Βασικά σημεία της ομιλίας του πρωθυπουργού:

Για τη Σύνοδο Κορυφής για το προσφυγικό ανέφερε:

«Είναι προφανές ότι από την πλευρά της τουρκικής κυβέρνησης υπάρχει ένα παζάρι που δεν αφορά μόνο την οικονομική βοήθεια, αλλά και την ενταξιακή της διαδικασία. Ζητούν υπόσχεση ότι θα ανοίξει η συζήτηση. Από την πλευράΓιούνκερ και Μέρκελ φαίνεται ότι έχουν δεχθεί. Εμείς κρατάμε στάση ευθύνης. Η ενταξιακή της πορεία δεν πρέπει να μας ανησυχεί στο βαθμό που τηρούνται οι ευρωπαϊκές αρχές. Τα βήματα αυτά δεν μπορεί να μην αφορούν την αλλαγή στάσης της Τουρκίας στο ζήτημα της κατοχής της Κύπρου», τόνισε.

Για τις φορολογικές υποθέσεις:

 "Αν κάποιοι νόμιζαν πως επειδή τελειώνει ο χρόνος θα γλιτώσουν τον φορολογικό έλεγχο σε μεγάλες φορολογικές υποθέσεις, είτε στις υποθέσεις των περίφημων λιστών, είναι γελασμένοι", είπε ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, ανακοινώνοντας ότι σήμερα η κυβέρνηση καταθέτει τροπολογία του ΥΠΟΙΚ με την οποία παίρνουν παράταση όλες οι υποθέσεις για έναν χρόνο.

"Όλες θα ελεγχθούν και κάθε κατεργάρης στον πάγκο του", σημείωσε, θέλοντας, εμμέσως πλην σαφώς, να τονίσει πως οι διαδικασίες διερεύνησης των υποθέσεων της Λίστας Λαγκάρντ δεν θα σταματήσουν από τυχόν παραγραφή τους μετά το πέρας του έτους.

Ο πρωθυπουργός, χειροκροτούμενος από την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, ανακοίνωσε ακόμη:

-την άμεση κατάθεση, τη Δευτέρα στη Βουλή, του νομοσχεδίου για τα μέσα ενημέρωσης, την υπερψήφιση του οποίου προέτρεψε να ακολουθήσουν και τα υπόλοιπα κόμματα, προκαλώντας αντιδράσεις από την πλευρά της αντιπολίτευσης.

-την απόδοση του θαλάσσιου μετώπου του ΟΛΠ (Δραπετσώνα, Κερατσίνι) στους κατοίκους των περιοχών. "Θα υλοποιήσουμε τις υποσχέσεις μας στα λαϊκά στρώματα. Προεκλογικά βρέθηκα στο Κερατσίνι και υποσχέθηκα να γίνει πράξη η φτωχογειτονιά αυτή να αποκτήσει μέτωπο στη θάλασσα. Η υπόσχεσή μας θα γίνει πράξη. Αναθεωρήσαμε την σύμβαση παραχώρησης του Δημοσίου προς τον ΟΛΠ και κρατήσαμε το θαλάσσιο μέτωπο" υπογράμμισε και τόνισε ότι οι πολίτες των λαϊκών γειτονιών ανέδειξαν τον ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση και για τα δικά τους συμφέροντα θα αγωνίζεται και θα υπερασπίζεται.

Ολόκληρη η ομιλία του Πρωθυπουργού:

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πριν από λίγες ώρες επέστρεψα από τις Βρυξέλες από μία κρίσιμη Σύνοδο Κορυφής για το προσφυγικό, για ένα θέμα που, όπως γνωρίζετε, υπερβαίνει προφανώς τις δυνατότητες των χωρών υποδοχής. Πρόκειται για ένα κορυφαίο θέμα, από τη διαχείριση του οποίου θα μου επιτρέψετε να πω ότι κρίνεται το μέλλον, ο χαρακτήρας και η ταυτότητα της Ευρώπης.

Είναι γεγονός ότι η Ευρώπη αιφνιδιάστηκε. Αιφνιδιάστηκε από το μέγεθος των ροών, αλλά θα μου επιτραπεί να πω κι ότι η Ευρώπη συνειδητοποίησε πως υπάρχει πρόβλημα, όταν αυτοί οι άνθρωποι έφτασαν στις αυλές των χωρών της Κεντρικής Ευρώπης.

Όσο εκατομμύρια πρόσφυγες ήταν για καιρό στα παράλια της Τουρκίας, όσο στα ελληνικά νησιά από τις αρχές του προηγούμενου χρόνου και ιδίως την άνοιξη, έρχονταν αυτά τα τεράστια κύματα προσφυγικών ροών, υπήρχε μία στάση αναμονής, μία αμηχανία. Πολλοί μπέρδευαν το προσφυγικό ζήτημα με το μεταναστευτικό, δηλαδή θεωρούσαν ότι ήταν του ίδιου μεγέθους. Παρά το γεγονός ότι το τελευταίο διάστημα υπάρχει μία κινητοποίηση των ευρωπαϊκών θεσμών, αλλά και των κυβερνήσεων, για την επίλυση του προβλήματος, είναι γεγονός ότι οι αποφάσεις και οι κινήσεις αυτές έρχονται με μεγάλη καθυστέρηση και η Ευρώπη κινείται ακόμη με πολύ αργούς ρυθμούς.

Και δεν είναι μόνο αυτό. Υπάρχουν διαφορετικές απόψεις, αντιλήψεις στο εσωτερικό της Ευρώπης. Δυστυχώς, υπάρχουν χώρες και κυβερνήσεις φυσικά που τις εκπροσωπούν –δεν έχει να κάνει με τους λαούς- που παίρνουν μία στάση φοβική, ξενοφοβική, ακραία συντηρητική που υψώνουν τείχη και συρματοπλέγματα, που απαντούν σε ανθρώπους που ψάχνουν μία καλύτερη ζωή με βία, με δακρυγόνα στα σύνορα. Τα είδαμε αυτά.

Φυσικά, υπάρχει και μία άλλη αντίληψη που εκφράζεται από μία σειρά από χώρες και ευτυχώς -θα έλεγα- από μεγάλες χώρες που σήμερα υφίστανται το μεγάλο βάρος, μεγαλύτερο από το δικό μας -βέβαια, έχουν δυνατότητες να αντεπεξέλθουν- όπως είναι η Γερμανία και η Σουηδία που έχουν αυτή τη στιγμή κοντά στο ένα εκατομμύριο πρόσφυγες και δεν υψώνουν προφανώς τείχη και συρματοπλέγματα. Αν συνέβαινε αυτό, σήμερα η Ευρώπη θα είχε διαλυθεί.

Αν θέλουμε, λοιπόν, ως Ευρώπη να αντιμετωπίσουμε με αποτελεσματικότητα την πρόκληση του προσφυγικού ζητήματος, οφείλουμε να ανεβάσουμε ταχύτητα και να δουλέψουμε μεθοδικά και συντονισμένα.

Οι αποφάσεις, βεβαίως, που πάρθηκαν χθες ήταν σε θετική κατεύθυνση, καθώς φαίνεται ότι οι αντιλήψεις που δεν ταιριάζουν στο ευρωπαϊκό κεκτημένο και στην ανθρωπιστική παράδοση της Ευρώπης μπαίνουν σιγά-σιγά στο περιθώριο. Οι αντιλήψεις όμως αυτές είναι υπαρκτές και σηματοδοτούν αυτήν την αμφισημία και την αντιφατικότητα της Ευρώπης.

Την ίδια στιγμή, κερδίζουν έδαφος όσοι θέλουν το πρόβλημα των προσφυγικών ροών, το υπαρξιακό αυτό πρόβλημα να αντιμετωπιστεί με βάση τις αρχές της αλληλεγγύης, της συνεργασίας και του διαμερισμού της ευθύνης μεταξύ των κρατών-μελών.

Σε ό,τι αφορά ειδικά την Ελλάδα, από την πλευρά μας κάναμε σαφές ότι είναι πολύ μεγάλη ανάγκη σταδιακά το βάρος να μετατοπιστεί από τα ελληνικά νησιά προς τα τουρκικά παράλια, ώστε η διαδικασία της μετεγκατάστασης να πραγματοποιείται απευθείας από εκεί για να σταματήσει το Αιγαίο να μετράει νεκρούς -δυστυχώς και τις τελευταίες μέρες είχαμε νέες τραγωδίες στις θάλασσές μας- και να σταματήσει και αυτό το αίσχος της εκμετάλλευσης αυτών των ταλαιπωρημένων ανθρώπων από δουλέμπορους διακινητές.

Σε αυτήν την κατεύθυνση, η Ελλάδα, δηλώσαμε –και το έχουμε δηλώσει από τον προηγούμενο Μάρτιο, αν θυμάμαι καλά, στην πρώτη Σύνοδο Κορυφής, την έκτακτη τότε που ζητήσαμε η Ελλάδα και η Ιταλία την αντιμετώπιση του προσφυγικού προβλήματος- και τότε και τώρα είναι διατεθειμένη να στηρίξει μία πολιτική ενίσχυσης της Τουρκίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση, για να υπάρξει συνεργασία για την αντιμετώπιση των προσφυγικών ροών. Κακά τα ψέματα, η Τουρκία έχει ένα μεγάλο βάρος. Αν υπάρχει όμως η πιθανότητα μίας συγκροτημένης πολιτικής, αυτή δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί αφότου αυτοί οι άνθρωποι βρεθούν, πάρουν το ρίσκο να μπουν στα σαπιοκάραβα, στις τρύπιες βάρκες των διακινητών και να χάσουν τη ζωή τους στο Αιγαίο.

Αυτή η πολιτική λοιπόν είναι η σωστή. Στην κατεύθυνση αυτή είμαστε διατεθειμένοι να υποστηρίξουμε μία πολίτική ενίσχυσης της Τουρκίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση, χωρίς αυτό φυσικά να σημαίνει ότι θα υπάρξουν υποχωρήσεις ή παραχωρήσεις από τη δική μας πλευρά ή από την ευρωπαϊκή πλευρά σε ζητήματα που άπτονται της εθνικής μας κυριαρχίας.

Εξηγήσαμε και κατ’ ιδίαν, αλλά και στη Σύνοδο Κορυφής ότι κοινές περιπολίες με τουρκικά πλοία στα ελληνικά χωρικά ύδατα δεν μπορεί να υπάρξουν. Δεν θα μπορούσαμε να το αποδεχτούμε πρώτον, γιατί δυστυχώς, συνεχίζονται οι διαρκείς αμφισβητήσεις και παραβιάσεις από την πλευρά των γειτόνων, παραβιάσεις και αμφισβητήσεις σε ζητήματα που είναι ξεκαθαρισμένα από το διεθνές δίκαιο, αμφισβητήσεις που δεν θα έπρεπε να υπάρχουν και που δεν μας επιτρέπουν να έχουμε εμπιστοσύνη, και δεύτερον, γιατί δεν έχει κανένα νόημα κάτι τέτοιο.

Η όποια παρέμβαση στα ελληνικά, δηλαδή στα ευρωπαϊκά ύδατα, δεν μπορεί παρά να είναι παρέμβαση διάσωσης, περισυλλογής και μεταφοράς στα κοντινότερα νησιά, δηλαδή στα ελληνικά νησιά.

Αυτό, όμως, τι σημαίνει; Σημαίνει ότι το πρόβλημα δεν αντιμετωπίζεται. Το ποιος θα περισυλλέξει στα ελληνικά χωρικά ύδατα, αν θα είναι ελληνικό ή τουρκικό πλοίο, λίγη σημασία έχει σε ό,τι αφορά την ανάγκη να σωθούν αυτοί οι άνθρωποι. Αλλά αν κανείς θέλει να αντιμετωπίσει το πρόβλημα των ροών, να μειωθούν δηλαδή οι ροές, τότε θα πρέπει να υπάρξουν έλεγχοι αυστηροί και περιφρούρηση, όχι στα χωρικά ύδατα τα ελληνικά, αλλά στην ενδοχώρα της Τουρκίας, στην Τουρκία, στα τουρκικά εδάφη. Και αυτό νομίζω ότι έγινε κατανοητό.

Θέλω, όμως, εδώ να τονίσω ότι το γεγονός ότι δεν έχει κανένα νόημα και ούτε θα μπορούσαμε να δεχτούμε κοινές περιπολίες στα ελληνικά χωρικά ύδατα, δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε να έχουμε και δεν έχουμε –ήδη έχουμε- έναν ουσιαστικό συντονισμό και συνεργασία σε όλα τα επίπεδα με την ακτοφυλακή την τουρκική και μια συνεργασία σε όλα τα επιχειρησιακά επίπεδα των ελληνικών και τουρκικών δυνάμεων. Και αυτό βεβαίως μπορεί να συνεχιστεί, αν υπάρχει και η πολιτική βούληση και από την απέναντι πλευρά.

Θέλω, επίσης, να καταγράψω στα θετικά της Συνόδου το γεγονός ότι αναγνωρίστηκε το τεράστιο κόστος που καλούνται να πληρώσουν οι χώρες υποδοχής για τη φροντίδα και την εξασφάλιση αξιοπρεπών συνθηκών στους πρόσφυγες. Και θέλω να επισημάνω ότι αυτό το κόστος δεν είναι απόλυτα μετρήσιμο. Πώς κανείς μπορεί να αποτιμήσει το κόστος της υγειονομικής φροντίδας, της εικοσιτετράωρης διαρκούς περιπολίας του λιμενικού, το κόστος των δήμων και των πέντε νησιών που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή, που οι περισσότεροι εξ αυτών έχουν ήδη σπαταλήσει μεγάλο μέρος του ετήσιου προϋπολογισμού για το 2015 για έργα πρώτης ανάγκης;

Και θέλω να θέσω υπόψη σας ότι μέχρι σήμερα το ελληνικό κράτος δεν έχει πάρει παρά ελάχιστα χρήματα από ευρωπαϊκά κονδύλια, όχι γιατί δεν προετοιμαστήκαμε εγκαίρως για να απορροφήσουμε χρήματα, αλλά γιατί αυτά τα κονδύλια που υπάρχουν, υπάρχουν για να αντιμετωπιστεί ένα μακροπρόθεσμο πρόγραμμα από το 2015 έως το 2022 για την αντιμετώπιση προσφυγικών και μεταναστευτικών ροών. Είναι προγράμματα που έχουν να κάνουν με την ένταξη στον κοινωνικό ιστό, με τη δημιουργία κέντρων φιλοξενίας, όχι όμως με το άμεσο πρόβλημα της περισυλλογής, της προστασίας, της σίτισης, της ιατροφαρμακευτικής φροντίδας, της ταυτοποίησης όλων αυτών των ανθρώπων που είναι χιλιάδες καθημερινά.

Η υποχρέωσή μας από την Ευρωπαϊκή Ένωση να δημιουργηθούν τα λεγόμενα κέντρα υποδοχής -τα ονομάζουν, κακώς κατά τη γνώμη μου, hotspots- είναι μια υποχρέωση που θα την υλοποιήσουμε.

Πρέπει, όμως, να κατανοήσουν όλοι ότι αυτά τα κέντρα θα είναι κέντρα ταυτοποίησης. Εκεί οι πρόσφυγες δεν πρέπει να μένουν το περισσότερο για δύο μέρες. Θα τακτοποιούνται και θα φεύγουν προς την ενδοχώρα και από εκεί στον προορισμό τους. Και ο προορισμός τους δεν είναι να μείνουν στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη ή σε άλλες πόλεις της Ελλάδας. Ο προορισμός τους είναι οι χώρες της Κεντρικής Ευρώπης.

Εμείς, λοιπόν, θα αντεπεξέλθουμε σ’ αυτό το καθήκον ανεξάρτητα από το γεγονός ότι, παρά τα μεγάλα λόγια, ουσιαστική χρηματοδότηση από την πλευρά της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν έχει υπάρξει ως σήμερα. Υπάρχουν κανόνες που έρχονται από τη συμφωνία. Τα γνωρίζετε όλοι. Υπάρχουν ποινές, ας το πω έτσι, αν δεν εφαρμοστούν αυτοί οι κανόνες. Υπάρχει ένα πλαίσιο ασφυκτικό. Όμως, αλληλεγγύη a lacarte. Τουλάχιστον, τούτη τη φορά δημιουργείται ένα κλίμα κατανόησης ότι δεν είναι ελληνικό πρόβλημα, είναι ευρωπαϊκό και πρέπει η αλληλεγγύη να μη μείνει στα λόγια.

Εμείς δεν πηγαίνουμε ως επαίτες. Δεν πρόκειται να ανταποκριθούμε, προκειμένου να πάρουμε κάποιες ενισχύσεις. Θα ανταποκριθούμε, διότι είναι το ανθρωπιστικό μας καθήκον. Από το υστέρημά μας θα δώσουμε για να δώσουμε ανθρωπιά και στέγη και ένα πιάτο φαΐ σε ανθρώπους που το χρειάζονται.

Όμως, θέλω να χαιρετήσω από το Βήμα του Κοινοβουλίου την παρέμβαση του Προέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στη Σύνοδο Κορυφής, ο οποίος μίλησε για την ανάγκη να υπάρξει σε σχέση με τις χώρες που επωμίζονται το κύριο βάρος υποδοχής των προσφυγικών ροών, δημοσιονομική χαλάρωση και ενίσχυση, που είναι προφανές ότι είναι αναγκαίο να υπάρξει ενίσχυση, να ενισχυθούν υλικοτεχνικά, αλλά και οικονομικά, να υπάρξει βοήθεια για να ξεπεραστούν γραφειοκρατικά εμπόδια, για να ανταποκριθούμε σ’ αυτό το καθήκον.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στο μέτρο των δυνάμεών μας θα συνεχίσουμε να κινούμαστε με σταθερότητα στην κατεύθυνση της επίλυσης αυτής της κρίσης, προβάλλοντας ένα διαφορετικό πρόσωπο, που έχει ανάγκη η Ευρώπη και ταυτόχρονα αναδεικνύοντας την ανάγκη να αντιμετωπίσουμε τα αίτια της μεγάλης αυτής κρίσης. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι τα αίτια είναι οι παράλογες επιλογές, οι επιλογές πολέμων σε χώρες όπως η Συρία, σε χώρες όπως το Αφγανιστάν, σε χώρες όπως η Λιβύη, επιλογές που δημιουργούν την αστάθεια στην ευρύτερη περιοχή.

Θα μου δώσετε λίγο χρόνο παραπάνω.

Αυτή τη στιγμή, στα κριτήρια του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, αυτοί που έρχονται από το Αφγανιστάν, δηλαδή από εμπόλεμη ζώνη, τηρούν τα κριτήρια κοντά στο 70%. Για να χαρακτηριστούν ως πρόσφυγες χρειάζεται να είναι στο 75%.

Αντιλαμβάνεστε ότι εκεί είναι ένα πρόβλημα πολύ μεγάλο για εμάς, διότι αυτοί είναι και άνθρωποι που δεν έχουν τις οικονομικές δυνατότητες που έχουν οι Σύριοι πρόσφυγες, οι οποίοι ως επί το πλείστον είναι από τη μεσαία τάξη. Στο Αφγανιστάν δεν υπάρχει μεσαία τάξη. Έχουν διαλυθεί τα πάντα. Και υπάρχει ένας μεγάλος κίνδυνος, τεράστιος κίνδυνος να θεωρηθεί ότι, εφόσον αυτοί δεν εντάσσονται στη λογική της μετεγκατάστασης, λογίζονται ως οικονομικοί μετανάστες.

Το τεράστιο πρόβλημα είναι ότι ούτε το Αφγανιστάν προφανώς, αλλά ούτε και η Τουρκία τηρεί τη συμφωνία επανεισδοχής που έχουμε υπογράψει από το 2001. Το ίδιο πρόβλημα έχουμε και με το Πακιστάν.

Άρα, λοιπόν, αυτό είναι ένα μεγάλο θέμα για την Ελλάδα, αλλά και για την Ευρώπη και ήταν ένα από τα ζητήματα που απασχόλησε τη χθεσινή Σύνοδο Κορυφής με κεντρικό δικό μας αίτημα να ενταχθούν και οι Αφγανοί πρόσφυγες, γιατί πρόσφυγες είναι, στη διαδικασία του relocation, της μετεγκατάστασης, ώστε να ισχύει και γι’ αυτούς αυτό που ισχύει για τους Σύριους.

Θέλω, κλείνοντας την ενημέρωση για τη Σύνοδο Κορυφής, να πω μονάχα κάτι σε ό,τι αφορά την ενταξιακή διαδικασία. Είναι προφανές ότι από την πλευρά της τουρκικής Κυβέρνησης υπάρχει αυτές τις μέρες ένα παζάρι, που δεν αφορά μόνο την οικονομική βοήθεια που ξεκίνησε από το 1 δισεκατομμύριο ευρώ και φτάνει στα 3 δισεκατομμύρια ευρώ, αφορά και τη συζήτηση που έχει να κάνει με την πορεία ένταξης της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, την ενταξιακή διαδικασία.

Ζητούν να πάρουν υποσχέσεις ότι θα ανοίξει η συζήτηση. Οι υποσχέσεις αυτές από την πλευρά του Προέδρου Γιούνκερ και της Καγκελαρίου Μέρκελ φαίνεται ότι έχουν ήδη δοθεί.

Από τη δική μας πλευρά, κρατάμε μία στάση ευθύνης. Η ενταξιακή διαδικασία της Τουρκίας προς την Ευρωπαϊκή Ένωση δεν πρέπει να μας δημιουργεί φοβίες, στο βαθμό που τηρούνται οι αρχές στο ακέραιο των κριτηρίων για την ένταξη της Τουρκίας στην Ευρώπη. Αν η τουρκική Κυβέρνηση κάνει βήματα προς αυτήν την κατεύθυνση -ουσιαστικά  και πραγματικά όμως- και κυρίως βήματα σε ό,τι αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα, τον εκδημοκρατισμό, αυτό θα είναι ένα σημαντικό βήμα και για μας. Πρωτίστως, όμως, πρέπει να μην ξεχνάμε ότι τα βήματα αυτά δεν μπορούν παρά να περιλαμβάνουν και την αλλαγή στάσης της Τουρκίας σε ό,τι αφορά το ζήτημα κατοχής του βόρειου μέρους της Κύπρου, μιας κατοχής που έγινε εδώ και σαράντα ένα χρόνια και αποτελεί ένα στίγμα για τον κοινό ευρωπαϊκό μας πολιτισμό.

Χθες είχα τη χαρά και την τιμή να εκπροσωπήσω και τον Πρόεδρο Αναστασιάδη και νομίζω ότι το τελικό αποτέλεσμα της Συνόδου είναι ένα αποτέλεσμα που κινείται στα πλαίσια των στόχων που από κοινού είχαμε θέσει Ελλάδα και Κύπρος.

Επιτρέψτε μου τώρα να περάσω στο θέμα της σημερινής συνεδρίασης, να ζητήσω συγγνώμη από το Σώμα που μακρηγόρησα, αλλά νομίζω ότι ήταν μια ενημέρωση που έπρεπε να γίνει.

Προφανώς δεν είχα τη χαρά να παρακολουθήσω τη συνεδρίαση, να παρακολουθήσω με προσοχή τις τοποθετήσεις της Αντιπολίτευσης. Πληροφορήθηκα, όμως, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μεγάλο μέρος των τοποθετήσεων αυτών.

Οφείλω αρχικά να ομολογήσω ότι ο επικοινωνιακός ορυμαγδός για νέα μέτρα, νέες φορολογικές επιβαρύνσεις, που όλο το τελευταίο διάστημα ήταν στην κορυφή, αν θέλετε, ήταν στο επίκεντρο της ενημέρωσης των συμπολιτών μας, διαψεύστηκε. Δεν υπάρχουν νέα μέτρα. Υπάρχουν δύσκολα μέτρα, τα οποία όμως τα γνωρίζαμε. Τα γνωρίζατε, τα γνωρίζαμε όλοι από τον Αύγουστο.

Και τα γνωρίζατε και εσείς, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι και της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ και του «Ποταμιού», όταν ψηφίζατε μαζί μας τη Συμφωνία στις 13 Αυγούστου. Αυτή είναι η αλήθεια.

Υπάρχουν, λοιπόν, μέτρα δύσκολα, μέτρα τα οποία οφείλουμε να υλοποιήσουμε, έχοντας μια στρατηγική -βεβαίως ταυτόχρονα βρίσκοντας αντισταθμιστικά, αλλά έχοντας μια στρατηγική- μια στρατηγική που λέει ότι πρέπει να προχωρήσει η διαδικασία της αξιολόγησης, πρέπει να «μη χάσουμε το τρένο» της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών μέσα στο 2015 -γιατί αυτό μπορεί να σημάνει κινδύνους για το τραπεζικό σύστημα- και πρέπει να προχωρήσουμε, βεβαίως, συνεχίζοντας τη διαπραγμάτευση σε εκείνα τα μέτωπα που ήδη έχουμε αναδείξει ότι πρέπει να συνεχίσουμε και να μην κάνουμε πίσω.

Αυτό σημαίνει, λοιπόν, ότι δεν μπορείς για όλα να βάζεις «κόκκινες» γραμμές. Πρέπει να αποφασίσεις πού θα στοχεύσεις. Πρέπει να τα συνεχίσουμε όλα αυτά και να περάσει η αξιολόγηση και να φτάσουμε στη συζήτηση, στη  μεγάλη αυτή συζήτηση για την αναγκαία απομείωση του χρέους.

Έχω, λοιπόν, την εντύπωση, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι υπάρχει ένα στρατηγικό και υπαρξιακό αδιέξοδο σε ό,τι αφορά την αντιπολιτευτική ρητορική απέναντι στην Κυβέρνηση. Βεβαίως, αυτό δεν σημαίνει ότι ο ελληνικός λαός δεν έχει μνήμη.

Έχουν περάσει μονάχα λίγες μέρες απ’ όταν, μέσα σε εξαιρετικά δύσκολες στιγμές, η Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ διεκδικούσε επί επτά μήνες μέσα από μια σκληρή διαπραγμάτευση μια καλή συμφωνία.

Και ήσασταν εσείς αυτοί που μας κατηγορούσατε τότε ότι ρίχνουμε τη χώρα στα βράχια, που διαπραγματευόμαστε, που δεν υπογράφουμε, που καθυστερούμε.

Εσείς ήσασταν επίσης, σας θυμίζω, αυτοί που κάνατε μια πολύ μεγάλη καμπάνια τότε στο Δημοψήφισμα του Ιούλη υπέρ μιας συμφωνίας που είχε και χειρότερα μέτρα, αλλά δεν είχε και αντίκρισμα και είχε και 20 δισεκατομμύρια υψηλότερα πρωτογενή πλεονάσματα.

Επίσης εσείς ήσασταν αυτοί που τον Αύγουστο ψηφίσατε στη Βουλή τη συμφωνία που φέραμε και σήμερα αρνείστε να ψηφίσετε τα μέτρα, τους εφαρμοστικούς νόμους της συμφωνίας που ψηφίσατε τον Αύγουστο.

Και το ερώτημα είναι: Τι ακριβώς παριστάνετε σήμερα; Τους αντιμνημονιακούς;

Παριστάνετε, λοιπόν, σήμερα τους αντιμνημονιακούς εσείς που επί πέντε ολόκληρα χρόνια υποστηρίζατε χωρίς καμιά διαπραγμάτευση οτιδήποτε σας έφερναν οι δανειστές, εσείς που επί επτά μήνες λοιδορήσατε την Κυβέρνηση που διαπραγματεύτηκε σκληρά και με αυτήν σας τη στάση δεν κάνετε τίποτα παραπάνω από το να γελοιοποιείτεκαι να ρίχνετε το επίπεδο της πολιτικής αντιπαράθεσης, διότι ο ελληνικός λαός έχει μνήμη.

Εμείς, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δώσαμε μια μάχη με εντιμότητα, με ειλικρίνεια. Φτάσαμε στα όρια. Φτάσαμε στα άκρα. Είδαμε ότι πήραμε ό,τι περισσότερο μπορούσαμε να πάρουμε προς όφελος του ελληνικού λαού, ό,τι ήταν εφικτό να κερδηθεί και πήραμε μια δύσκολη απόφαση, με κόστος. Κάναμε μια επιλογή συμβιβασμού και δεν κοροϊδέψαμε κανέναν.

Ο ελληνικός λαός είχε τη δυνατότητα να κρίνει και να επιλέξει ποιος θα είναι αυτός που θα διαχειριστεί μια δύσκολη συμφωνία για πρώτη φορά σε αυτόν τον τόπο. Για πρώτη φορά σε αυτόν τον τόπο οι εκλογές έγιναν μετά από μια δύσκολη συμφωνία και όχι πριν τη συμφωνία αυτή.

Και ο λαός αποφάσισε.

Η λαϊκή ετυμηγορία είναι σεβαστή και η λαϊκή ετυμηγορία πρέπει να γίνει σεβαστή απ’ όλους, είτε  συμφωνούν είτε διαφωνούν με αυτήν. Θέλετε, λοιπόν, να καταψηφίσετε σήμερα τους εφαρμοστικούς νόμους μιας συμφωνίας που υπερψηφίσατε τον Αύγουστο.

Θέλω, όμως, να θέσω ένα ερώτημα: Ωραία, ζητάτε και από εμάς να καταψηφίσουμε απ’ ό,τι καταλαβαίνω.

Και τι μας ζητάτε να κάνουμε ακριβώς; Ποια είναι η δική σας αντιπρόταση;

Ποια είναι η εναλλακτική πρόταση που έχετε να καταθέσετε στον ελληνικό λαό; Ποιο είναι το εναλλακτικό σας σχέδιο; Ποιο είναι το όραμα που προτείνετε; Ποια είναι η άποψή σας, το σχέδιό σας για το μέλλον του τόπου;

Τι μας ζητάτε να κάνουμε; Μήπως μας ζητάτε εσείς που τότε που διαπραγματευόμασταν μας ασκούσατε κριτική, να επαναδιαπραγματευθούμε; Μήπως θα κάνετε και κανένα «Zάππειο» τις επόμενες ημέρες;

Μήπως μας ζητάτε να μην εφαρμόσουμε τη συμφωνία; Δηλαδή να μην προχωρήσει η διαδικασία της ανακεφαλαιοποίησης; Δηλαδή να τεθούν σε κίνδυνο οι μικροκαταθέσεις των πολιτών; Μήπως να μην προχωρήσουμε στην αξιολόγηση εγκαίρως για να ανοίξει η συζήτηση για το χρέος;

Εμείς έχουμε έναν οδικό χάρτη που έχει αρχή, μέση και τέλος. Μπορείτε να κάνετε κριτική σε αυτόν τον οδικό χάρτη. Πείτε μας, όμως, μία εναλλακτική πρόταση. Σας ζητήσαμε να καταθέσετε εναλλακτική πρόταση για τα περίφημα ισοδύναμα που αφορούν την ιδιωτική εκπαίδευση και μέχρι τώρα ακούμε κορώνες και αφορισμούς. Ελάτε να καταθέσετε καμιά πρόταση!

Όμως, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν έχετε σχέδιο για τη χώρα. Το μόνο που έχετε κατά νου είναι η μεγάλη σας αγωνία, ο μεγάλος σας καημός να είστε ξανά εσείς στις καρέκλες της εξουσίας.

Όμως, έχω την αίσθηση ότι όσο το δείχνετε αυτό έντονα στον ελληνικό λαό, με όποιον Αρχηγό της Νέας Δημοκρατίας, όχι μόνο αυτήν την τετραετία, αλλά ούτε την επόμενη θα επιστρέψετε! Θα μείνετε για πολλά χρόνια στις καρέκλες της Αντιπολίτευσης! Κοιτάξτε τουλάχιστον να είναι εποικοδομητική αυτή η Αντιπολίτευση.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θέλω να απαντήσω και στην κριτική που έχει ακουστεί αυτές τις μέρες, διότι ξέρετε ότι η ένδεια επιχειρημάτων και εναλλακτικού σχεδίου για τον τόπο καταλήγει σε μια διαρκή επανάληψη μιας, ας μου επιτραπεί η έκφραση, σκανδαλολογίας.

Εσχάτως ανακαλύψατε δήθεν διεφθαρμένους Υπουργούς στην Κυβέρνηση, για τους οποίους όμως δεν έχετε βρει κανένα πραγματικό στοιχείο που να στοιχειοθετεί κανένα θέμα διαφθοράς.

Στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σκοινί. Μην ψάχνετε για εστίες διαφθοράς στην Αριστερά. Βεβαίως, όποιος κυβερνά πρέπει να περνάει από το μάτι της βελόνας. Εμείς δεχόμαστε και την κριτική και τον έλεγχο. Όμως, ο έλεγχος και η κριτική πρέπει να είναι στοιχειοθετημένα προτού πάρουν αποφάσεις κάποια τηλεδικαστήρια.

Για να σταματήσει, λοιπόν, αυτή η άσκοπη συζήτηση, θέλω να επαναλάβω αυτό που έχω δηλώσει και άλλες φορές και για το οποίο έχω δεσμευθεί, ότι αυτή η Κυβέρνηση δεν θα βάλει πλάτες στη διαφθορά και τη φοροδιαφυγή και ότι σε αυτή τη χώρα θα λειτουργήσουν επιτέλους οι θεσμοί και οι διαδικασίες και δεν θα μείνει κανένας στο απυρόβλητο, ούτε δημόσιος υπάλληλος ούτε πολιτικός ούτε επιχειρηματίας ούτε Υπουργός, αν υπάρχουν στοιχεία. Αλλά να μιλάμε με στοιχεία, όχι με εικασίες.

Δημιουργήθηκε ένα τεράστιο θέμα αυτές τις μέρες, διότι ένας νεοεκλεγείς Υπουργός, ένας νεοεκλεγείς Βουλευτής το 2012 έκανε μια ατελή δήλωση, την οποία διόρθωσε με συμπληρωματική την ίδια χρονιά και το 2013, το 2014 και το 2015 έχει δηλώσει όλα αυτά τα ποσά και έχει φορολογηθεί γι’ αυτά.

Να μιλήσουμε γι’ αυτούς που έχουν ποσά για τα οποία δεν έχουν φορολογηθεί; Τουλάχιστον αυτά τα ποσά έχουν φορολογηθεί. Δεν τα έκλεψε κανένας.

Να μιλήσουμε, λοιπόν, για το εκατομμύριο του κ. Τσουκάτου, κύριοι του ΠΑΣΟΚ, που ήταν από τα μαύρα ταμεία της Siemens; Θέλετε να μιλήσουμε γι’ αυτά; Πού πήγε αυτό το εκατομμύριο; Πού πήγαν τα λεφτά της Siemens;

Να ξέρετε, λοιπόν, ότι δεν θα ξεχαστεί τίποτα και για κανέναν. Και επειδή αυτή η Κυβέρνηση έχει λίγους μήνες που κυβερνά, αν υπάρξουν στοιχεία για οποιονδήποτε Υπουργό, αλλά στοιχεία, τότε, όπως όλοι οι πολίτες αυτής της χώρας, θα έχει ίση αντιμετώπιση απέναντι στο νόμο.

Όμως, να έχετε υπόψη σας ότι δεν θα κάνουν πολιτική καριέρα στην πλάτη αυτής της Κυβέρνησης όσοι συγκαλύπτουν, όσοι κάνουν «δωράκια», όσοι συντηρούν πελατειακές σχέσεις με κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες.

Αυτή τη φορά δεν θα χαριστούμε σε κανέναν. Ο ελληνικός λαός μάς έδωσε εντολή να κυβερνήσουμε και αυτή τη φορά θα κυβερνήσουμε και δεν θα χαριστούμε σε κανέναν. Θα κυβερνήσουμε, όπως ακριβώς είναι η εντολή του ελληνικού λαού.

Και θέλω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, με την ευκαιρία αυτή, να σας ανακοινώσω ότι, αν κάποιοι νόμιζαν πως επειδή τελειώνει ο χρόνος, θα γλιτώσουν τον φορολογικό έλεγχο σε μεγάλες φορολογικές υποθέσεις είτε στις υποθέσεις των περίφημων λιστών, είναι γελασμένοι.

Σήμερα καταθέτουμε τροπολογία του Υπουργείου Οικονομικών, με την οποία παίρνουν παράταση όλες οι υποθέσεις για έναν ακόμα χρόνο. Όλες οι υποθέσεις θα ελεγχθούν και κάθε κατεργάρης στον πάγκο του.

Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, γνωρίζουμε ότι η συμφωνία που έχουμε μπροστά μας είναι μια δύσκολη συμφωνία. Επαναλαμβάνω, όμως, ότι έχουμε ένα στρατηγικό σχέδιο. Μπορεί κανείς να διαφωνεί με αυτό το σχέδιο, αλλά δεν έχουμε ακούσει καμιά εναλλακτική.

Και έχουμε στόχο να το κερδίσουμε αυτό το στοίχημα, να περάσουμε τον «κάβο» της πρώτης αξιολόγησης, ώστε να ανοίξει θετικά και να τελειώσει θετικά η συζήτηση για την αναγκαία απομείωση του χρέους.

Θέλω, όμως, να πω -και θα κλείσω με αυτό- ότι εμείς δεν πρόκειται να μείνουμε εκεί. Θα προχωρήσουμε ταυτόχρονα με αυτό που ονομάσαμε παράλληλο πρόγραμμά μας. Θα υλοποιήσουμε τις δεσμεύσεις μας προς τον ελληνικό λαό.

Πρώτα απ’ όλα, άμεσα -για να μην υπάρχει αγωνία σε ορισμένους- τη Δευτέρα καταθέτουμε στη Βουλή το νομοσχέδιο για τα Μέσα Ενημέρωσης. Τηρούμε τη δέσμευσή μας.

Ελπίζω να τηρήσετε και εσείς τη δέσμευσή σας και να υπερψηφίσετε αυτή τη μεγάλη τομή για το πολιτικό σύστημα!

Και δεν είναι μόνο αυτό. Παντού, σε κάθε νόμο, σε κάθε πρωτοβουλία, σε κάθε δράση, μόνη μας έγνοια, από εδώ και πέρα και πάντοτε, είναι η προστασία των πιο αδύναμων σε αυτή την κοινωνία, των λαϊκών στρωμάτων. Γι’ αυτό και εμείς τις υποσχέσεις μας προς τα λαϊκά στρώματα θα τις υλοποιήσουμε.

Προεκλογικά, λίγες ημέρες πριν τις εκλογές, βρέθηκα σε μια από τις πιο υποβαθμισμένες γειτονιές του Πειραιά, το Κερατσίνι. Εκεί, λοιπόν, υποσχέθηκα να γίνει επιτέλους πράξη το όνειρο δεκαετιών των πολιτών μιας υποβαθμισμένης περιοχής του Πειραιά και η φτωχογειτονιά της Δραπετσώνας και του Κερατσινίου να αποκτήσει επιτέλους μέτωπο και πρόσβαση στη θάλασσα, μέτωπο πρασίνου, μέτωπο αναψυχής, μέτωπο πολιτισμού, μέτωπο ανάσας. Η υπόσχεσή μας θα γίνει πράξη.

Αναθεωρήσαμε τη σύμβαση παραχώρησης του Δημοσίου προς τον ΟΛΠ και κρατάμε στο ελληνικό Δημόσιο, προκειμένου να το αξιοποιήσουμε, το μέτωπο στα λιπάσματα της Δραπετσώνας. Και το μέτωπο αυτό θα αναπλαστεί, θα γίνει περιοχή πρασίνου, αναψυχής και πολιτισμού.

Γιατί εμείς, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν ξεχνάμε ότι, αν βρισκόμαστε εδώ, βρισκόμαστε γιατί μας έστειλαν εδώ οι κάτοικοι της Δραπετσώνας, του Κερατσινίου, της Κοκκινιάς, του Περιστερίου, του Αιγάλεω, όλων των λαϊκών περιοχών της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης και όλης της χώρας. Αυτών τα συμφέροντα εμείς εξυπηρετούμε. Γι’ αυτούς είμαστε εδώ και θα κάνουμε ό,τι καλύτερο…