Το τριπλό αδιέξοδο της κυβέρνησης Μητσοτάκη είναι προφανές. Η νέα έξαρση της πανδημίας, η καθίζηση της οικονομίας και των δημοσιονομικών και η ένταση με την προκλητική Τουρκία δεν είναι εύκολες υποθέσεις. Η Νέα Δημοκρατία έχει σοβαρότατες ευθύνες για τις αρνητικές εξελίξεις και στα τρία μέτωπα.
Στην πανδημία, η κυβέρνηση δεν ακολούθησε τον συνετό δρόμο της επιστήμης, αλλά επεδίωξε αλαζονικά να κεφαλαιοποιήσει, σε κομματικό επίπεδο, την συνεπή συμπεριφορά και ανταπόκριση της κοινωνίας στο αρχικό γενικό lock down. Στη συνέχεια αποσπασματικές και αλληλοσυγκρουόμενες επιλογές μάς έχουν οδηγήσει σε αύξηση των κρουσμάτων, χωρίς να έχει επιτευχθεί ενίσχυση του δημόσιου συστήματος υγείας και χωρίς να υπάρχει έγκαιρα επαρκής και σαφής σχεδιασμός για την έναρξη της σχολικής χρονιάς.
Στην οικονομία, ο τουρισμός και η εστίαση εισπράττουν τις επιπτώσεις του αλαλούμ των κυβερνητικών επιλογών. Πλήττεται, παράλληλα, η τουριστική εικόνα της χώρας και διαρρηγνύεται η οικονομική αλυσίδα παραγωγής, εμπορίου και μεταφορών, που συνδέονται με αυτούς τους κλάδους, με επιπτώσεις που θα είναι αισθητές και τις επόμενες χρονιές.
Η αγωνία για το φθινόπωρο και τον επερχόμενο χειμώνα αυξάνεται κατακόρυφα, γιατί η κυβέρνηση δεν τροφοδότησε, από τις πρώτες ημέρες, με το απόθεμα των 37 δισ. ευρώ, την οικονομία και την αγορά, δεν στήριξε την κοινωνία, τη μικρομεσαία επιχειρηματικότητα και την εργασία με ένα πρόγραμμα αντίστοιχο του ΣΥΡΙΖΑ «ΜΕΝΟΥΜΕ ΟΡΘΙΟΙ». Επίσης, δεν εφάρμοσε ενιαίους και αυστηρούς κανόνες στα υγειονομικά πρωτόκολλα. Μοναδικός στόχος της ήταν να φιλοτεχνήσει την εικόνα του σύγχρονου «Μωυσή».
Το ίδιο έπραξε και στα εθνικά. Η ισχυρή γεωπολιτική θέση και ο στρατηγικός σχεδιασμός του 2015-2019, με ισχυρές συνεργασίες της Ελλάδας σε όλα τα επίπεδα, παρέμειναν αναξιοποίητα. Εναποθέσαμε τις τύχες μας στον κ. Τραμπ ή την κυρία Μέρκελ για τον κατευνασμό του κ. Ερντογάν, μένοντας στην ουρά της ατλαντικής συμμαχίας. Τώρα τρέχουμε να καλύψουμε την παραβίαση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων.
Η αλαζονεία της επιτυχούς διαχείρισης της εσωτερικής πολιτικής σκηνής με επικοινωνιακά εργαλεία και η βιασύνη της ιδιωτικοποίησης των πάντων και της κατεδάφισης όλων των θετικών μεταρρυθμίσεων του ΣΥΡΙΖΑ οδήγησαν τη ΝΔ σε άσκηση πολιτικής επιφανειακής και αντιεπιστημονικής, χωρίς στρατηγική, μακριά από την ευρωπαϊκή λογική. Μαζί με τις εξυπηρετήσεις κάθε είδους, πολύ γρήγορα η εικόνα παντοδυναμίας και επάρκειας της κυβέρνησης άρχισε να φθείρεται. Ταυτόχρονα, όμως, φθείρονται και υποβαθμίζονται και οι δημοκρατικές μας λειτουργίες.
Κανείς δεν παραγνωρίζει τις δυσκολίες μιας πανδημίας ή της κρίσης με την Τουρκία. Κι άλλες φορές βρεθήκαμε σε δύσκολες στιγμές. Η χρεωκοπία και η δημοσιονομική κρίση το 2015 δεν ήταν εύκολη περίοδος. Όμως η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ κατάφερε να μας βγάλει στο ξέφωτο.
Ωστόσο στις δύσκολες περιόδους κρίνεται ιστορικά και πολιτικά μια κυβέρνηση. Εάν επιλέγει το συμφέρον της χώρας και της κοινωνίας, κι όχι το δικό της κομματικό συμφέρον και λίγων προνομιούχων γύρω της. Γιατί στη δεύτερη περίπτωση σκάβει τον λάκκο της, οδηγώντας αναπόφευκτα σε όξυνση των αντιθέσεων και νέα κοινωνικά αδιέξοδα.
