Και δεν αναφέρομαι σε προβλέψεις που έχουν να κάνουν με πολιτικές διαφορές, αλλά σε ρυθμίσεις για τις οποίες υπάρχει εκφρασμένη, εδραιωμένη και σφοδρή αντίθεση είτε της πλειοψηφίας της πανεπιστημιακής κοινότητας, που θα κληθεί να τις εφαρμόσει, είτε της κοινωνίας, που επηρεάζεται άμεσα από αυτές σε μια δύσκολη οικονομικά εποχή και γι’ αυτό θα αντιδράσει όταν τις αντιληφθεί.
- Η ρύθμιση της πανεπιστημιακής αστυνομίας είναι προσχηματική και δεν εξυπηρετεί σε τίποτε την ανάγκη για την οποία υποτίθεται ότι θεσμοθετήθηκε. Ακόμη και αν κανείς πείθεται από τον ισχυρισμό της κυβέρνησης ότι πράγματι τα πανεπιστήμια είναι χώροι εγκληματικότητας και ανομίας, όλοι γνωρίζουν ότι το υπάρχον θεσμικό καθεστώς καλύπτει απολύτως την ανάγκη αποκατάστασής τους. Δεν χρειάζεται επιπλέον αστυνομικό σώμα να εγκατασταθεί μέσα στα πανεπιστήμια, όταν η αστυνομία μπορεί να επεμβαίνει σε αυτά, όπως σε όλους τους χώρους της επικράτειας, χωρίς πρόσκληση, όποτε εκείνη το κρίνει απαραίτητο και για όσο χρόνο νομίζει, προκειμένου να αποκαταστήσει την τάξη. Όπως δεν χρειάζεται να εγκατασταθεί αστυνομικό τμήμα μέσα σε γήπεδα και σε αθλητικούς χώρους ή σε δημόσιους χώρους όπως υπουργεία, τράπεζες και δημόσιους οργανισμούς ή μέσα σε πολυκαταστήματα κλπ μαζικούς χώρους που κινδυνεύουν να γίνουν εστίες ανομίας, έτσι δεν υπάρχει κανένας λόγος να εγκατασταθεί αστυνομία μέσα σε ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα.
- Πουθενά στον δημοκρατικό κόσμο δεν υπάρχει προηγούμενο εγκατάστασης αστυνομικών τμημάτων σε πανεπιστήμια. Αντίθετα, τα πανεπιστήμια σε όλον τον κόσμο διαθέτουν υπηρεσίες πανεπιστημιακής φύλαξης που αναφέρονται στις διοικήσεις των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων. Η θεσμοθέτηση πανεπιστημιακής αστυνομίας εξαιρεί την Ελλάδα από το Ευρωπαϊκό ακαδημαϊκό περιβάλλον εντός του οποίου ανήκει κατά παράδοση και την κατατάσσει σε χώρες με ολοκληρωτικά ή διδακτορικά καθεστώτα.
- Κανένας καθηγητής και κανένας φοιτητής δεν θα δεχτεί να κάνει μάθημα, έρευνα ή συνεδρίαση σε πανεπιστημιακή αίθουσα, με την παρουσία αστυνομικών δυνάμεων. Η παραγωγή και η μετάδοση της επιστημονικής γνώσης, η έρευνα δηλαδή και η εκπαίδευση στη δημοκρατική παράδοση, απαιτούν συνθήκες ακαδημαϊκής ελευθερίας και πουθενά στον πολιτισμένο κόσμο δεν αναπτύσσονται σε περιβάλλον ανελευθερίας, φόβου, επιτήρησης και καταστολής.
- Η παρουσία αστυνομίας μέσα στους χώρους εκπαίδευσης και έρευνας θα γίνει casus belli, αιτία πολέμου δηλαδή για τα πανεπιστήμια και θα προκαλέσει μεγάλες αντιδράσεις που θα αυξήσουν τις εντάσεις και θα δυναμιτίσουν το κλίμα. Υπάρχει μεγάλος κίνδυνος να υπάρξουν νέες ζαρντινιέρες και να θρηνήσουμε νέους Γρηγορόπουλους.
- Η κατάλυση της ακαδημαϊκής αυτοδιοίκησης, με την ανάθεση της φύλαξης των πανεπιστημίων σε εξωπανεπιστημιακές αρχές και συγκεκριμένα στην αστυνομία, είναι καραμπινάτη παραβίαση του Συντάγματος και θα υπάρξουν δικαστικές εμπλοκές με αίτημα την ακύρωσή της, που θα προκαλέσουν από την πρώτη στιγμή κλίμα αμφισβήτησης της εφαρμογής του νόμου.
- Όπως η πανεπιστημιακή κοινότητα δεν θα δεχτεί να λειτουργεί υπό αστυνομική παρουσία, έτσι δεν θα δεχθεί και να εργάζεται καθημερινά σε συνθήκες επιτήρησης και παρακολούθησης μέσω ηλεκτρονικών συσκευών, όπως οθόνες κλπ.
- Η ελληνική κοινωνία δεν θα δεχτεί ποτέ, ιδίως εν μέσω σφοδρής οικονομικής κρίσης, το 25% όσων εισάγονται κάθε χρόνο στα πανεπιστήμια, στο εξής να απορρίπτονται στις εισαγωγικές εξετάσεις και να στέλνονται, σαν πελατεία, σε ιδιωτικά κολέγια. Όταν ο κόσμος αντιληφθεί την αντικοινωνική και αντιαναπτυξιακή αυτή ρύθμιση της βαθμολογικής βάσης, με την οποία θα κόβονται στο εξής από τα πανεπιστήμια 25.000 φοιτητές ετησίως για να στέλνονται σαν πελατεία στα κολέγια, θα υπάρξουν σφοδρές κοινωνικές αντιδράσεις.
- Η ελληνική κοινωνία δεν θα δεχτεί τη διαγραφή των μη ενεργών φοιτητών, τους οποίους ειρωνικά η κυβέρνηση αποκαλεί αιώνιους, οι οποίοι είτε για λόγους οικονομικούς, είτε για λόγους υγείας, είτε για άλλους, προσωπικούς λόγους, αναγκάζονται να καθυστερήσουν την ολοκλήρωση των σπουδών τους. Κι αυτό γιατί όλοι γνωρίζουν ότι η παραμονή των μη ενεργών φοιτητών στα πανεπιστήμια δεν τα επιβαρύνει οικονομικά. Δίνει όμως μια ευκαιρία σε φοιτητές που αντιμετωπίζουν προβλήματα να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους.
- Ποτέ ένα νομοθέτημα που ψηφίστηκε χωρίς διάλογο με τους άμεσα ενδιαφερομένους και εν μέσω σφοδρών αντιδράσεων από πλευράς πανεπιστημιακής κοινότητας, παρά τις ακραίες υγειονομικές συνθήκες, δεν θα γίνει αποδεκτό. Πάντοτε θα το κυνηγά ο αυταρχικός τρόπος με τον οποίο επιβλήθηκε.
- Η πρόσφατη εμπειρία από την ψήφιση ενός άλλου αυταρχικού και αντιδημοκρατικού νόμου για τα πανεπιστήμια, του νόμου Διαμαντοπούλου, ο οποίος ψηφίστηκε τότε παρά τις σφοδρές αντιδράσεις της πανεπιστημιακής κοινότητας και γι’ αυτό δεν εφαρμόστηκε τελικά ούτε από εκείνους που τον ψήφισαν στη Βουλή, είναι πρόσφατη και διδακτική. Θυμίζω ότι το νόμο αυτόν η ΝΔ, η οποία τον είχε ψηφίσει στη Βουλή, τον άλλαξε το 2012, όταν η ίδια έγινε κυβέρνηση και αντελήφθη τι σήμαινε στην πράξη το νομοθέτημα που είχε υπερψηφίσει. Το νόμο Διαμαντοπούλου κατήργησε εντελώς η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ το 2015, μόλις ανέλαβε. Ακόμη κι αν η αυταρχική κυβέρνηση Μητσοτάκη αυτό δεν το αντιλαμβάνεται, το γνωρίζουν καλά τόσο η πανεπιστημιακή κοινότητα, όσο και η κοινωνία.
Η κυβέρνηση χρησιμοποιεί την κοινοβουλευτική της υπεροχή για να επιβάλει με αυταρχικό τρόπο νόμους για τους οποίους υπάρχει μεγάλη κοινωνική αντίδραση. Έχοντας καταργήσει τις δημοκρατικές αρχές του διαλόγου και της διαβούλευσης με τους ενδιαφερόμενους, που είναι αναγκαίες ιδίως όταν πρόκειται για θέματα Παιδείας, είναι υπεύθυνη γιατί οδηγεί σε μια περίοδο σφοδρών εκπαιδευτικών και κοινωνικών αντιδράσεων, που θα προκαλέσει ευρύτερες πολιτικές εξελίξεις.
Η ιστορική εμπειρία από παρόμοιες αυταρχικές αποφάσεις που ξεσήκωσαν κοινωνική αναταραχή και προκάλεσαν συγκρούσεις κυβερνήσεων με τα πανεπιστήμια, πυροδοτώντας αντιδράσεις από ευρείες κοινωνικές ομάδες, είναι απολύτως διδακτική για το τι πρόκειται να ακολουθήσει.
Η κυβέρνηση σύντομα θα αντιληφθεί ότι όσο διοικεί δια της αστυνομίας και δια του ελέγχου της ενημέρωσης, τόσο θα πυροδοτεί κοινωνικές αντιδράσεις που από κάποια στιγμή και μετά θα γίνουν ανεξέλεγκτες και θα την πνίξουν.
