to top
  • βρείτε μας στο Twitter
  • βρείτε μας στο Facebook
  • βρείτε μας στο YouTube
  • στείλτε μας email
  • εγγραφείτε στο RSS feed
  • international version

19:07 | 14.09.2014

Πολιτική

Ολόκληρη η συνέντευξη Τύπου του Αλ. Τσίπρα στην 79η ΔΕΘ

Όλες οι ερωτήσεις των δημοσιογράφων και οι απαντήσεις του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ


Διαβάστε το ρεπορτάζ του left.gr για τη συνέντευξη Τύπου του Αλ. Τσίπρα: «Μόνος ρεαλισμός, η ανατροπή»

 

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ (Π. ΣΚΟΥΡΛΕΤΗΣ): Σας ευχαριστούμε για το αυξημένο ενδιαφέρον και για την παρουσία σας, τόσο σε σχέση με τη χθεσινή παρουσίαση των βασικών πλευρών του οικονομικού μας προγράμματος εδώ στον ίδιο χώρο, αλλά και για την παρουσία σας στην καθιερωμένη Συνέντευξη Τύπου.

Αντιλαμβάνεστε ότι δικαιωματικά οι δυο πρώτες ερωτήσεις θα ξεκινήσουν από τους εκπροσώπους της Ελεύθερης ΕΡΤ και της τηλεόρασης και του ραδιοφώνου. Τον κ. Τριανταφυλλίδη και τον κ. Σπυριδωνίδη.

ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΗΣ («ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΡΤ»): Καλημέρα κ. Πρόεδρε. Η Ελεύθερη ΕΡΤ δεν είναι η ΝΕΡΙΤ. Η Ελεύθερη ΕΡΤ εκπέμπει εδώ και 15 μήνες διαδικτυακά από ertop.com ως μορφή αγώνα και αντίστασης στο «μαύρο» της 11ης Ιουνίου και για όσο χρόνο χρειαστεί.

Έρχομαι στην ερώτησή μου. Μια διευκρίνιση και μια ερώτηση. Η διευκρίνιση έχει να κάνει με τα μέτρα για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης είναι αποσυνδεδεμένα από την πορεία και την έκβαση της διαπραγμάτευσης για τη βιωσιμότητα του χρέους.

Δηλαδή μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δεν θα πει ότι επειδή είναι  αργόσυρτη και καθυστερεί η διαπραγμάτευση, ή δεν αποδίδει, δεν μπορώ να λάβω αυτά τα μέτρα;

Το δεύτερο που είναι η ερώτηση κ. Πρόεδρε, επισημάνατε την κρισιμότητα του παράγοντα χρόνος. Δηλαδή αν ερμηνεύω σωστά τη σκέψη σας, μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, ό,τι θα μπορούσε να πράξει και να αποφασίσει το 2012, δεν μπορεί εν όλω να το πράξει το 2014. Και ό,τι θα μπορούσε να πράξει το 2014 αν αναλάβει την διακυβέρνηση, δεν θα μπορεί να το πράξει το 2016, γιατί θα έχουν μεσολαβήσει τετελεσμένα. ΤΑΙΠΕΔ, ενδεχόμενη πώληση της ΔΕΗ κλπ.

Πώς σκέφτεστε αυτή την κρισιμότητα του παράγοντα χρόνου να το καταστήσει σαφές στην κοινή γνώμη, στο εκλογικό σώμα και ιδιαίτερα σε εκείνο το τμήμα του εκλογικού σώματος που αντιμετωπίζει δύσπιστα με σκεπτικισμό, με προβληματισμό, το εάν θα ρίξει στην κάλπη Τσίπρα και ΣΥΡΙΖΑ;

Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κύριε Τριανταφυλλίδη κατ’ αρχάς να σας συγχαρώ και εσάς και τους συναδέλφους σας για τον αγώνα που δίνετε, 15 μήνες τώρα στο μετερίζι της πλουραλιστικής ενημέρωσης σε αντίξοες συνθήκες. Είναι ένας αγώνας που δίνει κουράγιο σε όλους τους εργαζόμενους, σε όλους τους αδικημένους της μνημονιακής πολιτικής. Το πείσμα σας δίνει κουράγιο, ελπίδα και δύναμη.

Θα έρθω στο ερώτημά σας. Κατ’ αρχάς σωστά καταλάβατε. Το πρόγραμμά μας, το κοστολογημένο πρόγραμμά μας για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης στην πατρίδα μας, δεν μπορεί να αποτελεί αντικείμενο διαπραγμάτευσης.

Δεν μπορεί να αποτελεί αντικείμενο διαπραγμάτευσης με κανέναν εταίρο ή πιστωτή, το εάν θα έχουμε ή όχι στους δρόμους φτωχούς και άστεγους, το εάν θα έχουμε 300.000 οικογένειες στα συσσίτια ή θα τους αφήνουμε να πεθαίνουν της πείνας. Το εάν θα έχουμε περιστατικά σαν αυτό που είδαμε πριν από λίγους μήνες στην Κρήτη, στα Χανιά, μιας γυναίκας που πέθανε αβοήθητη διότι διεκόπη το ρεύμα.

Όλα αυτά συνιστούν στοιχεία που συγκροτούν όχι μόνο τον πολιτικό μας πολιτισμό, τον ανθρώπινό μας πολιτισμό, αλλά όλα αυτά συγκροτούν στοιχεία μιας χώρας που θέλει να αποκαλείται χώρα ευρωπαϊκή. Η Ελλάδα δεν βρίσκεται σε πόλεμο, είναι σε καιρό ειρήνης.

Συνεπώς το ελάχιστο που θα μπορούσαμε, όχι που θα θέλαμε, που θα μπορούσαμε, είναι να αντιμετωπίσουμε την ανθρωπιστική κρίση στην οποία βρίσκεται η χώρα, εξαιτίας άστοχων και παράλογων επιλογών  που επιβλήθηκαν από την τρόικα, μέσα από το μνημόνιο, μέσα από ένα αποτυχημένο και άστοχο πρόγραμμα εσωτερικής υποτίμησης.

Σε ό,τι αφορά το στοιχείο του χρόνου, πράγματι το 2012 η χώρα είχε περισσότερες δυνατότητες και διαπραγματευτικά εργαλεία, τα οποία τα απεμπόλησε διότι οι κυβερνήσεις, η κυβέρνηση του κ. Παπανδρέου, αργότερα του κ. Παπαδήμου, μετέπειτα του κ. Σαμαρά, η μία μετά την άλλη προσχώρησαν σε μια αντίληψη, σε ένα δόγμα που ήταν το δόγμα ότι ο ανίσχυρος δεν βάζει κόκκινες γραμμές, αυτός που χρωστάει δεν βάζει κόκκινες γραμμές. Ένα εξαιρετικά επικίνδυνο δόγμα.

Εμείς σήμερα έχοντας πλήρη επίγνωση των δυσκολιών και των ευθυνών, παρουσιάσαμε ένα εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης. Πριν όμως από αυτό, θέσαμε την αξία, τη σημασία μιας ουσιαστικής σκληρής και επιθετικής διαπραγμάτευσης σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ούτως ώστε να βρεθεί μια κοινωνικά βιώσιμη λύση για το πρόβλημα του χρέους και τουλάχιστον η χώρα μας, να μην μείνει ουραγός και απ’ έξω από τη συζήτηση που σήμερα διεξάγεται σε όλη την Ευρώπη, προκειμένου να υπάρξει η αναγκαία τόνωση των δημόσιων επενδύσεων, ενίσχυση των δημόσιων επενδύσεων για την τόνωση της απασχόλησης και την επιστροφή στην ανάπτυξη.

Όπως εξήγησα χθες, για μας αυτή η διαπραγμάτευση είναι κομβική και ιστορικής σημασίας. Ως εκ τούτου θεωρούμε κρίσιμο η χώρα να διαπραγματευτεί και να μην απέχει από αυτή την διαδικασία. Να μην αποφασίσουν για μια ακόμη φορά άλλοι για μας, χωρίς εμάς. Είναι βέβαιο ότι με κυβέρνηση Σαμαρά θα αποφασίσουν οι πιστωτές αυτό που αυτοί θέλουν και οι εταίροι, αυτό που αυτοί νομίζουν καλύτερο, χωρίς η χώρα να διεκδικήσει. Αυτό θα είναι  μια νέα μεγάλη χαμένη ιστορική ευκαιρία για τη χώρα.

Γι’ αυτό το λόγο ζητάμε εκλογές χθες. Γι’ αυτό το λόγο, και κλείνω στο ερώτημά σας, θεωρούμε πως η χώρα πρέπει να προσφύγει το συντομότερο συντεταγμένα στη λαϊκή ετυμηγορία, διότι μόνο με μια κυβέρνηση με νωπή λαϊκή εντολή και έγκριση σε ένα σχέδιο διαπραγμάτευσης με συγκεκριμένους τρόπους, μπορεί να έχει ισχυρή διαπραγματευτική δυναμική σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

 

ΣΠΥΡΙΔΩΝΙΔΗΣ («ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΡΤ»): Κύριε Τσίπρα, 15 μήνες μετά το πραξικόπημα σε βάρος της ΕΡΤ από τη συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου, ένα τμήμα των εργαζομένων, όπως πολύ καλά ξέρετε και  είπατε και στην αρχική σας τοποθέτηση, παραμένουμε στο χώρο εργασίας, δίνουμε ένα αγώνα για την αξιοπρέπειά μας, αλλά παραμένοντας στο χώρο, διαφυλάττουμε την περιουσία της ΕΡΤ που είναι περιουσία του ελληνικού λαού και κανενός Υπουργείου Οικονομικών.

Χθες στην ομιλία σας την οποία το κυβερνητικό μόρφωμα αρνήθηκε να παρουσιάσει, μιλήσατε για νέα ΕΡΤ από μηδενική βάση. Θα ήθελα να μας πείτε τι σημαίνει αυτό ακριβώς και θα ήθελα να το συνδέσω, με την άδειά σας, με κάτι που είχατε πει και από εκεί καταλαβαίνω ότι είναι μεγάλης προτεραιότητας ζήτημα, σε συνέντευξη που είχατε δώσει στη REAL NEWS και στο συνάδελφο Βασίλη Σκουρή, ακριβώς απαντώντας για τις προτεραιότητές σας μετά την κατάργηση των μνημονίων, θέτετε ζήτημα δημοκρατίας παντού από την πρώτη μέρα και θα ήθελα εδώ λίγο να μας διευκρινίσετε, γιατί κι εμείς πιστεύουμε ότι δεν είναι στα καλύτερά της η δημοκρατία.

Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κύριε Σπυριδωνίδη, ό,τι έχουμε δεσμευτεί σε σχέση με την ΕΡΤ, με την πραγματικά δημόσια ανεξάρτητη και πλουραλιστική ελληνική ραδιοφωνία και τηλεόραση που θα ανασυγκροτηθεί, ισχύει.

Έχουμε ήδη επεξεργαστεί ένα σχέδιο και θα το εφαρμόσουμε, θα είναι στις πρώτες προτεραιότητες της νέας κυβέρνησης, ώστε να ανασυγκροτηθεί η ελληνική ραδιοφωνία και τηλεόραση σε μια νέα βάση σε σχέση με αυτό που ίσχυε όλα τα προηγούμενα χρόνια. Δηλαδή δεν θα είναι μια ΕΡΤ που θα ελέγχεται από την κυβέρνηση. Θα ελέγχεται από την κοινωνία, θα ελέγχεται από τους πολίτες, θα ελέγχεται από τον ελληνικό λαό, ο οποίος και θα κρίνει το παραγόμενο προϊόν.

Θα ελέγχεται και σε μεγάλο βαθμό θα διοικείται και από τους ανθρώπους της, θα είναι μια ΕΡΤ στα πρότυπα των μεγάλων διεθνών, ανεξάρτητων ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών οργανισμών. Ταυτόχρονα δεν πρόκειται να αναγνωρίσουμε, ούτε να συμπεριλάβουμε στο σχεδιασμό μας, τις επιλογές που έξω από κάθε λογική νομιμότητας και συνταγματικής έχει κάνει η κυβέρνηση του κ. Σαμαρά συγκροτώντας αρχικά τη Δημόσια Τηλεόραση και μετά τη ΝΕΡΙΤ.

Θέλω να γίνω σαφής ότι σε αυτό το σχεδιασμό τον βασικό πυρήνα των ανθρώπων που αντιστέκονται και επιμένουν στο μετερίζι για την πλουραλιστική ενημέρωση όχι απλά θα τον συνυπολογίσουμε και θα τον εντάξουμε, σε αυτόν τον σχεδιασμό αυτός ο κόσμος θα είναι συμμέτοχος και θα λάβει μέρος της ευθύνης, θα λάβει μέρος στην ευθύνη και στη συναπόφαση.

 

Ν. ΣΒΕΡΚΟΣ («ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ»): Κύριε Πρόεδρε σας επικρίνει σήμερα η κυβέρνηση και μέσα ενημέρωσης για παροχολογία, βάσει των όσων είπατε και χθες εδώ στο Βελλίδειο Μέγαρο.

Άλλοι θεωρούν μάλιστα ότι ακολουθείτε και την πεπατημένη των εν δυνάμει Πρωθυπουργών, των ανθρώπων που διεκδικούν την εξουσία. Σήμερα μάλιστα βλέπουμε και σε άλλα μέσα ενημέρωσης να υπάρχουν διάφορες εκτιμήσεις για το κόστος του προγράμματος το οποίο εξαγγείλατε.

Κατά πρώτον, ισχύουν αυτά τα μεγέθη; Κατά δεύτερον, φοβάστε μήπως δημιουργούνται υπερβολικές προσδοκίες στους πολίτες, μήπως τελικά δεν τηρήσετε αυτά για τα οποία δεσμεύεστε; Ευχαριστώ.

Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κύριε Σβέρκο το άκουσα κι εγώ και το διάβασα κι εγώ και είναι πράγματι προσβλητικό για τον κόσμο που σήμερα υποφέρει κάποιοι να μιλούν για παροχές. Ποιες είναι οι παροχές; Είναι παροχή και μάλιστα παλαιοκομματικού χαρακτήρα να έχουμε έγνοια και σχέδιο ώστε να μην πεθαίνουν της πείνας οι άνθρωποι γύρω μας;

Ώστε να μην έχουμε ανθρώπους που δε θα μπορούν να επιβιώσουν; Είναι παροχή αυτό; Το πρόγραμμα σίτισης είναι παροχή; Το πρόγραμμα για ρεύμα σε αυτούς που πεθαίνουν από την έλλειψη του πιο βασικού αγαθού για την επιβίωση είναι παροχή; Ή μήπως είναι παροχή το να ξεφύγουμε από αυτή τη ζούγκλα, από αυτό το τρελοκομείο του ΕΝΦΙΑ;

Εγώ ξέρετε ότι κυκλοφορώ στο δρόμο κ. Σβέρκο. Με σταματάνε άνθρωποι κάθε ηλικίας, έχει επικρατήσει παράνοια στον κόσμο, δεν έχει να πληρώσει. Είναι παροχή να πεις θα καταργήσουμε αυτό το φόρο και θα τον αντικαταστήσουμε από έναν δίκαιο φόρο μεγάλης ακίνητης περιουσίας;

Ή μήπως είναι παροχή το να σχεδιάσουμε ένα πρόγραμμα ρυθμίσεων που θα ανακουφίσει τον κόσμο, ώστε να μπορέσουμε και κάτι να εισπράξουμε από αυτά τα ανείσπρακτα, τις ανείσπρακτες οφειλές που κάθε μήνα διογκώνονται κατά ένα δισεκατομμύριο ευρώ;  

Ή μήπως είναι παροχή να πάρουμε τα ευρωπαϊκά κονδύλια και να τα οργανώσουμε ώστε να κλείσουν τρύπες, να ενισχύσουμε την απασχόληση με ένα πρόγραμμα απασχόλησης που εν πάση περιπτώσει δεν θα αντιμετωπίσει το τεράστιο ζήτημα της ανεργίας, αλλά θα δώσει μια δυναμική στην ανάπτυξη. Που είναι οι παροχές;

Εμείς δε μοιράσαμε υποσχέσεις κατ΄ αρχάς, καταθέσαμε ένα σχέδιο που έχει μια λογική, αναπτυξιακή λογική. Ας μας πουν και όσοι μας επικρίνουν με ποιο σχέδιο πιστεύουν ότι μπορούμε να αντιμετωπίσουμε αυτή την κρίση, τέσσερα χρόνια τώρα με τη λογική της μείωσης των μισθών, της μείωσης των τιμών, έχουμε βυθιστεί σε μία ύφεση και σε έναν αποπληθωρισμό που είναι παγίδα και ανακυκλώνει την κρίση.

Μας είπαν ότι «θα βγούμε από την κρίση μέσα από μεγάλες ιδιωτικές επενδύσεις». Πού είναι οι μεγάλες ιδιωτικές επενδύσεις; Δεν τις βλέπουμε. Μας είπαν ότι «θα γίνουμε πιο ανταγωνιστικοί με τη μείωση των μισθών». Αλήθεια, υπάρχει κανείς που το πιστεύει σήμερα αυτό; Διάβασα και τον Πρωθυπουργό σήμερα, επιμένει σε αυτό το ιδεολόγημα.

Κύριε Σβέρκο, εμείς χθες δεν διατυπώσαμε το πρόγραμμα που θα θέλαμε, αλλά αυτό που μπορούμε κοστολογημένα, συνυπολογίζοντας τις πραγματικές δυσκολίες που υφίστανται, δημοσιονομικές δυσκολίες, αλλά και τις δυσκολίες που αφορούν την πραγματική οικονομία.

Ξέρω βέβαια ότι ορισμένοι εάν λέγαμε ότι δε χρειάζονται να κατευθυνθούν τα ευρωπαϊκά κονδύλια από το ΕΣΠΑ για προγράμματα για την απασχόληση, αλλά να πάνε όπως έχουν προγραμματιστεί ενδεχομένως σε μεγάλα οδικά έργα, δηλαδή στις τσέπες κάποιων μεγαλοεργολάβων που θα τα σταματήσουν και στη μέση, θα λέγανε ότι αυτό είναι μια πολύ ωραία ιδέα, δε θα μιλάγανε για παροχές τότε, θα μιλάγανε για στοχευμένες επενδύσεις αναπτυξιακές.

Λοιπόν εμείς έχουμε μια διαφορετική συνολικά αντίληψη για το πώς η χώρα μπορεί να βγει από την κρίση: Πρώτα απ΄ όλα με την τόνωση της απασχόλησης, διότι η απασχόληση θα φέρει την ανάπτυξη. Δεύτερον με την ελάφρυνση της μεγάλης πλειοψηφίας των συνανθρώπων μας, των συμπολιτών μας, που βρίσκονται σήμερα σε μία φρενίτιδα φορολογική, με την άρση της καταστολής στην πραγματική οικονομία. Τρίτον, με την εξυγίανση του χρηματοπιστωτικού συστήματος και βεβαίως με μια σειρά από παρεμβάσεις που θα ενισχύουν τη ζήτηση.

Όταν θα δώσουμε τη δυνατότητα να αυξηθεί ο κατώτατος μισθός, τα χρήματα αυτά θα γυρίσουν πίσω στην οικονομία, ούτε ένα ευρώ από αυτά τα χρήματα δε θα αποταμιευθεί, θα δαπανηθούν, θα τονωθεί η ζήτηση, θα ενισχυθούν έτσι οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις και ταυτόχρονα το κράτος θα εισπράξει και θα εισπράξει από το φόρο προστιθέμενης αξίας.

Όταν επιλέγουμε ένα μέτρο πάλι τόνωσης της ζήτησης, όπως το δώρο Χριστουγέννων, που είναι περίπου 500 εκατομμύρια ευρώ το κόστος, έχουμε και έσοδα από αυτό, διότι ταυτόχρονα ξέρουμε την ίδια στιγμή ότι ό,τι πάρει ο χαμηλοσυνταξιούχος, αυτός ο οποίος μοιράζει το υστέρημά του στην οικογένεια, γιατί αυτή είναι η πραγματικότητα, θα το καταναλώσει, θα επιστρέψει στο δημόσιο ταμείο αυτή η κατανάλωση.

Το ίδιο και με τα προγράμματα απασχόλησης. Οι 300 χιλιάδες άνεργοι οι οποίοι θα βρουν δουλειά, θα έχουν εισόδημα που δε θα το αποταμιεύσουν, θα το καταναλώσουν. Ταυτόχρονα θα εξοικονομήσουμε πόρους, διότι δε θα δίνουμε το επίδομα ανεργίας σε αυτούς τους ανθρώπους, θα έχουμε επιστροφή από το φόρο προστιθέμενης αξίας, θα κινηθεί η οικονομία.

Έχουμε λοιπόν μία άλλη λογική, μιλάμε για την ενίσχυση της ζήτησης, την τόνωση της απασχόλησης, που θα φέρει πίσω την πολυπόθητη ανάπτυξη. Η ανάπτυξη δεν μπορεί να έρθει με μαγικό τρόπο, δε θα βρέξει κάποια στιγμή ανάπτυξη.

Εμείς λοιπόν έχουμε ένα πρόγραμμα, δε μιλάμε για παροχές, έχει μία τελείως διαφορετική φιλοσοφία και πραγματικά προκαλώ τους πολιτικούς μας αντιπάλους να μας εξηγήσουν με ποιο διαφορετικό τρόπο πιστεύουν ότι η χώρα μπορεί να βγει από αυτή τη δεινή οικονομική θέση στην οποία βρίσκεται σήμερα.

Σ. ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ («ΡΑΔΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ»): Κύριε Πρόεδρε ας γίνουμε λίγο πιο συγκεκριμένοι, γιατί οι Έλληνες αγωνιούν για το αν ο ΣΥΡΙΖΑ-Κυβέρνηση έχει τις δυνατότητες να καλύψει όσα υπόσχεται σήμερα.

Σε αυτή την πρώτη περίοδο μετά την εκλογική σας νίκη και τη δημιουργία Κυβέρνησης θα χρειαστεί να δανειστείτε; Και τι θα κάνετε με τα χρήματα τα οποία περιμένουμε από το ΔΝΤ στην επόμενη περίοδο, θα τα πάρετε; Ευχαριστώ.

Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κύριε Διαμαντόπουλε, η χθεσινή μου ομιλία είχε μια δομή όχι τυχαία.

Ξεκίνησε αναδεικνύοντας και περιγράφοντας συνοπτικά τη δυσχερή κατάσταση στην ποία βρίσκεται η ελληνική και η ευρωπαϊκή οικονομία, τις νέες δυνατότητες όμως που αναδεικνύονται για τη χώρα στο ευρωπαϊκό πεδίο από τις μικρές μετατοπίσεις και τη συνειδητοποίηση των αδιεξόδων σε ευρωπαϊκό επίπεδο και ακολούθως δώσαμε ιδιαίτερο βάρος στην αξία μιας ουσιαστικής διαπραγμάτευσης σε ευρωπαϊκό επίπεδο ώστε να δοθεί μία λύση κοινωνικά βιώσιμη για το χρέος με την αμοιβαιοποίηση του χρέους, να δοθεί η προοπτική ενός ισχυρού αναπτυξιακού πακέτου για την ανάπτυξη.

Σας λέω λοιπόν ότι κατά τη δική μας λογική και τη δική μας στρατηγική ο δανεισμός δεν είναι λύση, διότι αυτή τη στιγμή η χώρα έχει συσσωρεύσει δάνεια το ένα πάνω στο άλλο, συσσωρεύει δάνεια για να αποπληρώνει τα προηγούμενα, την ίδια στιγμή βυθίζεται στην ύφεση, το ΑΕΠ της συρρικνώνεται, ενώ το δημόσιο χρέος έχει φτάσει να είναι στο 176% του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος, πράγμα που είναι πρωτοφανές βεβαίως για μια χώρα σε περίοδο ειρήνης να έχει απολέσει το 25% του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος και να βυθίζεται στην οικονομική καταστροφή. Συνεπώς για μας η λύση δεν είναι δάνεια πάνω στα παλιά δάνεια.

Βλέπουμε με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον τις εξελίξεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο, αυτά που εμείς λέγαμε πριν από δύο χρόνια σήμερα είναι στο επίκεντρο της συζήτησης. Βλέπουμε με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον να ξεκινάει η συζήτηση ιδίως από χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας και από σοσιαλδημοκράτες πολιτικούς που έχουμε διαφορές πολιτικές σημαντικές, αλλά εν τούτοις έχει σημασία που μιλάνε για την ανάγκη να υπάρξει ένα γενναίο πρόγραμμα δημόσιων επενδύσεων έξω από το Σύμφωνο Σταθερότητας. Αυτές είναι λύσεις που μπορούν να δώσουν μια αναπτυξιακή προοπτική.

Από κει και πέρα εμείς και μιας και ξεκίνησα αναλύοντας τη δομή της παρέμβασής μου χθες, εξηγήσαμε ότι ανεξάρτητα και προτού έχουμε το αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσης σε ευρωπαϊκό επίπεδο έχουμε καταστρώσει και θα υλοποιήσουμε ένα εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης. Αυτό το σχέδιο ανασυγκρότησης δε βασίζεται στη λογική ότι κάποιος θα μας δανείσει λεφτά για να προχωρήσουμε.

 

Μ. ΜΗΤΣΟΠΟΥΛΟΥ («ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ»): Κύριε Πρόεδρε ενδεχομένως να έχει γίνει σποραδικά μια αναφορά, θα ήθελα να μου πείτε με δεδομένο ότι χτες αναφερθήκατε στην κρίση θεσμών, μια διαπίστωση που συμμερίζονται πολλοί εντός και εκτός της χώρας και επικεντρώσατε κυρίως στη διαφθορά, θα ήθελα να μου πείτε ή να μου συνοψίσετε εν πάση περιπτώσει αν υπάρχει κάποιος οδικός χάρτης για τη θεσμική ανασυγκρότηση της χώρας όσον αφορά το κράτος, τη δημόσια διοίκηση, τη λειτουργία της δικαιοσύνης, που έχετε βάλει τις προτεραιότητές σας και σε ποιο βάθος χρόνου περιμένετε ότι θα μπορούσαν να αποδώσουν; Ευχαριστώ.

Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κυρία Μητσοπούλου, έχουμε ασχοληθεί επί μακρόν με τα θέματα που αναφέρατε. Θα συμφωνήσω μαζί σας, το τόνισα και χθες ότι δεν έχουμε μόνο μία οικονομική και κοινωνική κρίση, αλλά και μια κρίση θεσμική και κρίση αξιοπιστίας.

Υπ΄ αυτή την έννοια όταν είπα χθες ότι μοιράσαμε ευθύνη, αυτή την ευθύνη μοιράσαμε, να συμβάλλουμε όλοι μαζί για να αποκατασταθεί αυτό το κλίμα, να συμβάλλουμε όλοι μαζί δείχνοντας συνέπεια στις υποσχέσεις και στις δεσμεύσεις, ταυτόχρονα όμως και όλοι μαζί οι πολίτες να μπουν σε μια άλλη λογική.

Εγώ θα σας μιλήσω για τις συγκεκριμένες θεσμικές τομές και αλλαγές, αλλά θέλω να σας πω ότι καμία θεσμική τομή δεν μπορεί να πετύχει αν αυτοί οι οποίοι θα κληθούν να την υλοποιήσουν δεν την πιστέψουν. Πολλοί πριν από μένα μίλησαν για τον εκσυγχρονισμό του κράτους και δεσμεύτηκαν για την επανίδρυση του. Τίποτα από αυτά δεν έγινε πράξη.

Πολλοί μιλούν για αναγκαίες διαρθρωτικές αλλαγές. Εγώ θα σας πω πρώτος ότι υπάρχουν ενδογενείς αιτίες της κρίσης και αναγκαίες διαρθρωτικές αλλαγές, όχι στην κατεύθυνση που επιχειρεί σήμερα η τρόικα. Έχουμε ένα δημόσιο τομέα ο οποίος πρέπει να γίνει πιο αποτελεσματικός, να υπάρξει αξιοκρατία, να σταματήσει αυτό το πελατειακό κράτος, να σταματήσει αυτή η αθλιότητα που όχι όταν αλλάζουν οι Κυβερνήσεις αλλά όταν φεύγει ένας Υπουργός από ένα Υπουργείο, παίρνει μαζί του κι όλη τη στελεχιακή δομή και τη μετακινεί.

Και βεβαίως και οι ίδιοι οι δημόσιοι λειτουργοί να συνειδητοποιήσουν ότι δεν είναι υπάλληλοι, είναι κοινωνικοί λειτουργοί και χρειάζεται να υπάρχει και η λογοδοσία και ο κοινωνικός έλεγχος και ο απολογισμός της αποδοτικότητας και της παραγωγικότητας της δουλειάς τους και οι ίδιοι πρέπει να μπουν σε μια τέτοια λογική.

Όμως για να μη μακρηγορήσω θα σας πω ότι οι αναγκαίες θεσμικές τομές έχουν να κάνουν κυρίως με αυτό που εμείς ονομάζουμε εμβάθυνση της δημοκρατίας και του κοινωνικού ελέγχου. Μίλησα χθες για πρωτοβουλίες που αφορούν τη δυνατότητα δημοψηφίσματος από τη λαϊκή πρωτοβουλία να παίρνουμε αποφάσεις για κρίσιμα θέματα με δημοκρατικό τρόπο και με πρωτοβουλία των πολιτών όχι μόνο της Κυβέρνησης.

Εδώ στη Θεσσαλονίκη για παράδειγμα είχαμε μια τέτοια πολύ σημαντική πρωτοβουλία, κατά τη διάρκεια των αυτοδιοικητικών εκλογών, που παρά την απαγόρευση και το κυνήγι από την πλευρά του Υπουργείου Εσωτερικών, που απαγόρευσε τις κάλπες έξω από τα εκλογικά τμήματα, εν τούτοις η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών πήγε και ψήφισε σε ένα δημοψήφισμα που αφορούσε το νερό, το δημόσιο αγαθό, με ένα συντριπτικό αποτέλεσμα 98%.

Πρωτοβουλίες που αφορούν την ανάγκη να αποκατασταθεί το αίσθημα του δικαίου στην ελληνική κοινωνία, αυτός ο περιβόητος νόμος για την ευθύνη Υπουργών πρέπει να αλλάξει. Αλλά υπάρχουν και θεσμικές τομές, που απαιτούν συζήτηση για το ίδιο το Σύνταγμα, μια συζήτηση που είναι ώριμο να ξεκινήσει όχι όμως από μία Βουλή η οποία δεν αντιστοιχείται με το λαϊκό αίσθημα.

Σήμερα έχουμε μία σύνθεση κοινοβουλευτική, η οποία βρίσκεται σε απόλυτη δυσαρμονία με τη λαϊκή βούληση, όπως λέει και ορίζει και το πνεύμα του Συντάγματος. Συνεπώς οι μεγάλες συνταγματικές αλλαγές και η συζήτηση γι΄ αυτές θα πρέπει να ξεκινήσει μετά από τη μεγάλη πολιτική αλλαγή και την τομή που θα επέλθει από μια εκλογική αναμέτρηση που θα δώσει συσχετισμούς που θα αντιστοιχίζονται με την πραγματική βούληση του ελληνικού λαού.

 

Μ. ΤΣΙΟΜΠΑΝΟΓΛΟΥ («REAL FM»): Κύριε Πρόεδρε ο Πρωθυπουργός της χώρας, ο κ. Σαμαράς, δηλώνει σήμερα στη Real News: «Η τρομοκρατία του ΣΥΡΙΖΑ για τον Πρόεδρο δεν περνάει» και πως όλα αυτά που λέτε περί εκβιασμού ή και εξαγοράς Βουλευτών είναι άθλια αισχρά και υβριστικά για τους Έλληνες Βουλευτές. Πρώτον θα ήθελα ένα σχόλιό σας για τις δηλώσεις αυτές και δεύτερον θα ήθελα να σας ρωτήσω εάν διαθέτετε στοιχεία για εκβιασμούς και εξαγορές Βουλευτών.

Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κύριε Τσιομπάνογλου εγώ δεν πρόκειται να ασχοληθώ, ούτε να σχολιάσω τις δηλώσεις του κ. Σαμαρά, δε με ενδιαφέρει τι λέει ο κ. Σαμαράς. Με ενδιαφέρει τι κάνει ο κ. Σαμαράς.

Και σε ότι αφορά τον υπαινιγμό σε σχέση με την παρέμβασή μας πριν από μία εβδομάδα, την εξαιρετικά ουσιαστική και κατατοπιστική για μας παρέμβαση που κάναμε στο ΣΔΟΕ, ό,τι είχαμε να πούμε το είπαμε και νομίζω ότι όλοι έχουν κατανοήσει αυτό που είπαμε και οι αρμόδιοι λειτουργοί και οι παράγοντες πολιτικοί και πολιτειακοί, αλλά και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός αν καταλαβαίνω καλά από τη σημερινή του τοποθέτηση.

 

Κ. ΚΕΧΑΓΙΑ («ΤΑ ΝΕΑ»): Καλημέρα κύριε Πρόεδρε, σας άκουσα χτες, σας άκουσα και σήμερα να μιλάτε για «επιθετική διαπραγμάτευση» απέναντι στους δανειστές μας. Θα ήθελα να σας ρωτήσω μέχρι ποιο βαθμό μπορεί να φτάσει αυτή η επιθετική διαπραγμάτευση; Για παράδειγμα αν η κυβέρνηση μέχρι τις αρχές του χρόνου κλείσει κάποια συμφωνία για το χρέος, εσείς θα την τηρήσετε;

Κι επίσης αν έχετε σκεφτεί ότι μπορεί να υπάρξουν και επιθετικές αντιδράσεις στη δική σας επιθετική διαπραγμάτευση, από πλευράς των δανειστών μας, εκτός αν έχετε κάποιες διαβεβαιώσεις και το λέω αυτό γιατί ακούω στελέχη σας να το υπαινίσσονται, από τους Ευρωπαίους αξιωματούχους ότι θα υπάρχει μία πιο ελαστική αν θέλετε αντιμετώπιση σε μία διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Σας ευχαριστώ.

Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κυρία Κεχαγιά, σε σχέση με την επιθετική αντίδραση στην επιθετική διαπραγμάτευση, είναι ένα θέμα το οποίο μας έχει απασχολήσει πάρα πολύ κατά καιρούς.

Θα έπρεπε ίσως να απασχολεί όχι μόνο εμάς, αλλά και τη σημερινή Κυβέρνηση. Για παράδειγμα το ερώτημά σας θα έπρεπε να έχει μια ευρύτερη αναφορά, επιθετική αντίδραση στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ; Μήπως πριν την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ; Μήπως επιθετική αντίδραση στην κυβέρνηση Σαμαρά;

Όμως εγώ θέλω να σας διαβεβαιώσω για ένα πράγμα: Τις θέσεις που διατυπώνουμε εδώ τις διατυπώνουμε σε όλα τα διεθνή φόρα, τις έχω διατυπώσει καθ΄ όλη τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας ως υποψήφιος για την Προεδρία της Commission με το χρίσμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, τις διετύπωσα και κατά τη διάρκεια του περίφημου debate στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, τις διατύπωσα πριν από μία εβδομάδα σε ένα διεθνές φόρουμ στο κόμμα της Ιταλίας, με όλη την ηγεσία αν θέλετε, την πολιτική και οικονομική ηγεσία της Ευρώπης, τις διατύπωσα και στον κ. Ντράγκι.

Κανένας από αυτούς όλους δεν με διέκοψε λέγοντάς μου ότι αυτά που λες οδηγούν τη χώρα σε αδιέξοδο και σας βγάζουν έξω από το ευρωπαϊκό πλαίσιο. Οι προτάσεις και οι θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ πλέον αποτελούν μέρος της ευρωπαϊκής συζήτησης.

Σε ό,τι αφορά δε το θέμα της επικείμενης συμφωνίας για το χρέος, το ερώτημά σας μπορεί και να αντιστραφεί. Με ρωτήσατε αν θα αναγνωρίσουμε εμείς τη συμφωνία. Για να αντιστρέψουμε λίγο το ερώτημα: Αν εσείς ήσασταν στην πλευρά των εταίρων και γνωρίζατε ότι αυτή η κυβέρνηση, η σημερινή κυβέρνηση, δεν έχει λαϊκή στήριξη, είναι μια κυβέρνηση του δεύτερου και του τέταρτου κόμματος με βάση τα αποτελέσματα των ευρωπαϊκών εκλογών και μια κυβέρνηση που φυσιολογικά έχει χρονικό ορίζοντα ζωής έως το Μάρτιο που είναι η προεδρική εκλογή, τι θα επιλέγατε;

Να κάνετε μια συμφωνία με αυτή την κυβέρνηση η οποία έχει περιορισμένο χρόνο ζωής και καμία αξιοπιστία, καμία δυνατότητα να επιμηκύνει το χρόνο της, εντέλει καμία αντιστοίχιση με τη λαϊκή βούληση ή να έρθετε σε μία συμφωνία με μια κυβέρνηση η οποία θα αντιπροσωπεύει την πλειοψηφία του ελληνικού λαού; Είναι ένα ερώτημα νομίζω χρήσιμο για όλους μας.

Μ. ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΣ («TV 100»): Κύριε Πρόεδρε στη χώρα μας οι δαπάνες για την Τοπική Αυτοδιοίκηση είναι 3,2% του ΑΕΠ, δηλαδή οι μικρότερες στην Ευρώπη, όπου ο μέσος όρος είναι 11,5%. Πώς σχεδιάζετε να το αντιμετωπίσετε αυτό και αν δεσμεύεστε για την ανατροπή αυτού του αρνητικού ρεκόρ.

Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κύριε Φωτόπουλε δεν είναι 3,2, είναι 2,7, είναι ακόμα χαμηλότερες. Και πράγματι τα τελευταία χρόνια και ιδίως μετά το θεσμικό πλαίσιο του Καλλικράτη στην Τοπική Αυτοδιοίκηση έχουν περάσει αρμοδιότητες χωρίς πόρους, πράγμα το οποίο όπως καταλαβαίνετε έχει κάνει δυσκολότερη τη ζωή των Δημάρχων, των Περιφερειαρχών κι έχει αποξενώσει αν θέλετε την Αυτοδιοίκηση που είναι ένας κατεξοχήν λαϊκός θεσμός από τους πολίτες.

Εμείς λοιπόν σχεδιάζουμε να αυξήσουμε σημαντικά τους πόρους προς την Αυτοδιοίκηση, προφανώς δεν είναι εύκολο να πάμε άμεσα στον ευρωπαϊκό μέσο όρο, αλλά μπορούμε να πλησιάσουμε τον ευρωπαϊκό μέσο όρο.

Κι αυτό που σχεδιάζουμε είναι να έρθουμε και σε μία συμφωνία με την Τοπική Αυτοδιοίκηση και με τους θεσμικούς εκπροσώπους της Τοπικής Αυτοδιοίκησης ώστε η νέα θεσμική μεταρρύθμιση, το νέο θεσμικό πλαίσιο που θα αντικαταστήσει τον Καλλικράτη να προβλέπει τη δυνατότητα οι Δήμοι και οι Περιφέρειες να παίρνουν απευθείας ένα σημαντικό μέρος των φορολογικών εσόδων.

Με δυο λόγια δηλαδή τα χρήματα αυτά που από τους κεντρικούς αυτοτελείς πόρους αργότερα πηγαίνουν στην Αυτοδιοίκηση, αργότερα, με βάση τις επιλογές του κεντρικού κράτους, της αποκεντρωμένης διοίκησης στην οποία εμείς θα καταργήσουμε, ή του εκάστοτε Υπουργού Εσωτερικών, να πηγαίνουν απευθείας, φυσικά με ένα τρόπο όπου θα εξασφαλίζεται η δίκαιη κατανομή, με ένα Ταμείο Σύγκλισης που θα εξασφαλίζεται η δίκαιη κατανομή, ώστε να μην έχουν μεγαλύτερα έσοδα οι πλούσιοι δήμοι, από δήμους που κατοικούν φτωχά λαϊκά στρώματα.

Θέλουμε να δώσουμε και να δείξουμε εμπιστοσύνη στους αιρετούς θεσμούς. Εμπιστοσύνη στους πολίτες και πιστεύουμε ότι μόνο δίνοντας ευθύνη, μοιράζοντας την ευθύνη στους πολίτες και δείχνοντας εμπιστοσύνη στους πολίτες μπορεί να αλλάξουν και οι συνθήκες της πολιτικής και κοινωνικής ζωής.

Αν ο πολίτης γνωρίζει ότι έχει την ευθύνη για τον Δήμαρχο που εκλέγει και το εάν αυτός θα κάνει χρηστή διαχείριση, θα είναι κατά το κοινώς λεγόμενο απατεώνας ή λαμόγιο, τότε αυτός ο πολίτης θα αισθάνεται την ανάγκη η ψήφος του σε κάθε εκλογική αναμέτρηση, να είναι ψήφος μελετημένη, προσεγμένη.

Και σε τελική ανάλυση εμείς προτιμούμε ένα πολιτικό σύστημα και μια δομή διάρθρωσης διοικητική, όπου η ευθύνη της απόφασης θα βρίσκεται απευθείας στο κύτταρο που είναι η τοπική κοινωνία και όχι ένα πολιτικό σύστημα που απλά θα ψηφίζουμε κάθε τέσσερα χρόνια και για όλα θα αποφασίζει η εκλεγμένη κυβέρνηση και ο εκάστοτε υπουργός ο οποίος θα βρίσκεται στον υπουργικό θώκο για να αποφασίζει.

Βεβαίως όλα αυτά, όπως ξέρετε και όπως και χθες εξήγγειλα, βρίσκονται σε μια διαδικασία διαλόγου. Εμείς ανοίγουμε αυτό το διάλογο, μετά τη χθεσινή παρουσίαση του προγράμματός μας θα προχωρήσουμε σε περιφερειακές συνδιασκέψεις, 13 περιφερειακές συνδιασκέψεις, ούτως ώστε να επικεντρώσουμε σε κάθε περιφέρεια το πρόγραμμά μας και τις λύσεις, να ακούσουμε τους παραγωγικούς φορείς, τους τοπικούς φορείς, την Τοπική Αυτοδιοίκηση.

Θέλω όμως να σας πω ότι πραγματικά εμείς πιστεύουμε στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και θέλουμε να αλλάξουμε το σημερινό καθεστώς της ετεροδιοίκησης.

 

Ν. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ («ΑΥΓΗ»): Καλό μεσημέρι κι από εμένα κ. Πρόεδρε. Θέλω να σας θέσω δυο ζητήματα στα οποία αναφερθήκατε χθες στην ομιλία σας και μας έρχονται από το εξωτερικό. Το πρώτο αφορά τις απειλές που δέχτηκε, όπως είπε η ίδια, η κυρία Λαγκάρντ όταν μίλησε για την ελληνική φοροδιαφυγή.

Και το δεύτερο για τη συζήτηση που έγινε στον ΟΗΕ για το θέμα του χρέους και κατ’ επέκταση βέβαια για τη στάση που κράτησε εκεί η ελληνική κυβέρνηση. Το δικό μου ερώτημα είναι ποια πολιτικά συμπεράσματα έχετε βγάλει για τα δυο αυτά θέματα και εάν προτίθεστε και με ποιο τρόπο, να δώσετε κάποια συνέχεια σε αυτά.

Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Είπα και χθες ότι η δήλωση της κυρίας Λαγκάρντ είναι συγκλονιστική. Ξέρετε δεν είναι λίγο πράγμα. Η κυρία Λαγκάρντ φαντάζομαι ότι ειδικά σε μια συνέντευξη των Financial Times δεν πετάει λόγια του αέρα, η επικεφαλής του ΔΝΤ η οποία είχε δώσει στον Έλληνα Υπουργό Οικονομικών την περίφημη λίστα με τους καταθέτες σε τράπεζες της Ελβετίας, μια λίστα 2.062 περιπτώσεων από τις οποίες έχει περαιωθεί ο έλεγχος μόνο για 25. Αντιλαμβάνεστε τι σημαίνει αυτό μετά από δυο χρόνια. Να βγαίνει δημόσια και να λέει ότι δέχτηκε απειλές για τη ζωή της.

Άρα λοιπόν εδώ βγαίνουν κάποια συμπεράσματα. Να λοιπόν γιατί δεν έχει προχωρήσει αυτός ο έλεγχος. Να λοιπόν γιατί αυτές οι λίστες πηγαίνανε από το ένα συρτάρι υπουργού στο άλλο συρτάρι υπουργού. Ποιο είναι αυτό το λόμπι; Ποια είναι αυτή η μαφία που έχει τη δυνατότητα να κυβερνάει τον τόπο και να απειλεί διεθνείς παράγοντες;

Εγώ κύριε Παπαδημητρίου, το 2012 δέχτηκα παρόμοιες απειλές, όταν μου είπαν έλα να μας βρεις να μας φορολογήσεις. Βέβαια αυτός που είπε έλα να με βρεις να με φορολογήσεις, βρέθηκε στη φυλακή.

Ξέρετε, εγώ έχω απεριόριστη εμπιστοσύνη και στις δυνατότητες των ελεγκτικών μηχανισμών και στην ελληνική δικαιοσύνη. Και θέλω για άλλη μια φορά να επαναλάβω, είναι θέμα δικαιοσύνης, ότι όσοι νομίζουν ότι θα βρίσκονται σε ασυλία και στο απυρόβλητο, όσοι νομίζουν μάλιστα δε ότι μπορεί ενισχύοντας μια κυβέρνηση που καταρρέει να ξεμπερδέψουμε το αίσθημα δικαίου που έχει ο ελληνικός λαός, γελιούνται.

Η ελληνική κοινωνία έχει υποστεί μια τρομακτική καταστροφή, βιώνουμε ένα δράμα εθνικό και δεν μπορεί κάποιοι να συνεχίζουν ανενόχλητοι ως άλλοι σε δύσκολες εποχές, σε περιόδους της κατοχής όπου είχαμε τέτοια φαινόμενα. Δεν μπορεί λοιπόν να συνεχίζουν κάποιοι να κερδίζουν βγάζοντας τα λεφτά τους στο εξωτερικό, βγάζοντας τα λεφτά τους σε offshore εταιρείες, με ενδοομιλικές συναλλαγές.

Βεβαίως εμείς κατανοούμε ότι υπάρχει και μια αντικειμενική δυσκολία. Μια αντικειμενική δυσκολία, διότι υπάρχει και ένα διεθνές πλαίσιο που δίνει κάλυψη σε τέτοιου είδους εταιρείες. Όμως μπορούμε να κάνουμε βήματα.

Κατ’ αρχάς τη λίστα Λαγκάρντ, τη λίστα του Λιχτενστάιν, τη λίστα με τα εμβάσματα στο εξωτερικό, να δούμε ποιες είναι. Να γίνει επιτέλους ένα μητρώο των offshore εταιρειών. Δεν έχει γίνει. Να δούμε ποιες από αυτές τις εταιρείες έχουν ακίνητα και είναι τεράστιος ο αριθμός των ακινήτων στη χώρα, που δεν πληρώνουν ΕΝΦΙΑ ούτε φόρο μεγάλης ακίνητης περιουσίας. Δεν πληρώνουν τίποτα.

Και εν πάση περιπτώσει, αφού προχωρήσουμε μέσα από την ειδική επιτροπή που θα συστήσουμε στο Υπουργείο Οικονομικών για να ελέγξουμε όλα αυτά, να προχωρήσουμε και στην άμεση εκταμίευση πόρων. Και εν πάση περιπτώσει εάν αυτοί δεν θέλουν να πληρώσουν, τότε δεν μπορεί να έχουν περιουσία σε ελληνική γη. Εδώ θα είμαστε πάρα πολύ σκληροί. Δεν πρόκειται να χαριστούμε σε κανένα κύριε Παπαδημητρίου.

Σε σχέση με τον ΟΗΕ. Η στάση της χώρας μας στη συγκεκριμένη Σύνοδο, στη Γενική Συνέλευση, είναι μια στάση προκλητική. Η χώρα μας έχει κάνει δυο αναδιαρθρώσεις τα τελευταία τρία χρόνια. Και ήταν μια συζήτηση που αφορούσε τις υπερχρεωμένες χώρες και τη δυνατότητα να υπάρξει μια στοιχειώδης προστασία της κυριαρχίας, της ακεραιότητας και της ανεξαρτησίας.

Θα περίμενε κανείς ότι η χώρα μας θα πρωτοστατούσε στο κίνημα των χωρών G77 με πρώτη την Κίνα που υποστήριξαν αυτή τη θέση. Αντιθέτως η χώρα μας επέλεξε να απέχει από την ψηφοφορία.

Επίσης ένα ενδιαφέρον με αυτή την ψηφοφορία είναι ότι η Γερμανία βρέθηκε στη μειοψηφία, μαζί με άλλες χώρες που επέλεξαν τη σκληρή στάση της υπεράσπισης των συμφερόντων των κερδοσκοπικών funds.

Σε κάθε περίπτωση όμως αυτή είναι μια στάση που αποδεικνύει ότι η σημερινή κυβέρνηση, όχι μόνο δεν θέλει, όχι  μόνο δεν μπορεί, αλλά επιμένει να ντροπιάζει τους Έλληνες πολίτες και τον ελληνικό λαό σε κρίσιμες ψηφοφορίες σε διεθνή φόρα, σε ψηφοφορίες που παίρνει στάση ενάντια στα εθνικά μας συμφέροντα.  

 

Ε. ΚΑΛΟΓΕΡΟΠΟΥΛΟΥ («ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ»): Κύριε Πρόεδρε, τα όσα ακούσαμε χθες και σήμερα, έχουν τη βάση τους στο αισιόδοξο σενάριο. Δηλαδή στο σενάριο της διαπραγμάτευσης. Θα ήθελα να πάμε λίγο στο απαισιόδοξο σενάριο. Σε αυτό που λέει ότι οι δανειστές οι Ευρωπαίοι δεν δέχονται τη διαπραγμάτευση και μας λένε βρείτε τα μόνοι σας.

Θα ήθελα να μου πείτε έχετε plan b; Και εάν το έχετε επεξεργαστεί, θα ήθελα να μου πείτε τα βασικά σημεία αυτής της εναλλακτικής πρότασης.

Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Πρώτα απ’ όλα θέλω να σας πω ότι αυτό που σας παρουσιάσαμε χθες είναι ένα σχέδιο που δεν αφορά τη διαπραγμάτευση. Σας παρουσιάσαμε ένα εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης και το είπαμε με έμφαση, θα ξεκινήσουμε να το υλοποιούμε προτού και ανεξάρτητα από την έκβαση της διαπραγμάτευσης.

Εσείς μιλώντας για plan b δεν έχω καταλάβει τι εννοείτε. Αν εννοείτε την πιθανότητα να διαλυθεί η ευρωζώνη. Την πιθανότητα δηλαδή να αποφασίσει ένα πρωί η κυρία Μέρκελ ότι αυτό δεν προχωράει άλλο και να επιμείνει σε μια λογική διάλυσης, να πάει κόντρα στις επιλογές του κ. Ντράγκι και να πυροβολήσουν τα πόδια τους, κόβοντας τη χρηματοδότηση των τραπεζών, διαλύοντας το ευρωπαϊκό χρηματοπιστωτικό σύστημα, κάνοντάς τα όλα μαντάρα στην Ευρώπη. Αν αυτό εννοείτε plan b, τότε πρέπει να σας πω ότι αυτό είναι ένα σενάριο το οποίο φυσικά οφείλουμε να το έχουμε μελετήσει, το έχουμε μελετήσει, κάθε κυβέρνηση οφείλει να το μελετά, κατά την άποψή μας. Και η σημερινή ελληνική κυβέρνηση και οι άλλες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, αλλά είναι ένα σενάριο το οποίο είναι εξαιρετικά δυσμενές για όλη την Ευρώπη, για την παγκόσμια οικονομία θα σας έλεγα εγώ.

Διότι βρισκόμαστε σε μια ιδιαίτερη στιγμή για την παγκόσμια οικονομία. Όπου η κρίση χρέους, ο αποπληθωρισμός και η στασιμότητα, η στασιμότητα που θα μετεξελιχθεί ενδεχομένως και σε ύφεση εάν ο αποπληθωρισμός συνεχιστεί σε ευρωπαϊκό επίπεδο, εγκυμονεί κινδύνους για εξαγωγή της ύφεσης στην παγκόσμια οικονομία. Ιδίως μετά το τέλος των επεκτατικών δημοσιονομικών προγραμμάτων στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού.

Και βεβαίως των δυσκολιών που υπάρχουν συνολικά στην παγκόσμια οικονομία εξαιτίας και της αστάθειας των πολέμων. Αντιλαμβάνεστε λοιπόν ότι εμείς εδώ ερχόμαστε να δώσουμε ένα σχέδιο ρεαλιστικό προοπτικής, απαντά στη σημερινή διαμόρφωση συσχετισμών στην Ευρώπη.

Δεν ερχόμαστε εδώ για να σας πούμε τι θα γίνει εάν επέλθει ο κατακλυσμός του Νώε, ή εάν γίνουν πράξη οι προφητείες του Ιωάννη. Ερχόμαστε εδώ να σας δώσουμε ένα σχέδιο που θα έχει μια ρεαλιστική προοπτική. Το σχέδιό μας αυτό το διατυπώνουμε, επαναλαμβάνω, σε όλα τα διεθνή φόρα. Το διατύπωσα στον κ. Ντράγκι όταν τον συνάντησα.

Η μονότονη απάντηση της ελληνικής κυβέρνησης που επιλέγει να είναι ουραγός της πολιτικής της κυρίας Μέρκελ στην Ευρώπη, ότι αυτή η στάση και η θέση, η επιθετική αντίδραση θα οδηγήσει σε επιθετική αντίδραση τους εταίρους και σε έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ, είναι ένα επιχείρημα το οποίο θα έλεγα ότι αφορά το χθες, δεν αφορά το σήμερα. Όπως το έλεγε και μια διαφήμιση, last year.

Σήμερα βρισκόμαστε σε μια άλλη περίοδο. Σε μια άλλη φάση σε ευρωπαϊκό πλαίσιο και αυτού του είδους οι κινδυνολογίες του μπαμπούλα που θα μας εκδιώξει εάν δεν κάτσουμε φρόνιμα να πεθάνουμε αργά - αργά και ήσυχα, να αργοπεθαίνουμε ως χώρα και ως λαός, αυτές οι κινδυνολογίες δεν είναι ούτε για τα μικρά παιδιά προκειμένου να τρώνε το φαγητό τους. Δεν πιστεύω πια ότι ο ελληνικός λαός  έχει να φοβηθεί τίποτα από τέτοιου είδους κινδυνολογίες και τρομολαγνικές επιχειρηματολογίες.

 

Χ. ΤΣΙΓΟΥΡΗΣ («MEGA»): Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να σας ρωτήσω εάν υπάρξει μια κυβέρνηση της αριστεράς με Πρωθυπουργό εσάς, αν αποκλείετε το ενδεχόμενο ο επόμενος Πρόεδρος της Δημοκρατίας να είναι πρόσωπο πολιτικό προερχόμενο από τον κεντροδεξιό χώρο;

Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Για μας το θέμα της εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας δεν έχει να κάνει τόσο με το πρόσωπο. Όπως γνωρίζετε, το σύνταγμα προβλέπει την ευρεία συναίνεση, ώστε να μπορεί να έχει κύρος ο θεσμός. Άρα λοιπόν για μας το θέμα της Προεδρικής Εκλογής, έχει κυρίως να κάνει με το μείζον θέμα της συνέχειας ή μη μιας πολιτικής που βρίσκεται σε πλήρη αντιδιαστολή με το λαϊκό αίσθημα. Σε πλήρη δυσαρμονία με το λαϊκό αίσθημα.

Άλλωστε πρέπει να σας πω ότι ο κ. Σαμαράς δεν θέλει να βγάλει Πρόεδρο Δημοκρατίας. Δεν τον ενδιαφέρει το πρόσωπο. Ο κ. Σαμαράς θέλει να κρατηθεί παρά το γεγονός ότι η μεγάλη πλειοψηφία του λαού μας απορρίπτει την πολιτική του και την κυβέρνησή του, να κρατηθεί γαντζωμένος στην καρέκλα της εξουσίας, προκειμένου να συνεχίσει να υλοποιεί ένα καταστροφικό για λαό πρόγραμμα.

Για μένα λοιπόν δεν έχει καμία σημασία να μιλάμε για πρόσωπα. Εμείς θεωρούμε ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα εκλεγεί από την επόμενη Βουλή. Από μια Βουλή που θα έχει διαμορφωθεί με βάση τους σημερινούς συσχετισμούς και έτσι πρέπει και αυτό το πρόσωπο, το οποίο στην ώρα του θα προταθεί, θα πρέπει να συγκεντρώνει και θα συγκεντρώνει την ευρύτατη δυνατή συναίνεση, πρωτίστως λαϊκή και κοινωνική, ακολούθως και πολιτική.

 

ΚΟΛΛΑΤΟΣ («ΘΕΣΣΑΛΙΑ T.V.»): Κύριε Πρόεδρε, όλες οι μελέτες του Ινστιτούτου γης ΓΣΕΕ, του ΙΝΕ ΓΣΕΕ, αλλά και οικονομολόγων που ασχολούνται με τα εργασιακά, θεωρούν ότι ακόμη πιο μεγάλο πρόβλημα και βραδυφλεγής βόμβα από το χρέος, είναι το συνταξιοδοτικό ασφαλιστικό, το οποίο ανοίγει αυτό το διάστημα και επίσης, για να μην πούμε νούμερα και τρομάξει και ο κόσμος που μας βλέπει σε όλη τη χώρα, ότι είναι μερικές εκατοντάδες δις που λείπουν από τα ασφαλιστικά ταμεία μέχρι το 2040.

Ο ΟΑΕΔ εν τω μεταξύ, ξέρετε ότι λόγω της κρίσης έχει επιδεινωθεί το πρόβλημα, το αναφέρατε και εσείς, στέλνει συνεχώς κατασχετήρια ραβασάκια στους εμπόρους, στους βιοτέχνες που δεν τακτοποιούν τις οφειλές τους και έχουμε και εκεί ένα μεγάλο θέμα.

Η κυβέρνηση περίπου λέει ότι κατώτατη εγγυημένη σύνταξη μετά από λίγο καιρό θα είναι τα 350 ευρώ. Εσείς λέτε 751 κατώτατος μισθός. Υπάρχει μια μεγάλη εδώ διαφορά. Το έχετε κοστολογήσει αυτό για να έχουμε μια τέτοια ανάλογη σύνταξη; Με δεδομένο ότι στη σημερινή πραγματικότητα, νομίζω ότι το αναγνωρίζουμε όλοι, επί της ουσίας από τη σύνταξη του παππού σε πάρα πολλές περιπτώσεις ζει όλη η άνεργη οικογένεια του γιου. Ευχαριστώ.

Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κατ’ αρχάς θέλω να συμφωνήσω μαζί σας, ότι το θέμα το οποίο θίγετε είναι εξαιρετικά σοβαρό. Και ενδεχομένως είναι η συζήτηση γύρω από μια νέα μεγάλη κρίση, μετά την κρίση του δημόσιου χρέους, που θα απασχολήσει την ελληνική κοινωνία και το πολιτικό σύστημα και τις επόμενες κυβερνήσεις.

Διότι οι αναλογιστικές μελέτες δείχνουν ότι το πρόβλημα που είχε εντοπιστεί και πριν το μνημόνιο και πριν τη λαίλαπα αυτή, πριν το 2009, έλεγε ότι το πρόβλημα θα μας έρθει μετά το 2020, σήμερα μετά από τέσσερα χρόνια καταστροφικής πολιτικής, εσωτερικής υποτίμησης, που μειώνοντας μισθούς και οδηγώντας χιλιάδες συμπολίτες στην ανεργία, έχει μειώσει δραματικά τις ασφαλιστικές εισφορές, ενδεχομένως να έρθει το 2016.

Άρα λοιπόν εμείς εδώ δεν αιθεροβατούμε. Γνωρίζουμε ότι εκεί που θα είναι το πεδίο σταθερό, είναι σαν να περπατάς πάνω στον πάγο και να σπάσει ο πάγος και να πέσεις στο κενό. Γι’ αυτό και χθες είπαμε ότι το πρώτο που πρέπει να κάνουμε είναι να δούμε ό,τι πόρους έχουμε, να τους προσανατολίσουμε στην απασχόληση, πώς θα βρούμε τη δυνατότητα να υπάρξει μια εισροή εισφορών στα ασφαλιστικά ταμεία.

Μιλήσαμε για τις αναγκαίες ρυθμίσεις ώστε να ξεκινήσει μια ροή προς τα ασφαλιστικά ταμεία και κυρίως μιλήσαμε για την ανάγκη εξεύρεσης νέων πόρων και έτσι είπαμε ότι πρέπει να αξιοποιηθεί η δημόσια περιουσία, όχι να ξεπουληθεί, όχι να εκποιηθεί μέσα από το ΤΑΙΠΕΔ.

Βεβαίως σας ομολογώ πως θεωρούμε ότι πρέπει να ξεκινήσει ένας ουσιαστικός εθνικός διάλογος πάνω στο ζήτημα αυτό και εμείς είμαστε έτοιμοι να καταθέσουμε τις θέσεις και τις προτάσεις μας στο διάλογο πρώτα και κύρια με τους εργαζόμενους τα ασφαλιστικά ταμεία. Ένα διάλογο όμως που πρέπει να έχει ένα προσανατολισμό, σε τι κοινωνία θέλουμε να ζούμε. Σε μια κοινωνία που δεν θα έχει καμία πρόνοια για το μέλλον; Σε μια κοινωνία ζούγκλα; Σε μια κοινωνία όπου οι απόμαχοι της ζωής θα πρέπει αν έχουν την οικονομική δυνατότητα εξασφαλίσει, να έχουν μια περίθαλψη, εάν δεν έχουν να πετιούνται στο δρόμο; Αυτή τη συζήτηση πρέπει να κάνουμε. Τι μοντέλο κοινωνικό θέλουμε.

 

Ε. ΜΠΑΡΜΠΑΤΣΗ («ΑLPHA»): Κύριε Πρόεδρε, λίγο πριν τις ευρωεκλογές το μήνυμα ήταν στις 25 ψηφίζουμε στις 26 φεύγουμε. Τώρα ο στόχος για ανατροπή της κυβέρνησης μετατίθεται για σχεδόν ένα χρόνο αργότερα με αφορμή την προεδρική εκλογή.

Τι θα σημάνει πολιτικά για εσάς εάν και αυτή τη φορά η προσδοκία για να φύγει αυτή η κυβέρνηση δεν επιβεβαιωθεί και συγκεντρωθούν οι απαιτούμενοι 180 βουλευτές, θα πείτε ότι η κυβέρνηση είναι γαντζωμένη στην εξουσία ή ότι εσείς δεν έχετε καταφέρει να πείσετε ότι η χώρα πρέπει να πάει σε εκλογές; Κάτι με το οποίο δεν συμφωνεί η πλειονότητα της κοινής γνώμης, όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις;

Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Το εάν συμφωνεί ή όχι η πλειονότητα της κοινής γνώμης, αφήστε το να το δούμε. Διότι η μόνη σαφής ένδειξη που έχουμε για την εκλογική συμπεριφορά ήταν οι εκλογές σε εθνική κλίμακα, που αφορούσαν βέβαια την ευρωπαϊκή εκλογή, που έδωσαν όμως συγκεκριμένα αποτελέσματα. Τα δυο κόμματα που κυβερνούν, δεν άθροισαν παραπάνω από το 30%.

Αλλά εγώ δεν θέλω να ασχοληθώ με το επιχείρημα αυτό. Θέλω να απαντήσω στην ουσία του ερωτήματός σας που είναι πράγματι ουσιαστικό ερώτημα. Εμείς επιλέγουμε τον δημοκρατικό δρόμο για μια πολιτική ανατροπή που είναι  αναγκαία. Δεν επιλέγουμε ούτε την έφοδο στα ανάκτορα, ούτε την εξ εφόδου κατάληψη της εξουσίας.

Εμείς επιλέγουμε τον δημοκρατικό δρόμο και εξαντλούμε κάθε δυνατότητα και κάθε περιθώριο, είτε μέσα από την εκλογική διαδικασία, είτε μέσα από τα συνταγματικώς προβλεπόμενα όρια, να υπάρξει ανατροπή αυτής της κυβέρνησης για να αποκατασταθεί η σταθερότητα. Διότι πολιτική σταθερότητα σημαίνει η κυβέρνηση που κυβερνά, να βρίσκεται σε αρμόνια με τη λαϊκή βούληση και λαϊκή επιθυμία. Η κυβέρνηση που κυβερνά να μην είναι αυτή η οποία άλλα έταξε και άλλα έπραξε μετά την εκλογή της.

Εάν εσείς πιστεύετε ότι υπάρχει κάποιος άλλος τρόπος τον οποίο εξαντλούμε, να μας το πείτε. Θέλω όμως σε αυτό το σημείο να κάνω και μια επισήμανση η οποία είναι σημαντική. Οι πολιτικές εξελίξεις πάντοτε είναι  σε συνάρτηση και με την κοινωνική δυναμική. Με αυτή την έννοια νομίζω ότι πρέπει να συμφωνήσουμε όλοι πως δεν αρκεί κανείς να δυσανασχετεί. Πρέπει να αναλάβουμε όλοι τις ευθύνες μας και ο ΣΥΡΙΖΑ τις δικές του και κάθε Έλληνας πολίτης, ο ελληνικός λαός, οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, τις δικές τους ευθύνες. Όλοι να αναλάβουμε τις ευθύνες μας.

Εμείς καταθέτουμε ένα υλοποιήσιμο ρεαλιστικό πρόγραμμα, το καταθέτουμε όμως σήμερα που είναι 14 Σεπτέμβρη του 2014. Στην επόμενη ΔΕΘ εάν έχει περάσει ένας ακόμη χρόνος και μένει αυτή η κυβέρνηση η οποία υλοποιεί τις επιθυμίες άλλων και όχι του ελληνικού λαού, μπορεί αυτά που σας είπα χθες που είναι αυτά που μπορούμε και όχι αυτά που θέλουμε, τότε να μην μπορούμε αυτά και να μπορούμε λιγότερα.

Βεβαίως πρέπει να σας πω ότι ο ελληνικός λαός βρέθηκε στις επάλξεις με κινητοποιήσεις πολύ μαζικές, κρατάει ψηλά μια μεγάλη μερίδα εργαζομένων τη σημαία του αγώνα και της διεκδίκησης. Θεωρούμε ότι αυτοί οι αγώνες, αυτές οι αντιστάσεις, το επόμενο διάστημα θα πρέπει να διευρυνθούν σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε πόλη, σε κάθε χωριό, ώστε να μην γίνεται η αγανάκτηση κατάρα, ή αντιπολιτική συμπεριφορά.

Η αγανάκτηση και η οργή πρέπει να οδηγηθεί σε ένα δρόμο πολιτικής αγωνιστικής λαϊκής κινητοποίησης και διεκδίκησης. Και αυτό το δρόμο εμείς επιλέγουμε, παράλληλα βεβαίως με τις όποιες προσπάθειες κάνουμε και πιστεύω ότι εξαντλούμε κάθε δυνατότητα, μέσα στο Κοινοβούλιο, μέσα από τη δημοκρατική διαδικασία, μέσα βεβαίως απ’ όλα όσα ορίζει το συνταγματικό θεσμικό πλαίσιο.

Μην ξεχνάτε όμως ότι το ακροτελεύτιο άρθρο του Συντάγματος λέει ότι η εφαρμογή του εναπόκειται στον πατριωτισμό των Ελλήνων.

 

Α. ΚΩΒΑΙΟΣ («ΒΗΜΑ»): Κύριε Πρόεδρε, η ερώτηση που θέλω να σας κάνω είναι η εξής: τα εθνικά θέματα, η εθνική εξωτερική πολιτική, αποτελεί για σας ένα πεδίο δύναμης ή ενδεχόμενης συναίνεσης ή συνεννόησης με την κυβέρνηση; Και πιο συγκεκριμένα, όσο παραμένετε στην αντιπολίτευση και τεθεί ένα ζήτημα, ανοίξει κάποιο ζήτημα μακεδονικό, κυπριακό, ελληνοτουρκικά, οριοθέτηση θαλάσσιων ζωνών, θα ήσασταν διατεθειμένος να καθίσετε στο ίδιο τραπέζι με την κυβέρνηση;

Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Ξέρετε υπάρχουν θεσμοί γι’ αυτό το λόγο, για την αναγκαία συνεννόηση των πολιτικών δυνάμεων και την αναγκαία προσπάθεια επίτευξης ενός είδους συναίνεσης πάνω στα εθνικά θέματα.

Αυτοί οι θεσμοί δε λειτουργούν όχι με ευθύνη της Αντιπολίτευσης σήμερα, υπάρχει το Εθνικό Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής, που δε λειτουργεί ουσιαστικά. Κρίσιμα θέματα τα χειρίζεται ο σημερινός Υπουργός Εξωτερικών και Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης, μαζί με τον κ. Σαμαρά, χωρίς καν να ενημερώνουν το Ελληνικό Κοινοβούλιο. Ποια ήταν η ενημέρωση που είχαμε για τη στάση της χώρας στη Σύνοδο του ΟΗΕ;

Ποια ήταν η ενημέρωση που είχαμε όταν ως προεδρεύουσα χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης συμφώνησε η Ελλάδα με τις κυρώσεις στη Ρωσία, που μας οδήγησαν και μας εντάσσουν κι εμάς σε ένα αδιέξοδο οικονομικό πόλεμο, που είχε τεράστιες επιπτώσεις στους Έλληνες παραγωγούς και αγρότες στο ροδάκινο και αύριο μπορεί να έχει τεράστιες επιπτώσεις γιατί συνεχίζεται αυτή η σύγκρουση και σε θέματα που αφορούν τον πυρήνα της οικονομίας, όπως η ενέργεια.

Προφανώς κι εμείς είμαστε μια δύναμη που θέλει το διάλογο και τη συνεννόηση, ιδίως σε τόσο σημαντικά θέματα όπως η εξωτερική πολιτική. Καταθέτουμε τις προτάσεις μας, έχουμε πλήρη διαφωνία, αλλά ξέρετε, συνήθως την ευθύνη της συνεννόησης την έχει αυτός που έχει το μαχαίρι και το πεπόνι, αυτός που ασκεί πολιτική.

Και βέβαια, μου δίνετε την ευκαιρία να σας πω ότι στη στάση του κ. Βενιζέλου το τελευταίο διάστημα εγώ σηκώνω τα χέρια ψηλά. Ήταν ο άνθρωπος ο οποίος πριν αποφασίσει ο Ομπάμα ότι δεν πρέπει να βομβαρδίσει τη Συρία έβγαινε και εξήγγειλε το βομβαρδισμό, ήταν ο άνθρωπος ο οποίος έτρεξε να αναγνωρίσει την Κυβέρνηση με τη συμμετοχή νεοναζί στην Ουκρανία.

Εν πάση περιπτώσει, τα θέματα της εξωτερικής πολιτικής είναι κρίσιμα, στο ερώτημά σας απαντώ ότι ναι χρειάζεται συνεννόηση των πολιτικών κομμάτων κι εμείς με τις θέσεις μας, με τις αξίες μας, είμαστε ανοιχτοί σε αυτή τη συνεννόηση.

 

Α. ΚΑΒΒΑΔΙΑ («STAR»): Κύριε Πρόεδρε λένε πολλοί ότι «η στροφή ενός ολοένα συντηρητικοποιούμενου κοινού προς το ΣΥΡΙΖΑ όσο κι αν τον ευνοεί και τον φέρει ενδεχομένως στην εξουσία δεν είναι προϊόν μιας ώριμης ριζοσπαστικοποίησης, αλλά γίνεται κατά κύριο λόγο λόγω της υπερφορολόγησης.

Για να το πούμε απλά, δεν έγιναν ξαφνικά αριστεροί όσοι στρέφονται προς το ΣΥΡΙΖΑ, αλλά υπό το σοκ παραδείγματος χάρη του ΕΝΦΙΑ στρέφονται προς αυτόν που υπόσχεται να τον καταργήσει. Αυτό σας τρομάζει ως προς την προοπτική να χαθούν σταδιακά τα φυσιογνωμικά χαρακτηριστικά του κόμματός σας;

Και θέλω να συνδυάσω την ερώτηση αυτή και με την κριτική που δέχεστε για τα ταξίδια σας τόσο στο εσωτερικό, όσο και στο εξωτερικό, καθώς πολλοί σας κατηγορούν ότι «στην προσπάθειά σας να γίνετε Πρωθυπουργός μεταλλάσσεστε ακουσίως ή εκουσίως σε συστημικό παίκτη». Τις τους απαντάτε; Ευχαριστώ.

Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κυρία Καββαδία, πρέπει να σας πω ότι στο τέλος όταν θα κάνει κανείς τον απολογισμό, το βράδυ των εκλογών και δει τους ψήφους, δε θα τους μετρήσει να δει ποιοι από αυτούς είναι αριστεροί, ποιοι είναι κεντρώοι, ποιοι είναι δεξιοί.

Εμείς απευθυνόμαστε στο σύνολο του ελληνικού λαού και έχουμε πλήρη επίγνωση ότι δεν έγινε ξαφνικά η μεγάλη πλειοψηφία που σήμερα περιστρέφεται γύρω από το ΣΥΡΙΖΑ, είτε ψηφίζει ή σκέφτεται να ψηφίσει, γιατί διεκδικούμε ποσοστά που θα οδηγήσουν σε κοινοβουλευτική πλειοψηφία τον ΣΥΡΙΖΑ με τους συμμάχους του.

Κατανοούμε βεβαίως ότι όλος αυτός ο κόσμος δεν έγινε ξαφνικά κόσμος που έχει ενστερνιστεί τις ιδέες ή τις απόψεις της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, όμως ξέρετε κάτι, οι ιδέες και οι απόψεις της Ριζοσπαστικής Αριστεράς έχουν γίνει ηγεμονικές, αυτό να δείτε κι έχει μια αξία αυτό.

Διότι δεν καταγγέλλουμε μόνο τα κακώς κείμενα, προτείνουμε λύσεις, λύσεις ρεαλιστικές, λύσεις ανατρεπτικές, η εποχή μας χρειάζεται ανατρεπτικές λύσεις, ο μόνος ρεαλισμός είπα χθες είναι η ανατροπή, δεν υπάρχει άλλος ρεαλισμός εδώ που βρισκόμαστε κι αυτό έχει μια μεγάλη αξία από μόνο του.

Όμως θέλω να σας απαντήσω σε σχέση με το δεύτερο σκέλος του ερωτήματός σας. Κοιτάξτε, εμείς έχουμε πλήρη επίγνωση ότι προκειμένου να βρούμε μια λύση κοινωνικά βιώσιμη για τον ελληνικό λαό, πρέπει να συγκρουστούμε στην Ευρώπη, πρέπει να διεκδικήσουμε έναν άλλο ρόλο για την Ελλάδα στο παγκόσμιο στο διεθνές και στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι.

Ταυτόχρονα γνωρίζουμε κι ότι η ιστορία της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι μία ιστορία συγκρούσεων και συμβιβασμών, πρώτα όμως πρέπει να συγκρουσθείς για να φτάσεις σε έναν βιώσιμο συμβιβασμό, σε μια βιώσιμη λύση αποδεκτή. Και σε αυτή την πορεία έχουμε τις κόκκινες γραμμές μας, οι κόκκινες γραμμές μας έχουν να κάνουν με το αξιακό μας περιεχόμενο, με τις αξίες μας, με τις θέσεις μας.

Από κει και πέρα θέλω να σας πω ότι θα πρέπει και οι αντίπαλοί μας να επιλέξουν για τι θα μας κατηγορούν. Δεν μπορεί να μας κατηγορούν ταυτόχρονα για το ότι είμαστε τρομοκράτες, είμαστε αυτοί οι οποίοι θέλουμε να διαλύσουμε την Ευρώπη, είμαστε αυτοί που θέλουμε να διαλύσουμε το ΝΑΤΟ, να φύγουμε να διώξουμε τη χώρα από το παγκόσμιο γίγνεσθαι, αλλά ταυτόχρονα ότι είμαστε και οι συμβιβασμένοι, είμαστε αυτοί οι οποίοι τα έχουμε πλακάκια με τη διεθνή ελίτ, είμαστε αυτοί οι οποίοι τα έχουμε βρει με τη διεθνή κερδοσκοπία.

Δε γίνεται να είμαστε και τα δυο ταυτόχρονα κα Καββαδία. Πρέπει να επιλέξουν αυτοί οι οποίοι μας κατηγορούν για τι θέλουν να μας κατηγορούν. Σε ό,τι μας αφορά και σε ό,τι με αφορά, είμαι εξαιρετικά περήφανος που ότι λέω μέσα το λέω και έξω. Είμαι εξαιρετικά περήφανος και τυχερός αν θέλετε που είχα τη δυνατότητα ως εκπρόσωπος μιας μεγάλης μερίδας ενός λαού που πλήττεται και μιας γενιάς που βρίσκεται στο περιθώριο, μιας νέας γενιάς.

Η συντριπτική πλειοψηφία των συνομήλικών μου επιστημόνων είναι στο εξωτερικό κα Καββαδία, δεν μπορούν να ζήσουν σε αυτή τη χώρα. Είχα την ευκαιρία να τους εκπροσωπήσω σε ευρωπαϊκό επίπεδο και να πω αλήθειες στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κατά τη διάρκεια της προεκλογικής συζήτησης για την εκλογή Προέδρου της Commission και είμαι εξαιρετικά περήφανος που έχω την τιμή να εκπροσωπώ όχι μόνον ένα διακριτό ρεύμα στην Ελλάδα, αλλά και ένα διακριτό ρεύμα στην Ευρώπη, το οποίο αναγνωρίζεται σήμερα από τους πολιτικούς μας αντιπάλους στην Ευρώπη.

Υπ΄ αυτή την έννοια θέλω να σας πω πως ήδη έχουμε πετύχει πολλά κι έχουμε πίστη και αυτοπεποίθηση ότι μπορούμε ακόμα περισσότερα αν ο ελληνικός λαός πιστέψει στη δύναμη που ο ίδιος έχει, ο ίδιος κρατά μέσα του.

 

Α. ΤΣΙΜΟΥ («ΒΕΡΓΙΝΑ TV»): Καλησπέρα κι από μένα κύριε Πρόεδρε. Πολλοί υποστηρίζουν ότι η εκάστοτε πολιτική ηγεσία και γενικότερα για να γίνει κάποιος Πρωθυπουργός θα πρέπει να έχει καλές σχέσεις με την εκκλησία. Η επίσκεψή σας στο Άγιο Όρος τι σηματοδοτεί κι αν σηματοδοτεί κάτι τέτοιο; Κι επίσης τι απαντάτε στον Πρωθυπουργό ο οποίος από την ομιλία του στη ΔΕΘ δήλωσε πως «ούτε το Άγιο Όρος δε σας σώζει»; Ευχαριστώ.

Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Θεωρώ λογικό στην κατάσταση που βρίσκεται ο Πρωθυπουργός να αναζητά την επίκληση της θείας σωτηρίας, εγώ όμως δε βρέθηκα στο Άγιο Όρος για να κοροϊδέψω ούτε να παραπλανήσω κανέναν.

Μίλησα ειλικρινά, δεν προσποιήθηκα κάτι και αναγνώρισα τη μεγάλη ιστορική και πολιτισμική αξία του Όρους, αναγνώρισα τη μεγάλη θεσμική και πολιτισμική αξία ενός πυλώνα της ορθοδοξίας που είναι το Όρος, σε αυτό που σημαίνει Ελλάδα και ελληνισμός και αυτή η αναγνώριση ήταν ειλικρινής αναγνώριση, δεν προσποιήθηκα, δεν έταξα, δεν αξιοποίησα όπως άλλοι αξιοποιούν για επικοινωνιακούς λόγους τα βαθύτερα προσωπικά τους πιστεύω, δεν είμαι τέτοιου επιπέδου Πολιτικός.

Ως εκ τούτου πρέπει να σας πω ότι η σχέση μας με την εκκλησία είναι μια σχέση ειλικρινής, πράγμα το οποίο πιστεύω ότι μπορεί να μας οδηγήσει σε ουσιαστικά αποτελέσματα για τον αναγκαίο εξορθολογισμό των σχέσεων κράτους-εκκλησίας, που θα είναι ευνοϊκός και για το κράτος προκειμένου να είναι ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος, αλλά και για την ίδια την εκκλησία ώστε να επιτελέσει με καλύτερους όρους τον σημαντικότατο κοινωνικό ρόλο που έχει.

 

Θ. ΣΙΧΛΕΤΙΔΗΣ («ΣΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ»): Χθες ολοκληρώνοντας την παρουσίαση των τεσσάρων αξόνων του σχεδίου ανασυγκρότησης είπατε ότι «αυτά μπορούμε να κάνουμε, θα θέλαμε και άλλα».

Και θα ήθελα να σας ρωτήσω γιατί οι προηγούμενες κυβερνήσεις δεν μπόρεσαν να πάρουν μέτρα για τη στήριξη των μικρομεσαίων, δεν μπόρεσαν να ασκήσουν πολιτικές οι οποίες θα προκαλέσουν θετικό σοκ στα ποσοστά της ανεργίας μειώνοντάς τα απότομα και αφήσανε την ανεργία να εξελίσσεται;

Γιατί οι προηγούμενες κυβερνήσεις ακόμα και πριν το μνημόνιο δεν περιορίσανε τη φοροδιαφυγή, δε βάλανε μηχανήματα εισροών-εκροών στα πρατήρια βενζίνης ώστε να αντιμετωπιστεί το λαθρεμπόριο καυσίμων; Γιατί αυτοί δεν μπορέσανε και γιατί θα μπορέσετε εσείς; Ευχαριστώ.

Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κύριε Σιχλετίδη το ερώτημά σας έχει δύο σκέλη, το ένα σκέλος αφορά τη στρατηγική, το άλλο σκέλος αφορά αν θέλετε το πώς πρακτικά οι κυβερνήσεις που πέρασαν το τελευταίο διάστημα έχουν επιδείξει μία εκλεκτική προτίμηση στο να προστατεύουν συγκεκριμένες οικονομικές κατηγορίες πολιτών.

Εγώ δεν ισχυρίζομαι κ. Σιχλετίδη, κάτι που με κατηγορούν μάλιστα και κάποιοι ανοήτως από τα αριστερά, ότι θα χτυπήσω το χέρι στο τραπέζι, ότι θα με δουν και θα με φοβηθούν, ότι είμαι ικανότερος από το Σαμαρά. Εμείς λέμε ότι εμείς έχουμε ένα σχέδιο και μια στρατηγική η οποία είναι μελετημένη και μπορεί να οδηγήσει σε μία προοπτική.

Δεν ισχυριζόμαστε λοιπόν ότι εμείς είμαστε καλύτεροι, ισχυριζόμαστε ότι η στρατηγική μας είναι μία στρατηγική η οποία έχει δικαιωθεί από τις εξελίξεις, για τι είπαμε για την κρίση στην Ευρώπη, έχουμε δικαιωθεί γι αυτά που είπαμε κι ότι σήμερα αναγνωρίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ ως η δύναμη εκείνη στην Ευρώπη που μπορεί να αποτελέσει την αιχμή του δόρατος για μια αναγκαία αλλαγή πολιτικής σε όλη την Ευρώπη.

Ο κ. Σαμαράς και οι προηγούμενες Κυβερνήσεις προφανώς και θα ήθελαν, εγώ θυμάμαι μάλιστα τον κ. Σαμαρά να κάνει τα Ζάππεια Ι, Ζάππεια ΙΙ, Ζάππεια ΙΙΙ και να λέει πράγματα τα οποία ήταν τότε σε μια τελείως διαφορετική πολιτική, από αυτά τα οποία υλοποίησε.

Προφανώς όμως ο κ. Σαμαράς, για να βρεθεί στη θέση του Πρωθυπουργού, έκανε κάποια συμφωνία στις Κάννες, το ξεχάσατε αυτό κ. Σιχλετίδη; Υπό την αιγίδα τότε του σημερινού Προέδρου της Commission, μια συμφωνία ανάμεσα στον Γιούνκερ, στο Σαμαρά, στο Μπαρόζο και στο Βενιζέλο. Έγινε μια συμφωνία εκεί, ώστε να γίνει Πρωθυπουργός ο Σαμαράς και να συνεχιστεί αυτή η πολιτική πέρα και έξω από το δημοκρατικό πλαίσιο, το συνταγματικά προβλεπόμενο.

Αυτή η συμφωνία προφανώς είχε και κάποιες δεσμεύσεις από την πλευρά του, έτσι ξέχασε και το Ζάππειο Ι και το Ζάππειο ΙΙ και το Ζάππειο ΙΙΙ και όλα όσα έλεγε προεκλογικά, τα ορθά λέω εγώ, τα κεϋνσιανά που έλεγε προεκλογικά, για τη ζήτηση, για το πώς θα βγούμε από την κρίση. Τα ξέχασε όλα, γιατί η αξία της εξουσίας μάλλον είναι πολύ πιο σημαντικότερη από την αξία που έχει η καταστροφή η κοινωνική για μεγάλο μέρος των συμπολιτών μας.

Τώρα σε ό,τι αφορά το θέμα της φοροδιαφυγής και τα πολύ πρακτικά και συγκεκριμένα τα οποία ανέφερα και δεν εφήρμοσαν οι προηγούμενες Κυβερνήσεις, εδώ είναι φανερό ότι υπάρχει έλλειμμα πολιτικής βούλησης. Τι άλλο να πει κανείς, όταν βρισκόμαστε σήμερα δυο χρόνια μετά τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης και ακόμα δίνεται παράταση 24 μηνών για να μπουν συστήματα εισροών-εκροών στις δεξαμενές καυσίμων και στα πρατήρια, τόσο δύσκολο είναι να γίνει αυτό;

Τόσο δύσκολο είναι να μπουν συστήματα εκροών-εισροών, όπως υπάρχουν σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες; Για ποιο λόγο δεν μπαίνουν; Για ποιο λόγο δε γίνεται έλεγχος στις τελωνειακές πύλες εισόδου στη χώρα μας με σύγχρονα μηχανήματα, για να αντιμετωπιστεί το λαθρεμπόριο;

Για ποιο λόγο δεν προχωράνε οι έλεγχοι στις λίστες; Για το λόγο του ότι υπάρχει μια μαφία, ένα λόμπι, που απειλεί ακόμα και τη Λαγκάρντ με τη ζωή της και η οποία φαίνεται επιβάλλει τα δικά της συγκεκριμένα συμφέροντα, το λόμπι αυτό είναι ισχυρό, απαιτεί από τις Κυβερνήσεις να μην προχωρήσουν στα αυτονόητα.

Λοιπόν το λόμπι αυτό θα τελειώσει με μια Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.

 

Β. ΒΕΓΓΙΡΗ («ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ»): Καλησπέρα κ. Πρόεδρε. Όσον αφορά τη διαγραφή του χρέους, που λέτε ότι θα διεκδικήσετε, μας είπατε ότι στο διάστημα αυτό της διαπραγμάτευσης η Ελλάδα δε θα δανειστεί εκ νέου. Στο ίδιο αυτό διάστημα η Ελλάδα θα ξεπληρώνει τις ήδη υπάρχουσες δανειακές υποχρεώσεις;

Και όσον αφορά τα φορολογικά εξαγγείλατε χθες επαναφορά αφορολογήτου ορίου στα 12 χιλιάδες ευρώ, κατάργηση του ΕΝΦΙΑ με παράλληλη αναπροσαρμογή προς τα κάτω των αντικειμενικών αξιών, δε θυμάμαι όμως να ακούσαμε κάτι για τους φορολογικούς συντελεστές σε ότι αφορά και τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις και θα ήθελα λίγο να επιμείνετε στο θέμα των επιχειρήσεων που εδώ και χρόνια ζητάνε το 15%.

Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Σε ό,τι αφορά το πρώτο σκέλος εμείς θα πάμε σε μια διαπραγμάτευση προκειμένου να γίνει κοινωνικά βιώσιμο το χρέος.

Δεν υπάρχει ιστορικό προηγούμενο στη σύγχρονη οικονομική ιστορία μιας χώρας με δημόσιο χρέος δύο φορές το ΑΕΠ της, ιδιωτικό χρέος μία φορά το ΑΕΠ της και η υποχρέωση να πληρώνει 10 δις κατ΄ έτος σε τόκους 4,5% του ΑΕΠ πλεόνασμα για να ξεχρεώνει δηλαδή τους τόκους να μπορεί να είναι βιώσιμη, να βγει στην ανάπτυξη, να ορθοποδήσει.

Άρα λοιπόν αυτό που με ρωτάτε είναι το αντικείμενο της διαπραγμάτευσης, αυτό είναι το αντικείμενο της διαπραγμάτευσης, αυτό καθ΄ αυτό είναι το αντικείμενο της διαπραγμάτευσης κι αν θέλετε αυτά είναι και τα δικά μας όπλα στη διαπραγμάτευση, οι κόκκινες γραμμές μας. Αλλά αυτό είναι το θέμα κι αυτό το θέμα δεν αφορά μόνο εμάς, αφορά και άλλες χώρες.

Ήμουνα την προηγούμενη εβδομάδα στην Ιταλία. Το ξέρετε ότι η Ιταλία υποχρεούται από το Σύμφωνο Σταθερότητας, το Δημοσιονομικό Σύμφωνο να δίνει 5% πλεόνασμα ετησίως για την αποπληρωμή, διότι πρέπει σύμφωνα με αυτό το παράλογο τον κορσέ τον στενό τον ζουρλομανδύα που λέω εγώ όταν βρίσκομαι εκτός, να απομειώνει κατ΄ έτος το ένα εικοστό του χρέους για να φτάσει στα δεδομένα που ορίζει η Συνθήκη του Μάαστριχ.

5% πλεόνασμα για το χρέος και το είχαν αυτό προϋπολογίσει στην Ιταλία με δεδομένο ότι θα είχαν φέτος πληθωρισμό 1,1%, με μείον 0,9 όμως με αποπληθωρισμό που είναι η πραγματική τιμή σήμερα δεν αρκεί το 5%, πρέπει να έχουν 7% πλεόνασμα.

Λοιπόν ο κύκλος δεν τετραγωνίζεται, να το συνειδητοποιήσουμε, δεν τετραγωνίζεται ο κύκλος. Αν έχει ανακαλύψει κάποιος πώς τετραγωνίζεται ο κύκλος να μας το πει, δε βγαίνουν αυτά τα μεγέθη. Η ευρωπαϊκή περιφέρεια δεν μπορεί να οδηγηθεί σε μία λογική εξαΰλωσης και λεηλασίας.

Αυτή τη φωνή σε όλη την Ευρώπη διακηρύσσουμε, αυτή η φωνή βρίσκει ακροατήριο και βρίσκουμε συμμαχίες και γι΄ αυτό πιστεύουμε ότι θα πετύχουμε πολύ περισσότερα από όσο κάποιοι νομίζουν σε αυτή την ισχυρή διαπραγμάτευση με μια προϋπόθεση, να έχουμε την ισχυρή στήριξη του λαού μας.

Γι΄ αυτό μοιράσαμε και ευθύνες χθες. Πράγματι με 26% ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να μην τα καταφέρει κι αν είναι πρώτο κόμμα. Χρειάζεται συμπόρευση δυνάμεων, είμαστε ανοιχτοί σε αυτή τη συμπόρευση, αλλά και μεγάλη πλειοψηφία και κοινωνική συναίνεση σε αυτό το σχέδιο.

Το δεύτερο σκέλος του ερωτήματός σας αφορά τους συντελεστές φορολογικούς στις επιχειρήσεις. Για τα νοικοκυριά μίλησα επαρκώς χθες και για τα φυσικά πρόσωπα. Για τις επιχειρήσεις ξέρετε εμείς χθες παρουσιάσαμε μια σειρά από ρυθμίσεις που μπορεί να δώσουν μία πνοή και προοπτική στις επιχειρήσεις, μία δυνατότητα ανακούφισης ανάσας και επιβίωσης.

Γιατί αυτή τη στιγμή δεν ξέρω αν έχουμε όλοι πλήρη εικόνα του τι γίνεται γύρω μας, βεβαιώνονται χρέη και πρόστιμα και κυρώσεις για ένα χρέος το οποίο είναι και αμφίβολο αν είναι πλασματικό για μια παράβαση η οποία είναι και αμφίβολο αν είναι πλασματική ή πραγματική, κυρώσεις οχτώ φορές πάνω, δέκα φορές πάνω και δεν έχουν τη δυνατότητα οι επιχειρήσεις και κλείνουν.  

Άρα γι΄ αυτό εμείς χθες είπαμε 84 δόσεις-ρυθμίσεις, να δούμε ποιες από αυτές τις κυρώσεις είναι πραγματικές, ποιες δεν είναι πραγματικές και είπαμε και κάτι πολύ έτσι αν θέλετε ριψοκίνδυνο, που δεν το έπιασε κανένας σας, ότι από αυτά τα 68 δις εμείς τα 20 θα υπολογίσουμε ως πραγματικά και θα πάμε σε ρυθμίσεις 7ετίας σε 84 δόσεις, για να λειτουργήσουν οι επιχειρήσεις αυτές, να παράξουν και να εισπράξει και το κράτος.

Όταν όμως μια επιχείρηση έχει κέρδος εμείς δε συμφωνούμε να φορολογείται με 15%. Το σημερινό ύψος είναι ένα ύψος λογικό, όταν κάποιος έχει κέρδος πρέπει να φορολογείται. Εμείς δεν είμαστε με τη λογική ότι η φορολογία είναι κάτι το οποίο είναι περιττό, η υπερφορολόγηση είναι και η λαίλαπα η φορολογική είναι αθλιότητα.

Το κέρδος πρέπει να φορολογείται, αν δεν φορολογείται το κέρδος δε θα μπορεί να έχει έσοδα το δημόσιο ταμείο κι άρα δε θα μπορούμε να έχουμε δημόσια υγεία, δε θα μπορούμε να έχουμε νοσοκομεία, δε θα μπορούμε να έχουμε σχολεία.

Σε όλη την Ευρώπη η αντίστιξη και σε όλο τον κόσμο και στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής ανάμεσα στην Αριστερά και τη Δεξιά είναι ακριβώς αυτή, η Αριστερά λέει δίκαιη κατανομή των φορολογικών βαρών, ο πλούτος και το κέρδος να φορολογείται οι μικροί και οι μεσαίοι ανάλογα με αυτά που μπορούν να δώσουν και να μην υπερφορολογούνται αυτοί οι μικροί και οι μεσαίοι.

Για να έχει το κράτος έσοδα, δια να τα διανείμει για τη στήριξη, την κοινωνική προστασία, για να υπάρχει κοινωνικό κράτος που δυστυχώς στη χώρα μας δεν υπάρχει σε αντίθεση με χώρες της Ευρώπης που μεταπολεμικά έχουν φτιάξει ένα ισχυρό κοινωνικό κράτος.

 

Α. ΑΝΤΖΟΛΕΤΟΣ («ΣΚΑΙ»): Κύριε Πρόεδρε έβγαλε χτες το βράδυ αργά η κα Βούλτεψη μία πολύ σκληρή ανακοίνωση σχετικά με τις εξαγγελίες σας, τόνισε πως «εκτοξευτήκατε στον αστερισμό του τζάμπα», σας χαρακτήρισε «μάγο, πως ιδρύσατε τράπεζες, χαρίσατε ρεύμα».

Δεν ξέρω αν θέλετε να σχολιάσετε αυτή τη δήλωση, δεδομένου του γεγονότος ότι πολλές φορές οι ανακοινώσεις των Γραφείων Τύπου και του δικού σας κόμματος και της Νέας Δημοκρατίας κινούνται σε πολύ υψηλούς τόνους.

Εγώ θα ήθελα να σας ρωτήσω για ένα μέτρο το οποίο εξαγγείλατε χτες, που αφορά πάρα πολύ κόσμο, τον ΕΝΦΙΑ. Θα περίμενε κανείς χτες να αναφέρετε το όριο πάνω από το οποίο ένα ακίνητο θεωρείται μεγάλη ακίνητη περιουσία, είστε σήμερα σε θέση να το κάνετε αυτό; Ευχαριστώ.

Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Καλά που διατυπώσατε και δεύτερο ερώτημα κ. Αντζολέτο, διότι θα μένατε άπραγος, δεν έχω κανένα λόγο να σχολιάσω όσα λέει η κα Βούλτεψη.

Σε ό,τι αφορά το ερώτημά σας για τον ΕΝΦΙΑ, μάλλον όχι για τον ΕΝΦΙΑ, για το φόρο μεγάλης ακίνητης περιουσίας, διότι είπαμε ότι ο ΕΝΦΙΑ είναι ένας φόρος παράλογος, δεν διορθώνεται, καταργείται.

Είπαμε κάτι χθες, προσέξτε το αυτό που είπαμε: Ότι εμείς δε θα φορολογήσουμε κανέναν με πλασματικές αξίες, κανέναν, είναι άδικο αυτό. Δεν μπορεί κάποιος να έχει ένα διαμέρισμα που κάποτε μπορεί να είχε 100 ευρώ και τώρα έχει 50 και να τον φορολογούμε με αυτό που κάποτε είχε, η εμπορική του αξία σήμερα είναι 50 και με αυτή την αξία πρέπει να φορολογηθεί.

Και πιστεύουμε ότι πρέπει πολύ γρήγορα, εμείς αυτό θα επιδιώξουμε, να υπάρξει προσαρμογή στις πραγματικές αξίες, ώστε η φορολόγηση των πολιτών να είναι δίκαιη. Γι΄ αυτό το λόγο και αποφύγαμε χθες να δώσουμε ένα συγκεκριμένο νούμερο, εξηγήσαμε όμως τη λογική του φόρου μεγάλης ακίνητης περιουσίας:

Δε θα αφορά τη συντριπτική πλειοψηφία της πρώτης κατοικίας, βεβαίως περιπτώσεις μεγάλης πολυτέλειας και μεγάλου πλούτου, όπως εάν έχετε στην πρώτη σας κατοικία δύο πισίνες και 18 δωμάτια μάλλον θα έχετε και τη δυνατότητα να πληρώσετε κάτι, έτσι δεν είναι; Η λογική μας δεν είναι να απαλλάξουμε τους πλούσιους από φόρους, αλλά να απαλλάξουμε τον μικρό και τον μεσαίο.

Και βεβαίως, μιλήσαμε και για προοδευτική φορολόγηση, να σας δώσω και μία τάξη μεγέθους από τα 3,6 περίπου δις που δε θα εισπράξουν, υπολογίζουν να εισπράξουν από τον ΕΝΦΙΑ, εμείς από την κατάργησή του και την επαναφορά σε ένα καθεστώς φόρου μεγάλης ακίνητης περιουσίας και φόρου μεταβίβασης αθροιστικά, πιστεύουμε ότι θα έχουμε μία απώλεια τουλάχιστον 2 δισεκατομμυρίων ευρώ και την καταγράφουμε την κοστολογούμε στο πρόγραμμά μας, για να έχετε μια τάξη μεγέθους δηλαδή του τι ακριβώς προβλέπεται από το πρόγραμμά μας.

Και θα σας πω και κάτι, εγώ μιλώντας καθημερινά με τους ανθρώπους έξω συνειδητοποιώ το εξής: Οι άνθρωποι αυτοί λένε, αν μου έλεγαν βρε αδερφέ βάλε ένα φόρο τον οποίο να μπορείς να τον πληρώσεις, να μη σε καταστρέφει, αλλά αυτός να πηγαίνει και κάπου, να έχει μια ανταποδοτικότητα, με προθυμία θα τον πλήρωνε.

Οι Έλληνες πολίτες έχουν φιλότιμο, συνειδητοποιούν σε ποια κατάσταση βρισκόμαστε, αλλά εδώ βρισκόμαστε σε μια εξωφρενική λογική από την πλευρά των κυβερνώντων. Τι λένε; Πόσα μας λείπουν; Τόσα μας λείπουν, 3,6 δις είπε ο κ. Στουρνάρας και ο κ. Χαρδούβελης, ρίξτα. Όμως αυτό οδηγεί σε έναν παραλογισμό, πρώτα απ΄ όλα διότι ουκ αν λάβεις παρά του μη έχοντος. Πως θα πληρώσει κάποιος που δεν έχει; Πως θα πληρώσει;

Η συντριπτική πλειοψηφία που σήμερα στενάζει, δεν έχει να πληρώσει και θα δούμε ποια θα είναι τα αποτελέσματα αυτής της λογικής υπερφορολόγησης, θα δούμε τι θα μπει, αν θα μπει στο ταμείο από αυτή την υπερβολή.

 

Λ. ΣΑΒΒΑΙΔΗΣ («TV ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΣΕΡΡΩΝ»): Κύριε Πρόεδρε, αυτό το διάστημα τα εργοστάσια της ελληνικής βιομηχανίας ζάχαρης σε Σέρρες και Ορεστιάδα θα έπρεπε να παράγουν ζάχαρη.

Την απόφαση για αναστολή της λειτουργίας τους οι τευτλοκαλλιεργητές τη μεταφράζουν ως λουκέτο και είναι αποφασισμένοι τουλάχιστον οι Σερραίοι τευτλοκαλλιεργητές να εγκαταλείψουν την καλλιέργεια. Τα προηγούμενα χρόνια χάσαμε και τη δυναμική καλλιέργεια της βιομηχανικής ντομάτας, καθώς έκλεισαν οι μεταποιητικές μονάδες.

Μπορείτε να δεσμευτείτε πως αν γίνει κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ τα δύο εργοστάσια της ελληνικής βιομηχανίας ζάχαρης θα πάρουν και πάλι μπροστά οι μηχανές τους;

Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κύριε Σαββαϊδη, ξέρετε έχω βρεθεί και στο Πλατύ της Ημαθίας και στην Ορεστιάδα, ξέρω πολύ καλά το θέμα και στις Σέρρες και ξέρω πολύ καλά και ποια παιχνίδια έχουν παιχτεί. Και έχουν φτάσει στο σημείο μια χώρα που κάποτε εξήγαγε ζάχαρη σε όλα τα Βαλκάνια, σήμερα να εισάγουμε ζάχαρη.

Αυτή είναι η λογική της αποεπένδυσης, η λογική της αποβιομηχάνισης, η λογική του ξεπουλήματος. Εμείς έχουμε δεσμευτεί απέναντι στους εργαζόμενους, ότι θα κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν προκειμένου η χώρα να αποκτήσει ξανά στο πλαίσιο της παραγωγικής ανασυγκρότησης αγροτική βιομηχανία. Μεταποιητική. Και τα εργοστάσια ζάχαρης για μας είναι μία περίπτωση από τις πολλές, όπου η χώρα θα μπορούσε να έχει και επάρκεια και εξαγωγική δυναμική.

Όπως καλά ξέρετε, το θέμα αυτό είναι συνδεδεμένο και με τις τράπεζες, άπτεται δηλαδή και της συνολικότερης συζήτησης με το πώς σήμερα οι συστημικές τράπεζες με τις διοικήσεις τους λειτουργούν προς όφελος της οικονομίας και παρέχουν ρευστότητα στις αναπτυξιακές δραστηριότητες ή όχι. Συνεπώς η απάντησή μου είναι  ναι, αποτελεί προτεραιότητα η οποία όμως υλοποίησή της θα συναρτηθεί από την υλοποίηση του συνολικού μας σχεδίου για το δημόσιο έλεγχο τραπεζικού συστήματος και για την έναρξη των διαδικασιών της παραγωγικής ανασυγκρότησης.

 

Ν. ΗΛΙΑΔΗΣ («MΑΚΕΔΟΝΙΑ»): Κύριε Πρόεδρε, πριν από λίγες ημέρες, εδώ από τη ΔΕΘ, τόσο ο Πρωθυπουργός, όσο και ο Αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, δήλωσαν ξεκάθαρα ότι εντός του προσεχούς διαστήματος θα ολοκληρωθεί η εν εξελίξει διαδικασία ιδιωτικοποίησης του Οργανισμού Λιμένος Θεσσαλονίκης.

Γνωρίζουμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ διαφωνεί με την ιδιωτικοποίηση του λιμανιού. Σε περίπτωση που αναλάβετε την διακυβέρνηση εάν θα ακυρώσετε αυτή την ιδιωτικοποίηση. Θα πράξετε το ίδιο και σε άλλες ανάλογες ιδιωτικοποιήσεις οι οποίες επίκεινται όπως της ΔΕΗ, ή έχουν ήδη γίνει όπως του ΟΠΑΠ;

Και τέλος επιτρέψτε μου και κάτι για την ΕΥΑΘ, μια και είμαστε στη Θεσσαλονίκη. Μετά τη διαφαινόμενη ματαίωση του εγχειρήματος ιδιωτικοποίησης της ΕΥΑΘ φαίνεται ότι η κυβέρνηση μελετά το ενδεχόμενο συγχώνευσης με την ΕΥΔΑΠ. Θα σας έβρισκε σύμφωνο κάτι τέτοιο; Ευχαριστώ.

Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Η κυβέρνηση υπέστη μια πολύ μεγάλη ήττα στο θέμα της ΕΥΑΘ. Η ήττα της έχει να κάνει με τη μεγάλη κινητοποίηση του λαού της Θεσσαλονίκης, μεγάλη συμμετοχή στο δημοψήφισμα. Ένα συντριπτικό όχι στην ιδιωτικοποίηση του δημόσιου αγαθού που είναι το νερό. Πλέον διαμορφώνεται ένα μεγάλο κίνημα πανελλαδικό για την προστασία των δημόσιων αγαθών, είτε αυτό έχει να κάνει με το νερό, είτε έχει να κάνει με την ενέργεια, είτε έχει να κάνει με το δημόσιο χώρο και τους αιγιαλούς.

Πρέπει να σας πω ότι εκπλαγήκαμε θετικά από τη μεγάλη ανταπόκριση των κοινωνικών φορέων και πολιτικών συλλογικοτήτων στις προσκλήσεις για συμπόρευση στα δυο μεγάλα θέματα της καλοκαιρινής περιόδου, της ΔΕΗ όπου η κυβέρνηση με ένα ακόμη κοινοβουλευτικό πραξικόπημα προσπάθησε να αποφύγει τη συζήτηση σε σχέση με το αίτημα πέραν των 120 βουλευτών για δημοψήφισμα για το θέμα της ΔΕΗ.

Την ίδια μεγάλη ανταπόκριση είχαμε ιδίως και από τις τοπικές κοινωνίες για το θέμα των αιγιαλών. Για το θέμα του νερού έχουν ήδη κινητοποιηθεί οι τοπικές κοινωνίες και νομίζω ότι το αποτέλεσμα, το αποτέλεσμα αυτό και σε συνδυασμό με τη στάση του ΣτΕ είναι μια μεγάλη νίκη για τους πολίτες, όχι μόνο της Θεσσαλονίκης.

Ψάχνουν να βρούνε τρόπους. Είναι βέβαιο όμως ότι αυτούς τους τρόπους, όσους τρόπους και να βρούνε, η λαϊκή βούληση θα είναι  απέναντί τους. Και όταν είναι απέναντί τους η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού όποιες δυνατότητες ψάχνουν να βρουν για να ξεφύγουν, δεν πρόκειται να τα καταφέρουν.

Εμείς δεν συμφωνούμε καθόλου με αυτή τη συγχώνευση και πιστεύουμε ότι η ιδιωτικοποίηση του νερού δεν θα προχωρήσει στην πατρίδα μας.

Σε ό,τι αφορά το πρώτο σας ερώτημα. Εμείς θα επανεξετάσουμε κάθε σύμβαση και θα την επανεξετάσουμε όχι εμείς, η ελληνική Βουλή με κριτήριο το δημόσιο συμφέρον. Κάθε σύμβαση η οποία βρίσκεται σε σύγκρουση με το δημόσιο συμφέρον δεν θα διστάσουμε να την ακυρώσουμε. Σε κάθε περίπτωση όμως αυτό που σας λέμε είναι το εξής: η ιστορία της ΔΕΗ, η υπόθεση της ΔΕΗ είναι εν εξελίξει. Μπορεί να ψηφίστηκε ένας νόμος, αλλά από την ψήφιση μέχρι την υλοποίηση έχει πολύ μεγάλη απόσταση.

Θεωρούμε ότι δεν θα υλοποιηθεί το σχέδιο, στρατηγικής σημασίας για τη χώρα, εκποίησης ενός μεγάλου μέρους της δημόσιας επιχείρησης ηλεκτρισμού, το σχέδιο για τη λεγόμενη μικρή ΔΕΗ. Και πιστεύουμε ότι αυτό δεν θα υλοποιηθεί όχι μόνο γιατί θα είναι σύντομος ο χρόνος των πολιτικών εξελίξεων και δεν θα προλάβει να υλοποιηθεί, αλλά κυρίως διότι έχει ήδη δημιουργηθεί ένα πλειοψηφικό μπλοκ δυνάμεων που αφορά και την Τοπική Αυτοδιοίκησης και τους τοπικούς φορείς και τους εργαζόμενους και τους πολίτες που θα αποτρέψει αυτή την προοπτική.

Είμαι εξαιρετικά αισιόδοξος γι’ αυτό.

 

Ν. ΡΟΥΜΠΟΣ («ΑΠΕ»): Κύριε Πρόεδρε, εάν πάνε τα πράγματα όπως τα θέλετε εσείς και πάρετε εντολή σχηματισμού κυβέρνησης, έχετε μέσα σας φτιάξει το κυβερνητικό σχήμα εάν θα είναι μεγάλο, μικρό, εάν θα καταργήσετε ή θα ιδρύσετε νέα υπουργεία; Ποια θα είναι αυτά; ποιος θα είναι ο Υπουργός Οικονομικών για παράδειγμα; Εξωτερικών; Άμυνας; Είναι εδώ μαζί μας, ή θα είναι έκπληξη;

Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κύριε Ρούμπο, θέτετε υποψηφιότητα για κάποια θέση;

Εμείς έχουμε διατυπώσει και συλλογικά επεξεργαστεί μια στάση αρχής, που αφορά ένα ευέλικτο κράτος, μια ευέλικτη και αποτελεσματική δημόσια διοίκηση και άρα μια ευέλικτη και αποτελεσματική δημόσια διοίκηση πρέπει να έχει  ένα ευέλικτο, αποτελεσματικό κυβερνητικό σχήμα. Από εκεί ξεκινάει.

Βρισκόμαστε σε μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Ως εκ τούτου το επόμενο κυβερνητικό σχήμα θα πρέπει να χειριστεί αυτή την έκτακτη ανάγκη. Άρα η μορφή του σχήματος αυτού θα είναι τέτοια ώστε να μπορεί να ανταποκριθεί σε αυτές τις έκτακτες περιστάσεις.

Αυτό το έκτρωμα των πενήντα τόσων υπουργών και υφυπουργών χωρίς αρμοδιότητες και αναπληρωτών υπουργών για να καλύψουν τις ανάγκες των συσχετισμών ανάμεσα στα κόμματα, εφευρίσκουν θέσεις χωρίς καμία αξία και με μόνο κόστος για τον ελληνικό λαό, θα τελειώσει.

Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ όμως και σε αυτό θέλω να επιμείνω, η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και των συμμάχων του, θα είναι μια κυβέρνηση όλων των Ελλήνων. Ως εκ τούτου κ. Ρούμπο δεν ξέρω εάν θέλετε υποψηφιότητα για το κυβερνητικό σχήμα, αλλά σίγουρα εκπλήξεις θα υπάρχουν.

 

Σ. ΤΖΙΜΑΣ («ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ»): Κύριε Πρόεδρε, πριν από λίγες μέρες και ενώ το ευρύτερο περιφερειακό περιβάλλον από την Ουκρανία έως το Ιράκ, τη Συρία και τη Λωρίδα της Γάζας φλέγεται και στην άλλη πλευρά του Αιγαίου υπάρχει  πάντα το απρόβλεπτο που χαρακτηρίζει την πολιτική της Τουρκίας, ο υπεύθυνος του τομέα άμυνας του κόμματός σας, ο κ. Δρίτσας, ήγειρε στη δημόσια συζήτηση θέμα αναγκαιότητας συμμετοχής της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ, προκαλώντας σφοδρές αντιδράσεις τόσο από την κυβέρνηση, όσο και από άλλες πλευρές.

Θέλω να σας ρωτήσω εάν κατά τον ΣΥΡΙΖΑ, το ΝΑΤΟ είναι  μια αμυντική συμμαχία στην οποία πρέπει να αισθανόμαστε ασφαλείς ή ένας ιμπεριαλιστικός, επιθετικός, πολεμικός μηχανισμός, μικροσυμμαχία ίσως κατά κάποιες από τις συνιστώσες από την οποία είναι στα σχέδιά σας να αποσύρετε τη χώρα.

Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Εμείς δεν αλλάζουμε θέσεις σαν τα πουκάμισα. Η εκτίμησή μας ήταν και παραμένει ότι στις νέες διεθνείς ισορροπίες ενός πολυπολικού κόσμου, ο σχηματισμός αυτός ο στρατιωτικός σχηματισμός που αφορά μια παρελθούσα εποχή, την εποχή του ψυχρού πολέμου, δεν έχει λόγο ύπαρξης.

Πρέπει να υπάρξουν νέοι θεσμοί που θα αναλάβουν το ρόλο της εποπτείας, της σταθερότητας, της ασφάλειας και της διεθνούς ειρήνης. Δείτε για παράδειγμα πώς χειρίστηκε το ΝΑΤΟ κρίσιμες υποθέσεις για την παγκόσμια ειρήνη, όπως τον πόλεμο στο Αφγανιστάν, στη Λιβύη, στη Συρία.

Θέλω να σας πω ότι η θέση αρχής, η αξιακή μας θέση δεν αλλάζει. Σε ό,τι αφορά δε τις τρέχουσες εξελίξεις, πιστεύω ότι αυτές δεν πρέπει να διαχειριστούν από το ΝΑΤΟ, αλλά από τον Οργανισμό για την Ασφάλεια και τη συνεργασία στην Ευρώπη, από τον ΟΑΣΕ.

Από εκεί κι πέρα το ποιος προσπαθεί με έναν επικοινωνιακό και κουτοπόνηρο τρόπο να ανοίξει ζητήματα αφήστε το. Δεν το άνοιξε ο Δρίτσας. Το επικοινωνιακό επιτελείο της κυβέρνησης για να καλύψει τις δικές του αστοχίες και την δική του αδράνεια στο θέμα της εξωτερικής πολιτικής, διότι την ίδια στιγμή που τεράστια θέματα που αφορούν την ασφάλεια και τη σταθερότητα στην ευρύτερη περιοχή ανοίγουν, η θέση και η στάση μας στα διεθνή φόρα και στο ΝΑΤΟ που η χώρα συμμετέχει, είναι η θέση και η στάση που ακολουθείται από το δόγμα ό,τι πούνε οι ισχυροί.

Είμαστε η τελευταία τρύπα του ζουρνά. Δεν μας δίνει κανένας σημασία. Εμείς λοιπόν λέμε οι θέσεις μας παραμένουν, δεν αποτελεί προτεραιότητά μας στις σημερινές συνθήκες της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης, της ευρύτερης αποσταθεροποίησης η έξοδος της Ελλάδας από το ΝΑΤΟ, αλλά να σας πω και κάτι κ. Τζίμα. Την Ελλάδα του ΝΑΤΟ δεν την έβγαλε η αριστερά, ούτε ο Παπανδρέου. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής την έβγαλε όταν συνειδητοποίησε ότι η συμμετοχή της εκεί βρίσκεται σε σύγκρουση με τα εθνικά συμφέροντα.

Εμείς θα κινηθούμε με βάση τις αξίες και τις αρχές μας, αλλά και με βάση την ανάγκη να διασφαλίσουμε σε κάθε στιγμή τα εθνικά μας συμφέροντα. Η Ελλάδα θα είναι μια χώρα που εχθροί και φίλοι θα την υπολογίζουν.

Και βεβαίως πιστεύουμε και θέλουμε να είναι μια χώρα που θα παίζει καθοριστικό ρόλο στο να γεφυρώνει αντιθέσεις. Μια χώρα που να παίζει καθοριστικό ρόλο στη γεφύρωση των αντιθέσεων στη Μέση Ανατολή, τον αραβικό κόσμο. Άρα μια χώρα που θα έχει περισσότερους φίλους παρά εχθρούς.

Με αυτή την έννοια θέλω να επισημάνω ότι σε τόσο κρίσιμα ζητήματα και σε μια περίοδο αστάθειας και γεωπολιτικής ρευστότητας, δεν πρέπει να παίζουμε επικοινωνιακά παιχνίδια.

 

Γ. ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ («ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ»): Χαίρετε κ. Πρόεδρε. Να επανέλθω λίγο στο θέμα του χρέους. Ξέρετε η κουβέντα που γίνεται πολλές φορές, ακούω ερωτήσεις, ακούω απαντήσεις, ακούω τοποθετήσεις από διάφορες πλευρές, είναι λίγο θεωρητική έως ένα πολύ μεγάλο βαθμό.

Μιλούμε για προθέσεις, υπολογισμούς και διάφορα άλλα, υπάρχουν όμως πρακτικά παραδείγματα για τη συμπεριφορά των δανειστών, όπως είναι η Κύπρος. Πρόσφατα λοιπόν η τρόικα διαφώνησε με 6 νομοσχέδια που κατέθεσε η Κυβέρνηση της Κύπρου και τα επέστρεψε πίσω, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης τα έβαλε στην ουσία στην άκρη.

Ρωτώ λοιπόν εγώ: Αν αύριο ψηφίσετε ένα νομοσχέδιο για την επαναφορά του κατώτατου μισθού, που είναι και μια ιδεοληψία των νεοφιλελεύθερων Κυβερνήσεων, έτσι; Και του Βερολίνου και τα λοιπά. Δεν  είναι ένα μέτρο ασχέτως δημοσιονομικού περιεχομένου, δεν είναι ένα μέτρο ουδέτερο.

Λοιπόν ψηφίζετε αυτό το νομοσχέδιο και σας πάρουν τηλέφωνο και σας πουν από την τρόικα, σας πει η Μέρκελ «πάρτε το πίσω, βάλτε το στην άκρη, αλλιώς δε θα σας βοηθήσουμε στα 22 δις τοκοχρεολύσια που υπάρχουν το 2015 ή τα 13 που υπάρχουν το 16», γιατί πέρα από τους τόκους υπάρχει και το κεφάλαιο το οποίο πρέπει να εξυπηρετηθεί, τι θα κάνετε, θα βάλετε εκεί κόκκινη γραμμή, θα πείτε αδιαφορείτε, θα κάνετε μονομερείς ενέργειες σε αυτό το θέμα, θα αρνηθείτε δηλαδή αυτόν τον εκβιασμό;

Και θα ήθελα και πιο συγκεκριμένα, τα χθεσινά που ανακοινώσατε δεν είναι όλο το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, είναι τα πρώτα μέτρα, έτσι; Παρακολουθώ τον κ. Δραγασάκη με ιδιαίτερη προσοχή όταν τα ανακοινώνει ή λέει διάφορα επ΄ αυτού που είναι ο υπεύθυνος του προγράμματος.

Αυτά τα πρώτα μέτρα, πολλά από τα οποία θα τα έκανε και η Αρχιεπισκοπή εδώ που τα λέμε, αν είχε κάποια μέσα θα τα έκανε, πάντως έχει πρόθεση και τα κάνει ορισμένα από αυτά, θα συνεργαστείτε και μαζί της γι΄ αυτό όπως είπατε. Λοιπόν αυτά που ανακοινώσατε χθες αποτελούν κόκκινη γραμμή, δηλαδή ότι πίσω από αυτό δεν πάω και ότι θέλει ας γίνει; Ευχαριστώ.

Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Ενδιαφέρον ερώτημα κ. Μακρυγιάννη.

Σε ότι αφορά το πρώτο σκέλος του θέλω να σας θυμίσω κάτι. Αύξηση του κατώτατου μισθού έγινε στη Γερμανία και ήταν προϋπόθεση της προγραμματικής συμφωνίας ανάμεσα στο κόμμα της κας Μέρκελ και στο SPD. Δεν ξέρω αν υπήρξε καμία απειλή ότι η Γερμανία θα βγει έξω από το ευρωπαϊκό πλαίσιο επειδή αύξησε τον κατώτατο μισθό.

Αυτές οι απόψεις και οι ιδεοληψίες ότι με εσωτερική υποτίμηση και τη μείωση του κατώτατου μισθού θα βγούμε από την κρίση, ξεπερνιούνται σε όλη την Ευρώπη, αυτή τη στιγμή υπάρχει ένα ρεύμα σε όλη την Ευρώπη αλλαγής συσχετισμών σε σχέση με τις ιδεοληψίες τις μνημονιακές.

Ποιος θα βγάλει τη χώρα από το ευρωπαϊκό πλαίσιο, επειδή εμείς συστοιχιζόμαστε με μια συζήτηση που υπάρχει σήμερα σε όλη την Ευρώπη; Επειδή ο κ. Σαμαράς είναι με την άλλη πλευρά, είναι με την άλλη πλευρά, είναι πίσω από την κα Μέρκελ; Πίσω από την κα Μέρκελ, στην άλλη όχθη του ποταμού.

Ας είμαστε σοβαροί, ας κοιτάξουμε τι γίνεται σήμερα γύρω μας. Βγαίνουν ένας-ένας θεσμικοί παράγοντες και παραδέχονται ότι «στην Ελλάδα έγινε λάθος», θα αποτιμηθεί αυτό το λάθος; Λάθος στους πολλαπλασιαστές, λάθος στον υπολογισμό της ύφεσης, θα αποτιμηθεί αυτό το λάθος ή θα συνεχίζουμε να κάνουμε το λάθος, να το διαπράττουμε;

Βέβαια το ερώτημά σας είναι εύλογο, νομίζω ότι κάτι τέτοιο ρώτησε και η κα Κεχαγιά και της απάντησα. Η λογική του «κάποια στιγμή να υπάρξει μια αδιαλλαξία από την πλευρά των εταίρων και να φτάσουμε στα άκρα» είναι μια λογική που πρέπει να μας απασχολεί, ο κίνδυνος μάλλον, όχι η λογική, το σενάριο του κινδύνου πρέπει να μας απασχολεί όλους. Απασχολεί τον κ. Σαμαρά; Τον απασχολεί;

Εμάς μας απασχολεί, αλλά ξέρετε κάτι, εμείς έχουμε μια συνολική λογική στο πρόγραμμα που καταθέσαμε και πολύ σωστά είπατε, το πρόγραμμά μας αυτό που είπαμε χθες δεν είναι αυτό που θα θέλαμε, είναι αυτό που μπορούμε, έχει μια αντίληψη, μια λογική.

Κόκκινη γραμμή η ανθρωπιστική κρίση, για να απαντήσω και στο ερώτημά σας, δεν διαπραγματευόμαστε σε αυτή τη χώρα ότι θα κυκλοφορούν φτωχοί και πεινασμένοι στους δρόμους, δεν το διαπραγματευόμαστε αυτό και θα πεθαίνουν επειδή θα κόβεται το ρεύμα, δεν το διαπραγματευόμαστε αυτό, με κανέναν δεν το διαπραγματευόμαστε.

Κι από κει και πέρα έχουμε μια λογική επανεκκίνησης. Αν υπάρχει κάποιος άλλος που έχει μια άλλη λογική ότι μπορεί να επανεκκινηθεί η οικονομία με μειώσεις μισθών, να μας το πει.

Όταν εγώ τα λέω αυτά στα διεθνή φόρα δε σηκώνεται κανένας να μας πει ότι αυτά που λες βγάζουν τη χώρα από την Ευρώπη, αντιθέτως, υπάρχουν πολλοί που λεν όπως και την προηγούμενη εβδομάδα ότι «αυτά που λες είναι αξιοποιήσιμα, έχουν ειρμό, έχουν λογική, έχουν βάση, οφείλουμε να τα συζητήσουμε». Όταν τα είπα στον Ντράγκι δε μου είπε σήκω και φύγε από το τραπέζι, διότι με αυτά που λες θα σας κόψουμε τη χρηματοδότηση.

Και εν πάση περιπτώσει να σας πω και κάτι; Του είπα και πιο πολλά από όσα είπα χθες εδώ.

Σ. ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ («ACTION 24»): Κύριε Πρόεδρε θέλω να επιμείνω λίγο περισσότερο στις προϋποθέσεις που απαιτούνται κατά τη γνώμη μου, νομίζω ότι κάποιες από αυτές ήδη τις έχετε περιγράψει και στη χθεσινή ομιλία σας, για την εφαρμογή αυτού του όντως εντυπωσιακού και φιλόδοξου προγράμματος της εθνικής ανασυγκρότησης που διατυπώσατε χθες.

Πρώτη προϋπόθεση, αν το αντιλαμβάνομαι σωστά, είναι αυτό που εμφατικά είπατε χθες να κατακτήσει ο ΣΥΡΙΖΑ στις επόμενες εκλογές αυτοδυναμία. Διακρίνω μάλιστα ότι προϊόντος του χρόνου το τελευταίο χρονικό διάστημα η φρασεολογία και η δική σας αλλά και των κορυφαίων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ μετατοπίζεται από αυτό που λέγατε παλαιότερα κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ σε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, το επαναλάβατε μάλιστα και εχθές και σήμερα αρκετές φορές εσείς.

Ερώτηση λοιπόν πρώτη: Εάν δεν είναι, εάν δεν κατακτήσει την αυτοδυναμία ο ΣΥΡΙΖΑ, είστε πρώτο κόμμα με ικανή διαφορά αλλά δεν έχετε την αυτοδυναμία, το πρόγραμμα αυτό που παρουσιάσατε αναθεωρείται, μένει στην άκρη ή έχετε σκοπό να προκαλείτε αλλεπάλληλες εκλογικές αναμετρήσεις μέχρις ότου κατακτήσετε την αυτοδυναμία και θέσετε σε εφαρμογή αυτό το πρόγραμμα που λέτε;

Η ερώτηση η δεύτερη έχει να κάνει πάλι πάνω στο ίδιο θέμα, δεν είναι δεύτερη ερώτηση, είναι η ίδια ερώτηση. Επίσης απαιτείται για την εφαρμογή του προγράμματος μία συναίνεση μία συμφωνία των δανειστών σε ορισμένα επιμέρους στοιχεία, παραδείγματος χάριν είπατε ότι στα 9 δις κοστολόγησης του προγράμματος περίπου αν θυμάμαι καλά 3 δισεκατομμύρια ευρώ και για τη δημόσια αναπτυξιακή τράπεζα και όλα αυτά, προέρχονται από το ταμείο χρηματοπιστωτικής σταθερότητας.

Ήδη η κυβέρνηση θυμάστε πολύ καλά ότι και ο κ. Στουρνάρας είχε πει ότι θα ήθελε να αξιοποιήσει τα χρήματα αυτά και του ελέχθη από τους δανειστές και από το Μάριο Ντράγκι ότι αυτά τα χρήματα μένουν σαν μαξιλαράκι για πιθανή ανάγκη νέας ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών. Εκεί λοιπόν θα προκληθούν κατά τη γνώμη μου ανάγκες πολιτικών συγκρούσεων, μέχρι που θα φτάσετε και αν αρνήσεις αυτού του τύπου όπως για τα 3 δις του ΤΧΣ αναθεωρούν τελικά αυτό το πρόγραμμα που ανακοινώσατε;

Ευχαριστώ.

Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Τώρα έχετε βάλει μια σειρά ερωτημάτων με πολύ ενδιαφέρον και κρίσιμα.

Σ. ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ: Ζητώ συγνώμη γι΄ αυτό, είμαι άμαθος στις συνεντεύξεις γι΄ αυτό.

Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Όχι, πολύ ενδιαφέροντα ερωτήματα είναι αυτά και πρέπει να απαντηθούν, αλλά δώστε μου λίγο χρόνο να τα απαντήσω.

Σχετικά με το πρώτο το πολιτικό, κοιτάξτε, εμάς δε μας αρέσει και να μιλάμε για τον όρο αυτοδυναμία, διότι είναι ένας παρωχημένος όρος, αφορά κάποιες άλλες εποχές κυβερνήσεων που εν πάση περιπτώσει είχαν αυτοδυναμία στη Βουλή, αλλά στην πραγματικότητα βρισκόταν μακριά από την εκπροσώπηση των επιθυμιών της πλειοψηφίας των πολιτών.

Εμείς μιλάμε για την ανάγκη να υπάρξει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα για τον ΣΥΡΙΖΑ και τους συμμάχους του, ο ΣΥΡΙΖΑ δε θα κατέβει στις εκλογές αυτές, ελπίζω τουλάχιστον, με ψηφοδέλτια που θα αφορούν μόνο τα μέλη του, θα έχει και συνεργασίες, θα επιδιώξουμε συνεργασίες,.

Θα ανοίξουμε τα ψηφοδέλτιά μας ούτως ώστε δε θα γίνουμε πλυντήριο, αλλά η διεύρυνση αυτή να αντιστοιχεί στην επιθυμία σήμερα της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού για μία τη μεγαλύτερη δυνατή εκλογική νίκη που θα δώσει κι ένα ισχυρό μήνυμα στην Ευρώπη ξέρετε. Αλλιώς πας να διαπραγματευθείς με 26%, αλλιώς με 36 και 38 και 40%.

Επιδιώκουμε την πλειοψηφία στη Βουλή, αλλά πρέπει να είμαστε ρεαλιστές κ. Κοτρώτσο, κακά τα ψέματα, η επόμενη εκλογική αναμέτρηση ίσως είναι η πιο πολωμένη εκλογική αναμέτρηση που έχει δει ο τόπος τα τελευταία χρόνια κι είναι λογικό διότι στην πραγματικότητα θα συγκρούονται δύο αντιλήψεις, δύο λογικές.

Αυτή που θα λέει συνεχίζουμε να αργοπεθαίνουμε κι αυτή που θα λέει πάμε να διαπραγματευθούμε να πετύχουμε μια προοπτική βιώσιμη για τον τόπο. Αυτές οι αντιλήψεις θα συγκρούονται και όποιος θα είναι ανάμεσα, συνήθως όποιος πατάει σε δυο βάρκες πέφτει στο νερό.

Βεβαίως εμείς θα επιδιώξουμε συνεργασίες με πολιτικές δυνάμεις, είτε είναι εντός Βουλής, είτε εκτός Βουλής και μετά το εκλογικό αποτέλεσμα, ακόμα κι αν έχουμε την απόλυτη πλειοψηφία στη Βουλή, ακριβώς διότι γνωρίζουμε ότι ο δρόμος που μας περιμένει είναι δύσβατος και θέλουμε την ευρύτερη δυνατή συνεργασία και συμφωνία για να πετύχουμε.

Δεν μπορούμε όμως να συνεργαστούμε σε καμία περίπτωση με αυτούς που μας οδήγησαν στο γκρεμό. Δεν μπορούμε σε καμία περίπτωση να συνεργαστούμε με αυτούς που θα βρίσκονται στον άλλο πόλο, στην άλλη πλευρά της όχθης.

Εάν λοιπόν έχουμε ένα εκλογικό αποτέλεσμα που δε μας δίνει την αυτοδυναμία, αλλά μας δίνει τη δυνατότητα ή το περιθώριο στη βάση του προγράμματός μας να υπάρξουν συγκλίσεις με δυνάμεις, αν βρίσκονται στη Βουλή, που εν πάση περιπτώσει βρίσκονται στην άλλη πλευρά της όχθης, στην από δω πλευρά, σε αυτήν που λέει πάμε να διαπραγματευθούμε κι όχι πάμε να υλοποιήσουμε το μνημόνιο, θα τις επιδιώξουμε.

Εάν δεν υπάρχει αυτό αναγκαστικά θα πάμε σε επόμενη εκλογική αναμέτρηση, γι΄ αυτό και πρέπει να αναλάβουμε όλοι τις ευθύνες μας και οι πολίτες που μας ακολουθούν. Συγκυβέρνηση με τον κ. Σαμαρά και τον κ. Βενιζέλο εμείς δε θα κάνουμε κ. Κοτρώτσο, ούτε πρόκειται να μας τυλίξουν εμάς σε μια κόλλα χαρτί, να υπογράψουμε εμείς συμφωνητικά για να γευτούμε ορισμένες ώρες τη γλύκα της εξουσίας. Δεν είμαστε από αυτό, εμείς είμαστε από άλλο ανέκδοτο.

Έρχομαι τώρα στα άλλα θέματα που είπατε κι είναι εξίσου σημαντικά. Μιλήσατε για το κοστολογημένο μας πρόγραμμα και ειδικότερα αναφερθήκατε στο σκέλος που αφορά τον προσανατολισμό την κατεύθυνση του χρηματικού αποθέματος που υπάρχει αυτή τη στιγμή από το δανεισμό της χώρας στο ΤΧΣ, έναν δανεισμό 50 δισεκατομμυρίων ευρώ στο σύνολο που θα τα πληρώσει ο ελληνικός λαός, έναν δανεισμό που με βάση τις υποχρεώσεις της χώρας αφορά την εξυγίανση του χρηματοπιστωτικού συστήματος.

Γι΄ αυτό και ξέρετε πριν απαντώντας στο θέμα των παροχών ύψωσα τους τόνους, διότι αυτοί που μιλάνε για παροχές ή είναι αδαείς και δεν καταλαβαίνουν ή έχουν μια πολιτική σκοπιμότητα και λένε «παροχές». Πείτε μου εσείς πως θα εξυγιανθεί το χρηματοπιστωτικό σύστημα αν δε γίνει μια συντεταγμένη διαδικασία απομείωσης των κόκκινων δανείων, μπορεί να εξυγιανθεί; Δεν μπορεί, υπό όποια εκδοχή.

Άρα λοιπόν είναι αναγκαίο ένα μέρος αυτών των χρημάτων να πάει σε αυτή την κατεύθυνση κι εμείς πιστεύουμε ότι ακριβώς επειδή είναι ρεαλιστική και λογική η πρόταση αυτή θα βρούμε ευήκοα ώτα και θα πείσουμε. Δε λέμε παράλογα πράγματα, αυτά τα χρήματα βρίσκονται εκεί, έχουν δοθεί γι΄ αυτό το σκοπό κι εμείς θέλουμε να τα αξιοποιήσουμε σε αυτή την κατεύθυνση.

Μου δίνετε βέβαια την ευκαιρία να σας πω ότι αυτό αφορά τη διαδικασία της νέας Σεισάχθειας και την απομείωση των δανείων και τον εποπτικό ενδιάμεσο φορέα, δεν αφορά την ίδρυση τραπεζών ειδικού σκοπού. Εκεί κάποιος μπορεί να πει, εντάξει, αυτά τα χρήματα δεν μπορούμε να στα δώσουμε για να φτιάξεις νέες τράπεζες.

Εκεί έχουμε σχέδιο. Πιστεύουμε ότι μπορεί να αξιοποιηθεί, κατ’ αρχάς να αναβαθμιστεί ο ρόλος των συνεταιριστικών τραπεζών σήμερα. Ξέρετε το μεγάλο ποσοστό της εσωτερικής οικονομίας της Γερμανίας κινείται προς συνεταιριστικές τράπεζες. Την ίδια στιγμή που εδώ θέλουν να μας επιβάλουν να τις κλείσουμε.

Να μετατραπεί, μια ιδέα είναι το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων σε αναπτυξιακή τράπεζα. Μια άλλη ιδέα είναι  να αξιοποιηθεί ο ρόλος της Τράπεζας Αττικής που ένα σημαντικό μέρος του κεφαλαίου της είναι το Ταμείο Συντάξεων Μηχανικών, που αφορά και εμένα γιατί είμαι μηχανικός.

Και βεβαίως μετά από διάλογο με το ταμείο μπορεί να βρεθεί η δυνατότητα να παίξει ένα ουσιαστικό ρόλο η Τράπεζα Αττικής, έξω από τις συστημικές τράπεζες, ως δημόσια τράπεζα που θα χρηματοδοτεί τη ρευστότητα στην πραγματική οικονομία.

Μαθαίνουμε περιέργως ότι ασκούνται πιέσεις ώστε στην ανακεφαλαιοποίηση της Τράπεζας Αττικής να μην μπει το ΤΣΜΕΔΕ και να μη βρίσκεται υπό τον δημόσιο έλεγχο και αυτή η τράπεζα. Να μπούνε άλλοι ξένοι επενδυτές. Μαθαίνουμε τέτοια πράγματα και αναρωτιόμαστε για ποιο λόγο.

Γίνονται σημεία και τέρατα και άραγε εδώ είναι  ένα θέμα το οποίο ειλικρινά με τις τράπεζες κάποια στιγμή πρέπει να γίνει κι ένας απολογισμός και κάποιοι να αναλάβουν τις ευθύνες τους γι’ αυτό το έγκλημα που έχει διαπραχθεί αυτά τα χρόνια για δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ.

Και σε ό,τι αφορά την απομείωση της αξίας των μετοχών του ελληνικού δημοσίου, ήδη στη Eurobank, εμείς μιλήσαμε έγκαιρα στη Βουλή και είπαμε ότι δεν μπορεί να φτιάχνουν νόμους για να δημιουργούν ασυλία για επιλογές που εκ των προτέρων έχουν πάρει που πλήττουν το δημόσιο συμφέρον. Και μάλιστα μιλήσαμε με βαριά λόγια, εάν θυμάστε. Μιλήσαμε για την κακουργηματική πράξη.

Και κλείνω λέγοντάς σας ότι το πρόγραμμά μας, όπως αντιλαμβάνεστε, είναι ένα πρόγραμμα που στο ένα σκέλος του είναι αδιαπραγμάτευτο και αφορά την ανάγκη η κοινωνία να σταθεί όρθια. Αφορά το σκέλος της αντιμετώπισης της ανθρωπιστικής κρίσης, κοστολογημένο, γύρω στο 1 δις 862 εκατομμύρια, εάν δεν κάνω λάθος. Θα το δώσουμε στη δημοσιότητα. Είπαμε για 2 δις.

Το πρόγραμμά μας αφορά την κατεύθυνση πόρων από υπάρχοντες πόρους. Το ΕΣΠΑ και το ΤΧΣ για την αντιμετώπιση της ανεργίας και για τη νέα Σεισάχθεια και την διαγραφή, την απομείωση μεγάλου μέρους των κόκκινων δανείων.

Το πρόγραμμά μας αφορά όμως και παρεμβάσεις που έχουν να κάνουν με την αποκατάσταση, την άρση της καταστολής στην πραγματική οικονομία που μπορεί να δώσει πνοή, προοπτική, να ξανακινηθεί η οικονομία, να πάρει μπρος. Στο ερώτημα αυτά αρκούν; Λέω όχι, γι’ αυτό και η διαπραγμάτευση είναι κρίσιμη. Γι’ αυτό και είναι κρίσιμο να υπάρξει μια βιώσιμη λύση για την Ελλάδα και για τις άλλες χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας σε σχέση με το χρέος και σε σχέση με τις αναγκαίες ευρωπαϊκές δημόσιες επενδύσεις για να ξαναπάρει μπρος η οικονομία.

Σ. ΓΚΑΝΤΟΝΑ («KONTΡA CHANELL»): Καλησπέρα σας κ. Πρόεδρε. Εάν υποθέσουμε ότι γίνονται εκλογές και σχηματίζετε κυβέρνηση και βέβαια κατ’ επέκταση και εσείς γίνετε Πρωθυπουργός, θα ήθελα να μας πείτε δυο πράγματα που θα πείτε στο πρώτο σας τετ α τετ με την κυρία Μέρκελ.

Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Δεν ξέρω αν αυτό θα είναι τετ α τετ ή εάν θα γοητευθεί η κυρία Μέρκελ ή θα γοητευθώ εγώ από την παρουσία της, αυτό που μπορώ να σας πω με σιγουριά όμως είναι το εξής: εμείς θα λειτουργήσουμε και θα παρέμβουμε θεσμικά.

Εγώ ξέρετε δεν θα πάω να παίξω το ρόλο του κ. Σαμαρά. Να πάω να τη συναντήσω για να την πείσω για επιείκεια. Εγώ θα πάω στη Σύνοδο Κορυφής. Εκεί όπου έχουμε ισότιμο ρόλο και ο Έλληνας Πρωθυπουργός, όποιος και αν είναι και η κυρία Μέρκελ. Δεν θα αναγνωρίσω εγώ στην κυρία Μέρκελ τη δυνατότητα να δείξει επιείκεια και οίκτο στην Ελλάδα. Στη Σύνοδο Κορυφής, εκεί όπου θα επιδιώξουμε συμμαχίες και με μια σειρά άλλους  Πρωθυπουργούς εξίσου ισότιμους με την κυρία Μέρκελ.

Διότι στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στην ευρωζώνη, δεν θεωρούμε εμείς ότι έχουμε ιδιοκτήτες και ενοικιαστές. Ότι ιδιοκτήτρια είναι η κυρία Μέρκελ και εμείς ενοικιαστές που θα μας κάνει και έξωση. Αυτή είναι η διαφορά της φιλοσοφίας και της λογικής της δικής μας.

Και αυτή είναι και η διαφορά, που μου λένε τι θα κάνεις με την τρόικα. Ποια τρόικα; Ποια τρόικα; Δεν υπάρχει τρόικα. Πηγαίνετε παντού στην Ευρώπη, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έγινε ολόκληρη επιτροπή για να αναδείξει το θεσμικό ασυμβίβαστο της ύπαρξης ενός μορφώματος που δεν έχει καμία νομιμοποίηση μέσα στους ευρωπαϊκούς θεσμούς.

Θα πάει ο Έλληνας Πρωθυπουργός να κάτσει στο τραπέζι με κάποιους –δεν θέλω να τους υποτιμήσω τους ανθρώπους, αλλά εν πάση περιπτώσει – εκπροσώπους και υπαλλήλους Οργανισμών που δεν έχουν θεσμική νομιμοποίηση;

Εμείς αναγνωρίζουμε το Συμβούλιο Κορυφής, εμείς αναγνωρίζουμε την Κομισιόν, εμείς αναγνωρίζουμε την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, τους θεσμικούς εταίρους, το θεσμικό πλαίσιο στο οποίο η χώρα έχει ισότιμη συμμετοχή και εκεί θα πάμε εμείς να βρούμε λύση και να διεκδικήσουμε λύση.

Δεν θα είναι μια αντιπαράθεση η Ελλάδα της Γερμανίας και μάλιστα –όπως λέω χαριτολογώντας πολλές φορές – στο εθνικό στάδιο του Βερολίνου και με διαιτητή στημένο. Όχι. Με διαιτητή τον κ. Σόιμπλε.

Θα είναι μια αντιπαράθεση που από τη μια πλευρά θα έχει τις χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας, τις χώρες που έχουν υποστεί δεινά από την εφαρμογή ατελέσφορων αδιέξοδων πολιτικών και από την άλλη αυτούς που ενδεχομένως να επιμένουν στην διατήρηση κάποιων πολιτικών που είναι αδιέξοδες. Πιστεύω όμως ότι αυτή η διαπραγμάτευση θα έχει αίσιο τέλος.

Γ. ΤΣΑΚΙΡΗΣ («ΑΝΤΕΝΝΑ»): Κύριε Πρόεδρε, δίνετε ιδιαίτερο βάρος στο θέμα της διαπραγμάτευσης για το χρέος. Χθες μάλιστα στην ομιλία σας είπατε και κάτι άλλο, επαναλάβατε ότι από την πρώτη μέρα που θα εκλεγείτε κυβέρνηση, θα καταργήσετε το μνημόνιο. Σε περίπτωση που δεν υπάρξει συμφωνία με τους εταίρους και επέλθει η ρήξη ή η σύγκρουση, θα προσφύγετε σε εκλογές, ή θα ζητήσετε δημοψήφισμα για τη γνώμη των πολιτών;

Και επίσης ήθελα να σας ρωτήσω για ένα θέμα που δεν αναφερθήκατε καθόλου χθες, που έχει σημαντικές κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις, που είναι το θέμα της μετανάστευσης. Αν ισχύει η δήλωσή σας ότι θα καταγγείλετε το Δουβλίνο ΙΙ και ότι θα δώσετε χαρτιά στους μετανάστες να πάνε στις χώρες που επιθυμούν στην Ευρώπη σε όσους δεν θέλουν να  μείνουν στην Ελλάδα.

Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κύριε Τσακίρη βλέπω επιμένετε σε αυτές τις τρομολαγνικές εκδοχές, ίσως επειδή ο σταθμός σας έχει ιδιαίτερη παράδοση σε παρουσίαση τέτοιων τρομολαγνικών εκδοχών και μάλιστα παραμονές των εκλογικών αναμετρήσεων. Εν τούτοις θα σας απαντήσω ξανά με τα ίδια επιχειρήματα που απάντησα και πριν.

Εγώ όπου σταθώ και όπου βρεθώ στην Ευρώπη τα ίδια λέω και κανείς δεν μου δείχνει το δρόμο της εξόδου. Ίσα – ίσα ανοίγουν πόρτες της συζήτησης και του διαλόγου.

Τώρα το πώς θα λειτουργήσουν και τι θα κάνουμε εάν έρθουν δυσκολίες, αν υπάρξουν αντιστάσεις, εάν υπάρξουν αντιδράσεις, να έχετε στο μυαλό σας ότι εμείς θα πράξουμε με γνώμονα τη συνείδησή μας και το συμφέρον του ελληνικού λαού έχοντας πάντα τον ελληνικό λαό συμμέτοχο στις αποφάσεις μας.

Η δύναμή μας είναι η στήριξη του ελληνικού λαού. Όχι η στήριξη συμφερόντων. Αν χάσουμε αυτή τη δύναμη, δεν είμαστε τίποτα. Όταν έχουμε τον ελληνικό λαό να μας στηρίζει, θα μας υποστηρίζει, είμαστε βέβαιοι ότι θα τα καταφέρουμε.

Το δεύτερο σκέλος το μεταναστευτικό. Το μεταναστατευτικό επίσης για μας αποτελεί ένα θέμα διαπραγμάτευσης στην Ευρώπη. Ισχυρής διαπραγμάτευσης. Είχα τη δυνατότητα να το συζητήσω και με τον τότε Ιταλό Πρωθυπουργό τον κ. Λέτα όταν τον συνάντησα. Είχα τη δυνατότητα να το θέσω και σε κορυφαίο επίπεδο κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας για την πορεία της Κομισιόν.

Νομίζω ότι πια συνειδητοποιούν όλοι πως αυτή η πολιτική των κλειστών συνόρων, η πολιτική της καταστολής, είναι μια πολιτική αδιέξοδη, μη αναποτελεσματική και οδηγεί την Ευρώπη σε μια πρωτοφανή ανθρωπιστική κρίση.

Ξέρετε δεν μπορεί να είναι αποδεκτό η Μεσόγειος Θάλασσα να μετατρέπεται σε ένα νεκροταφείο ψυχών είτε στη Λαμπεντούζα, είτε στο Φαρμακονήσι. Και εδώ χρειάζονται γενναίες αποφάσεις. Ευρωπαϊκή Ένωση σημαίνει πρώτα απ’ όλα αλληλεγγύη, μοιρασιά του βάρους ισότιμα. Δεν μπορεί κάποιοι να λένε δικός σας πρόβλημα, κλείστε τα σύνορα, πνίξτε τους, εντάξτε τους στα μπουντρούμια για να γλιτώσουμε εμείς. Δεν είναι έτσι.

Και πιστεύω ότι υπάρχουν ευήκοα ώτα σε κάθε κατεύθυνση. Πιστεύω ότι σύντομα θα δείτε και διεθνείς πρωτοβουλίες που θα αναλάβουμε για το θέμα αυτό, αλλά επιμένω και αυτό για μας αποτελεί ένα θέμα ισχυρής και σοβαρής διαπραγμάτευσης με συμμαχίες, με χώρες της περιφέρειας που έχουν το μεγάλο βάρος αυτή τη στιγμή, προκειμένου να υπάρξουν δραστικές ενέργειες και παρεμβάσεις από την πλευρά της Ευρωπαϊκής Ένωσης και δίκαιη μοιρασιά της ευθύνης.

Β. ΚΑΚΑΡΑΣ («ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΗΣ ΛΑΡΙΣΑΣ»): Μιας και μιλάτε για την πραγματική οικονομία, βιώνουμε ως χώρα ένα πρόβλημα της εξαγωγής επιστημόνων στο εξωτερικό.

Θέλω να αναφερθώ στην εκπαίδευση, ένα ουσιαστικό ζήτημα το οποίο μάλλον διαφεύγει της συζήτησης και της προσοχής γενικότερα λέω και πλέον καταγράφεται μια διαρροή μαθητικού δυναμικού που σε συνδυασμό με την οικονομική κρίση οδηγεί στην αδυναμία σπουδών και στην απαξίωση της μάθησης, «γιατί να πάρω πτυχίο αφού δεν πρόκειται να βρω δουλειά».

Ποια είναι η άποψή σας, πως θα αναχαιτίσετε αυτό το φαινόμενο και της εξαγωγής αποφοίτων, αλλά κυρίως της παραμονής των παιδιών στα σχολεία και της συνέχισης των σπουδών τους; Ευχαριστώ.

Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Πρόκειται για ένα τεράστιο θέμα, ίσως τη μεγάλη πληγή της χώρας, το λεγόμενο brain drain την αιμορραγία μυαλών.

Ξέρετε, να το έχουμε στο νου μας, έχει δυσφημιστεί τόσο το δημόσιο πανεπιστήμιο, όσο δεν πάει. Παρόλα αυτά αυτό το δημόσιο πανεπιστήμιο βγάζει επιστήμονες άξιους, καταρτισμένους, με υψηλό επίπεδο γνώσης και εξειδίκευσης, ώστε να είναι ικανοί άμεσα να βρίσκουν δουλειά να στελεχώνουν τις αξιότερες επιχειρήσεις και τα ερευνητικά προγράμματα που είναι σε ισχύ σε όλη την Ευρώπη και στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού.

Και φανταστείτε τι σημαίνει αυτό. Το Ελληνικό Δημόσιο δηλαδή αν πάμε από τη δημοσιονομική πλευρά, πληρώνει τον Έλληνα πολίτη από τότε που θα μπει στο δημοτικό μέχρι τη στιγμή που θα τελειώσει το πτυχίο του ή το μεταπτυχιακό του, έχει ένα κόστος δηλαδή, για να τον παίρνει μετά η Γερμανία, η Φιλανδία, η Σουηδία ή οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής που δεν έχουν συμβάλλει καθόλου σε αυτό το κόστος και δωρεάν να τον εντάσσουν στην παραγωγική τους διαδικασία, εμείς χάνουμε δηλαδή διπλά, αυτόν τον κόσμο τον χάνουμε από την παραγωγική δική μας διαδικασία.

Θέλω όμως να πω πράγματα συγκεκριμένα εδώ, διότι όλοι διαπιστώνουμε το πρόβλημα αλλά το ζήτημα είναι πως θα λύσουμε το πρόβλημα. Αν δεν επενδύσουμε ως χώρα στην εκπαίδευση, στην έρευνα, στην καινοτομία, στις νέες τεχνολογίες, τότε δε θα μπορέσουμε να ξαναφέρουμε πίσω αυτό το πιο δυναμικό κομμάτι.

Και το να επενδύσει κανείς στην εκπαίδευση στην έρευνα στην καινοτομία, είναι ίσως ένα ευχολόγιο, χρειάζονται δράσεις, χρειάζεται να ενισχυθεί το ποσοστό του προϋπολογισμού που θα πηγαίνει σε αυτές τις κατευθύνσεις, ιδιαίτερα στην παιδεία, στην έρευνα. Χρειάζεται να συμβάλλουμε όλοι ώστε τα δημόσια πανεπιστήμια που έχουν απαξιωθεί, που τους έχουν συμπεριφερθεί με σκαιότατο τρόπο οι τελευταίες κυβερνήσεις να τους ξαναδώσουμε αξία, προσανατολισμό.

Και βεβαίως χρειάζεται κατά την άποψή μας η επιστροφή στην ανάπτυξη να είναι συνδεδεμένη με νέες θέσεις εργασίας, οι οποίες θα είναι στοχευμένες στην έρευνα, στην καινοτομία, στοχευμένες στο να αξιοποιηθεί αυτό το πλούσιο δυναμικό των Ελλήνων επιστημόνων που φεύγει στο εξωτερικό.

Είναι ίσως η πιο δύσκολη και η πιο ενδιαφέρουσα κουβέντα και συζήτηση, μια συζήτηση και έναν διάλογο που θέλουμε να τον ανοίξουμε στην ελληνική κοινωνία και θα τον ανοίξουμε αν θέλετε το επόμενο διάστημα στις περιφερειακές συσκέψεις που θα κάνουμε για την εξειδίκευση του προγράμματός μας.

Εγώ μόνο ένα να σας πω, στη γειτονική Ιταλία που έχει παρόμοια δημοσιονομικά προβλήματα με τα δικά μας εξαγγέλθηκαν μέτρα που αφορούν την πρόσληψη των αναπληρωτών καθηγητών και την ενίσχυση του δημόσιου συστήματος παιδείας, τη στιγμή που στη χώρα μας η μνημονιακή κυβέρνηση του κ. Σαμαρά διώχνει καθηγητές και κλείνει σχολεία. Κάνετε τις συγκρίσεις μόνοι σας.

Γ. ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΗΣ («ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ»): Κύριε Πρόεδρε, ζητάτε εκλογές χθες και ισχυρή την ψήφο των πολιτών, όμως από τις βουλευτικές εκλογές μέχρι τις εθνικές εκλογές μέχρι τις ευρωεκλογές χάσατε γύρω στους 300 χιλιάδες ψηφοφόρους και με τα ποσοστά αυτά από ότι φαίνεται δεν πείθετε, δεν ανεβαίνουν τα ποσοστά σας.

Πώς θα αντιστρέψετε αυτό το κλίμα ώστε να κερδίσετε τον κόσμο, να τον φέρετε κοντά στο ΣΥΡΙΖΑ και να ψηφίσει; Και στο σύντομο διάστημα που είναι να γίνουν οι εκλογές και που τις τοποθετείτε αυτές τις εκλογές, πριν τα Χριστούγεννα, μετά τα Χριστούγεννα; Ευχαριστώ.

Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κύριε Αποστολάκη κατ΄ αρχάς να σας πω ότι πάντοτε στις ευρωπαϊκές εκλογές και ξέρετε κι εμείς κάνουμε αυτό το λάθος, ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να είναι ένα κόμμα που έχει προφανώς την ιστορία του, αλλά σήμερα δεν είναι πια το κόμμα των ευρωπαϊκών εκλογών, το μικρό κόμμα που στις ευρωπαϊκές εκλογές έπαιρνε μεγαλύτερα ποσοστά από τις εθνικές. Τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ είναι και πρέπει να τον αντιμετωπίζετε κι εσείς και εμείς ως μεγάλο κόμμα.

Στην ιστορική ανασκόπηση των ευρωπαϊκών εκλογικών αναμετρήσεων πάντοτε τα κόμματα που διεκδικούν εξουσία, τα μεγάλα λεγόμενα κόμματα, είχαν απώλειες, πάντοτε και σε ψήφους και σε ποσοστά. Δείτε όλες τις αναμετρήσεις. Είναι δηλαδή με μία έννοια η αναμέτρηση των ευρωπαϊκών εκλογών αυτό που λένε -δε μου αρέσει ο όρος αλλά ας τον χρησιμοποιήσω- πιο χαλαρή αναμέτρηση, διότι γνωρίζει ο πολίτης ότι δεν ψηφίζει με το κριτήριο του ποιος θα είναι στην επόμενη κυβέρνηση.

Παρόλα αυτά είχαμε ένα εξαιρετικά σημαντικό και ιστορικό θα έλεγα εγώ γεγονός: Για πρώτη φορά στην ιστορία του τόπου σε μια εκλογική αναμέτρηση εθνικής εμβέλειας, ένα κόμμα της Αριστεράς και μάλιστα της Ριζοσπαστικής Αριστεράς έρχεται πρώτο με 4 μονάδες διαφορά από το κυβερνών κόμμα. Κι αυτό έκανε αίσθηση όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σε όλη την Ευρώπη.

Προφανώς λοιπόν στην απάντησή σας είναι ότι εμείς ευελπιστούμε και τον αριθμό των ψήφων και τα ποσοστά μας να τα πολλαπλασιάσουμε ενόψει της επικείμενης εκλογικής αναμέτρησης της πιο κρίσιμης, γι΄ αυτό και κινούμαστε στην κατεύθυνση της εξειδίκευσης του προγράμματός μας, της επαφής μας με την κοινωνία, της κινητοποίησης των πολιτών.

Κι αν θέλετε γι΄ αυτό πιστεύουμε ότι το επόμενο διάστημα θα δείτε και ήδη το βλέπετε και σε δημοσκοπικό επίπεδο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μια δυναμική όχι απλά νίκης, αλλά μια δυναμική θριάμβου εκλογικού. Το αν αυτό θα επιτευχθεί ή όχι, εδώ λοιπόν είναι η ευθύνη των πολιτών. Χθες όπως είπα δε μοιράσαμε υποσχέσεις, μοιράσαμε ευθύνη.

Χ. ΤΕΛΛΙΔΗΣ («ΕΘΝΟΣ»): Έχουν περάσει πάνω από δύο ώρες και είμαστε αρκετά κουρασμένοι κύριε Πρόεδρε. Λοιπόν έχουν ερωτηθεί όλα σχεδόν, να ρωτήσω κάτι για τους δημόσιους υπαλλήλους.

Η κυβέρνηση προχωράει εδώ και καιρό στον έλεγχο των τίτλων για τους διορισμούς των δημοσίων υπαλλήλων, τελευταία επίσης προχωράει στον έλεγχο όλων των φακέλων όλων των στοιχείων για τις μετατροπές των συμβάσεων από ορισμένου χρόνου σε αορίστου.

Εκεί υπάρχουν συνδικαλιστικές ηγεσίες οι οποίες είναι κοντά σε σας, αναφέρω παραδείγματος χάρη την ΠΟΕ-ΟΤΑ, οι οποίες αντιδρούν έντονα σε αυτό το θέμα. Έχουν στείλει μάλιστα και στους Δημάρχους μια επιστολή, με την οποία ζητούν να μην συναινέσουν σε αυτόν τον έλεγχο.

Επίσης είχαμε εργαζόμενους μέσα στην εβδομάδα που πήγαν στους Ελεγκτές Δημόσιας Διοίκησης και διαμαρτυρήθηκαν κι έκαναν μια συγκέντρωση.

Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Συγνώμη για να καταλάβω, μιλάτε για τη διαδικασία της αξιολόγησης;

Χ. ΤΕΛΛΙΔΗΣ: Δε μιλάω γι΄ αυτή τη διαδικασία, μιλάω για τη μετατροπή των συμβάσεων από ορισμένου χρόνου σε αορίστου, τον έλεγχο των στοιχείων και προκύπτουν πάρα πολλά.

Και στην ΕΡΤ είχαμε ένα τέτοιο πράγμα, ίσως δεν έχετε πληροφορηθεί, είχαμε συμβάσεις οι οποίες μετατράπηκαν από ορισμένου χρόνου σε αορίστου και χρησιμοποιήθηκαν στοιχεία και τα ψάχνει και ο Εισαγγελέας, τα οποία ήταν παράνομα. Δηλαδή ο άλλος έλεγε ότι εργάστηκε τόσο καιρό και δεν εργάστηκε τόσο καιρό ή χρησιμοποίησε στοιχεία που του έδωσε ο Δήμος τα οποία ήταν παράνομα. Υπάρχει αντίδραση σε αυτό, είναι ένα υπαρκτό σημαντικό θέμα, γιατί αυτοί οι εργαζόμενοι είναι χιλιάδες.

Επειδή μιλήσατε πριν για κανόνες στη Δημόσια Διοίκηση θέλω να σας ρωτήσω ποια είναι η θέση σας γι΄ αυτό τον έλεγχο νομιμότητας.

Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κατ΄ αρχάς να σας πω ότι τις αντιδράσεις της ΠΟΕ-ΟΤΑ δεν τις γνωρίζω για το συγκεκριμένο θέμα, οφείλω όμως να σας πω ότι εάν υπάρχουν τέτοια φαινόμενα, μετατροπής συμβάσεων ορισμένου χρόνου σε αορίστου η ευθύνη δεν ανήκει μόνο στους εργαζόμενους, κάποιος τις μετέτρεψε, κάποιος έχει την ευθύνη. Ποιος κυβερνούσε, ποιοι τα κάνανε αυτά; Και εν πάση περιπτώσει τα στοιχεία αυτά που είναι, ποια είναι αυτά τα στοιχεία;

Ακούστε, εμείς είμαστε υπέρ της διαφάνειας, υπέρ της αξιοκρατίας, όλα στο φως, όλα στο τραπέζι, τα κακώς κείμενα να βγουν, αλλά δεν μπορεί για κάποιες υποπεριπτώσεις σήμερα να προσπαθεί να δικαιολογηθεί ένα συνολικό σχέδιο που λέει ότι πόσοι μας λείπουν, πόσους θέλουμε να κόψουμε από το δημόσιο, πόσους να απολύσουμε, τόσες χιλιάδες; Τόσες χιλιάδες θα πούμε ότι ήταν οι παρανόμως διορισθέντες. Αυτά είναι απαράδεκτα πράγματα.

Εδώ και μία έννοια η οποία υπό άλλες συνθήκες, η έννοια της αξιολόγησης, θα μπορούσε να είναι μία αποδεκτή και προοδευτική έννοια, χρησιμοποιείται ως διαδικασία για να οδηγήσουν χιλιάδες ανθρώπους στην απόλυση, που καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες. Εκπαιδευτικούς που κάνουν μάθημα στα παιδιά μας στα σχολειά, σχολικούς φύλακες.

Εδώ λοιπόν θα μας βρείτε απέναντι, εμείς είμαστε υπέρ της διαφάνειας, υπέρ της αξιοκρατίας, αλλά τα σύκα-σύκα και τη σκάφη-σκάφη. Να μας εξηγήσει ο κ. Μητσοτάκης με ποια λογική, με ποιον σχεδιασμό επιχειρεί αυτές τις απολύσεις στον δημόσιο τομέα. Έχει κάνει μια μελέτη, μια στοιχειώδη μελέτη για την ανταποδοτικότητα αυτών των υπηρεσιών; Ή είναι η λογική ότι ό,τι περισσεύει παίρνουμε ένα δρεπάνι και το κόβουμε;

Η εντελώς λάθος διαδικασία έχει επιλεγεί για το δημόσιο τομέα, εμείς δεν πιστεύουμε ότι οι απολύσεις θα κάνουν το δημόσιο τομέα αποδοτικότερο, αυτό που χρειάζεται είναι να γίνει μια μελέτη που θα αφορά την αποδοτικότητα απέναντι στις κοινωνικές ανάγκες των υπηρεσιών και μία μελέτη η οποία θα προσανατολίσει την αρχιτεκτονική του δημοσίου ώστε να εξυπηρετεί αυτές τις ανάγκες.

Με δυο λόγια, το Ελληνικό Δημόσιο δεν ήταν ποσοτικά υπέρογκο, όπως κάποιοι μας είπαν, σε σύγκριση με αντίστοιχες με το δημόσιο, με τους δημόσιους υπαλλήλους στη Γερμανία ή σε άλλες χώρες, δεν είχαμε περισσότερους εμείς αναλογικά, ήταν ανορθολογικά δομημένο, δομημένο σε μια λογική πελατειακών σχέσεων.

Υπήρχαν άνθρωποι και συνεχίζουν να υπάρχουν οι οποίοι κουβαλάνε το κάρο και δίνουν έναν αγώνα προκειμένου να ανταποκριθούν στις ανάγκες των πολιτών, όπως στα νοσοκομεία, όπως σε δημόσιες υπηρεσίες κρίσιμες και υπήρχαν και άλλοι σε υπουργικά γραφεία οι οποίοι παίρνανε μισθούς και πολλές φορές παίρνανε και αργομισθίες.

Να τα πούμε αυτά, έτσι είναι, αλλά αν θέλουμε να εξορθολογήσουμε το πλαίσιο, αν θέλουμε να εξυγιάνουμε τον δημόσιο τομέα, τότε θα πρέπει να πάμε με ένα σχέδιο που θα έχει αποτελεσματικότητα, θα έχει αποτιμήσει την πραγματική ανταποδοτικότητα του δημόσιου τομέα σε κοινωνικές ανάγκες, ώστε να αλλάξουμε τη δομή του, όχι να κόψουμε τους δημόσιους υπαλλήλους.

Και βεβαίως το σχέδιο αυτό θα πρέπει να έχει και τη συναίνεση των λειτουργών, διότι αν δεν έχει τη συναίνεση αυτών που υπηρετούν το στόχο, όποιο σχέδιο κι αν έχεις και το καλύτερο δυνατό να θες να εφαρμόσεις, δε θα λειτουργήσει.

Οι διαρθρωτικές αλλαγές απαιτούν τη συναίνεση με αυτούς που θα πάνε να τις υλοποιήσουν, όχι απλά τη συναίνεση, τη σύμπνοια, αυτοί να είναι οι οποίοι θα προτείνουν αυτές τις αλλαγές και θα τις εφαρμόσουν προκειμένου να έχουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.

Ν. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ («ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ»): Θα ήθελα να σας αναφέρω δύο ονόματα, το ένα είναι ο Γιώργος Παπανδρέου και το άλλο είναι ο Κώστας Καραμανλής, ήτοι είναι οι δύο πρώην Πρωθυπουργοί της χώρας.

Και θα ήθελα να σας ρωτήσω κατ΄ αρχήν πως αισθάνεστε πολιτικά στο άκουσμα αυτών των δύο ονομάτων και δεύτερον πως αισθάνεστε επί της ουσίας. Δηλαδή τι θα κάνετε μελλοντικά έτσι ώστε να αποδοθούν ευθύνες για το ότι όντως οδήγησε τη χώρα στο μνημόνιο; Και το ρωτάω αυτό γιατί υπάρχει μια αίσθηση στον κόσμο, ότι στο πλαίσιο του ανοίγματος του ΣΥΡΙΖΑ, έτσι ώστε να μπορέσει να εξασφαλίσει τους δυσαρεστημένους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ, υπάρχει μια πολύ προσεκτική αντιμετώπιση του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στον Γιώργο Παπανδρέου.

Και το δεύτερον, για τον Κώστα Καραμανλή έχει να κάνει με την απάντηση που δώσατε προηγουμένως, ότι στο θέμα του Προέδρου της Δημοκρατίας, θα επιλεγούν πρόσωπα που συγκεντρώνουν πλειοψηφία και γενική συναίνεση. Ένα τέτοιο πρόσωπο σε περίπτωση που ο ΣΥΡΙΖΑ προτείνει στην επόμενη Βουλή Πρόεδρο της Δημοκρατίας θα μπορούσε να είναι ο Κώστας Καραμανλής;

Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Σε ό,τι αφορά την ουσία του ερωτήματός σας που είναι η απόδοση κατ’ αρχάς να συνειδητοποιήσουμε τι συνέβη και φτάσαμε έως εδώ και να αποδοθούν και ευθύνες. Γιατί εγώ αυτό θεωρώ ως το πιο σημαντικό σκέλος του ερωτήματός σας.

Να σας πω ότι αυτό για μας δεν έχει να κάνει με κανενός είδους προσωπικό ρεβανσισμό. Έχει να κάνει με την ανάγκη ως συντεταγμένη πολιτεία να συνειδητοποιήσουμε τι συνέβη και φτάσαμε ως εδώ. Ακόμη και σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο συζητιέται ότι πρέπει να υπάρξει μια αποτίμηση των αιτιών και των λανθασμένων κινήσεων που οδήγησαν την Ελλάδα στη σημερινή της κατάσταση.

Ως εκ τούτου για μας η μία και μόνη εξεταστική επιτροπή για την οικονομία -το μία και μόνη το έλεγε ο κ. Σαμαράς πριν εκλεγεί- για το μνημόνιο, για το πώς φτάσαμε ως εδώ, για τα αποτελέσματα της ΕΛΣΤΑΤ που παραποιήθηκαν, εάν παραποιήθηκαν, είναι μια υποχρέωση που πρέπει να γίνει προκειμένου να αποκατασταθεί και το αίσθημα δικαίου, κυρίως όμως να μπορέσει συντεταγμένα η ελληνική πορεία να βγάλει συμπεράσματα.

Από εκεί και πέρα, κατά καιρούς στους διαδρόμους της παραπολιτικής ακούγονται πολλά και διάφορα. Εγώ δεν θέλω να εμπλακώ σε τέτοιου είδους σενάρια. Και οι δυο στους οποίους αναφερθήκατε είναι ιστορικά πρόσωπα, έχουν διαχειριστεί ευθύνες, τους έχει κρίνει ο ελληνικός λαός, θα τους κρίνει και η ιστορία.

Σε ό,τι αφορά το θέμα που αναφέρατε για τον κ. Καραμανλή και την πιθανή ανάμειξή του σε σενάρια για την Προεδρική εκλογή που βλέπω και σήμερα σε κάποιες εφημερίδες, ίσως με ένα περιπαικτικό τρόπο να κάνουν αναφορά σε αυτόν, σας έχω απαντήσει σε ό,τι αφορά τη θέση μας για την προεδρική εκλογή. Δεν έχει να κάνει με πρόσωπα.

Αν και εξ όσων γνωρίζω έχει διαρρεύσει χωρίς να το διαψεύσει, ότι δεν ενδιαφέρεται για ένα τέτοιο ρόλο. Σε ό,τι αφορά τη σχέση μας με τον πρώην Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, ακούστε τώρα για να σταματήσει αυτή η αστειότητα.

Εμείς έχουμε πολύ στενή καθημερινή επικοινωνία με τον κόσμο του ΠΑΣΟΚ. Με τον κόσμο που κάποτε πίστεψε σε ιδέες, σε οράματα, σε αξίες. Με αυτό τον κόσμο, τον αγνό, τον απλό που είναι συμμαχητές μας στην προσπάθειά μας να ανοικοδομήσουμε τη χώρα, αυτό τον κόσμο ναι έχουμε.

Με ηγεσίες οι οποίες έχουν ήδη κριθεί από την ιστορία και από την πολιτική ζωή, δεν έχει κανένα νόημα να έχουμε ιδιαίτερες σχέσεις.

Ι. ΑΔΡΑΝΙΔΗΣ («ΠΡΙΝ»): Κύριε Πρόεδρε καλησπέρα σας. Μιλήσατε και σήμερα για συμπόρευση με άλλες δυνάμεις, η οποία προφανώς μένει να υλοποιηθεί σε κάποιο πρόγραμμα. Επί του παρόντος έχετε τη θέση για παραμονή στο ευρώ, παραμονή στην Ευρωπαϊκή Ένωση και απ’ ό,τι καταλάβαμε από την προηγούμενη απάντηση παραμονή στη ΝΑΤΟ.

Πιστεύετε ότι υπάρχει κάποιο κόμμα, ή οργάνωση της αριστεράς που να συμφωνεί με αυτές τις θέσεις, ώστε να συνεργαστείτε τελικά μαζί του;

Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Το επίδικο της επόμενης εκλογικής αναμέτρησης εξ όσων γνωρίζω και πιστεύω ότι θα συμφωνήσετε μαζί μου είναι  αν θα υπάρχει επόμενη μέρα για τις δυνάμεις της εργασίας για τη μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού.

Το επίδικο της επόμενης εκλογικής αναμέτρησης είναι  εάν θα συνεχιστεί η πολιτική της λεηλασίας του μνημονίου, ή εάν θα υπάρξει μια ισχυρή παρέμβαση του λαϊκού παράγοντα ώστε να αντιστραφεί αυτός ο δρόμος. Προς όφελος πρωτίστως των δυνάμεων της εργασίας, αλλά και όλου του ελληνικού λαού.

Σε αυτό το κρίσιμο διακύβευμα, ανεξάρτητα από τις επιμέρους διαφορές, πιστεύουμε ότι πρέπει να πάρουν θέση πρωτίστως όλες οι προοδευτικές δυνάμεις του τόπου. Και δεν μπορεί κανείς να απομονώνει και να αποκλείει τον εαυτό του από μια ιστορική διαδικασία λαϊκής χειραφέτησης που λαμβάνει χώρα τελευταία χρόνια στη χώρα μας και θα αφορά την επόμενη εκλογική αναμέτρηση και τη μεγάλη πολιτική αλλαγή.

Όποιος αποκλείσει τον εαυτό του από αυτό, νομίζω ότι πρωτίστως θα κάνει μεγάλη ζημιά στον εαυτό του και δευτερευόντως στο λαϊκό κίνημα.

Σ. ΚΑΛΟΓΕΡΟΣ («ΖΕΥΣ»): Κύριε Πρόεδρε θα ήθελα και εγώ με τη σειρά μου να σας ρωτήσω και να μου σχολιάσετε παρακαλώ, πώς κρίνετε τη μεγάλη αύξηση των ποσοστών στην Ευρώπη, των λεγόμενων ακροδεξιών κομμάτων; Για παράδειγμα, η κυρία Λεπέν στη Γαλλία προηγείται κατά πολύ του Προέδρου Ολάντ. Ο κ. Φάρατζ είδαμε τι έκανε στις τελευταίες ευρωεκλογές.

Επίσης θα ήθελα να μου σχολιάσετε αυτό το οποίο ακούγεται τελευταία στη χώρα μας ότι θα έρθει προς ψήφιση στη Βουλή νομοσχέδιο το οποίο είναι φωτογραφικό και θα δίνεται ένα συγχωροχάρτι, όπως λέγεται σε όσους έχουν κατηγορηθεί για τρομοκρατικές ενέργειες και αναφέρομαι στον αρχηγό της Χρυσής Αυγής και στους βουλευτές που είναι στη φυλακή.

Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κατ’ αρχάς πρέπει να σας πω ότι πρέπει να μου πιστώσετε ότι είχα μια προφητική στάση στην κρίση που έκανα για τον πρόεδρο Ολάντ πριν από δυο χρόνια στη Γαλλία. Τότε που όλοι μου επιτέθηκαν για μια φράση.

Είναι πράγματι ένα εξαιρετικά ανησυχητικό φαινόμενο η άποψη των δυνάμεων της λαϊκιστικής άκρας δεξιάς, η αύξηση των δυνάμεων που έχουν μια αντιευρωπαϊκή προοπτική σε όλη την Ευρώπη. Αυτό το φαινόμενο όμως δεν είναι δυσεξήγητο. Είναι εξηγήσιμο, διότι η Ευρώπη και η Ευρωπαϊκή Ένωση σήμερα δεν είναι κάτι ελκυστικό για τους λαούς.

Είναι σε μεγάλη απόσταση με τα οράματα και τις συντηρητικές αξίες της Ευρώπης. Με την αλληλεγγύη, με τη δημοκρατία, με την κοινωνική συνοχή. Ως εκ τούτου πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι σήμερα βρισκόμαστε σε ένα μεγάλο κίνδυνο μπροστά. Στην επανεπώαση του αυγού του φιδιού στην καρδιά της Ευρώπης.

Δείτε τις εξελίξεις στην Ουκρανία. Η Ουκρανία μπορεί να μην είναι  Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά είναι Ευρώπη. Οι νεοναζί συμμετέχουν στην κυβέρνηση. Δείτε, τα περιγράψατε, το ανησυχητικό φαινόμενο της αύξησης των ποσοστών της κυρίας Λεπέν με ένα μανδύα βέβαια λίγο πιο πολύ politically correct.

Αλλά στην πυρήνα των απόψεών της είναι οι μισαλλόδοξες απόψεις ενάντια στους διπλανούς μας ανθρώπους με διαφορετικό χρώμα, με διαφορετική εθνικότητα και βεβαίως αυτό συνδυάζεται και με τις αποσχιστικές τάσεις στην Ευρώπη και ιδίως στη Μεγάλη Βρετανία, μεθαύριο υπάρχει ένα δημοψήφισμα στην Σκωτία, την άνοδο του Φάρατζ, την υπόσχεση Κάμερον ότι θα ζητήσει δημοψήφισμα για να φύγει από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Και βέβαια σε όλο αυτό το περιβάλλον και το εξαιρετικά ανησυχητικό η άνοδος ενός νεοναζιστικού μορφώματος, όχι απλά ακροδεξιού, στην Ελλάδα. Η πολύ μεγάλη άνοδος. Σε μια Ελλάδα που έχει αυτή την ιστορία, αυτή την παράδοση, τους αγώνες του λαού μας.

Εμείς δίνουμε μια εξήγηση σε όλα αυτά και αυτό λέω και εγώ όπου βρεθώ στην Ευρώπη, ότι αν δεν αλλάξει σήμερα η κυρίαρχη πολιτική, αν δεν άρουμε τις αιτίες που ενισχύουν αυτές τις δυνάμεις της λαϊκιστικής άκρας δεξιάς, τότε δεν πρόκειται να ανασχέσουμε τη δυναμική τους.

Και τότε νομίζω ότι ο κίνδυνος διάλυσης της Ευρώπης δεν θα είναι επειδή στην Ελλάδα και στις άλλες χώρες της περιφέρειας, στην Ελλάδα ο ΣΥΡΙΖΑ και άλλες δυνάμεις στην υπόλοιπη Ευρώπη διεκδικούν μια Ευρώπη με κοινωνική αλληλεγγύη και τερματισμό της λιτότητας, αλλά γιατί αυτές οι δυνάμεις θα έχουν γίνει ηγεμονικές στην καρδιά της Ευρώπης και ενδεχομένως να οδηγήσουν σε λογικές επιστροφής σε εθνικιστικές και σοβινιστικές επιλογές διάλυσης του κοινού ευρωπαϊκού πολιτισμικού, πολιτικού και οικονομικού χώρου.

Αν κάτι σήμερα απειλεί την Ευρώπη δεν είναι  η ανάγκη να ξαναγυρίσει στις αξίες που εκφράζουμε εμείς, αλλά η άνοδος της ακραίας και λαϊκιστικής δεξιάς, η άνοδος αυτών των δυνάμεων που πραγματικά αποτελούν απειλή.

Ν. ΚΙΟSΣΕΣ («STAR ΒΟΡΕΙΟΥ ΕΛΛΑΔΑΣ»): Ευχαριστώ κύριε εκπρόσωπε. Πρόεδρε στη χθεσινή σας ομιλία δεσμευτήκατε για άμεσα μέτρα που έχει ανάγκη η ελληνική κοινωνία πλέον, ως ένα αντιστάθμισμα των επιπτώσεων της οικονομικής κρίσης.

Ερχόμαστε από μία περιφέρεια την Ανατολική Μακεδονία και Θράκη, ένα σταυροδρόμι και μία ευαίσθητη περιοχή για εθνικούς λόγους, η οποία δεν έρχεται καθημερινά αντιμέτωπη μόνο με την ανεργία, αλλά και με τη φυγή των επιχειρήσεων.

Πρόεδρε πώς θα επιτευχθεί η ισομερής περιφερειακή ανάπτυξη, πως θα αντιμετωπίσετε την αποψίλωση που έχει υποστεί η περιφέρεια και οι δομές αυτής και κυρίως τι θα κάνετε με τα κέντρα φύλαξης παράνομων μεταναστών όπως αυτό στο Παρανέστι Δράμας, θα τα κλείσετε;

Ευχαριστώ πολύ.

Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Το θέμα της περιφερειακής ανάπτυξης έχει να κάνει με την προτεραιότητα των πολιτικών επιλογών και με την κατανομή τον πόρων.

Εμείς παρουσιάσαμε εχθές τους βασικούς άξονες των αναγκαίων θεσμικών αλλαγών, που αφορούν την αναγκαία αλλαγή του χάρτη της Αυτοδιοίκησης, την αναγκαία θεσμική μεταρρύθμιση ώστε στις Περιφέρειες και στους Δήμους να δοθούν πόροι εκτός από αρμοδιότητες και πόροι που εμείς ευελπιστούμε και επιδιώκουμε να είναι δίκαια μοιρασμένοι.

Υπ΄ αυτή την έννοια θεωρώ ότι το θέμα που θέτετε είναι κρίσιμο σημαντικό, ανοίγει όμως μια ευρύτερη συζήτηση που εμείς θέλουμε να την ολοκληρώσουμε μαζί με τους θεσμικούς εκπροσώπους της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, ένα θέμα που αφορά την επόμενη μέρα για τη χώρα.

Και βεβαίως έχει να κάνει και με τα κίνητρα που πρέπει να δοθούν για την ανάπτυξη, ώστε η ανάπτυξη και οι πόροι για την ανάπτυξη να μην επικεντρωθούν σε συγκεκριμένες «περιφέρειες» ιδίως στο κέντρο στο υδροκέφαλο κράτος της Αθήνας, αλλά να πάνε σε όλη την περιφέρεια, διότι εμείς μιλάμε για το περιφερειακό κράτος των πολιτών και αυτό θέλουμε να υλοποιήσουμε.

Αυτό όμως θα είναι αντικείμενο μιας διεργασίας πλατειάς συζήτησης και διαλόγου, που εξαγγείλαμε εχθές ότι θα ξεκινήσουμε και θα υλοποιήσουμε το επόμενο διάστημα με τα 13 περιφερειακά συνέδρια, για την εξειδίκευση του προγράμματός μας σε κάθε περιφέρεια.

Τώρα, το δεύτερο σκέλος του ερωτήματός σας αφορά νομίζω συνολικά την αντίληψη που διέπει τον ΣΥΡΙΖΑ για την αντιμετώπιση του τεράστιου προβλήματος του μεταναστευτικού. Εμείς, γι΄ αυτό σας είπα ότι θεωρούμε ότι δεν είναι ένα θέμα που αφορά την Ελλάδα, είναι ένα ευρωπαϊκό θέμα, δεν είναι ένα θέμα που αφορά την Ελλάδα και την Τουρκία ως πύλες εισόδου, είναι ένα ευρωπαϊκό θέμα διότι όταν κάποιοι μετανάστες χωρίς χαρτιά μπαίνουν στη χώρα μας, μπαίνουν στην Ευρώπη, δεν μπαίνουν στη χώρα μας.

Άρα χρειάζονται πόροι για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα, κατ΄ αρχάς η ανθρωπιστική διάσταση του προβλήματος και χρειάζονται και πολιτικές για τη δίκαιη μοιρασιά της ευθύνης. Και βεβαίως, χρειάζεται και αλλαγή στρατηγικής σε διεθνές επίπεδο, ώστε να αρθούν οι αιτίες που προκαλούν αυτό το πρόβλημα, οι μεγάλες αντιθέσεις ανάμεσα στις χώρες του κέντρου και της περιφέρειας, ανεπτυγμένες χώρες και χώρες τρίτου κόσμου, οι πόλεμοι που γεννούν τη μετανάστευση, αυτά είναι ζητήματα κρίσιμα και σας είπα και πιο πριν, θα δείτε σύντομα θα αναλάβουμε και διεθνείς πρωτοβουλίες σε αυτή την κατεύθυνση.

Π. ΣΚΟΥΡΛΕΤΗΣ: Σας ευχαριστούμε και πάλι για την παρουσία σας.


 

 

 

 

2024 © left.gr | στείλτε μας νεα, σχόλια ή παρατηρήσεις στο [email protected]
§ Όροι χρήσης για αναδημοσιεύσεις Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση 3.0 Μη εισαγόμενο (CC BY-NC 3.0)