«Παρά την αισιοδοξία που προκαλούν τα στοιχεία των Ηνωμένων Εθνών και επισημαίνοντας τα βήματα προόδου που έχουν γίνει στη μάχη κατά του HIV/AIDS», η οργάνωση υπογραμμίζει ότι οι χώρες που πλήττονται περισσότερο συνεχίζουν να δίνουν αγώνα για να εφαρμόσουν καλύτερες επιστημονικές μεθόδους και στρατηγικές.
«Επτά εκατομμύρια άνθρωποι εξακολουθούν να ζητούν επειγόντως πρόσβαση σε αντιρετροϊκή θεραπεία. Ενώ το Πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών για το HIV/AIDS εκτιμά ότι το 2011 1.4 εκατομμύρια άνθρωποι άρχισαν να τη λαμβάνουν, αυτός ο ρυθμός θα πρέπει να διπλασιαστεί ώστε να επιτευχθεί ο παγκόσμιος στόχος των 15 εκατομμυρίων μέχρι το 2015», σημειώνεται.
«Θα ήταν εξωφρενικό να υποθέσουμε ότι τα αφρικανικά κράτη μπορούν να αντιμετωπίσουν αυτή την επείγουσα κατάσταση δεδομένων των περιορισμένων πόρων που διαθέτουν αυτή τη στιγμή», δήλωσε ο Δρ. Eric Goemaere, ανώτερος περιφερειακός σύμβουλος των Γιατρών Χωρίς Σύνορα για το HIV/AIDS στη νότια Αφρική. «Αυτή είναι μια κυνική δικαιολογία για τους διεθνείς δωρητές για να οπισθοχωρήσουν σε προηγούμενες δεσμεύσεις τους να τεθεί τέλος στην ασθένεια. Θα έχει καταστροφικές συνέπειες για τους ασθενείς».
Στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό (DRC), λιγότερο από το 15% των ασθενών λαμβάνει την αντιρετροϊκή θεραπεία που χρειάζεται, μόλις το 11% των ιατρικών εγκαταστάσεων παρέχει θεραπεία, και λιγότερο από το 6% των οροθετικών μητέρων έχει πρόσβαση σε αντιρετροϊκά φάρμακα για την πρόληψη μετάδοσης της ασθένειας στα παιδιά τους.
«Δεχόμαστε ασθενείς σε σοβαρή κατάσταση που αναζητούν απεγνωσμένα αντιρετροϊκή θεραπεία», επεσήμανε ο Thierry Dethier, επικεφαλής της ομάδας των Γιατρών Χωρίς Σύνορα για την άσκηση πίεσης προς τις αρχές στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό. «Σε πολλές περιπτώσεις, η ασθένεια έχει προχωρήσει σε τέτοιο βαθμό που πεθαίνουν κυριολεκτικά στο κατώφλι του νοσοκομείου».
Πολλές κυβερνήσεις έχουν κάνει σημαντικά και θαρραλέα βήματα για την αντιμετώπιση της πανδημίας του HIV. Η Ζιμπάμπουε και το Μαλάουι έχουν σημειώσει πολύ μεγάλη πρόοδο στη διεύρυνση των θεραπευτικών προγραμμάτων τα τελευταία χρόνια. Το Μαλάουι ήταν η πρώτη χώρα της Αφρικής που εφάρμοσε πρωτόκολλα πρόληψης της μετάδοσης από τη μητέρα στο παιδί, που προβλέπουν τη δια βίου θεραπεία για οροθετικές εγκύους ή θηλάζουσες μητέρες. Η Μοζαμβίκη σύνεστησε πρόσφατα ένα παρόμοιο πρωτόκολλο, προβλέποντας καλύτερη θεραπεία πρώτης γραμμής και παρακολουθώντας την πρόοδο της θεραπείας με έλεγχο του ιικού φορτίου.
Ωστόσο, τα σχέδια για την κλιμάκωση και την αναβάθμιση της θεραπείας κινδυνεύουν να καταστραφούν εντελώς καθώς αδρανοποιείται η διεθνής βοήθεια, με τους χορηγούς να εθελοτυφλούν στις προηγούμενες δεσμεύσεις τους. Σημαντικοί φορείς στην καταπολέμηση της πανδημίας, όπως το Παγκόσμιο Ταμείο για την Καταπολέμηση του AIDS, της Ελονοσίας και της Φυματίωσης αντιμετωπίζουν πολύ σημαντικές ελλείψεις στη χρηματοδότηση λόγω της μείωσης του ενδιαφέροντος των δωρητών.
«Στο Μαλάουι έχουμε δεσμευτεί για την υλοποίηση προγραμμάτων βάσει της πρόσφατης επιστημονικής προόδου», σημείωσε ο Stuart Chuka, στέλεχος του εθνικού προγράμματος αντιρετροικής θεραπείας στο Υπουργείο Υγείας της χώρας. «Κι ενώ η επιτυχία είναι εφικτή, αντιμετωπίζουμε μια μεγάλη οικονομική πίεση. Ειλικρινά πιστεύω ότι μπορούμε να σταματήσουμε το AIDS. Δεν μπορούμε, όμως, να το κάνουμε μόνοι μας».
