Πολιτεία σφυρίζει αδιάφορα, αισθάνεσαι ότι κάτι δεν πάει καλά με την χώρα. Σηκώνει πολύ αγώνα η κοινωνία μας».