Το ανέκδοτο είναι παλιό, επαναλαμβάνεται εδώ τηλεγραφικά. Ένας διψασμένος άνθρωπος έχει χαθεί στην έρημο. Εμφανίζονται κάποιοι καβαλάρηδες κουκουλωμένοι με κελεμπία και αυτός τους ζητά με αγωνία λίγο νερό. «Εσύ είσαι με μας ή με τους άλλους;» τον ρωτούν. «Με σας, με σας», φωνάζει απελπισμένα. «Εμείς είμαστε οι άλλοι» απαντούν, και τον αποκεφαλίζουν.
«Οι άλλοι είναι εμείς», αντίστοιχα αλλά ακριβώς ανάποδα θα είχε σκεφθεί ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, την ώρα που δήλωνε μετά τις αντιδράσεις για την απόλυση Λιγνάδη ότι μόνο ένα κόμμα που έχει αποφασίσει να πορευτεί μέσα στο βούρκο και την αθλιότητα θα επιχειρούσε να μετατρέψει σε αντικείμενο χυδαίας κομματικής εκμετάλλευσης μια δικαστική απόφαση. Αυτά δήλωσε, αφού αμέσως μετά την απόλυση η ertnews και στη συνέχεια φιλοκυβερνητικοί δημοσιογράφοι και Μέσα είχαν σπεύσει να ενοχοποιήσουν τον τελείως άσχετο «Νόμο Παρασκευόπουλου» και τον ΣΥΡΙΖΑ για μια δικαστική κρίση.
Θυμήθηκα το ανέκδοτο και το παραθέτω, έχοντας για πολλοστή φορά συνειδητοποιήσει πόσο καίριο γίνεται το χιούμορ ως πολιτικό σχόλιο. Όσοι δεν είδαν την πρόσφατη σχετική γελοιογραφία του Γ. Δερμεντζόγλου, ας την αναζητήσουν.
Προβολή, αν δεν κάνω λάθος, ονομάζεται η τάση να αποδίδονται στους άλλους τα δικά μας ελαττώματα και οι αδυναμίες. Στην περίπτωση της ΝΔ η τάση αυτή μοιάζει γονιδιακή.
Γίνονται πυρκαϊές επί ΣΥΡΙΖΑ «φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ», γίνονται τώρα «φταίει ο άνεμος».
Επί διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, το αρμόδιο ‒προεδρευόμενο από Εισαγγελέα‒ Συμβούλιο είχε χορηγήσει άδεια εξόδου στον ισοβίτη Δ. Κουφοντίνα (σε ορισμένες περιπτώσεις). Με δριμύτατες και επανειλημμένες δηλώσεις η ΝΔ χρέωνε την άδεια στην τότε Κυβέρνηση. Προ ημερών δόθηκε άδεια στον βαρυνόμενο με ίδιες και περισσότερες καταδίκες για ανθρωποκτονίες Αλ. Γιωτόπουλο. Τώρα όμως τη διακυβέρνηση ασκεί η ΝΔ, επομένως δεν φταίει καθόλου η κυβέρνηση!
Από χρόνια, οι υπερτιμολογήσεις και οι προνομιακές κατατάξεις των φαρμάκων της Novartis οδηγούν σε εκτίναξη των δημόσιων δαπανών μας, συμβάλλουν στην μνημονιακή καταιγίδα. Διαπιστώνεται ως και στις ΗΠΑ. Ωστόσο μια σειρά από δηλώσεις του Πρωθυπουργού και αρμόδιων Υπουργών, ενώ εκκρεμεί δικαστική διαδικασία, αποκλείουν την ύπαρξη σκανδάλου, ή μάλλον υπαγορεύουν την ανυπαρξία του. Επίσης, μεθοδεύεται η εξουδετέρωση των ασχολούμενων με τη διαφθορά Εισαγγελέων και δημοσιογράφων, αλλάζουν νόμοι, απειλούνται προστατευόμενοι μάρτυρες κλπ. Παράλληλα, μια συντονισμένη ομάδα του Τύπου μετά μανίας τα υποστηρίζει όλα αυτά γράφοντας και αναπαράγοντας ότι σκάνδαλο δεν υπήρξε ποτέ. Μήπως όλα αυτά θυμίζουν σκευωρία; Όχι δα, σκευωρία κάνουν οι άλλοι, λένε οι κελεμπίες! Όπως στο ανέκδοτο.
Στην κοινή γνώμη καλλιεργείται φανατισμός για τη συνθήκη των Πρεσπών, οι δρόμοι της Θεσσαλονίκης πλημμυρίζουν από αφίσες επικηρυγμένων πολιτικών που την ψήφισαν, ο Δήμαρχος Γ. Μπουτάρης –και όχι μόνο‒ γίνεται θύμα βίας. Παράλληλα καλλιεργείται η εντύπωση ότι μόλις η ΝΔ ανέβει στην εξουσία, πάει, τέλος, η εγκληματικότητα καταργήθηκε με δυο κινήσεις: κατάληψη Εξαρχείων και κατάργηση ενός (ληγμένου!) νόμου. Σας μοιάζουν με λαϊκισμό όλα αυτά; Λάθος σας, λαϊκιστές είναι πάντα οι άλλοι.
Πώς μετά να μη λένε οι κελεμπίες τους άλλους κουκουλοφόρους;
Άψογο το ανέκδοτο!
* Ο Νίκος Παρασκευόπουλος είναι ομότιμος καθηγητής ΑΠΘ, πρώην υπουργός Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρώπινων Δικαιωμάτων.
