Ο βουλευτής της Δημοκρατικής Συμπαράταξης στο ΣΚΑΪ, Ανδρέας Λοβέρδος εξέφρασε την έντονη ανησυχία του: «Μόνος εσείς είστε. Αν τσακωθούμε εμείς και δεν με καλείτε,  πού θα πω τον πολιτικό λόγο της παράταξής μου;» Απάντησε με απόγνωση «πουθενά».  

Την ίδια ώρα περίπου στην ΕΡΤ ο κ. Νότης Μηταράκης μοιραζόταν ακριβώς την ίδια αγωνία: «Για εμάς τους πολιτικούς που βγαίνουμε στα παράθυρα, θα έχουμε τα μισά παράθυρα από ό,τι υπάρχουν σήμερα. Άρα θα είναι πολύ δύσκολο για έναν πολιτικό να καταφέρει να προσκληθεί στην τηλεόραση. Καταλαβαίνετε τι θα γίνει παραμονές εκλογών που θα προσπαθούν όλοι οι πολιτικοί να βγουν στα λίγα κανάλια, τι σχέση διαπλοκής θα δημιουργήσει».

Κατανοητή η ανάγκη της αυτοπροβολής, αλλά ας μην την συγχέουν με την έννοια της πολυφωνίας και του πλουραλισμού που έχει ανάγκη μια δημοκρατική κοινωνία. Τόσα χρόνια άλλωστε η ελληνική κοινωνία βομβαρδίζεται κατά κύριο λόγο από τις δικές τους απόψεις.

Ούτε είναι θεμιτό σε μια ευνομούμενη κοινωνία, η τηλεόραση να λειτουργεί ως βήμα τηλεμαχιών βουλευτών με σκοπό να μη διασαλευτεί η επαγγελματική τους αποκατάσταση και να κατορθώσουν να βγουν ξανά στην επόμενη βουλή.