Δεν έφτανε ο ένας, διά χειρός Χατζηδάκη, περιβαλλοντοκτόνος νόμος της κυβέρνησης της ΝΔ-Μητσοτάκη, έπεται προσεχώς και η χαριστική βολή για το περιβάλλον με τον υπό διαβούλευση νόμο του Υπουργείου Περιβάλλοντος περί «απλοποίησης» της διαδικασίας περιβαλλοντικής αδειοδότησης.

Ένα νόμο με τον οποίο η κυβέρνηση Μητσοτάκη, κόντρα σε ψευδείς υποσχέσεις περί του αντιθέτου και με «τυράκι» τις εξαγγελίες περί δήθεν προστασίας περιοχών τύπου «απάτητων βουνών», επιχειρεί να «απελευθερώσει» ακόμα περισσότερο την ήδη ανεξέλεγκτη και άναρχη χωροθέτηση και εγκατάσταση αιολικών εργοστασίων, μεγάλων φωτοβολταϊκών αλλά και  μικρών υδροηλεκτρικών σε βουνά, κάμπους, ρέματα και ποτάμια, νησιά και θάλασσες, θεωρώντας την προστασία των πολύτιμων περιβαλλοντικά περιοχών, των περιοχών Natura ή και άλλων ιστορικής  και πολιτισμικής αξίας ως εμπόδιο που πρέπει να ξεπερνιέται με συνοπτικές διαδικασίες. Πλέον οι Natura και οι προστατευόμενες περιοχές προσφέρονται βορά σε κάθε είδους επιχειρηματικά σχέδια ενώ ιδιώτες θα «ελέγχουν» τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις και θα πληρώνονται από τις εταιρείες.

Σε μια εποχή που πλήθος ανεμογεννητριών έχουν ήδη εγκατασταθεί ή είναι υπό εγκατάσταση σε κάθε σχεδόν βουνοκορφή της χώρας μας και ανεξαρτήτως υψομέτρου, μικρά υδροηλεκτρικά κατακλύζουν ήδη τα ορεινά ρέματα και ποτάμια μας αλλά και αμέτρητα φωτοβολταϊκά καταλαμβάνουν ήδη γόνιμες και καλλιεργήσιμες εκτάσεις, με τις περιβαλλοντικές καταστροφές που προκαλούν να είναι τρομακτικές και μη αναστρέψιμες, αλλά και τη δέσμευση του φυσικού και υδάτινου δυναμικού μας να αποτελεί σοβαρότατο εμπόδιο για κάθε μορφή παραγωγικής διαδικασίας, σε δύσκολους και επικίνδυνους καιρούς.

Σε μια εποχή που η τιμή της ενέργειας ήδη βρίσκεται σε δυσθεώρητα ύψη, και μεγαλώνει η εξάρτηση της χώρας μας από εισαγόμενες πηγές ενέργειας, όπως το πανάκριβο πλέον φυσικό αέριο, που υποκατέστησε τον βίαια παραγκωνισμένο λιγνίτη.

Eίναι δεδομένη η ισχυρότατη βούληση της κυβέρνησης  Μητσοτάκη να εξυπηρετήσει συγκεκριμένα συμφέροντα, εγχώρια και μη. Συμφέροντα στα οποία η ίδια κυβέρνηση στήριξε και στηρίζει την εξουσία της, ενώ βρίσκει απέναντί της φορείς, κινήματα και πολίτες ανά την Ελλάδα, που δείχνουν στην πράξη την αποφασιστικότητά τους με αγώνες και επιχειρήματα να υπερασπιστούν το περιβάλλον και το φυσικό πλούτο της περιοχής τους αλλά και της χώρας.

Αντίθετα, ο  ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, κοντά στην κοινωνία και στα κινήματα,  ευαισθητοποιήθηκε και πήρε σαφείς θέσεις για την ολοένα αναπτυσσόμενη στα πολυτιμότερα φυσικά μας οικοσυστήματα και σε βάρος του φυσικού μας πλούτου, βαριά βιομηχανία των ΑΠΕ, προσαρμοσμένες στη σημερινή πραγματικότητα και στα όσα η εμπειρία και η γνώση έως σήμερα έχουν αναδείξει.

Θέσεις που προτάθηκαν από τα «κάτω» στο 3ο συνέδριο του κόμματος, ενσωματώθηκαν στο κείμενο θέσεων (παράρτημα) και εστιάζουν στα εξής :

• στο πρόβλημα: η χωρίς κοινωνική συναίνεση εισβολή αιολικών, υβριδικών, μικρών υδροηλεκτρικών, κ.λ.π., εγκαταστάσεων, σε βουνά, δάση, νησιά, ρέματα και ποτάμια ή και πεδιάδες της πατρίδας μας και η καλλιεργημένη προσδοκία ότι οι εγκαταστάσεις αυτές τελικά ωφελούν το περιβάλλον και τη χώρα.
   
• στην πραγματικότητα: τα παραπάνω κατέληξαν αμφιλεγόμενες δραστηριότητες, λόγω των ιδιαιτεροτήτων τους, όπως η μεταβλητή και στοχαστική ενέργεια σε συνδυασμό με αδυναμία πρακτικής αποθήκευσής της, η έλλειψη επαρκών υδάτινων πόρων, κλπ., εξαιτίας των οποίων δε μπορούν να υποκαταστήσουν συμβατική ηλεκτροπαραγωγή, να ηλεκτροδοτήσουν αυτόνομα και με αυτάρκεια δίκτυο, να μας απαλλάξουν πραγματικά από ρύπους, προστατεύοντας το περιβάλλον, αντιμετωπίζοντας την κλιματική αλλαγή.
   
• στις ανεπανόρθωτες καταστροφές που επιφέρουν στο περιβάλλον και σε πολύτιμα φυσικά οικοσυστήματα, στην ενεργειακή εξάρτηση που προκαλούν για τη χώρα αλλά και στις αρνητικές τους επιπτώσεις στην τιμή του ρεύματος, στην οικονομία, τις τοπικές κοινωνίες, τον τουρισμό, κλπ., δεσμεύοντας ταυτόχρονα απαραίτητο για την παραγωγική διαδικασία φυσικό και υδάτινο πλούτο.
   
• στην ανάγκη για μια δίκαιη πράσινη μετάβαση, μέσα από συγκεκριμένο ενεργειακό σχεδιασμό, που να αίρει τους ανωτέρω προβληματισμούς, να διασφαλίζει την ενεργειακή αυτάρκεια, την ασφαλή ηλεκτροδότηση της χώρας και το δημόσιο και κοινωνικό χαρακτήρα του ρεύματος. Στην ανάγκη για  χωροταξικό σχεδιασμό, που να σέβεται πραγματικά το περιβάλλον, τις ιδιαιτερότητες και προοπτικές του κάθε τόπου, να αναγνωρίζει την αναγκαιότητα του φυσικού και υδάτινου πλούτου για την προώθηση της παραγωγικής διαδικασίας, να προστατεύει τη βιοποικιλότητα, θεωρώντας ως δεδομένο το ανέγγιχτο περιοχών Natura ή άλλων ευαίσθητων, ιστορικών ή με κάθε άλλο τρόπο προστατευόμενων περιοχών.
   
• στην κοινωνική συναίνεση ως όρο υλοποίησης έργων, όπου εμπλέκονται τοπικές κοινωνίες.

* Ο Γιώργος Δ. Καραβίδας είναι νομικός, υποστράτηγος (ΝΟΜ) ε.α., υπεύθυνος τομέα περιβάλλοντος ΝΕ ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ Καρδίτσας,  μέλος περιβαλλοντικών κινημάτων.
 Ο Χρήστος Παναγής είναι πολιτικός μηχανικός Ε.Μ.Π., μέλος ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ, μέλος κινημάτων για τη διάσωση της ελληνικής φύσης