Τελικά το ομόφωνα δεν ήταν και τόσο ομόφωνα. Αναφερόμαστε στην υπόθεση του Νίκου Ρωμανού και την τροπολογία που ψηφίστηκε σήμερα στη Βουλή. Ο Α’ Αντιπρόεδρος της Βουλής, Ιωάννης Τραγάκης ανακοίνωσε ότι η Βουλή αποφάσισε ομόφωνα αλλά τελικά δεν ήταν ακριβώς έτσι.

Όπως αποδεικνύεται από τα πρακτικά της Βουλής, υπήρξαν δύο βουλευτές οι οποίοι επέμεναν να μη δοθεί λύση. Δύο βουλευτές που μέχρι και την ύστατη ώρα τάχθηκαν υπέρ της επιλογής του θανάτου και όχι αυτής της ζωής. Δύο βουλευτές που δεν τους άγγιξε ούτε το πρόσκαιρο κύμα συναίνεσης που σάρωση της Βουλή, ένα χώρο κατ’εξοχή σύγκρουσης πολιτικών σκοπιμοτήτων.

Έτσι λοιπόν όταν κυριολεκτικά την ώρα μηδέν η κυβέρνηση υποχωρούσε κάτω από την αφόρητη πίεση ενός εγχώριου και ντόπιου κινήματος πίεσης και αλληλεγγύης το οποίο βρήκε έκφραση και απήχηση σε όλες τις πτέρυγες της κοινοβουλίου, αυτοί οι δύο βουλευτές υποστήριζαν σθεναρά την επιλογή που τερμάτιζε μια ανθρώπινη ζωή, επέτεινε την πόλωση και τον διχασμό και ήταν σίγουρο πως θα πυροδοτούσε τεράστιες κοινωνικές και πολιτικές εκρήξεις.

Και τα ονόματα αυτών, Άδωνις Γεωργιάδης και Αθανάσιος Πλεύρης. Τα επίσημα πρακτικά της Βουλής έχουν καταγράψει με ακρίβεια τη στάση τους. 

 Για όσους αναρωτιούνται τι στάση κράτησε η Χρυσή Αυγή, μπορούμε να πούμε ασφαλώς ότι οι βουλευτές του νεοναζιστικού κόμματος ήταν ωσεί παρών μη λαμβάνοντας ουσιαστικά μέρος στη διαδικασία μιας και από μικροφώνου είχαν δηλώσει πως το «θέμα είναι ήσσονος σημασίας». Τόσο ο Ηλίας Κασιδιάρης όσο κι ο Αρτέμης Ματθαιόπουλος είχαν δηλώσει και πως δεν μπορεί η Βουλή να ασχολείται για το αν ένας φυλακισμένος θα πάει στο ΤΕΙ και όχι με το βίντεο που είχαν διαρρεύσει νωρίτερα στο διαδίκτυο και στο οποίο όπως υποστηρίζουν, ακούγεται ο Πρωθυπουργός να δίνει εντολή για τη φυλάκιση τριών βουλευτών του κόμματος τους. Τελικά όπως λέει και ο λαός, «πρώτα βγαίνει η ψυχή και μετά το χούι».