[Στη φωτογραφία:Τους δύο ακροδεξιούς ευρωβουλευτές και τον Βέλγο ακροδεξιό βουλευτή έσπευσε να συναντήσει και να ξεναγήσει στη ΖΑΠ (Ζώνη Ασφαλείας Προκάλυψης) ο υποστράτηγος Αγγελος Χουδελούδης (δεξιά), μέραρχος της 12ης Μεραρχίας του Εβρου. Ο κ. Χουδελούδης, απευθυνόμενος στον αντιπρόεδρο του κόμματος της Λεπέν, Ζορντάν Μπαρντελά, και τους άλλους δύο πολιτικούς των εθνικιστικών κομμάτων της Γαλλίας και του Βελγίου, τους ευχαρίστησε για την παρουσία τους στα σύνορα, λέγοντάς τους πως είναι μια καλή ευκαιρία να δουν πόσο υποφέρουμε!]
Συνέβη και τούτο. Η πρόσφατη κινδυνολογική ρητορική συστημικών ΜΜΕ και κυβερνητικών στελεχών περί απόπειρας εισβολής της Τουρκίας στην Ελλάδα, με προπομπούς πρόσφυγες και μετανάστες, έφερε στον Εβρο και το Αιγαίο ομάδες ακροδεξιών από Γαλλία, Γερμανία και άλλες χώρες, που ύψωσαν ελληνικές σημαίες και δήλωσαν «φιλέλληνες». Ανάμεσά τους και ακροδεξιοί ευρωβουλευτές, τους οποίους δεξιώθηκε ο δήμαρχος Σουφλίου.
Η αλήθεια, όμως, είναι ότι πρόκειται για «τουρκοφάγους» και «μεταναστοφάγους», συμπεριφορές που χαρακτηρίζουν όλα τα ακροδεξιά μορφώματα στην Ευρώπη. Αυτά έχουν τα πρωτεία στο κήρυγμα του μίσους και του φόβου για τους μετανάστες, ισχυριζόμενα ότι απειλούν με ισλαμοποίηση τις ευρωπαϊκές κοινωνίες, δημογραφική αλλοίωση και τα σχετικά. Με παρόμοια ρατσιστικά «επιχειρήματα» πολεμούν και το ενδεχόμενο ένταξης της Τουρκίας στην Ε.Ε. Ενδιαφέρον δε έχει ότι ήρθαν να δηλώσουν υπερασπιστές των συνόρων της Ευρώπης, την οποία επίσης εχθρεύονται ως πολιτική οντότητα στο όνομα του έθνους.
Οι εν λόγω «σταυροφόροι» δεν αγαπούν την Ελλάδα διότι γέννησε τη δημοκρατία και αντιστάθηκε νικηφόρα στους Μουσολίνι και Χίτλερ. Υποθέτω ότι δεν μας συμπαθούν επειδή δικάζουμε τους ομοϊδεάτες τους της Χρυσής Αυγής ως εγκληματική οργάνωση.
Ευκαιρίας δοθείσης, ας θυμηθούμε ότι ο φιλελληνισμός ως διεθνές κίνημα αποτελεί διαχρονικό φαινόμενο, το οποίο ουδέποτε υπήρξε πολιτικά και ιδεολογικά ουδέτερο. Πηγή έμπνευσής του ήταν πάντοτε οι πρωτοπόρες ιδέες κάθε εποχής. Συνδέθηκε δε πάντοτε με τις μεγάλες καμπές και ορόσημα της ιστορίας του έθνους μας.
Στη διάρκεια της Επανάστασης του 1821, το τότε παγκόσμιο κίνημα των Φιλελλήνων στελεχώθηκε κατά κανόνα από ανθρώπους εμπνεόμενους από τις ιδέες της Γαλλικής Επανάστασης, μεταξύ των οποίων και κορυφές του ευρωπαϊκού πνεύματος, των οποίων ο κατάλογος είναι πολύ μακρύς. Κορυφαίος δε όλων των φιλελλήνων θεωρείται ο μεγάλος ποιητής λόρδος Βύρων, αληθινός επαναστάτης, που έχει χαρακτηριστεί «Τσε Γκεβάρα της εποχής του» και για τον οποίο ο Ελευθέριος Βενιζέλος είπε ότι επρόκειτο για «διάνοια πολιτική».
Μεταγενέστερα, κινήματα φιλελληνισμού, δηλαδή αλληλεγγύης με τον ελληνικό λαό, αναπτύχθηκαν και για την επούλωση των πληγών της Μικρασιατικής Καταστροφής και με την ηρωική Εθνική μας Αντίσταση (1941-1944) κατά της ναζιστικής κατοχής, μεταπολεμικά, και με την αντίσταση στη χούντα αλλά και πρόσφατα για την αντιμετώπιση της τραγωδίας των μνημονίων.
Με άλλα λόγια, δεν υπήρξε φιλελληνισμός με τη ναζιστική κατοχή αλλά εναντίον της, ούτε φιλελληνισμός με τη χούντα αλλά για την ανατροπή της.
* πρόεδρος του Συνδέσμου Μπάιρον για τον Φιλελληνισμό και τον Πολιτισμό
