«Πόσες μέρες αντέχει ένας άνθρωπος χωρίς νερό; … Μόνο εφτά. Αν το νερό που έφτανε στις βρύσες σας ήταν μολυσμένο και δεν μπορούσατε να βρείτε από αλλού νερό, τι θα κάνατε; … Θα το πίνατε για να μπορέσετε να ζήσετε. Αν το νερό αυτό μόλυνε και την τροφή σας, τι θα κάνατε; » Αυτά ήταν τα πρώτα λόγια του Kamil Yildiz, μέλους της Επιτροπής Δράσης Εργίνη, που βρέθηκε στην Ξάνθη στο στέκι KARDELEN μαζί με τη σκηνοθέτιδα του ντοκιμαντέρ «Ηλιοτρόπιο», Nejla Demirci, στα πλαίσια της καμπάνιας για την γνωστοποίηση της περιβαλλοντικής καταστροφής που συντελείται λίγα μόλις χιλιόμετρα μακριά μας, στο λεκανοπέδιο του Ποταμού Εργίνη
Εκεί λοιπόν, τα τελευταία 25 χρόνια αναπτύχθηκε μια ζώνη βαριάς βιομηχανίας. Η περιοχή, κατά κύριο λόγο ήταν αγροτική, και ο πληθυσμός της ανήκε σε φτωχά λαϊκά στρώματα. Δεν ήταν δύσκολο λοιπόν να πουλήσουν τα κτήματα τους σε ντόπιους και ξένους επιχειρηματίες που τους έταζαν μια ζωή με αξιοπρέπεια και δουλειά στα εργοστάσια τους. Πράγματι, μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού εργάζεται στην βιομηχανική περιοχή. Οι εργαζόμενοι όμως αμείβονται με τον κατώτερο μισθό και στις περισσότερες περιπτώσεις ανασφάλιστοι. Δουλεύουν μην έχοντας άλλη επιλογή σε εργοστάσια που σπέρνουν τον θάνατο στην περιοχή τους, μολύνοντας όλο το λεκανοπέδιο με χημικά απόβλητα.
Η περιβαλλοντική καταστροφή που συντελείται στο όνομα του κέρδους και της οικονομικής μεγέθυνσης δεν γνωρίζει κανένα όριο. Όταν το περιβάλλον μετατρέπεται από κοινωνικό αγαθό σε πεδίο κερδοφορίας τότε ο ευτελισμός της φύσης και της ανθρώπινης ζωής είναι γεγονός. Η περιβαλλοντική καταστροφή που συντελείται στον Εργίνη δεν είναι ζήτημα μόνο των κατοίκων , δεν είναι ζήτημα μόνο της Τουρκίας, αλλά είναι ζήτημα όλων μας.
Οι αγώνες μας ενάντια στα μεταλλεία χρυσού στην Χαλκιδική, στη Θράκη, στο Κιλκίς, οι αγώνες ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του νερού στη Θεσσαλονίκη και στα ΧΥΤΑ στην Κερατέα μας γεμίζουν δύναμη για να συνεχίσουμε να παλεύουμε στο πλάι των εργαζομένων, των αγροτών, των οικολόγων.
Καλούμε όλους και όλες να συμμετέχουν στην Συνέλευση Δράσης Εργίνη Ξάνθης που δημιουργήθηκε στη διάρκεια της εκδήλωσης που πραγματοποιήθηκε στο στέκι πολιτικής, πολιτισμού & αλληλεγγύης KARDELEN.
Για να ενώσουμε τις φωνές μας και τους αγώνες μας με τον τούρκικο λαό, γιατί όταν η επίθεση δεν έχει όρια η αλληλεγγύη δεν γνωρίζει σύνορα.
