Στις 24/11/2015 ο ΟΟΣΑ δίνει στη δημοσιότητα την πεντακοσίων εξήντα οκτώ (568) σελίδων έκθεση «Education at a Glance 2015».

Τρεις (3) ημέρες αργότερα, στις 27/11/2015, ο Θεόδωρος Φορτσάκης, βουλευτής Επικρατείας και τομέαρχης Παιδείας της Ν.Δ., με αφορμή τη συγκεκριμένη έκθεση, αφού παραθέτει σειρά δεικτών που υπάρχουν στην έρευνα, απευθύνει προς τον υπουργό Παιδείας Νίκο Φίλη την εξής ερώτηση:

«Σε ποιες συγκεκριμένες ενέργειες πρόκειται να προβεί το υπουργείο Παιδείας για την αξιοποίηση των δεδομένων της πρόσφατης έκθεσης του ΟΟΣΑ για την Παιδεία μας, με σκοπό την ανάταση του εκπαιδευτικού συστήματός μας, ιδίως ενόψει των χιλιάδων κενών που υπάρχουν ακόμη στα σχολεία;»

Ερωτάται ο υπουργός...

Η ερώτηση του κ. Φορτσάκη έχει ως εξής:

«Δημοσιεύτηκε πρόσφατα η ετήσια έκθεση του ΟΟΣΑ για τα εκπαιδευτικά συστήματα 46 κρατών. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν ορισμένα στοιχεία για τα σχολεία μας, αναφορικά με το σχολικό έτος 2012-2013. Σε σχέση με το μέγεθος της σχολικής τάξης (δείκτης Δ2 της έκθεσης), κατά τον μέσο όρο των χωρών του ΟΟΣΑ, αυτή περιλαμβάνει 21 μαθητές στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση και 24 μαθητές στις πρώτες τάξεις της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.

»Στην Ελλάδα, η σχολική τάξη είναι μικρότερη, περιλαμβάνοντας 17 μαθητές στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση και 22 μαθητές στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση.

»Σε σχέση με την αναλογία εκπαιδευτικών προς μαθητές (δείκτης Δ2 της έκθεσης), κατά τον μέσο όρο των χωρών του ΟΟΣΑ 1 εκπαιδευτικός αναλογεί σε 15 μαθητές στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση και 1 εκπαιδευτικός σε 13 μαθητές στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση.

»Στην Ελλάδα, 1 εκπαιδευτικός αναλογεί σε 9 μαθητές στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση και 1 εκπαιδευτικός αναλογεί σε 8 μαθητές στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, δηλαδή η Ελλάδα είναι μεταξύ των χωρών που έχουν τους περισσότερους καθηγητές για τους λιγότερους μαθητές.

»Σε σχέση με τις ώρες διδασκαλίας των εκπαιδευτικών (δείκτης Δ4 της έκθεσης), κατά τον μέσο όρο των χωρών του ΟΟΣΑ ο εκπαιδευτικός διδάσκει ετησίως 772 ώρες στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση, 694 ώρες στις πρώτες τάξεις της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και 643 ώρες στις τελευταίες τάξεις της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.

»Στην Ελλάδα, στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση ο εκπαιδευτικός διδάσκει ετησίως 569 ώρες και στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση 415 ώρες. Ετσι, η Ελλάδα είναι μία από τις χώρες με τις λιγότερες ώρες διδασκαλίας για τους διδάσκοντες.

»Σε σχέση με τις προβλεπόμενες αποδοχές των εκπαιδευτικών (δείκτης Δ3 της έκθεσης), κατά τον μέσο όρο των χωρών του ΟΟΣΑ εκπαιδευτικός με δεκαπενταετή εμπειρία και τα αναγκαία τυπικά προσόντα λαμβάνει 41.245 δολάρια στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση, 42.825 δολάρια στις πρώτες τάξεις της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και 44.600 δολάρια στις τελευταίες τάξεις της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.

»Στην Ελλάδα τα ποσά αυτά είναι κατά πολύ μικρότερα: 25.826 δολάρια, τόσο στην πρωτοβάθμια όσο και στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Στη χώρα μας οι σχετικές μειώσεις ήταν από τις μεγαλύτερες σε σχέση με τις άλλες χώρες. Ετσι, κατά την οικονομική κρίση της περιόδου 2009 έως 2013 αυτές υπερέβησαν το 25%.

»Το υπουργείο Παιδείας οφείλει να προβεί στις άμεσες διορθωτικές ενέργειες, λαμβάνοντας σοβαρά υπόψη τα δεδομένα της έκθεσης. Ο κύριος υπουργός παρακαλείται να απαντήσει στο ακόλουθο ερώτημα:

■ Σε ποιες συγκεκριμένες ενέργειες πρόκειται να προβεί το υπουργείο Παιδείας για την αξιοποίηση των δεδομένων της πρόσφατης έκθεσης του ΟΟΣΑ για την Παιδεία μας, με σκοπό την ανάταση του εκπαιδευτικού συστήματός μας, ιδίως ενόψει των χιλιάδων κενών που υπάρχουν ακόμη στα σχολεία;

»Ο ερωτών βουλευτής Θεόδωρος Π. Φορτσάκης, βουλευτής Επικρατείας Ν.Δ.».

Ελληνική ιδιαιτερότητα

Ο κ. Φορτσάκης μέσω της ερώτησής του αυτής ελέγχει ουσιαστικά το υπουργείο Παιδείας, γιατί δεν αυξάνει το ωράριο των εκπαιδευτικών, γιατί δεν προχωρά σε συγχωνεύσεις σχολείων και γιατί δεν αυξάνει τους μαθητές ανά τμήμα έτσι ώστε να ευημερήσουν οι δείκτες και τα στατιστικά που παραθέτει η έκθεση του ΟΟΣΑ.

Ο κ. Φορτσάκης -εκτός από βουλευτής της Ν.Δ.- είναι και πανεπιστημιακός και πρώην πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών. Θα περίμενε, λοιπόν, κάποιος να έχει μεγαλύτερη ευαισθησία για την εκπαίδευση, τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς και λιγότερο για τους δείκτες.

Θα έπρεπε να γνωρίζει επίσης ότι η Ελλάδα, σε αντίθεση με άλλες χώρες του ΟΟΣΑ, έχει ένα αυξημένο νησιωτικό σύμπλεγμα που -ακόμη και όταν υπάρχουν λίγοι μαθητές- θα πρέπει οπωσδήποτε να υπάρχουν σχολεία και εκπαιδευτικοί, για να μαθαίνουν τα παιδιά γράμματα.

Με λίγα λόγια, η έκθεση δεν λαμβάνει καθόλου υπόψη παράγοντες, όπως π.χ. το γεωγραφικό ανάγλυφο της χώρας (80% του εδάφους χαρακτηρίζεται ορεινό, ενώ παράλληλα υπάρχουν 165 κατοικούμενα νησιά) και η ύπαρξη ολιγοθέσιων σχολείων ανά την επικράτεια, που καλύπτουν τις μορφωτικές ανάγκες δυσπρόσιτων και παραμεθόριων περιοχών.

Ειδικά για την αναλογία μαθητών ανά εκπαιδευτικό με τη μέθοδο της άθροισης όλου του μαθητικού δυναμικού και της διαίρεσής του με το σύνολο των εκπαιδευτικών όλων των ειδικοτήτων, είναι λανθασμένη και ξένη προς τη στατιστική επιστήμη.

Στοιχεία 2013

Ωστόσο, ως βουλευτής θα έπρεπε να γνωρίζει και κάτι άλλο. Η έκθεση του ΟΟΣΑ, ακόμη και αν πρέπει κάποιος να πάρει τοις μετρητοίς τις μεθόδους και τις σκοπιμότητές της, αναφέρεται σε στοιχεία του 2013.

Και το λέμε αυτό, γιατί ο ΟΟΣΑ χρησιμοποιεί τα στοιχεία με τον ίδιο τρόπο που χρησιμοποιούν οι μεθυσμένοι τους φανοστάτες. Οχι για να φωτιστούν, αλλά για να στηριχτούν.

Ωστόσο, οι σκοπιμότητες αναποδογυρίζουν την πραγματικότητα. Γιατί είναι γνωστό ότι από το 2013, μετά την εφαρμογή για άλλα δύο χρόνια των μνημονιακών πολιτικών των περικοπών και της συρρίκνωσης, η εικόνα έχει αλλάξει άρδην... προς το χειρότερο! Και οι εκπαιδευτικοί έχουν μειωθεί, καθώς -ενώ έχουμε συνταξιοδοτήσεις- δεν έχουμε διορισμούς, και οι μαθητές έχουν αυξηθεί ανά τμήμα.

Αν ο κ. βουλευτής έκανε τον κόπο να ανατρέξει στα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ θα διαπίστωνε ότι η έκθεση του ΟΟΣΑ δεν έχει καμιά σχέση με την πραγματικότητα, καθώς για παράδειγμα:

● Η αναλογία νηπιαγωγών/νηπίων για τη σχολική χρονιά 2014-2015 είναι 1 νηπιαγωγός για 12,24 νήπια (στα δημόσια σχολεία).

● Η αναλογία εκπαιδευτικών των δημόσιων δημοτικών σχολείων/μαθητών είναι 1 εκπαιδευτικός για 9,75 μαθητές.

● Η δε συνολική αναλογία στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση ανέρχεται σε 1 εκπαιδευτικό για 10,17 μαθητές.

Αρα, η άποψη του κ. Φορτσάκη για αναλογία 1 εκπαιδευτικού ανά 9 μαθητές στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση δεν ισχύει. Αντιθέτως, στην προσχολική εκπαίδευση η αναλογία είναι κατά πολύ μεγαλύτερη.

Κατάφερε να εξοργίσει ακόμα και τη ΔΑΚΕ!

«Αναρωτιέται κανείς, εύλογα, αν η σπουδή του κ. Φορτσάκη οφείλεται στην πιθανότητα η Ν.Δ. να έχει ήδη λάβει την πολιτική απόφαση να “βάλει πλάτη” στην εφαρμοζόμενη αντιλαϊκή και αντιεκπαιδευτική πολιτική της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ–ΑΝ.ΕΛΛ. που θα διαλύσει το δημόσιο σχολείο και τους λειτουργούς του [...] Ψιλά γράμματα βέβαια για όσους “μεγαλόσχημους νεοφιλελεύθερους” ζουν μακριά από τον λαό και τις ανάγκες του!», αναφέρει η ανακοίνωση της «γαλάζιας» συνδικαλιστικής παράταξης

Η «προθυμία» του βουλευτή και τομεάρχη Παιδείας της Ν.Δ. προκάλεσε την αντίδραση ακόμη και της ΔΑΚΕ (συνδικαλιστικής παράταξης της Ν.Δ. στον χώρο της εκπαίδευσης), η οποία σε ανακοίνωσή της επισημαίνει -ανάμεσα σε άλλα- με σκληρή γλώσσα:

«Η ΔΑΚΕ Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης εκτιμά ότι εκτός από βιαστική η όλη προσέγγιση είναι καθαρά αριθμολαγνική-διαχειριστική. Οπως ακριβώς ήταν και η κυβερνητική πολιτική που εφαρμόστηκε από τη Ν.Δ. τον καιρό της συγκυβέρνησής της (με ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ, για όσο υπήρχε η τελευταία ως κυβερνητικός εταίρος).

»Μια λογιστικού τύπου διαχείριση–αντιμετώπιση του εκπαιδευτικού συστήματος και των εκπαιδευτικών που συνέβαλε στη ραγδαία απαξίωση της δημόσιας εκπαίδευσης. Μια αντιμετώπιση στρεβλή η οποία, ηθελημένα, αγνοεί την εκπαιδευτική πραγματικότητα και αποδεικνύει ότι, δυστυχώς, κάποιοι δεν μπορούν να καταλάβουν, γιατί ο λαός τούς απάλλαξε από την ευθύνη να κυβερνούν...

»Αναρωτιέται κανείς, εύλογα, αν η σπουδή του κ. Φορτσάκη οφείλεται στην πιθανότητα η Ν.Δ. να έχει ήδη λάβει την πολιτική απόφαση να “βάλει πλάτη” στην εφαρμοζόμενη αντιλαϊκή και αντιεκπαιδευτική πολιτική της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ–ΑΝ.ΕΛΛ. που θα διαλύσει το δημόσιο σχολείο και τους λειτουργούς του [...] Ψιλά γράμματα βέβαια για όσους “μεγαλόσχημους νεοφιλελεύθερους” ζουν μακριά από τον λαό και τις ανάγκες του!».