to top
  • βρείτε μας στο Twitter
  • βρείτε μας στο Facebook
  • βρείτε μας στο YouTube
  • στείλτε μας email
  • εγγραφείτε στο RSS feed
  • international version

Λατινική Αμερική: Όταν η εξουσία μοιάζει γυναικεία υπόθεση

Με την επανεκλογή της στην προεδρία της Βραζιλίας η Ντίλμα Ρούσεφ εξασφαλίζει μία θέση στο ολιγομελές διεθνές πάνθεο των γυναικών, που κατάφεραν να ανανεώσουν τη θητεία τους στην εξουσία της χώρας τους.


Από τη Μαρία Λίλα
για το insideoutborders.com

Μαζί με τις ομολόγους της στη Χιλή και την Αργεντινή συνιστούν μία ισχυρή γυναικεία τριάδα εξουσίας στη Λατινική Αμερική, παρόμοια με αυτήν των άλλων ηγέτιδων της Ευρώπης, όπου όμως η Γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ δείχνει να διατηρεί το παπικό προνόμιο της πρωτιάς μεταξύ ίσων – primus inter pares - επισκιάζοντας τις υπόλοιπες γυναίκες αρχηγούς κρατών.

«Θέλω να γίνω καλύτερη πρόεδρος»

Η νέα θητεία της Ρουσέφ αρχίζει την 1η Ιανουαρίου του 2015 και με την ολοκλήρωσή της το Εργατικό κόμμα θα συμπληρώσει 16 χρόνια στα ηνία της Βραζιλίας, όμως η σχετικά μικρή διαφορά ψήφων από τον αντίπαλό της στον χθεσινό δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών, δεν άφησε περιθώρια πανηγυρισμών και εφησυχασμού.
«Θέλω να γίνω καλύτερη πρόεδρος από ό,τι ήμουν μέχρι τώρα» δήλωσε μετά το νικητήριο αποτέλεσμα, χωρίς να δώσει, ωστόσο, σημάδια αλλαγής στην ακολουθούμενη οικονομική της πολιτική, που ήταν και ο κύριος λόγος για την πτώση της δημοτικότητάς της.



Το Εργατικό κόμμα από το οποίο προέρχεται η 68χρονη οικονομολόγος και πρώτη γυναίκα πρόεδρος στη χώρα της, αρχικά με τον Λούλα ντα Σίλβα είχε μεταμορφώσει την Βραζιλία και είχε βγάλει από τη φτώχεια εκατομμύρια Βραζιλιάνων, παρά τις πολλές επώνυμες Κασσάνδρες που προέβλεπαν οικονομική καταστροφή και χάος.
Εργάτης και όχι οικονομολόγος όπως η Ρουσέφ, ο Λούλα από το 2003 μέχρι το 2011, μείωσε την ανεργία και περιόρισε τις εισοδηματικές ανισότητες και το κοινωνικό χάσμα στη Βραζιλία.

Η πρόεδρος επιχείρησε χθες να μετριάσει τις αντιδράσεις στην ακολουθούμενη πολιτική της που ξεσήκωσε μαζικές διαδηλώσεις εναντίον της, τον περασμένο χρόνο, κυρίως, για ζητήματα κακοδιοίκησης και διαφθοράς.

Στα εύσημα, πάντως, της θητείας της συγκαταλέγεται η «μετωπική» της σύγκρουση με τον Αμερικανό πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα για τις παρακολουθήσεις και τις υποκλοπές της NSA (Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ) και η ενεργός συμμετοχή της στους σχεδιασμούς των BRICS και την ίδρυση της αναπτυξιακής τους τράπεζας.



Μιλώντας τα ξημερώματα ενώπιον των υποστηρικτών της η Ρούσεφ εμφανίστηκε ενωτική λέγοντας ότι αντιλαμβάνεται τις υψηλές απαιτήσεις των Βραζιλιάνων.
«Ευχαριστώ κάθε Βραζιλιάνο, χωρίς εξαίρεση» είπε γνωρίζοντας ότι επικράτησε έναντι του Νέβες με μόλις το 51,6% επί του συνόλου των ψήφων και τόνισε ότι «φτάσαμε στο τέλος μίας μάχης στην οποία είχαν κινητοποιηθεί όλες οι δυνάμεις της χώρας».

Η κομψή πρώην πρώτη κυρία και πρόεδρος της Αργεντινής

Στη γειτονική Αργεντινή έχουμε ακόμη μία επανεκλεγείσα πρόεδρο, την Κριστίνα Φερνάντες ντε Κίρχνερ. Είναι η δεύτερη γυναίκα πρόεδρος της χώρας, αλλά η πρώτη εκλεγμένη.

Ανέλαβε τα καθήκοντά της στις 10 Δεκεμβρίου του 2007 ενώ το 2011 επανεξελέγη για δεύτερη φορά στο ίδιο αξίωμα. Τα ΜΜΕ στην Αργεντινή πάντως αναφέρονται σε αυτήν συχνά παραλληλίζοντας την με την Εβίτα Περόν αφού προέρχεται από το κόμμα των Περονιστών και ακολούθησε την πολιτική πορεία του συζύγου της Νέστορ που ήταν και ο προκάτοχος της κομψής πρώην πρώτης κυρίας και δικηγόρου στο προεδρικό αξίωμα.



Υπάρχουν, βέβαια, και αρκετοί που λόγω της πλούσιας γκαρνταρόμπας της την αποκαλούν «Ιμέλντα» συγκρίνοντάς την με τη γυναίκα του δικτάτορα των Φιλιππίνων Μάρκος. Ωστόσο, η ίδια έχει κατακρίνει πολλές φορές τις ΗΠΑ και τη Βρετανία για άσκηση «αποικιοκρατικής» πολιτικής στη Λατινική Αμερική ενώ αντέδρασε άμεσα και αποφασιστικά στις προσπάθειες των επενδυτών κερδοσκοπικών κεφαλαίων Hedge Funds  να ζημιώσουν την Αργεντινή μέσω δικαστικών αποφάσεων που ελήφθησαν στις ΗΠΑ.

Με ασθενή την παιδεία

Στη Χιλή, τέλος, η τωρινή πρόεδρος Μισέλ Μπατσελέτ, που ανέλαβε εκ νέου καθήκοντα τον περασμένο Μάρτιο ήταν η πρώτη γυναίκα σε αυτό το αξίωμα στη χώρα της το 2006 όταν και εκλέχτηκε για πρώτη φορά.



Γνωστή για τον αντιδικτατορικό της αγώνα και τον βασανισμό της από το καθεστώς του Πινοσέτ η 62χρονη σήμερα Χιλιανή γιατρός είναι αντιμέτωπη με θύελλα αντιδράσεων για τις μεταρρυθμίσεις που εξήγγειλε στο εκπαιδευτικό σύστημα.



Γονείς και φοιτητές την κατηγορούν κυρίως για υποβάθμιση της δημόσιας παιδείας προς όφελος των πλουσίων, οι οποίοι μπορούν να επιλέξουν τα καλύτερα εκπαιδευτικά ιδρύματα της χώρας για τα παιδιά τους επειδή έχουν την οικονομική δυνατότητα καταβολής των διδάκτρων τους.

Οι διαδηλωτές στη Χιλή ζητούν δημόσια παιδεία καθώς στο μεγαλύτερο ποσοστό της παρέχεται από ιδιωτικά ιδρύματα σε όλες τις βαθμίδες, από τα νηπιαγωγεία μέχρι τα πανεπιστήμια. 

2024 © left.gr | στείλτε μας νεα, σχόλια ή παρατηρήσεις στο [email protected]
§ Όροι χρήσης για αναδημοσιεύσεις Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση 3.0 Μη εισαγόμενο (CC BY-NC 3.0)