to top
  • βρείτε μας στο Twitter
  • βρείτε μας στο Facebook
  • βρείτε μας στο YouTube
  • στείλτε μας email
  • εγγραφείτε στο RSS feed
  • international version

Αλήθειες και ψέματα για την εξ αποστάσεως εκπαίδευση

Σε κάθε πολιτική της εμφάνιση στην τηλεόραση, σε κάθε αντιπαράθεση στη Βουλή, η υπουργός Παιδείας αναμασά ένα βολικό ψεύδος. Ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν εναντίον της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης.


Σε κάθε πολιτική της εμφάνιση στην τηλεόραση, σε κάθε αντιπαράθεση στη Βουλή, η υπουργός Παιδείας αναμασά ένα βολικό ψεύδος. Ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν εναντίον της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης. Το επανέλαβε ξανά τις προάλλες στη Βουλή, ενδεδυμένο μάλιστα με εκφράσεις πλήρεις πάθους και δράματος: «Γιατί είμαστε εδώ σήμερα; Γιατί δεν θέλατε εξαρχής την εξ αποστάσεως εκπαίδευση. Την πολεμήσατε λυσσαλέα (...) όλο βρίσκατε προβλήματα. Λύσεις ποτέ. Μόνο προβλήματα (...)».

Βάλε στο στόμα του πολιτικού σου αντιπάλου κάτι που δεν είπε: Δοκιμασμένη τακτική στην πολιτική ιστορία, από την αρχαιότητα ως τη νεότερη εποχή. Κι όσο λες, ιδιαίτερα αν μέρος του κοινού σου είναι πρόθυμο να ενστερνιστεί το ψεύδος και τη συκοφαντία, κάτι μένει!

Αλλά,  μια υπουργός δεν φτάνει. Τη σκυτάλη παίρνουν αρθρογράφοι σε όλο το εύρος (και είναι μεγάλο…) του αντί-ΣΥΡΙΖΑ μετώπου στα ΜΜΕ. Και τι δεν διαβάσαμε αυτές τις μέρες: «Η Αριστερά είναι τεχνοφοβική». Για όποιον δεν κατάλαβε, δεν αποστρέφεται τις… τέχνες, αλλά την τεχνολογία. Τεκμηρίωση; Μα... χρειάζεται; Άλλο: Όσοι έχουν ενστάσεις "είναι κολλημένοι στη δεκαετία του ‘80.

Αντλούν επιχειρήματα από την ασπρόμαυρη τηλεόραση"! Όμορφο και νοσταλγικό! Ειδικά, για την ανεπιτυχή απόπειρα να μεταδοθεί ζωντανά μάθημα από τις τάξεις «ο Νίκος Φίλης είναι κάποιος που πιστεύει ότι τίποτα δεν πρέπει να δοκιμάζεται πρώτη φορά».

Επί ΣΥΡΙΖΑ πρώτη φορά «εξ αποστάσεως» σε μεγάλη κλίμακα

Χρειάζεται, λοιπόν, λαμβάνοντας υπόψη όλη αυτή την εκστρατεία παραπληροφόρησης, να ειπωθεί η αλήθεια. Και για αυτό θα απαριθμήσω ορισμένα πράγματα που ξεκινήσαμε στο υπουργείο Παιδείας το 2016.

•    Τη δυνατότητα να γίνουν πρώτη φορά ηλεκτρονικά πλήθος λειτουργείες, κάτι που εκκρεμούσε επί δεκαετίες (αιτήσεις αναπληρωτών, μεταθέσεις, αποσπάσεις, μετεγγραφές κλπ.).

•    Τη δημιουργία για πρώτη φορά Ειδικής Διεύθυνσης για την ψηφιακή εκπαίδευση στον Οργανισμό του υπουργείου.

•    Την εκπόνηση στρατηγικών σχεδίων για την αξιοποίηση των εργαλείων πληροφορικής με ανοιχτό λογισμικό σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης. Αξίζει να ειπωθεί ότι οι αντίστοιχες σελίδες του υπουργείου Παιδείας για το ανοιχτό λογισμικό και το opengov, δεν έχουν ενημερωθεί έκτοτε!

•    Επί ΣΥΡΙΖΑ επίσης εφαρμόστηκε για πρώτη φορά η εξ αποστάσεως εκπαίδευση σε μεγάλη κλίμακα. Το 2015, με κονδύλια που εξασφάλισε η κυβέρνησή μας από το ΕΣΠΑ, ο τεχνολογικός φορέας του υπουργείου ΙΤΥΕ ΔΙΟΦΑΝΤΟΣ υλοποίησε με εξ αποστάσεως σύγχρονη και ασύγχρονη εκπαίδευση, το μεγαλύτερο πρόγραμμα επιμόρφωσης Β1 και Β2 επιπέδου, 35.000 εκπαιδευτικών. Κι αυτό, όταν από το 2004-2014 είχαν επιμορφωθεί μόνο 27.000 εκπαιδευτικοί. Τονίζω τους δύο αριθμούς: 35.000 επί ΣΥΡΙΖΑ σε μόλις τρία χρόνια και μάλιστα σε όλα τα εκπαιδευτικά αντικείμενα, και 27000 επί ΝΔ-ΠΑΣΟΚ σε μια ολόκληρη δεκαετία και σε περιορισμένο αριθμό αντικειμένων.

Προφανώς δεν υπάρχει σύγκριση, ειδικά αν αναλογιστούμε τους πόρους που διέθεταν και σπατάλησαν οι κυβερνήσεις που οδήγησαν τη χώρα στην χρεοκοπία σε σχέση με τα μέσα -πολύ λιγότερα- που διέθετε η δική μας κυβέρνηση, εν μέσω μνημονιακών καταναγκασμών.  

Μετά από αυτόν τον μικρό απολογισμό, μόνο ως ανέκδοτο μπορεί να ακούγεται από κάποιους το παραπειστικό επιχείρημα ότι η ελληνική Αριστερά είναι συντηρητική και «αντιτίθεται στην πρόοδο διότι κάθε αλλαγή μπορεί να υπονομεύσει την κυριαρχία της» (ναι, το διάβασα κι αυτό).

Μήπως λοιπόν να σοβαρευτούμε λίγο; Μήπως να επιστρέψουμε στην πραγματικότητα;

Τι ζητήσαμε

Ουδέποτε ο ΣΥΡΙΖΑ εξέφρασε αντίθεση (πολύ περισσότερο... λυσσαλέα!) στην εξ αποστάσεως εκπαίδευση, εν μέσω πανδημίας. Εκφράσαμε καταρχάς απόλυτη συγκατάθεση για το κλείσιμο των σχολείων (σε αντίθεση, με την κυρία Κεραμέως που ήθελε ανοιχτά σχολεία, αν ευσταθεί πρόσφατο δημοσίευμα του Βήματος που δεν έχει διαψευστεί). Στη συνέχεια στηρίξαμε την εφαρμογή της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης (βλ. πχ. thetoc.gr, στις 8/5/2020, συνέντευξη του Ν. Φίλη στη Νίκη Ζορμπά, αλλά και σε δεκάδες άλλες ομιλίες ή συνεντεύξεις), από τη στιγμή που τα παιδιά καθηλώθηκαν στο σπίτι. Τι άλλο μπορούσε να γίνει; Ήταν ποτέ δυνατό να πει κανείς «εγκαταλείψτε τα στην τύχη τους»; Εξ ανάγκης λοιπόν, εξ αποστάσεως, έστω και ως προσωρινό μέτρο και φτωχό υποκατάστατο του μαθήματος στη «φυσική» τάξη.

Κάναμε όμως προτάσεις, όπως οφείλαμε. Ζητήσαμε εμφατικά από την πρώτη στιγμή δύο κυρίως πράγματα. Πρώτον, να στηριχθούν ουσιαστικά οι εκπαιδευτικοί (με ταχύρρυθμη επιμόρφωση και εξοπλισμό) και φυσικά οι φτωχότεροι μαθητές, δεκάδες χιλιάδες, δηλαδή,  που δεν διέθεταν έστω ένα μικρό laptop ή μια φθηνή ταμπλέτα, για να συμμετάσχουν κι αυτοί στο μάθημα ισότιμα. Τι είδους υπουργείο αφήνει έξω από το ψηφιακό σχολείο τους ταξικά αδύναμους; Και πώς ανταποκρίθηκε αυτό; Σπατάλησε πόρους σε απευθείας αναθέσεις για επικοινωνία και κατέληξε, τρεις μήνες μετά, να μην έχει αγοράσει ούτε έναν -τονίζω!- ούτε έναν υπολογιστή σε μαθητή που τον είχε ανάγκη. Ό,τι λίγο δόθηκε ήταν από δωρεές και αφορούσε 3-4 υπολογιστές για σχολεία με πολλαπλάσιες ανάγκες.

Δεύτερο, ζητήσαμε να μη στηριχθεί η διδασκαλία σε μια ιδιωτική πλατφόρμα, γιατί κανείς δεν εγγυάται την ασφάλεια των ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων μαθητών και εκπαιδευτικών. Υπήρχε το δημόσιο Σχολικό Δίκτυο. Μπορούσε να «σηκώσει» το σύνολο των αναγκών της σύγχρονης εκπαίδευσης; Όχι, αμέσως, αλλά, βαθμιαία ναι, θα μπορούσε, λένε οι ειδικοί και τους πιστεύω. Άλλωστε, όλη η ασύγχρονη εξ αποστάσεως εκπαίδευση, στηρίχθηκε και υλοποιήθηκε από τους δημόσιους φορείς. Αλλά, αυτό το έργο αποκρύπτεται από την υπουργό Παιδείας, αν και εκεί βασίστηκε το 80% της όλης εξ αποστάσεως εκπαιδευτικής διαδικασίας. Σκεφτείτε ότι οι δημόσιες πλατφόρμες εξυπηρέτησαν 1.400.000 χρήστες, μαθητές και εκπαιδευτικούς και μάλιστα με πρωτόκολλα ασφαλούς πιστοποίησης (αυτό που οι ειδικοί ονομάζουν authentication) ενώ η πλατφόρμα webex της Cisco, μοίρασε λογαριασμούς σε 130.000 περίπου εκπαιδευτικούς, ώστε, να δημιουργήσουν τις ψηφιακές τους τάξεις, χωρίς όμως ασφαλές περιβάλλον για τους συμμετέχοντες μαθητές. 

Τι προτείναμε λοιπόν από την πρώτη στιγμή;

Πρώτον: Εξασφαλίστε με τον πιο αυστηρό τρόπο τα δεδομένα των μαθητών και των εκπαιδευτικών. Ούτε εδώ ανταποκρίθηκε το υπουργείο. Όλο αυτό το διάστημα οι χρήστες μπορούσαν να συνδεθούν στην πλατφόρμα της Cisco χωρίς καμία πιστοποίηση ότι είναι πράγματι οι μαθητές της τάξης, με ένα απλό ψευδώνυμο. Τεράστιος ο κίνδυνος. Και επαίρεται για αυτό στις ομιλίες της, η υπουργός!

Δεύτερον: ενισχύστε το δημόσιο Δίκτυο γιατί το Σεπτέμβρη ενδέχεται η ανάγκη να επανέλθει. Μη φτάσουμε πάλι σε ιδιωτικές πλατφόρμες, χωρίς εξασφάλιση των δεδομένων. Και θυμηθείτε το, στο κεφάλαιο αυτό, δηλ. στην πιθανή άντληση και αξιοποίηση δεδομένων εκπαιδευτικών και μαθητών και απόρρητων στοιχείων του μαθήματος, δεν έχουμε δει ακόμα την τελευταία πράξη. Δόθηκαν  κάποια πρώτα στοιχεία στη Βουλή και φοβάμαι ότι θα υπάρξει συνέχεια.

Ζητήσαμε και άλλα, επικουρικά. Το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής έπρεπε από την πρώτη μέρα να εργάζεται πυρετωδώς για να εκδώσει κατευθύνσεις προς τους εκπαιδευτικούς· η διδασκαλία μέσω υπολογιστή είναι πολύ διαφορετική από ό, τι στην τάξη και δεν είναι αυτονόητο ότι κάθε καθηγητής γνωρίζει τις αναγκαίες προσαρμογές. Κι εδώ μηδενική ανταπόκριση. Δεν επεκτείνομαι σε άλλα θέματα που θέσαμε, λόγω χώρου.

Όταν ξεκίνησε το reality

Τελευταία πράξη: Δύο μήνες μετά την έναρξη της εξ αποστάσεως η κα Κεραμέως κατέθεσε αιφνιδιαστικά τροπολογία για κάτι εντελώς διαφορετικό, κάτι που ποδοπατάει μια παιδαγωγική κόκκινη γραμμή στα σχολεία όλου του πλανήτη. Για αυτό εξάλλου δεν εφαρμόζεται σε καμία χώρα, με εκπαιδευτικό σύστημα είτε συντηρητικών είτε προοδευτικών αποχρώσεων. Όχι γιατί δεν το έχουν σκεφτεί δάσκαλοι και ειδικοί παιδαγωγοί, ενώ… το σκέφτηκε η κυρία Κεραμέως! Αλλά ακριβώς, γιατί, είναι βαθιά αντιπαιδαγωγικό και προβληματικό. Και αναφέρομαι, φυσικά, στην «ζωντανή» μετάδοση με κάμερα, μέσα από την τάξη, παρουσία των μαθητών. Μια διαδικασία που απονεκρώνει το μάθημα και εκθέτει σε κίνδυνο τους μαθητές. Φυσικά και ήμασταν αποφασιστικά αντίθετοι σε αυτήν την έμπνευση, την ίδια στιγμή που όπως εξήγησα είχαμε στηρίξει την κοινή εξ αποστάσεως εκπαίδευση, με τις προϋποθέσεις που προαναφέρθηκαν. Γι’ αυτό επανειλημμένα εκφράσαμε τις ευχαριστίες μας και τα συγχαρητήριά μας προς την εκπαιδευτική κοινότητα που με πολύ κόπο και υψηλή αίσθηση καθήκοντος, χωρίς βοήθεια κεντρικά από το υπουργείο και την ανενεργή Διεύθυνση Ψηφιακής Πολιτικής, αλλά και  το άφαντο ΙΕΠ, υλοποίησε την εξ αποστάσεως εκπαίδευση.

Για αυτή μας την κατηγορηματική αντίθεση στις κάμερες, άνθισαν και πάλι λουλούδια στο περιβόλι των ΜΜΕ. Διαβάσαμε ότι θα μεταδίδεται… μόνο η παράδοση, θαρρείς και το μάθημα γίνεται όπως το 1980, χωρισμένο σε παράδοση και εξέταση. Για να αποδειχθεί βέβαια ότι άλλοι είναι κολλημένοι στην εποχή της ασπρόμαυρης τηλεόρασης, όχι η Αριστερά. Ή, ότι αντιτάσσονται οι «τεμπέληδες» εκπαιδευτικοί, για να μη φανερωθεί η ανεπάρκειά τους -κι άλλες θλιβερές ανοησίες.

Το μόνο που δεν βρήκαμε στα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ, ήταν ένα ίχνος κριτικής στην υπουργό Παιδείας. Που πρώτον (και ευτυχώς) κατάπιε σιωπηλά τη μη εφαρμογή της τροπολογίας της, κόντρα στο δήθεν «σιδερένιο» προσωπείο της που καλλιεργούν τα φιλικά ΜΜΕ. Ούτε μια ώρα live streaming μαθήματος δεν μεταδόθηκε! Σύσσωμη η εκπαιδευτική κοινότητα κατάργησε στην πράξη το μέτρο. Και δεύτερον, για το γεγονός ότι κατόρθωσε να διαλύσει όλη τη Β΄ βάθμια εκπαίδευση με την περίφημη «υπεύθυνη δήλωση» απουσιών που ερήμωσε τις τάξεις. Πάνω από 61% οι απουσίες, πάνω από 70% στα Λύκεια και στα ΕΠΑΛ! Δηλαδή,  400.000 μαθητές από τους συνολικά 660.000 που φοιτούν σε Γυμνάσια, ΓΕΛ, ΕΠΑΛ και στην ιδιωτική εκπαίδευση (50% κι εκεί οι απόντες), βρέθηκαν εκτός πάσης εκπαιδευτικής διαδικασίας.

Να πού πρωτοτύπησε λοιπόν, πράγματι, η κυρία υπουργός, σε παγκόσμιο επίπεδο: κήρυξε «σε λειτουργία» σχολεία με άδειες τάξεις! Αμπαλάζ, χωρίς περιεχόμενο. Με παράπλευρη συνέπεια,  να απονεκρώσει το πλασαριζόμενο ως δημιούργημά «της», την εξ αποστάσεως εκπαίδευση. Η κυρία Κεραμέως, κατόρθωσε την επίσημη και με τη βούλα διάλυση της εκπαίδευσης, ειδικά του Λυκείου και της Γ΄ τάξης. Σειρά πήραν τα Δημοτικά και τα Νηπιαγωγεία, με την από τηλεοράσεως παράνομη κατάργηση του Ολοήμερου και της πρωινής ζώνης. Χρειάζεται ταλέντο να τα πετύχεις όλα αυτά μαζεμένα.

Και ομολογουμένως, διαθέτει πολύ από αυτό η υπουργός Παιδείας.

2024 © left.gr | στείλτε μας νεα, σχόλια ή παρατηρήσεις στο [email protected]
§ Όροι χρήσης για αναδημοσιεύσεις Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση 3.0 Μη εισαγόμενο (CC BY-NC 3.0)