Χθες έμοιαζε με επιχείρηση σύγχυσης η παράκληση του υπουργού Υγείας να κάνουν αιτήσεις οι ιατροί και νοσηλευτές στις θέσεις που έχει προκηρύξει το υπουργείο.
Σήμερα επιβεβαιώνεται πως δεν υπάρχει καμία συναίσθηση. Κανείς δεν θέλει να κάνει την Κασσάνδρα ή να παίζει με τον ανθρώπινο πόνο και το άγχος της απώλειας. Αλλά κάποια πράγματα οφείλουν να ειπωθούν.
Το υπουργείο Υγείας προκήρυξε τον Φλεβάρη περίπου 950 θέσεις μόνιμων ιατρών ΕΣΥ. Αυτή η προκήρυξη δημοσιεύτηκε εννιά μήνες μετά την ακύρωση της προηγούμενης προκήρυξης των 908 θέσεων πέρυσι τον Μάιο. Χωρίς πολλά λογιστικά, η καθυστερημένη αυτή προκήρυξη, ακόμη κι αν οι γιατροί εμφανίζονταν αύριο στα νοσοκομεία, δεν αρκεί καν για να καλύψει τις συνταξιοδοτήσεις των τελευταίων δύο χρόνων και την εύρυθμη λειτουργία.
Οι τοποθετημένοι επικουρικοί ιατροί στο ΕΣΥ σήμερα είναι περίπου 2500, ενώ κάποια στιγμή πέρυσι ήταν 3300.
Πάμε να δούμε, λοιπόν, κάποια απλά ερωτήματα.
1. Πότε περίπου θα διοριστούν οι 950 μόνιμοι; Η εμπειρία λέει σε έναν χρόνο από τώρα. Μακάρι νωρίτερα. Δεδομένου πάντα πως η λήξη της προθεσμίας υποβολής αιτήσεων ήταν την Παρασκευή 13/3 στις 23:59, σίγουρα δεν πρόκειται να εμφανιστούν στα νοσοκομεία σε δύο εβδομάδες... Λέτε;
2. Από τη γνωστή "προκήρυξη 2000 θέσεων" του κ. Κικίλια, ξέρετε πόσες αντιστοιχούν σε ιατρούς; Καμία. Με μπόλικο σκάψιμο και σκάλισμα βρέθηκαν 65 προκηρύξεις θέσεων ιατρών στον ΕΟΔΥ, στις οποίες προστέθηκαν 30 σημερινές με μπλοκάκι!! Για τα νοσοκομεία ούτε λόγος...
3. Οι 1000 θέσεις νοσηλευτικού προσωπικού που ανακοινώθηκαν τον Φλεβάρη... ενσωματώθηκαν στην έκτακτη προκήρυξη σήμερα κι έγιναν 1500;
4. Το νοσοκομείο λοιμωδών νοσημάτων με τις 49 κλίνες, γνωστό κι ως "Αγ.Βαρβάρα", θα ανοίξει με μεταφορά προσωπικού από τα ΠΕ.Δ.Υ.
Ανακοινώθηκαν, λοιπόν, τα "έκτακτα μέτρα" με βαρύγδουπο ανακοινωθέν. Καμία ανακοίνωση για ιατρικό προσωπικό. Από τα άρθρα αυτών που έχουν "έγκυρες πληροφορίες", μηδέν.
Για όποιον ξέρει τα βασικά, άρα, οι υπάρχουσες προσλήψεις μας φέρνουν "σχεδόν στα ίδια" με πέρυσι και μάλλον λίγο παρακάτω σε απόλυτους αριθμούς χωρίς να είμαι και 100% σίγουρος. Αυτό βέβαια στον βαθμό που η φημολογούμενη παράταση θητείας των ήδη υπηρετούντων επικουρικών γίνει πραγματικότητα. Business as usual, που λέει και μια παλιά μου φίλη, κι αυτό μόνο αν όλα πάνε "ρολόι".
Έχετε την παραμικρή ιδέα τι πάει να πει "υγειονομική βόμβα"; Είστε πεισμένοι ότι κανείς από τους υπηρετούντες δεν θα αρρωστήσει; Καμία κλινική δεν θα μπει σε καραντίνα; Πόσος φόβος πια να μην στελεχωθεί το ΕΣΥ επαρκώς; Πόση ανευθυνότητα;
Όλος ο πλανήτης -με εξαίρεση την Τραμπική Αμερική- αναγνωρίζει σήμερα την ανάγκη επάρκειας των δημόσιων συστημάτων υγείας!
Μέσα στα πολλά επιστημονικά άρθρα που δημοσιεύονται και κοινοποιούνται τις τελευταίες μέρες, στο άρθρο που τιτλοφορείται "Flattening the Curve", υπάρχει μια μεταφορική φράση: "Τα συστήματα υγείας απειλούνται περισσότερο από όλα από τον κορωνοϊό". Και, θα πρόσθετα, και η κατάρρευση των συστημάτων υγείας απειλεί με τη σειρά της τον κόσμο που νοσεί.
Η νόσος δεν κάνει διακρίσεις, δεν καταργεί τα καθημερινά προβλήματα υγείας, δεν αποτρέπει τα κατάγματα και τα εμφράγματα. Είναι εκεί μαζί, σε κάποια παράλληλη ουρά επειγόντων και πρέπει όλα να αντιμετωπιστούν.
Σταματήστε, λοιπόν, να κάνετε πλάκα με την υγεία του πληθυσμού. Αν δεν αλλάξει άμεσα κάτι, θα πρέπει να κηρυχτείτε επικίνδυνοι.
ΥΓ: Και για να μην ξεχνιόμαστε, το "έκτακτο ανακοινωθέν" μας είπε τι έκλεισε εκτάκτως. Εστιατόρια, καφετέριες, εμπορικά κέντρα... χαμός. Σήμερα βέβαια στους χαιρετισμούς που οι εκκλησίες ήταν γεμάτες αρκούσε μια "έκκληση" στην προσωπική άσκηση των θρησκευτικών καθηκόντων. Σας παρακαλώ πιστοί... από εδώ και μπρος ανοίξτε το ραδιοφωνάκι όπως παλιά ή όπως όταν είστε άρρωστοι.
"Δεν περιγράφω άλλο" που λέει κι ο σπορτσκάστερ...
Αν είναι να μας σώσει κάτι στη δεδομένη κατάσταση, θα είναι η αλληλεγγύη και η προσοχή.
Αν η κυβέρνηση και το υπουργείο έχουν οποιαδήποτε συναίσθηση του τι απειλείται να συμβεί, θα πρέπει να κάνει κάποια στιγμή ένα βήμα πίσω και να συνετιστεί. Θα δώσει λεφτά και θα προκηρύξει θέσεις με κίνητρο για ιατρικό και μη προσωπικό που να αντιστοιχεί στις περιστάσεις.
Γιατί, όπως λέει κι ένα παλιακό σύνθημα της γενιάς μας, "εσείς μιλάτε για κέρδη και ζημιές, εμείς μιλάμε γι’ ανθρώπινες ζωές". Και δεν είναι καθόλου μεταφορικό!
