Μία μεγάλη νίκη για τους αγώνες του Συλλόγου Δανειζομένου Προσωπικού Τραπεζικού Τομέα (ΣΥ.ΔΑ.Π.Τ.Τ.) και μίας εργαζόμενης που τόλμησε να σπάσει το τείχος του σιωπής και του φόβου για τις συνθήκες εργασίας στο τηλεφωνικό κέντρο της Εθνικής έρχεται στη δημοσιότητα από το συγκεκριμένο σωματείο.
Πρόκειται για την απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών,η οποία αναγνωρίζει ότι η από 9-2-2017 καταγγελία της συμβάσεως εργασίας της εργαζόμενης είναι άκυρη, κάνοντας δεκτό το σκεπτικό της αγωγής ότι η απόλυσή της «οφειλόταν σε εμπάθεια και εκδικητικότητα». Επιπλέον υποχρεώνει την εταιρεία να καταβάλει το ποσό των 13.682,72 ευρώ με το νόμιμο τόκο.
Ο ΣΥ.ΔΑ.Π.Τ.Τ. έχει πολλές φορές καταγγείλει τις απαράδεκτες συνθήκες εργασίας στο Call center της Εθνικής Τράπεζας, στο Μοσχάτο, μέσω ανακοινώσεων, αφού οι επιστολές και τα αιτήματα για συνάντηση με τη διοίκηση συνήθως πέφτουν στο κενό.
Έχει επίση προβεί σε καταγγελίες στην Επιθεώρηση Εργασίας «με αποτέλεσμα κάποια πράγματα να έχουν ελαφρά βελτιωθεί χωρίς όμως να έχει διαλυθεί ο φόβος και η απογοήτευση ότι τίποτα δεν μπορεί να κάνει το τηλεφωνικό κέντρο έναν φυσιολογικό χώρο εργασίας».
Η εν λόγω εργαζόμενη, σύμφωνα με το σωματείο, «όχι μόνο είχε δεχθεί απειλές και προκλήσεις, αλλά και "ιπτάμενα" ντοσιέ και έγγραφες ύβρεις! Και σαν να μην έφτανε αυτό, στην επιμονή της να πάρει την άδεια που δικαιούνταν πήρε αντ’ αυτού το χαρτί της απόλυσης!».
Δυστυχώς, τονίζει το σωματείο, στο τηλεφωνικό κέντρο του Μοσχάτου εφαρμόζονται πρακτικές που εδράζονται στη πεποίθηση ότι ο αυταρχισμός, ο παραλογισμός, η αφόρητη πίεση, η αγενής και απολίτιστη συμπεριφορά είναι κατάλληλες για τη διοίκηση προσωπικού.
Ποιος επιβλέπει τους «ενοικιαζόμενους»;
Η δικαστική απόφαση ενάντια στην συμπεριφορά τόσο της Εθνικής όσο και της εργολαβικής Icap Outsourcing Solutions - που ήταν μνημείο αυταρχισμού και αλαζονείας - έρχεται να βάλει τα πράγματα στην θέση τους, καθώς όπως αναφέρει αποδεικνύεται ότι : «Η επίβλεψη και ο έλεγχος των υπαλλήλων της [της ICAP] ασκούνταν από τα τέσσερα άτομα εκ των οποίων τρία ήταν υπάλληλοι της ΕΤΕ και ένα της εναγομένης [ICAP]». Η επίβλεψη λοιπόν του «έργου» γίνεται κυρίως από την Εθνική Τράπεζα και όχι από την εκάστοτε εταιρεία όπως ισχυρίζονται διαρκώς στελέχη της τράπεζας αδιαφορώντας για τη πραγματικότητα που τους διαψεύδει καθημερινά.
Στο σκεπτικό της απόφασης αναδεικνύεται επίσης ο παραλογισμός που επικρατεί διότι, αν και η εργαζόμενη λάμβανε από τον επικεφαλής του τομέα του Call Center –στέλεχος ΕΤΕ - συγχαρητήρια ηλεκτρονική επιστολή για την άψογη εξυπηρέτησή της σε πελάτη, μερικούς μήνες μετά απολύθηκε δήθεν λόγω της δυσαρέσκειας για την αντιεπαγγελματική της συμπεριφορά (!).
Σύμφωνα με το σωματείο, η καταγεγραμμένη επικοινωνία μέσω ηλεκτρονικών μηνυμάτων, καταρρίπτει τους ανυπόστατους ισχυρισμούς της Διοίκησης της Τράπεζας, ότι δήθεν οι εργαζόμενοι μέσω των τρίτων εταιρειών εργάζονται στο πλαίσιο «έργου», επομένως δεν χρειάζεται και δεν πρέπει να υπάρχει επικοινωνία μεταξύ αυτών και των υπαλλήλων της Τράπεζας, ότι δεν καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες αλλά εκτελούν τυποποιημένες εργασίες υπό την επίβλεψη του «εργολάβου». Πρόκειται για πλήρη αντιστροφή της πραγματικότητας που κάθε εργαζόμενος της Εθνικής Τράπεζας- αλλά και των υπολοίπων τραπεζών - γνωρίζει πολύ καλά: Εικονικές συμβάσεις εργολαβίας που υποκρύπτουν εξαρτημένη σχέση εργασίας, ένα ζήτημα για το οποίο έχουμε αναφερθεί αναλυτικά στον σχετικό ΦΑΚΕΛΟ του Left.gr.
«Όπως και αν ονομάσουν αυτή τη πρακτική, όποιον νεολογισμό ή όρο της αγγλικής γλώσσας και αν χρησιμοποιήσουν – outsourcing, flexible capacity – η πραγματικότητα παραμένει μία: οι εταιρείες παίζουν τον ρόλο του μεσάζοντα με σκοπό τη δημιουργία εργαζομένων πολλών ταχυτήτων, τη διάλυση των εργασιακών σχέσεων, την αποδυνάμωση των συλλογικών συμβάσεων όπου υπάρχουν», επισημαίνει το σωματείο, σημειώοντας ότι αυτή η πραγματικότητα γίνεται πιο ζοφερή όταν οι επιχειρήσεις έχουν σαν σύμμαχό τους το πολιτικό προσωπικό της κυβέρνησης που προωθεί το ίδιο μοντέλο εργασίας για όλο τον δημόσιο τομέα.
«Κανένας αγώνας δεν χάνεται»
Όπως καταλήγει η σχετική ανακοίνωση του ΣΥ.ΔΑ.Π.Τ.Τ.:
«Στους χαλεπούς καιρούς που ζούμε, μετά την κατάργηση νομοθετημάτων όπως αυτό της αιτιολογημένης απόλυσης και της συνευθύνης, όπου καθένας από εμάς έχει πάνω από το κεφάλι του την "δαμόκλειο σπάθη" της απόλυσης, αλλά και μέσα από την χειρουργική κατάργηση και καταστρατήγηση εργασιακών κεκτημένων, όπου ο φόβος και η εργασιακή ανασφάλεια τείνουν να γίνουν "κανονικότητα", είναι σημαντικό να βλέπουμε πως τίποτα δεν είναι προεξοφλημένο, κανένας αγώνας δεν χάνεται! Οπλισμένοι με ατομική αξιοπρέπεια μέσα από την συλλογική δουλειά και με τα κατάλληλα κάθε φορά αγωνιστικά εργαλεία μπορούμε να νικήσουμε!»
