to top
  • βρείτε μας στο Twitter
  • βρείτε μας στο Facebook
  • βρείτε μας στο YouTube
  • στείλτε μας email
  • εγγραφείτε στο RSS feed
  • international version

17:17 | 01.01.2023

πηγή: avgi.gr

Αθλητισμός

Αλέξανδρος Νικολαΐδης: Η μεγάλη απώλεια

Ο Αλέξανδρος Νικολαΐδης θα μείνει για πάντα στη μνήμη μας και όχι μόνο για τα δύο ολυμπιακά του μετάλλια


Ηχειρότερη στιγμή του 2022 ήταν στις 14 Οκτωβρίου, στο άκουσμα της αναγγελίας του θανάτου του Αλέξανδρου Νικολαΐδη, δύο φορές αργυρού ολυμπιονίκη, που τα τελευταία χρόνια είχε αποφασίσει να αγωνιστεί και για την κοινωνική δικαιοσύνη μέσα από τις γραμμές του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία.

Πάλεψε δύο χρόνια, αλλά τελικά έχασε τη μάχη από έναν σπάνιο τύπο καρκίνου, το καρκίνωμα ΝU, τρεις ημέρες πριν συμπληρώσει τα 43 του χρόνια. Στις ευρωεκλογές του 2019 ήταν υποψήφιος με τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Σεπτέμβριο του 2020 ανέλαβε καθήκοντα αναπληρωτή εκπροσώπου του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Ο Αλέξανδρος Νικολαΐδης ήταν από μικρό παιδί στον χώρο του αθλητισμού. Άρχισε να μαθαίνει το τάε κβον ντο από την ηλικία των 3 χρόνων, καθώς και ο πατέρας του ήταν πρωταθλητής του αθλήματος. Ήταν αθλητής του σωματείου Μέγας Αλέξανδρος Θεσσαλονίκης, είχε σπουδάσει Φυσική Αγωγή στο ΑΠΘ και ήταν πυροσβέστης.

Κορυφαίος

Είναι ένας από τους κορυφαίους όλων των εποχών στο ελληνικό τάε κβον ντο, αν όχι ο κορυφαίος, και από τους ελάχιστους Έλληνες που έχουν κατακτήσει περισσότερα από ένα μετάλλιο σε Ολυμπιακούς Αγώνες. Είχε πολλές διακρίσεις σε μεγάλες διεθνείς διοργανώσεις, με σημαντικότερες τα δύο αργυρά μετάλλια στην κατηγορία των +80 κιλών στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 2004 και τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2008 στο Πεκίνο. Προπονητής του ήταν ο Κώστας Τζιδημόπουλος. Τον Δεκέμβριο του 2008 ψηφίστηκε με 1.875 ψήφους ως ο κορυφαίος Έλληνας αθλητής εκείνης της χρονιάς από τον Πανελλήνιο Σύνδεσμο Αθλητικών Συντακτών.

Στην πρώτη του συμμετοχή σε Ολυμπιακούς Αγώνες το 2000 στο Σίδνεϊ οι ελπίδες του για την κατάκτηση ενός μεταλλίου σταμάτησαν άδοξα, όταν έπαθε κάταγμα στην κνημιαία ακρολοφία στον αγώνα του με τον Κολομβιανό Μίλτον Κάστρο, με αποτέλεσμα να μείνει εκτός αγωνιστικής δράσης για δύο χρόνια. Ο Αλέξανδρος τραυματίστηκε τόσο σοβαρά στον δεύτερο γύρο. Είχε κυριαρχήσει με επιθετική τακτική του αντιπάλου του και προηγούνταν, όταν διακόπηκε ο αγώνας, με τον Έλληνα πρωταθλητή να φωνάζει «Μαμά, έσπασε, μαμά!», κάτι που είδε συγκλονισμένη τότε όλη η Ελλάδα στη ζωντανή μετάδοση από την ΕΡΤ.

Εκείνη την τιτάνια προσπάθεια του Αλέξανδρου Νικολαΐδη την επισκίασε το χρυσό μετάλλιο που πήρε στην ίδια διοργάνωση και στο ίδιο άθλημα ο σχεδόν συνομήλικός του και επιστήθιος φίλος του Μιχάλης Μουρούτσος.

Αλληλεγγύη

Επανήλθε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004. Αγωνίστηκε στην κατηγορία των +80 κιλών και έφτασε μέχρι τον τελικό, που έγινε στις 29 Αυγούστου στο Ολυμπιακό Γυμναστήριο του Φαλήρου μπροστά σε 8.000 φιλάθλους. Ο Αλέξανδρος ηττήθηκε με νοκ άουτ στον πρώτο γύρο από τον Νοτιοκορεάτη Μουν Τάε Σονγκ και αγκάλιασε τον αντίπαλό του όταν οι Έλληνες άρχισαν να τον αποδοκιμάζουν, για να αποθεωθούν στη συνέχεια και οι δύο. Νωρίτερα ο Αλέξανδρος Νικολαΐδης είχε νικήσει με 6-4 τον Ιμπραΐμ Καμάλ από την Ιορδανία στον ημιτελικό.

Το 2008 ήταν η καλύτερη χρονιά του, καθώς είχε αναδειχθεί πρωταθλητής Ευρώπης στα +87 κιλά στη Ρώμη, πριν πάει στο Πεκίνο για να κατακτήσει και πάλι το αργυρό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Εκεί αγωνίστηκε στα +80 κιλά και στον τελικό της 23ης Αυγούστου ηττήθηκε από έναν άλλον Νοτιοκορεάτη, τον Τσα Τονγκ Μιν, με 5-4 στα σημεία.

Η Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή τον τίμησε για τη μεγάλη προσφορά του επιλέγοντάς τον ως σημαιοφόρο της ελληνικής αποστολής στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2012 στο Λονδίνο, όπου ο Αλέξανδρος αγωνίστηκε για τέταρτη φορά στην κορυφαία διοργάνωση, αλλά στα 33 του χρόνια δεν μπόρεσε να ανέβει και πάλι στο βάθρο.

Συγγνώμη...

Σε μία από τις τελευταίες αναρτήσεις του στο Τwitter, τον Φεβρουάριο του 2022, με αφορμή τη δολοφονία του νεαρού φίλαθλου του Άρη Άλκη Καμπανού, είχε δείξει ακόμη μια φορά την ευαισθησία του: «Η κοινωνία μας νοσεί, και της Θεσσαλονίκης ακόμα περισσότερο, και όλοι έχουμε μερίδιο ευθύνης σε αυτό. Εγώ πρώτος από όλους, που δεν κατάφερα, ενώ το ήθελα από καιρό, να πάρω σβάρνα όλα τα Λύκεια της πόλης και να μιλήσω στους μαθητές ως ολυμπιονίκης, ως αθλητής, ως εγγονός προσφύγων, ως πατέρας, ως Αλέξανδρος. Συγγνώμη, Άλκη, συγγνώμη»...

2024 © left.gr | στείλτε μας νεα, σχόλια ή παρατηρήσεις στο [email protected]
§ Όροι χρήσης για αναδημοσιεύσεις Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση 3.0 Μη εισαγόμενο (CC BY-NC 3.0)