to top
  • βρείτε μας στο Twitter
  • βρείτε μας στο Facebook
  • βρείτε μας στο YouTube
  • στείλτε μας email
  • εγγραφείτε στο RSS feed
  • international version

«Αγαπητικός της βοσκοπούλας»: Μια ερωτική ουτοπία με υπερρεαλιστική διάσταση

Με ένα κείμενο που φέρει πάνω του την ιστορία ενός αιώνα και πλέον, τον Αγαπητικό της βοσκοπούλας, "δραματικόν ειδύλλιον" που ο Δημήτριος Κορομηλάς έγραψε το 1891 και έκτοτε έχει εγγραφεί στο "θεατρικό DNA" μας, το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος ετοιμάζεται από την ερχόμενη Παρασκευή...


Με ένα κείμενο που φέρει πάνω του την ιστορία ενός αιώνα και πλέον, τον Αγαπητικό της βοσκοπούλας, "δραματικόν ειδύλλιον" που ο Δημήτριος Κορομηλάς έγραψε το 1891 και έκτοτε έχει εγγραφεί στο "θεατρικό DNA" μας, το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος ετοιμάζεται από την ερχόμενη Παρασκευή να εμπλουτίσει το θεατρικό καλοκαίρι της Θεσσαλονίκης με μια παράσταση που θα παρουσιάζεται τις καθημερινές στο (κλειστό αλλά κλιματιζόμενο) Βασιλικό Θέατρο.

Πρόκειται για μια ιστορία αγάπης, με πρωταγωνιστές τσέλιγκες και βοσκοπούλες, μπιστικούς και χωριατοπούλες, που ο συγγραφέας βάζει να μιλούν σε ιαμβικό δεκαπεντασύλλαβο, δίνοντας με τον τρόπο αυτόν μια ποιητική διάσταση στην, κατά τα άλλα ηθογραφική, αντιμετώπισή τους.

Ακριβώς αυτή η "ποιητική και ολίγον υπερρεαλιστική διάσταση", όπως την χαρακτηρίζει η πρωταγωνίστρια της παράστασης, Φιλαρέτη Κομνηνού, λειτουργεί σαν δικλίδα ασφαλείας. "Τόσο ο σκηνοθέτης, ο Σταμάτης Φασουλής, όσο και εμείς που το ερμηνεύουμε θέλουμε να απαλλαγεί από το φολκλορικό στοιχείο", συμπληρώνει.

Για τον Ταξιάρχη Χάνο, που συμπρωταγωνιστεί ερμηνεύοντας τον τσέλιγκα Μήτρο, το έργο αποτελεί, ουσιαστικά, μια "ερωτική ουτοπία". "Ο ήρωας φίλησε μια κοπέλα στα 12 του χρόνια και όλη την υπόλοιπη ζωή του ψάχνει να βρει τον χαμένο του έρωτα. Στις μέρες μας, να ψάχνεις τον πρώτο σου έρωτα επί 20 χρόνια είναι μάλλον ουτοπικό".

Για τους δύο συνομιλητές μας, μέσα από το κείμενο του Κορομηλά αναδεικνύεται μια από καιρό χαμένη αγνότητα: «Χρειαζόμαστε όλοι να ανακαλύψουμε και πάλι αυτά τα καθαρά ελληνικά έργα, που μας θυμίζουν την ταυτότητά μας, σε μια εποχή όπου έχουμε χάσει την ισορροπία μας ως λαός. Έχουν κάτι πολύ καθάριο, αυθεντικό. Πολλά από τα τραγούδια του έχουν καταγραφεί στη μνήμη μας από τα λαϊκά πανηγύρια», παρατηρεί η Φιλαρέτη Κομνηνού.

"Έργο που το φέρουμε μέσα μας"

«Πρέπει να σκύψουμε σε αυτά τα έργα ξανά. Δεν κάνουμε καμιά αναβίωση, εμείς τα μιλάμε, εμείς είμαστε στη σκηνή, τις δικές μας ανάγκες κουβαλάμε», επισημαίνει ο Ταξιάρχης Χάνος. «Νιώθω όμως ότι τα φέρουμε μέσα μας, μας είναι γνώριμα. Είναι 'εμείς', κατά κάποιον τρόπο. Όμως το 'εμείς' το θεωρούμε αυτονόητο χωρίς να είναι. Απαιτεί κάθε φορά καινούργια ματιά».

«Σήμερα μια ρεαλιστική προσέγγιση δεν αντέχει», συμπληρώνει. "Χρειάζεται να 'σηκωθείς στις μύτες' και να δεις λίγο πιο μακριά για να προσεγγίσεις το κείμενο ποιητικά, αλλιώς γίνεται κοινοτοπία. Χρειάζεται, πιστεύω, διπλή υποστήριξη: τόσο όσον αφορά τον λόγο, τον δεκαπεντασύλλαβο, όσο και την ίδια την ιστορία, που έχει κάποια στοιχεία που σήμερα μπορεί να φανούν παράδοξα.

Αυτή η απλή ιστορία, που μπορεί να φαίνεται και απλοϊκή, όσο την υποστηρίζεις με ποιητική διάθεση και διάσταση αποκτά όγκο, μέγεθος και αισθητική. Αναδίδει μια μυρωδιά που έχει πλέον χαθεί: της μπέσας, της αυθεντικότητας, της άμεσης σχέσης των ανθρώπων".

Όπως παρατηρεί ο Ταξιάρχης Χάνος, «ο Σταμάτης Φασουλής χτίζει την παράσταση με σεβασμό στον συγγραφέα και πάθος για τον δεκαπεντασύλλαβο, ώστε να ακουστεί ο λόγος χωρίς να θεωρηθεί γραφικός, αλλά να διατηρήσει το βάρος του». Όσο για την όψη που επελέγη, τα σκηνικά και τα κοστούμια του Μανόλη Παντελιδάκη «είναι κατά βάση άχρονα, όμως προς το τέλος έχουν μια μνήμη 'φουστανέλας'. Είναι ένας φόρος τιμής στην αισθητική που υπήρξε μέσα μας», καταλήγει ο Τ. Χάνος.

Έργο βαρυφορτωμένο από την παραστασιακή του ιστορία και την ηθογραφική του αντιμετώπιση στο παρελθόν, δεν φόβισε τους δύο ηθοποιούς; Και οι δύο αναγνωρίζουν τον ρόλο που έπαιξε η προσέγγιση του Νίκου Καραθάνου, αλλά και του Σίμου Κακάλα, στην Γκόλφω, που "μας έχει κατά κάποιον τρόπο απενοχοποιήσει απέναντι σε έργα για τα οποία ήμασταν λίγο καχύποπτοι", παραδέχεται η Φιλαρέτη Κομνηνού, ενώ ο Ταξιάρχης Χάνος συμπληρώνει πως "μας δίνουν τη δυνατότητα να κάνουμε πράγματα που τα έχουμε μέσα μας με καινούργιο τρόπο". "Μπορεί πριν από κάποια χρόνια να με φόβιζε. Τώρα πια, αυτά τα έργα με γεμίζουν τρυφερότητα", προσθέτει, από τη μεριά της, η πρωταγωνίστρια.

Και για τους δύο πρωταγωνιστές, η παράσταση αυτή, που παίζεται καλοκαίρι σε κλειστό αλλά κλιματιζόμενο θέατρο και απευθύνεται τόσο στους κατοίκους όσο και στους επισκέπτες (θα έχει υπέρτιτλους στα αγγλικά και τα ρωσικά) είναι ένα επιπλέον στοίχημα «που ελπίζουμε όλοι να κερδηθεί», όπως τονίζει η Φιλαρέτη Κομνηνού. «Εγώ πολύ περισσότερο, καθώς υπήρξα μέλος του Δ.Σ. και γνωρίζω καλά ότι το θέατρο έχει τεράστια οικονομικά προβλήματα. Πρέπει να ορθοποδήσει και να δώσει το πολιτιστικό του στίγμα απαλλαγμένο από αυτόν τον βραχνά. Νιώθω ότι είναι σε πολύ καλά χέρια με τη διεύθυνση του Γιάννη Αναστασάκη και της Μαρίας Τσιμά».

"Εδώ ενηλικιώθηκα ως ηθοποιός"

Για την Φιλαρέτη Κομνηνού, η συμμετοχή της στονΑγαπητικό της βοσκοπούλας σηματοδοτεί την επιστροφή της, έπειτα από απουσία 13 χρόνων, στο ΚΘΒΕ. Την ρωτήσαμε πώς αντιμετωπίζει αυτήν την επανασύνδεση με την πόλη και το θέατρο των νεανικών της χρόνων. "Βρίσκομαι ανάμεσα στη νοσταλγία του έργου και τη νοσταλγία του χώρου, γιατί σε αυτό το θέατρο έμαθα να παίζω, ουσιαστικά εδώ ενηλικιώθηκα ως ηθοποιός. Συναντάω ξανά παλιούς συναδέλφους, τον χώρο της σκηνής που αναδίδει οικειότητα από το παρελθόν και πρέπει να πω ότι νιώθω πολύ όμορφα. Έχει βέβαια αλλάξει το δυναμικό των ηθοποιών, υπάρχουν νέα παιδιά πολύ ταλαντούχα. Η Θεσσαλονίκη έχει αποδείξει ότι γεννάει συνέχεια ταλέντα".

info

Ο ΑΓΑΠΗΤΙΚΟΣ ΤΗΣ ΒΟΣΚΟΠΟΥΛΑΣ του Δημητρίου Κορομηλά. Σκηνοθεσία: Σταμάτης Φασουλής. Σκηνικά - Κοστούμια: Μανόλης Παντελιδάκης. Μουσική: Θοδωρής Οικονόμου. Χορογραφίες: Δημήτρης Παπάζογλου. Ερμηνεύουν: Ταξιάρχης Χάνος, Ορέστης Χαλκιάς, Κώστας Σαντάς, Γιώργος Κολοβός, Δημήτρης Κολοβός (Γκέρλας), Δημήτρης Σιακάρας, Χάρης Παπαδόπουλος, Δημήτρης Μορφακίδης, Γιάννης Τσάτσαρης, Παναγιώτης Παπαϊωάννου, Αριστοτέλης Ζαχαράκης, Δημήτρης Τσιλινίκος, Νίκος Νικολάου, Μιχάλης Γούναρης, Φούλης Μπουντούρογλου, Μιχάλης Σιώνας, Νικόλας Μαραγκόπουλος, Έφη Σταμούλη, Φιλαρέτη Κομνηνού, Σταυρούλα Αραμπατζόγλου, Γιολάντα Μπαλαούρα, Μαρία Καραμήτρη, Χρύσα Τουμανίδου, Λίλιαν Παλάντζα, Μομώ Βλάχου, Αναστασία Δαλιάκα, Μαριάννα Πουρέγκα, Μαριάννα Λαγουρού, Ρούλα Παντελίδου, Νίκος Καπέλιος, Βασίλης Σπυρόπουλος, Θάνος Φερετζέλης, Λευτέρης Λιθαρής. ΚΘΒΕ - Βασιλικό Θέατρο από 1.7.

2024 © left.gr | στείλτε μας νεα, σχόλια ή παρατηρήσεις στο [email protected]
§ Όροι χρήσης για αναδημοσιεύσεις Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση 3.0 Μη εισαγόμενο (CC BY-NC 3.0)