Ο νέος νόμος ευαγγελίζεται την πιο γρήγορη έκδοση των συντάξεων και γενικά την επίσπευση των διαδικασιών; Είναι ειλικρινής, κατά τη γνώμη σου, αυτή η επιδίωξη;
Δεν έχει περάσει παρά ένας χρόνος, από τον Δεκέμβρη του 2021, όταν ο προηγούμενος υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, κ. Βρούτσης δήλωνε ότι, στο τέλος του 2021, η κυβέρνηση θα είχε λύσει ολοσχερώς το θέμα των εκκρεμών συντάξεων. Μάλιστα, ο ίδιος δήλωνε ότι από το τέλος του 2021 το 85% των νέων συντάξεων θα εκδιδόταν ψηφιακά, «με το πάτημα ενός κουμπιού, μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα». Μπήκαμε αισίως στο 2022 και εκκρεμούν περίπου 300.000 κύριες συντάξεις, επικουρικές και εφάπαξ. Συνεπώς, η κυβέρνηση στο θέμα της επίσπευσης απονομής των συντάξεων απέτυχε παταγωδώς. Ομοίως θα αποτύχει και ο κ. Χατζηδάκης που δήλωσε ότι οι εκκρεμείς συντάξεις θα αποδοθούν μέχρι το τέλος Ιουνίου του τρέχοντος έτους. Η συνταγή με την περίφημη «task force» που αποτελείται από στελέχη της «αγοράς», έκανε μια τρύπα στο νερό. Το επιχείρημα ότι οι ιδιώτες διευθυντές, που καμία γνώση δεν έχουν για τις διαχρονικές παθογένειες και τα προβλήματα των ασφαλιστικών ταμείων, έχουν το «μαγικό ραβδί» και θα ανταποκριθούν στα προβλήματα, υποκρύπτει μία και μόνο σκοπιμότητα. Να απαξιωθούν τα έμπειρα στελέχη της δημόσιας διοίκησης, που υπόκεινται στην υπαλληλική ιεραρχία και έχουν την υποχρέωση λογοδοσίας. Αντίθετα, οι ιδιώτες διευθυντές θα βρίσκονται σε μια μόνιμη και διαρκή σύγκρουση συμφερόντων, όχι μόνο κατά τη διάρκεια της θητείας τους, αλλά περισσότερο μετά τη λήξη αυτής. Οι λύσεις είναι πολύ απλές: Ενίσχυση έμψυχου δυναμικού, πραγματική ψηφιοποίηση και αναβάθμιση των υλικοτεχνικών και κτιριακών υποδομών του ΕΦΚΑ. Η πολιτική βούληση, όμως, απουσιάζει.
Διαβάζοντας το σχετικό άρθρο για τις προσλήψεις των γενικών διευθυντών γεννάται το ερώτημα αν αυτό κινείται στο πλαίσιο της νομιμότητας σε ό,τι αφορά τις σχέσεις εργασίας που έχουν οι δημόσιοι λειτουργοί… Ποια η γνώμη σου;
Το άρθρο 3 του νομοσχεδίου, που προβλέπει την πρόσληψη διευθυντών από τον ιδιωτικό τομέα, ενέχει σοβαρά θέματα συνταγματικότητας. Παραβιάζει ξεκάθαρα το άρθρο 103 του Συντάγματος, που αντιμετωπίζει του δημοσίους υπαλλήλους ως εκτελεστές της θέλησης του κράτους. Ο συνταγματικός νομοθέτης, ήδη εδώ και δεκαετίες, θεωρεί τους δημοσίους υπαλλήλους «θεματοφύλακες» του δημοσίου συμφέροντος. Ένας ιδιώτης που εμπλέκεται σε μια στενά κρατική λειτουργία, όπως είναι η έκδοση συντάξεων ή ο έλεγχος της αδήλωτης εργασίας, για ορισμένο χρόνο, θα αντιμετωπίσει το εξής δίλημμα: Θα υπηρετήσει το δημόσιο συμφέρον ή το συμφέρον του πρώην και μελλοντικού εργοδότη του, όταν επιστρέψει στην «ελεύθερη αγορά»; Θα υπάγεται άραγε στον δημοσιοϋπαλληλικό κώδικα και στο πειθαρχικό δίκαιο των δημοσίων υπαλλήλων; Αλλά και τι θα απογίνουν τα έμπειρα στελέχη της δημόσιας διοίκησης ή οι απόφοιτοι, της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης (ΕΣΔΔ); Η κυβέρνηση ανοίγει τον «ασκό του Αιόλου» μόνο και μόνο για να μπουν στο Δημόσιο από το παράθυρο κομματικοί φίλοι και εκλεκτοί. Παραμένει ανυπόφορα πιστή στο δόγμα του κομματικού, πελατειακού κράτους της Δεξιάς.
Να αποσαφηνίσουμε λίγο το θέμα των αποδοχών αυτών των στελεχών Διονύση; Πώς θα καθορίζονται, από ποιους και σε ποιο ύψος μπορούν να φτάσουν;
Το άρθρο 20 του νομοσχεδίου προβλέπει ΚΥΑ, που δύναται να καθορίζει τις αμοιβές των νέων στελεχών του ΕΦΚΑ. Καθορίζεται ότι οι μισθοί και τα επιδόματα (αμοιβή απόδοσης) των γενικών διευθυντών δεν θα μπορούν να ξεπερνούν τις αποδοχές του προέδρου του Αρείου Πάγου, ενώ οι αμοιβές των διευθυντών δεν θα μπορούν να ξεπερνούν τις αποδοχές γενικού γραμματέα Υπουργείου! Αντίστοιχα και οι κάθε είδους αποδοχές του διοικητή και των υποδιοικητών του ΕΦΚΑ, τακτικές ή πρόσθετες, θα καθορίζονται με κοινή απόφαση των υπουργών Οικονομικών και Εργασίας και επίσης δεν μπορούν να υπολείπονται του μισθού των γενικών γραμματέων υπουργείου και να ξεπερνούν τις αμοιβές του προέδρου του Αρείου Πάγου. Πρόκειται για μισθούς από 5.500 έως και 8.000 ευρώ τον μήνα. Αν αυτό δεν συνιστά πρόκληση προς την κοινωνία, την ώρα που ο κατώτατος μισθός αυξήθηκε κατά 2% ή 13 ευρώ ανά μήνα, πραγματικά δεν ξέρω τι να πω.
Θα σε ρωτούσε επίσης κάποιος μη υποψιασμένος, γιατί είναι κακό να προβλέπονται fast track διαδικασίες με απευθείας αναθέσεις για τις προμήθειες του οργανισμού;
Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι πρόθεσή της είναι να κάνει πιο ευέλικτες τις διαδικασίες προμηθειών στον ΕΦΚΑ, ώστε ο φορέας να δύναται να προμηθεύεται αναλώσιμα (μελάνια, χαρτί, ανταλλακτικά κλπ). Για τον λόγο αυτό δίνει τη δυνατότητα στο ΔΣ του ΕΦΚΑ να συντάσσει και να εγκρίνει Κανονισμό Προμηθειών, που θα ισχύει κατά παρέκκλιση από την κείμενη νομοθεσία για την ανάθεση, την εκτέλεση και την έννομη προστασία κατά την ανάθεση των δημοσίων συμβάσεων. Το όριο στις απευθείας αναθέσεις σήμερα είναι 60.000 ευρώ. Με το άρθρο 6 του νομοσχεδίου, οι υποχρεώσεις έρευνας και διαβούλευσης για την αναζήτηση της καλύτερης προσφοράς, πλέον παρακάμπτονται. Ο κίνδυνος δημιουργίας εστίας διαφθοράς και διασπάθισης δημοσίου χρήματος είναι παραπάνω από ορατός, όπως και οι υποψίες για απευθείας αναθέσεις σε ημέτερους. Αν στα ανωτέρω προσθέσουμε και τη σύσταση εταιρείας αξιοποίησης ακινήτων, που θα λειτουργεί με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια και θα έχει ως αποστολή την εκποίηση της ακίνητης περιουσίας του ΕΦΚΑ (που εκτιμάται σε 1 δισ. ευρώ), τότε φοβάμαι ότι οι εισφορές και οι συντάξεις των ασφαλισμένων τίθενται σε μεγάλο κίνδυνο.
Τι είναι η Μονάδα Εσωτερικού Ελέγχου που προβλέπεται από τον νόμο και πώς μπορούν να την αντιμετωπίσουν οι εργαζόμενοι; Από ποιους θα στελεχωθεί;
Σύμφωνα με το άρθρο 7 στον ΕΦΚΑ συνιστάται αυτοτελής Μονάδα Εσωτερικών Ερευνών, η οποία υπάγεται απευθείας στο Διοικητικό Συμβούλιο και έχει ως αποστολή: α) την άμεση και αποτελεσματική διερεύνηση υποθέσεων διαφθοράς που αφορούν τον e-ΕΦΚΑ και β) τη διενέργεια έκτακτων και προγραμματισμένων ελέγχων, μετά από καταγγελίες πολιτών, πληροφορίες ή αιτήματα εν γένει, που αφορούν, μεταξύ άλλων, στη διάπραξη ποινικών αδικημάτων και πειθαρχικών παραπτωμάτων από τους υπαλλήλους του e-ΕΦΚΑ. Ο επικεφαλής της μονάδας θα είναι δικαστικός με αυξημένες αποδοχές που θα αποτελεί τον «υπερ-εισαγγελέα» του ΕΦΚΑ. Θα έχει πρόσβαση στους πάντες και στα πάντα και θα μπορεί να εκκινεί τόσο την πειθαρχική όσο και την ποινική διαδικασία, εις βάρος των υπαλλήλων. Η διάταξη πρέπει να συνδυαστεί με τον αποκλεισμό των αιρετών εκπροσώπων των εργαζομένων από τα πειθαρχικά συμβούλια και εντάσσεται στη γνώριμη τακτική του κ. Χατζηδάκη, που από την ώρα που ανέλαβε καθήκοντα υπουργού Εργασίας, φορτώνει όλα τα προβλήματα του ΕΦΚΑ στους υπαλλήλους του φορέα, προκειμένου να αποκρύψει τις βαριές πολιτικές ευθύνες της κυβέρνησης, και του ιδίου προσωπικά, για την κατάρρευση του μεγαλύτερου ασφαλιστικού φορέα της χώρας μας. Το νομοσχέδιο αυτό, τελικά, χαρακτηρίζεται από αδιαφάνεια, έλλειψη αξιοκρατίας, πελατειακή λογική, αναποτελεσματικότητα και δεν διαφυλάσσει το δημόσιο συμφέρον.
